II K 441/23 - wyrok Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2023-10-17

Sygnatura akt II K 441/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2023 r.

Sąd (...) w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Renata Folkman

Protokolant: Urszula Wysmyk

przy udziale Prokuratora: K. G., D. G., P. G. (1)

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 19 kwietnia 2023 r., 28 kwietnia 2023 r., 23 czerwca 2023 r., 6 lipca 2023 r., 3 października 2023 r.

sprawy M. G., syna J. i M. z domu P., urodzonego w dniu
(...) r. w P.

oskarżonego o to, że:

w okresie od bliżej nieustalonej daty w 2017 r. do dnia 24 marca 2018 r. w miejscowości B. K., gmina W., powiat (...), województwo (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, co do której materiały wyłączono do odrębnego postępowania, na działce oznaczonej numerem ewidencyjnym (...), wbrew przepisom składował odpady mogące zostać uznane za niebezpieczne w warunkach i w taki sposób, że mogło to zagrażać życiu i zdrowiu ludzi lub mogących spowodować obniżenie jakości powierzchni ziemi oraz zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym, w ten sposób, że co najmniej kilkanaście razy we wskazanym wyżej okresie, w krótkich odstępach czasu, przywiózł na w.w. nieruchomość pojazdem ciężarowym marki (...) odpady składające się z tlenku (...), tlenku (...) będącego tzw. magnetytem z domieszkami metali ciężkich, jak miedź, chrom, glin, tytan, mangan, nikiel, cynk oraz pierwiastków takich jak sód, wapń, potas, siarka, krzem, węgiel, fosfor, chlor, które uznać należy za odpad niebezpieczny, i który doprowadził do obniżenia jakości gleby na tym terenie

tj. o czyn z art. 183 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

orzeka:

1.  oskarżonego M. G. uniewinnia od popełnienia zarzuconego mu czynu;

2.  wydatkami postępowania obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 441/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. G.

I. W okresie od bliżej nieustalonej daty w 2017 r. do dnia 24 marca 2018 r. w miejscowości B. K., gmina W., powiat (...), województwo (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, co do której materiały wyłączono do odrębnego postępowania, na działce oznaczonej numerem ewidencyjnym (...), wbrew przepisom składował odpady mogące zostać uznane za niebezpieczne w warunkach i w taki sposób, że mogło to zagrażać życiu i zdrowiu ludzi lub mogących spowodować obniżenie jakości powierzchni ziemi oraz zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym, w ten sposób, że co najmniej kilkanaście razy we wskazanym wyżej okresie, w krótkich odstępach czasu, przywiózł na w.w. nieruchomość pojazdem ciężarowym marki (...) odpady składające się z tlenku (...), tlenku (...) będącego tzw. magnetytem z domieszkami metali ciężkich, jak miedź, chrom, glin, tytan, mangan, nikiel, cynk oraz pierwiastków takich jak sód, wapń, potas, siarka, krzem, węgiel, fosfor, chlor, które uznać należy za odpad niebezpieczny, i który doprowadził do obniżenia jakości gleby na tym terenie,

tj. o czyn z art. 183 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 22 listopada 2019 r. do (...) (...) w Ł. wpłynął anonimowy wniosek o podjęcie interwencji w sprawie nielegalnego przewożenia odpadów z terenu po byłych zakładach (...) w W. na teren działki o numerze ewidencyjnej (...) w miejscowości B. K., gm. W., pow. (...), woj. (...).

Przedmiotowa działka należała do nieżyjącego już (wówczas) W. T. i tylko on (za życia) był jej jedynym użytkownikiem. W. T. zmarł 24 marca 2018 r. Spadkobiercami po W. T. zostali: jego żona M. T. oraz córki A. W., K. K. i A. T. (1).

