Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 kwietnia 2019 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Krupska-Świstak

Protokolant: staż. Justyna Galbierczyk

przy udziale Prokuratora: xxx

po rozpoznaniu w dniu 04 kwietnia 2019 roku sprawy

A. C.

c. T. i B. z domu M.

ur. (...) w P.

oskarżonej o to, że:

1.  W nocy z 14 na 15 lipca 2018r w P., woj. (...) w klubie (...) przy ul. (...) dokonała przywłaszczenia portfela wraz z zawartością w postaci pieniędzy w kwocie 800 zł oraz 150 Euro, dowodem osobistym, prawem jazdy na szkodę P. R. oraz kartą bankomatową (...) należącej do H. R. (1)

tj. o czyn z art. 284 § 1 kk w zb. z art. 278 § 5 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

2.  W dniu 15 lipca 2018r w P. woj. (...) w sklepie stacji benzynowej (...) przy ul. (...), za pomocą uprzednio uzyskanej karty bankowej banku (...) opisany w pkt 1, dokonała włamania do informatycznego systemu bankowego banku (...) w ten sposób, że bez uprawnienia wykorzystując kartę bankową wydaną dla H. R. (1), dokonała płatności zbliżeniowej w w/w sklepie na kwotę 5,99 zł., czym wpłynęła na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach w/w banku działając na szkodę H. R. (1)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

3.  w dniu 15 lipca 2018r w P. woj. (...) w sklepie stacji benzynowej (...) przy ul. (...), za pomocą uzyskanej karty bankowej banku (...) opisany w pkt 1, dokonała włamania do informatycznego systemu bankowego (...) w ten sposób, że bez uprawnienia wykorzystując kartę bankową wydaną dla H. R. (1). dokonała płatności zbliżeniowej w w/w sklepie na kwotę 25,98 zł., czym wpłynęła automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach w/w banku działając na szkodę H. R. (1)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

4.  W dniu 15 lipca 2018 r w P. woj. (...) w sklepie (...) przy ul. (...), za pomocą uprzednio uzyskanej karty bankowej banku (...) opisany w pkt 1, dokonała włamania do informatycznego systemu bankowego banku (...) w ten sposób, że bez uprawnienia wykorzystując kartę bankową wydaną dla H. R. (1), dokonała płatności zbliżeniowej w w/w sklepie na kwotę 48,72 zł., czym wpłynęła na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach w/w banku działając na szkodę H. R. (1)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

5.  W dniu 15 lipca 2018r w sklepie (...), za pomocą uprzednio uzyskanej karty bankowej banku (...) opisany w pkt 1, dokonała włamania do informatycznego systemu bankowego banku (...) w ten sposób, że bez uprawnienia wykorzystując kartę bankową wydaną dla H. R. (1), dokonała płatności zbliżeniowej w w/w sklepie na kwotę 46,41 zł., czym wpłynęła na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach w/w banku działając na szkodę H. R. (1)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

6.  W dniu 15 lipca 2018r w P. woj. (...), w aptece (...) przy ul. (...), za pomocą uprzednio uzyskanej karty bankowej banku (...) opisany w pkt 1, dokonała włamania do informatycznego systemu bankowego banku (...) w ten sposób, że bez uprawnienia wykorzystując kartę bankową wydaną dla H. R. (1), dokonała płatności zbliżeniowej w w/w sklepie na kwotę 47,75 zł., czym wpłynęła na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach w/w banku działając na szkodę H. R. (1)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

7.  W dniu 15 lipca 2018r w P. woj. (...), w aptece (...) przy ul. (...), za pomocą uprzednio uzyskanej karty bankowej banku (...) opisany w pkt 1, dokonała włamania do informatycznego systemu bankowego banku (...) w ten sposób, że bez uprawnienia wykorzystując kartę bankową wydaną dla H. R. (1) w ten sposób, dokonała płatności zbliżeniowej w w/w sklepie na kwotę 48,04 zł., czym wpłynęła na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach w/w banku działając na szkodę H. R. (1),

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

8.  W dniu 15 lipca 2018r w P. woj. (...), w aptece (...) przy ul. (...), za pomocą uprzednio uzyskanej karty bankowej banku (...) opisany w pkt 1, dokonała włamania do informatycznego systemu bankowego banku (...) w ten sposób, że bez uprawnienia wykorzystując kartę bankową wydaną dla H. R. (1), dokonała płatności zbliżeniowej w w/w sklepie na kwotę 49,03 zł., czym wpłynęła na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach w/w banku działając na szkodę H. R. (1)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

9.  W dniu 15 lipca 2018r w P. woj. (...), w aptece (...) przy ul. (...), za pomocą uprzednio uzyskanej karty bankowej banku (...) opisany w pkt 1, dokonała włamania do informatycznego systemu bankowego banku (...) w ten sposób, że bez uprawnienia wykorzystując kartę bankową wydaną dla H. R. (1), dokonała płatności zbliżeniowej w w/w sklepie na kwotę 15,60 zł., czym wpłynęła na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach w/w banku działając na szkodę H. R. (1)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

10.  W dniu 16 lipca 2018r w P. woj. (...), w kiosku (...), za pomocą uprzednio uzyskanej karty bankowej banku (...) opisany w pkt 1, dokonała włamania do informatycznego systemu bankowego banku (...) w ten sposób, że bez uprawnienia wykorzystując kartę bankową wydaną dla H. R. (1), dokonała płatności zbliżeniowej w w/w sklepie na kwotę 25,00 zł., czym wpłynęła na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach w/w banku działając na szkodę H. R. (1)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

11.  W dniu 16 lipca 2018r w sklepie (...) w P. woj. (...) za pomocą uprzednio uzyskanej karty bankowej (...)opisany w pkt 1, dokonała włamania do informatycznego systemu bankowego banku (...) w ten sposób, że bez uprawnienia wykorzystując kartę bankową wydaną dla H. R. (1), dokonała płatności zbliżeniowej w w/w sklepie na kwotę 29,77 zł., czym wpłynęła na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach w/w banku działając na szkodę H. R. (1)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

12.  W dniu 16 lipca 2018r w P. woj. (...), w sklepie (...), za pomocą uprzednio uzyskanej karty bankowej banku (...) opisany w pkt 1, dokonała włamania do informatycznego systemu bankowego banku (...) w ten sposób, że bez uprawnienia wykorzystując kartę bankową wydaną dla H. R. (1), dokonała płatności zbliżeniowej w w/w sklepie na kwotę 48,99 zł, czym wpłynęła na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach w/w banku działając na szkodę H. R. (1)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

orzeka

1.  oskarżoną A. C. uznaje za winną popełnienia czynu zarzuconego jej w pkt 1 aktu oskarżenia z tymi zmianami, iż ustala że oskarżona dokonała przywłaszczenia znalezionego portfela, a czyn ten kwalifikuje z art. 284 § 3 kk, art. 278 § 5 kk i art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podstawie art. 278 § 5 kk w zw. z art. 11 § 3 kk, art. 33 § 2 kk wymierza jej karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w liczbie 100 (sto) stawek dziennych ustalając wartość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych,

2.  oskarżoną A. C. uznaje za winną popełnienia zachowań zarzuconych jej w pkt od 2 do 12 aktu oskarżenia z tymi zmianami, iż ustala że zostały one podjęte w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru,
a przetworzenie danych informatycznych na serwerach banku stanowiło wynik działania oskarżonej w celu osiągniecia korzyści majątkowej i tak opisany czyn kwalifikuje z art. 279 § 1 kk i art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk i za to na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk, art. 33 § 2 kk wymierza jej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywnę w liczbie 100 (sto) stawek dziennych ustalając wartość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych,

3.  na podstawie art. 85 § 1, 2 i 3 kk, art. 86 § 1 kk jednostkowe kary pozbawienia wolności oraz grzywny orzeczone w pkt. 1 i 2 wyroku łączy i wymierza oskarżonej A. C. karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz łączną grzywnę w liczbie 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych,

4.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonej na okres próby 2 (dwóch) lat,