Posesja należąca do W. T. usytuowana jest w środku lasu, wiedzie do niej polna droga. Najbliższa posesja od strony wschodniej jest oddalona o około 600 m i stanowi własność A. M.. Z pozostałych stron posesja jest otoczona lasem. W odległości około 1 km w linii prostej od przedmiotowej nieruchomości mieszka A. T. (2), kuzyn W. T..

zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa z (...) w Ł.

k. 1

zawiadomienie od (...)

k. 12v, 119-129

zeznania M. T.

k. 11, 502-505v

wypis z księgi wieczystej nieruchomości nr (...)

k 132-142

zeznania R. Z.

k. 73v, 505-506

(...) (...) Ochrony (...) w Ł. zlecił dokonanie czynności, w których ustalono, że na opisanej nieruchomości znajdują się znaczne ilości niezidentyfikowanych odpadów o barwie brunatno- brązowej, o konsystencji zbliżonej do konsystencji ziemi (sypkiej, zbrylonej, zmieszanej z kamieniami). Odpady składowane były w kilku pryzmach, wg oceny wizualnej było ich około 20 wywrotek samochodowych, o ładowności 25-30 kg. Ponadto na działce stwierdzono także magazynowanie odpadów paleniskowych w postaci żużla, zużytego ścierniwa (odpad pochodzący z procesów piaskowania), budowlanych (cegły, elementy betonowe), tworzyw sztucznych, szkła, gumy - odpady w pryzmach oraz porozrzucane w różnych częściach działki.

W czasie oględzin nieruchomości pobrano do analizy próbkę gleby spod pryzmy niezidentyfikowanych odpadów o barwie brunatno- brązowej. Próbka została zbadana na zawartość metali ciężkich (arsen, bar, chrom, cynk, kadm, kobalt, miedź, molibden, nikiel, ołów i rtęć). Otrzymane wyniki dla poszczególnych badanych substancji porównano z wartościami dopuszczalnymi, określonymi dla gleby o głębokości 0-0,25 m ppt, wskazanymi w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 1 września 2016 r. w sprawie sposobu prowadzenia oceny zanieczyszczenia powierzchni ziemi (Dz. U. z 2016 r., poz. 1395). Badania zawartości substancji w próbce gleby wykazały, że spełnia ona wymagania dla grupy I gruntów.

Do badań pobrano także próbkę w/w odpadu, która została zbadana na zawartość metali ciężkich jak wyżej. Z uwagi na charakter odpadu (odpad przypominający glebę/ziemię zmieszaną z kamieniami) otrzymane wyniki porównano także z wartościami dopuszczalnymi określonymi dla gleby, wskazanymi w w/w rozporządzeniu. Badania zawartości substancji w próbce odpadu wykazały bardzo wysokie stężenie chromu (4632 mg/kg.sm), cynku (2220 mg/kg.sm) i ołowiu (734 mg/kg.sm), tj. zawartości znacznie przekraczające normy określone dla IV grupy gruntów (norma dla IV grupy gruntów, dla stężenia chromu wynosi 1000 mg/kg.sm, cynku 2000 mg/kg.sm, ołowiu 600 mg/kg.sm), co wskazuje, że zdeponowany na omawianej działce odpad jest odpadem niebezpiecznym.

protokół z przyjęcia informacji z dnia 27.02.2020 r.

k. 11, 111-112

sprawozdanie z czynności kontrolnych z dnia 12.03.2020 r.

k. 6, 101-102

dokumentacja fotograficzna

k. 7-10, 13-17, 103-110

protokół poboru próbek gleby i odpadu nr 11

k. 4-5v, 97-100

Sprawozdanie z badań nr (...) z dnia (...)

k. 3-3v, 95-96

protokół oględzin miejsca

k. 27-28v

zeznania B. Z.

k. 83v, 506v-507v

Z opinii biegłego sądowego z zakresu inżynierii środowiskowej: gleby, skażenia wód, powietrza i gleby oraz ochrony (...) wynika, że:

1. na podstawie analizy (...) oraz analizy (...) metodą (...) stwierdzić należy, iż składowany materiał na działce oznaczonej numerem ew. 170 położonej w miejscowości K. B. to ruda żelaza tzw. magnetyt składająca się z tlenku (...) (...) oraz tlenku (...) z domieszkami innych pierwiastków w tym pierwiastków ciężkich.