5.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 2 kk zobowiązuje oskarżoną do przeproszenia pokrzywdzonych H. R. (1) i P. R. na piśmie w terminie 2 (dwóch) miesięcy od uprawomocnienia się wyroku,

6.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonej na poczet wymierzonej kary łącznej grzywny okres zatrzymania w dniu 20 lipca 2018 roku od godz. 13:40 do godz. 16:30, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny,

7.  w związku ze skazaniem za czyn przypisany w pkt 1 wyroku na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonej A. C. środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz P. R. kwoty 1.400 (jeden tysiąc czterysta) złotych,

8.  w związku ze skazaniem za czyn przypisany w pkt 2 wyroku na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonej A. C. środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz H. R. (1) kwoty 391,28 zł (trzysta dziewięćdziesiąt jeden złotych i dwadzieścia osiem groszy),

9.  na podstawie art. 44 § 2 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa i nakazuje pozostawić w aktach sprawy dowód rzeczowy w postaci listy transakcji szczegółowo opisany na karcie 88 pod pozycją 1,

10.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. M. kwotę 221,40 zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych i czterdzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej oskarżonej z urzędu,

11.  zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 468,00 (czterysta sześćdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu wydatków postępowania oraz wymierza jej 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty.

UZASADNIENIE

W nocy z 14 na 15 lipca 2018 r. P. R. bawił się w klubie (...) przy ul. (...) w P. Miał przy sobie portfel z pieniędzmi w kwocie 800 zł i 150 euro, dokumentami w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy, a także kartę bankomatową (...) należącą do jego matki H. R. (1), która oddała mu ją na przechowanie wyjeżdżając na urlop za granicę.

Po powrocie do domu, w niedzielę rano 15 lipca 2018 r. pokrzywdzony zauważył, że nie ma swojego portfela. Dzięki specjalnej aplikacji zainstalowanej na telefonie informującej o płatnościach dokonywanych kartą bankomatową matki, P. R. zorientował się, że ktoś korzysta z w/w kary i płaci nią drobne rachunki. Zaalarmował wówczas matkę i polecił jej zablokowanie karty, a sam postanowił pojechać do miejsc, w których doszło do podejrzanych transakcji. Jedna z nich miała miejsce w sklepie sieci (...) na ul. (...) w P., gdzie jak się okazało pracowała koleżanka P. R. – P. Z..

Dowód: zeznania P. R. k. 117-118 i k. 13-15;

zeznania H. R. (1) k. 117-117v i k. 4-6;

Zapoznana ze szczegółami transakcji kobieta natychmiast skojarzyła, że przeprowadziła ją znana jej osobiście oskarżona A. C.. P. Z. była tym bardziej tego pewna, że oskarżona pierwotnie próbowała zapłacić zbliżeniowo kartą za zakupy o wartości przekraczającej 50 zł, do czego konieczne było wprowadzenie numeru PIN. Podawany przez nią PIN okazał się jednak błędny, więc A. C. poprosiła o wycofanie którejś pozycji, tak aby transakcja zapłaty kartą obeszła się bez konieczności podawania PIN-u. Przypuszczenia P. Z. potwierdził wgląd w monitoring sklepu.

Dowód: zeznania P. Z. k. 48-48v i k. 118

Pełne dane A. C. i miejsce jej zamieszkania P. R. ustalił z pomocą kolegi, który znał oskarżoną i miał do niej numer telefonu. W rozmowie telefonicznej pokrzywdzony zażądał, aby A. C. zwróciła mu jego rzeczy. Oskarżona tłumaczyła, że musi ich dopiero poszukać, bo poprzedniej nocy sporo wypiła. Nie była chętna do współpracy. Indagowana przez pokrzywdzonego ostatecznie przyznała, że ma w swojej torebce jego portfel, ale twierdziła, że nie wie skąd się tam wziął. W dniu 16 lipca 2018 r. pokrzywdzony przyjechał pod blok oskarżonej i czekał, aż wróci ona z pracy, bo nadal otrzymywał telefoniczne sygnały o płatnościach dokonywanych kartą matki. Był przekonany, że to A. C. nadal z niej korzysta. Kiedy oskarżona wchodziła do klatki schodowej zatrzymał ją i ponownie zażądał zwrotu swoich rzeczy. A. C. udała się wówczas do swojego mieszkania i po chwili przyniosła z niego portfel wraz dokumentami P. R. i kartą bankomatową H. R. (1) zarzekając się, że z niej nie korzystała. W portfelu nie było jednak pieniędzy.

Dowód: zeznania P. R. k. 13-15

Z A. C. skontaktowała się osobiście także H. R. (1). Pokrzywdzona miała nadzieję odzyskać utracone z konta pieniądze i zakończyć sprawę bezprawnego użycia karty bankomatowej polubownie. Oskarżona przyznała się do dokonywania płatności i zapewniła, że pieniądze odda, ale ostatecznie tego nie zrobiła.

Dowód: zeznania H. R. (1) k. 46-46v

W okresie od 15 lipca do 16 lipca 2018 r. w różnych punktach handlowych na terenie P. A. C. dokonała 11 transakcji każdorazowo płacąc za nabywane towary kartą bankową H. R. (1). Wszystkie transakcje opiewały na kwoty nie przekraczające 50 zł i były realizowane zbliżeniowo, bez konieczności posłużenia się numerem PIN, a łączna wartość wyprowadzonych w ten sposób środków z konta H. R. (1) opiewała na 391,28 zł.

Dowód: wydruk transakcji k. 8-10, historia rachunku k.47-47v

A. C. nie jest chora psychicznie ani upośledzona umysłowo, ale zdradza inne zakłócenia czynności psychicznych pod postacią zaburzeń lękowych i szkodliwego używania alkoholu. W czasie popełnienia zarzuconych jej czynów miała nieznacznie ograniczoną zdolność rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem, ale jedynie z powodu upojenia alkoholowego prostego, którego skutki mogła przewidzieć. Stan zdrowia psychicznego oskarżonej w czasie postępowania karnego nie budził wątpliwości i zapewniał jej możliwość prowadzenia samodzielnej obrony. Nie ma przeciwwskazań, aby A. C. odbywała karę pozbawienia wolności w zwykłym zakładzie karnym.

Dowód: opinia sądowo-psychiatryczna k. 72-75

Oskarżona ma 36 lat, jest rozwiedzioną matką jednego dziecka w wielu lat 17, dysponuje wykształceniem wyższym. Pracuje jako kasjer-sprzedawca uzyskując miesięczny dochód ok. 2400 zł. W przeszłości nie była karana.

Dowód: oświadczenie oskarżonej A. C. k. 30-30v

A. C. przyznała się do popełnienia zarzuconych jej czynów. Twierdziła, że portfel P. R. znalazła na podłodze w lokalu (...) i nie potrafiła wyjaśnić dlaczego nie przekazała go ochronie albo nie odniosła na policję. Początkowo sugerowała, że pomyliła karty bankomatowe z powodu bałaganu w torebce, ale ostatecznie potwierdziła, że płaciła za zakupy znalezioną w w/w portfelu kartą mając świadomość, że karta nie należny do niej.

Dowód: wyjaśnienia A. C. k. 30-31v

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w sprawie ustalono przede wszystkim w oparciu o przekonujące i całkowicie logiczne zeznania P. R., z którymi korespondowały właściwie wszystkie pozostałe dowody, nie wyłączając z tego kręgu wyjaśnień samej oskarżonej. W szczególności wersję P. R. potwierdziła P. Z., która racjonalnie i zgodnie ze wskazaniami doświadczenia życiowego wyjaśniła powody, dla których bez wątpliwości wytypowała A. C., jako osobę posługującą się cudzą kartą bankomatową. Jednoznaczną wymowę miały nadto dokumenty ilustrujące wypłaty środków z konta H. R. (1), przy czym wartość poszczególnych transakcji narzuca wniosek, że realizowano je z pełną świadomością progu kwotowego, poniżej którego nie jest konieczna znajomość numeru PIN.