2. składowany na ww. działce materiał należy uznać za odpad niebezpieczny z uwagi na zawartość metali ciężkich.

3. materiał ten składowany w tych warunkach i w tej postaci zagraża środowisku naturalnemu. Odpad ten skutecznie obniżył jakość gleby na tym terenie.

4. grunt na tym terenie tj. bezpośrednio pod odpadami jak i wokół nich powinien być wyłączony z użytkowania przez ludzi np. jako działka pod uprawę roślin przeznaczonych do spożycia przez ludzi i zwierzęta. W przyszłości w chwili chęci wykorzystania tego terenu w jakiejkolwiek formie tj. pod uprawę roślin, pod działalność gospodarczą itp. przed tym należałoby wykonać analizę gruntu na obecność metali ciężkich.

5. gleba na tym terenie została zanieczyszczona całą gamą pierwiastków ciężkich. Szczególnie niebezpieczny w tym przypadku jest ołów: "Raz zanieczyszczona gleba ołowiem, stracona jest dla rolnictwa na zawsze". Ponadto na podstawie wykonanych badań (...)/ (...) ( (...)) należy upatrywać zagrożenie dla wód gruntowych, które ew. mogą występować na tym terenie.

6. w kwestii zanieczyszczeń w świecie roślinnym i zwierzęcym, to na podstawie wykonanych analiz nie należy domniemywać takiego niszczącego działania.

opinia biegłego sądowego

k. 59-64

Sprawozdanie z badania nr M.- (...)-2020-123 z dnia 12.11.2020 r.

k. 48-58

M. T. wyprowadziła się wraz ze swoją niepełnosprawną 31 – letnią córką A. T. (1) ze wspólnie zamieszkałego z mężem W. T. domu w dniu 15 maja 2017 r. z uwagi na problemy z mężem, który nadużywał alkoholu. Przeprowadziła się do domu rodzinnego w M. (gm. W.), gdzie zamieszkiwała jej matka M. M. (3) i siostra M. W. z rodziną. Do domu należącego do jej męża przyjechała dzień przed jego śmiercią w 2018 r., powiadomiona jedną z córek o tym, że W. T. jest bardzo chory. M. T. przeprowadziła się z powrotem do domu po zmarłym mężu w marcu 2020 r. M. T. w okresie od 15 maja 2017 r. tj. od dnia wyprowadzki do marca 2018 r. nie kontaktowała się z mężem i go nie odwiedzała. Pod jej nieobecność podczas zamieszkania, na terenie posesji za budynkami gospodarczymi w lesie zostały rozrzucone odpady.

Córki nieżyjącego W. T. nie miały wiedzy o znajdujących się na nieruchomości odpadach.

zeznania M. T.

k. 11, 30v-31, 330v, 375-378, 502-505v

zeznania K. K.

k. 143v

zeznania A. W.

k. 146v

zeznania M. W.

k. 69v

W najbliższej odległości od domu W. T. znajduje się, niezamieszkała działka, stanowiąca własność A. M.. Jego nieruchomość obsadzona jest wokoło drzewami aby w ten sposób odgrodzić się od sąsiadów. A. M. raz widział w 2017 r. jak na posesję W. T., za budynki gospodarcze, ciężarówka typu wywrotka, marki T. z kabiną koloru czerwonego, płaską z przodu wywoziła ziemię z czymś pomieszanym. W tym czasie w miejscu, gdzie ciężarówka kipowała zawartość, były już usypane inne hałdy. W. T. powiedział wówczas A. M., że będzie równał teren, "zawalał doły".