Na wiarę zasługiwały co do zasady także wyjaśnienia A. C., która przyznała się zarówno do przywłaszczenia znalezionego portfela, jak i do wykorzystania cudzej kary bankomatowej podczas dokonywanych zakupów. Nie można jedynie zgodzić się z sugestią, że oskarżona czyniła to nieświadomie - na skutek zamroczenia alkoholem bądź lekami, albo z powodu bałaganu w torebce. Przeciwnie, rzeczowe i w pełni wiarygodne zeznania P. Z. jasno wskazują, że A. C. działała z bardzo dobrym rozeznaniem i błyskawicznie reagowała na utrudnienia napotkane podczas zapłaty za towar o wartości większej niż 50 zł. W ocenie Sądu, oskarżona starała się jedynie łagodzić obraz swojego zachowania i ratować twarz w sytuacji, gdy wymowa dowodów jednoznacznie wskazywała na to, że z pełną premedytacją dopuściła się przestępstwa. Z tego samego powodu nie sposób dać wiary twierdzeniu, że w znalezionym portfelu nie było pieniędzy, zwłaszcza że pokrzywdzony konsekwentnie na tę okoliczność wskazywał i niezwłocznie powiedział o tym swojej matce.

Zabierając do domu znaleziony portfel wraz z dokumentami i kartą bankomatową oraz przetrzymując go niczym jego prawowity właściciel A. C. dopuściła się przestępstwa z art. 284 § 3 kk, art. 278 § 5 kk i art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Istotą występku z art. 284 § 3 kk jest przywłaszczenie znalezionej rzeczy ruchomej czyli postąpienie z nią tak, jak z własną. Celem przywłaszczenia jest świadome powiększenie swojego majątku kosztem majątku pokrzywdzonego i w kontekście zaboru pieniędzy oraz wielokrotnego posłużenia się cudzą karta bankomatową podczas płatności za własne zakupy – tego typu intencje A. C. uznać należy za oczywiste. Wobec podjęcia zachowania przestępczego w stosunku do rzeczy znalezionej, należało jednocześnie skorygować przyjętą kwalifikację prawną czynu bezzasadnie nawiązującą do przestępstwa przywłaszczenia w typie podstawowym.

Art. 278 § 5 kk penalizuje zabór w celu przywłaszczenia karty bankomatowej, a art. 275 § 1 kk przywłaszczenie cudzego dokumentu tożsamości. A. C. jednym czynem wyczerpała więc znamiona trzech przepisów ustawy karnej i za ten z nich, który przewidywał karę najsurowszą wymierzono jej karę 3 miesięcy pozbawienia wolności i adekwatną grzywnę zobowiązując jednocześnie do zwrotu pieniędzy zabranych z przywłaszczonego portfela.

W zakresie występków polegających na bezprawnym posłużeniu się kartą bankomatową H. R. (2), Sąd Rejonowy nie podzielił koncepcji zaprezentowanej w akcie oskarżenia opowiadając się za prawną jednością zachowań podejmowanych w krótkich odstępach czasu i ewidentnie w wykonaniu z góry powziętego zamiaru. Należało również uzupełnić opis czynu o ustawowe znamię przestępstwa z art. 287 §1 kk eksponując zamiar oskarżonej działającej w oczywistym celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Za tak opisane przestępstwo ciągłe wymierzono oskarżonej karę 1 roku pozbawienia wolności, grzywnę w liczbie 100 stawek dziennych o wartości 20 zł każda oraz zobowiązano ją do naprawienia wyrządzonej szkody materialnej obejmującej równowartość bezprawnie wykorzystanych pieniędzy H. R. (1).

Art. 279 kk penalizuje kwalifikowany typ kradzieży, przy czym znamieniem kwalifikującym, wpływającym na zaostrzoną odpowiedzialność sprawcy, jest popełnienie tego przestępstwa przez zastosowanie włamania jako środka prowadzącego do dokonania zaboru rzeczy. Strona przedmiotowa przestępstwa kradzieży z włamaniem polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia, natomiast środkiem do tego prowadzącym jest włamanie. Ulokowane na rachunku bankowym środki pieniężne jego właściciela są obwarowane systemem zabezpieczeń elektronicznych, które dostatecznie jasno wyrażają wolę chronienia ich przed dostępem osób do tego nieuprawnionych. Fakt, że współczesny poziom techniki umożliwia sięgnięcie do zasobów konta w drodze tzw. zbliżeniowych płatności kartą nie odbiera rachunkowi bankowemu cechy ochrony przed bezprawną ingerencją. A. C. posługując się cudzą kartą bankomatową przełamała zabezpieczenie elektroniczne dopuszczając się przestępstwa włamania w podanym wyżej znaczeniu, a dodatkowo -motywowana dążeniem do uzyskania korzyści majątkowej wpłynęła na automatyczne przetwarzania danych informatycznych, czego czytelnym dowodem jest historia rachunku H. R. (1), pozorująca normalne, legalne transakcje.

Zważywszy, że oskarżona wykonując powzięty z góry zamiar na przestrzeni zaledwie dwóch dni dopuściła się wielu analogicznych transakcji, wykorzystując ten sam mechanizm zabezpieczenia i doskonale jej znane reguły płatności zbliżeniowych, w miejsce czynów od 2 do 12 należało jej przypisać przestępstwo z art. 279 § 1 kk i art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Stopień społecznej szkodliwości obu czynów uznać należy za znaczny. A. C. godziła w wysoko cenione dobra prawne i spowodowała realną szkodę majątkową. Mimo dobrej woli pokrzywdzonych gotowych załatwić sprawę polubownie nie czyniła starań o wyrównanie spowodowanego uszczerbku finansowego i nie zdobyła się na naprawienie szkody choćby w symbolicznej części. Warto dodać, że oskarżona nie działała pod wpływem nagłej pokusy, ale z pełną premedytacją, wielokrotnie robiła zakupy na cudzy koszt skrzętnie dbając, aby nie przekroczyć limitu kwotowego poza którym podanie PIN-u byłoby konieczne.

Znaczny jest także stopień winy oskarżonej, bo działała jako osoba w pełni poczytalna.

Mając powyższe na uwadze, za pierwszy wysterek wymierzono jej karę 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę liczbie 100 stawek dziennych o wartości 20 zł każda. Za drugie przestępstwo orzeczono kare 1 roku pozbawienia wolności oraz grzywnę w analogicznej wysokości.

Z mocy art. 85 § 1,2 i 3 kk, art. 86 § 1 kk za zbiegające się przestępstwa wymierzono karę łączną 1 roku pozbawienia wolności i łączną grzywnę 100 stawek dziennych o wartości 20 zł, bowiem za techniką łączenia kar opartą na zasadzie absorpcji przemawiał bliski związek przedmiotowo-podmiotowy obu czynów. W ramach obowiązku probacyjnego zobowiązano oskarżoną do pisemnego przeproszenia obojga pokrzywdzonych na piśmie, w terminie 2 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku, bowiem wymaga tego społeczne poczucie sprawiedliwości. Niezależnie od tego, wzbudzenie w oskarżonej poczucia wstydu zapewni efekt prewencyjny i powstrzyma ją na przyszłość od sięgania po korzyści cudzym kosztem.

Zważywszy, że A. C. jest osobą dotąd niekarną i poza niepokojącą skłonnością do alkoholu dysponuje właściwościami osobistymi umożliwiającymi krytyczną refleksję nad własnym postępowaniem, orzeczono o warunkowym zawieszeniu wykonania kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby 2 lat.

Skazaniu za każde z przestępstw towarzyszy obowiązek naprawienia szkody poprzez zwrot równowartości zagarniętych pieniędzy P. R. i H. R. (1).

W aktach sprawy pozostawiono objęty przepadkiem dowód rzeczowy w postaci rejestru przestępczych transakcji oraz zasądzono na rzecz obrońcy z urzędu należne mu wynagrodzenie.

Na podstawie art. 63 § 1 kk zliczono oskarżonej na poczet kary łącznej grzywny okres zatrzymania w sprawie, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny.

O kosztach postępowania orzeczono w myśl art. 627 kpk, przy czym wydatki postępowania objęły koszt uzyskania karnej i ryczałt za doręczenia oraz koszt opinii specjalistycznych. Opłatę wymierzono stosowanie do art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. 1983 r. Nr 49 poz. 223).