A. M. na jednym z zebrań wsi wspomniał sołtysowi R. Z., że na nieruchomości W. T. znajdują się jakieś odpady.

zeznania A. M.

k. 77v-78, 321v, 510

zeznania R. Z.

k. 73v, 505-506

Na nieruchomości należącej do nieżyjącego już W. T. znajdował się piach. Z. R., znajomy W. T. kopał u niego doły aby sprawdzić jakiej jakości jest piach, czy nadaje się do sprzedaży. W czasie kopania trzeciego dołu koparka uległa uszkodzeniu i przez jakiś czas pozostawała na nieruchomości W. T.. Przed Z. R. nikt wcześniej nie kopał dołów.

Jednym z kupujących piach był oskarżony M. G., który kilkukrotnie przyjeżdżał do W. T. samochodem ciężarowym marki T. z kabiną koloru czerwonego. Za nim koparką jechał jego syn P. G. (2), aby ten piach załadować. M. G. przyjeżdżał po piach, gdy w domu obecna była jeszcze żona W. M. T.. Było to jeszcze przed majem 2017 r., przed jej wyprowadzką do matki. Kobieta nie rozmawiała wtedy z oskarżonym. Obserwowała go z domu. Wszelkie formalności M. G. załatwiał z W. T. i z nim się rozliczał.

zeznania M. T.

k. 11, 30v-31, 330v, 377-378, 502-505v

wyjaśnienia M. G.

k. 342, 410, 500-502

zeznania Z. R.

k. 363

M. G. mieszka w S., gdzie prowadzi gospodarstwo rolne. Wraz z jednym z synów - P. G. (2) zajmował się także prowadzeniem działalności gospodarczej (zarejestrowaną na P. G. (2), założoną w 2017 r.) zajmującą się pracami budowlanymi, rozbiórkowymi i ziemnymi. W 2019 r. P. G. (2) mieszkał w Ł., później przez 4 miesiące w (...) W tym czasie jego firmą zajmował się oskarżony. Na stanie firmy była koparko- ładowarka N. H. (...) kołowa, ciągnik rolniczy (...) oraz dwie ciężarówki typu wywrotki marki T. (obie mające kabiny w kolorze czerwonym, mający 12 ton ładowności, 8 m ( 3)). Pojazdami ciężarowymi marki T. jeździł wyłącznie M. G. z uwagi na posiadane uprawnienia. P. G. (2) nie potrafił obsługiwać tachografu. Przed 2017 r. M. G. zajmował się również dorywczo wożeniem ziemi i gruzu.

zeznania P. G. (2)

k. 338v, 510v

wyjaśnienia M. G.

k. 342v

Dane teleinformatyczne z Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego

k. 457-461

M. G. przyjeżdżał do W. T.. Kupował u niego kilkukrotnie piach. Pojazdem marki T. trzykrotnie przywiózł na posesję gruz budowalny, potrzebny do utwardzenia podwórka. Oskarżony chciał kupić nieruchomość od W. T., a potem od M. T. jako spadkobierczyni. Sprzedaż nieruchomości nie doszła jednak do skutku z uwagi na brak własności w dokumentach, pewnego kawałka ziemi użytkowanej przez W. T.. M. T. również ostatecznie nie zdecydowała się na sprzedaż ziemi oskarżonemu.

Nieruchomość należącą do W. T. chciał również kupić jego znajomy P. K., jednak transakcja nie doszła do skutku, gdyż T. nie chciał zejść z ceny jaką zaproponował P. K. z uwagi na znajdujące się już na jego ziemi nasypy odpadów.

wyjaśnienia M. G.

k. 342v

zeznania M. T.

k. 502-505v

zeznania P. G. (2)

k. 338v, 510v

zeznania P. K.

k. 366v

A. T. (2) mieszkał w odległości około 1 km od miejsca zamieszkania W. T.. Był jego kuzynem. A. T. (2) kilkukrotnie widział z odległości około kilkunastu metrów, jak jadący wywrotką koloru bordowego, nieduży mężczyzna woził śmieci. W. T. widział jak załadowana ciężarówka typu wywrotka jechała od strony K. albo W., po czym zakręcała w kierunku nieruchomości W. T.. Samochód następnie wracała przez K. B. do drogi na B.. Samochód (pusty) przejeżdżał drogą koło jego domu. Mężczyzna widział także trzykrotnie moment wysypywania śmieci ("było to coś brązowego"). Miało to miejsce jesienią 2017 r. O tym co widział informował każdorazowo na bieżąco telefonicznie M. T., która nie mieszkała w tym czasie z mężem. A. T. (2) podejrzewał, że ten samochód mógł przywozić i rozrzucać na nieruchomości W. T. odpady z dawnego zakładu (...) z W..

A. T. (2) nie znał oskarżonego M. G.. Po rozmowie z M. T., która pokojarzyła na podstawie opisu samochodu przedstawionego przez A. T. (2), który to pojazd widywała na posesji męża jeszcze za życia męża i kiedy jeszcze tam zamieszkiwała, podała A. T. (2) dane M. G., a wówczas na sam koniec postępowania przygotowawczego A. T. (2) rozpoznał na zdjęciu M. G., jako osobę, która woziła czerwoną tatrą odpady na posesję W. T., pomimo, iż wcześniej ani go nie rozpoznawał na okazywanych zdjęciach ani nie był w stanie w żaden inny sposób opisać potencjalnego sprawcy wożenia odpadów na posesję W. T.. W postępowaniu przygotowawczym A. T. (2) mówił, że widział czerwoną tatrę wożącą odpady na posesję W. T. 10 razy. Na rozprawie ograniczył to do trzech razy.

zeznania A. T. (2)

k. 326v, 329v, 382-383

Postanowieniem z dnia 17 lipca 2000 r., sygn. akt (...) Sąd (...) w P. (...) ogłosił upadłość Zakładów (...) Sp. z o.o. w W., gdzie został ustanowiony syndyk masy upadłości zakładów.

Postanowieniem z dnia 18.04.2017 r. sygn. akt (...) Sąd (...) w P. (...) stwierdził zakończenie postępowania upadłościowego Zakładów (...) Sp. z o.o. Aktualnie na tym terenie działa kilka mniejszych podmiotów gospodarczych.

W wyniku przeprowadzonej kontroli ustalono, iż nie ma zapisów dotyczących transferu odpadów w postaci mas ziemnych.

W latach 2017-2018 dyrektorem zakładu firmy (...) był R. K.. Potwierdził, że przedmiotem działalności było wytwarzanie odlewów staliwnych w jednorazowych formach piaskowych. W wyżej wymienionym okresie firma nie wytwarzała odpadów niebezpiecznych, a jedynie odpady bezpieczne pochodzące jako pozostałość procesu technologicznego czyli zużyty piasek odlewniczy z form. Te odpady były wywożone na wewnętrzne składowisko odpadów w P., które były własnością P.- Odlewnia jako odpad bezpieczny używany do wypełnienia dawnego wyrobiska piasku. Nie były wynajmowane firmy do odbioru ww piasku.

pismo z dnia 24 maja 2021 r z (...) w Ł.

k. 177

protokół kontroli nr (...) wraz z załącznikami

k. 178-299

pismo z Urzędu (...) z dnia 19.07.2021 r.

k. 314

zeznania B. B.

k. 300v

zeznania W. D.

k. 304

zeznania E. N.

k. 307v

zeznania M. P.

k. 317

zeznania R. K.

k. 464v

Biegły J. D. w opinii uzupełniającej z dnia 16 grudnia 2021 r. wypowiedział się negatywnie co do możliwości spowodowania zagrożenia dla życia lub zdrowia człowieka lub spowodowania obniżenia jakości wody, powietrza lub powierzchni ziemi lub zniszczenia w świecie roślinnym i zwierzęcym, na skutek transportu odpadów takiego rodzaju i w taki sposób jak w przedmiotowym postępowaniu.

Natomiast w opinii z dnia 25 lipca 2023 r. biegły sądowy stwierdził, że obecność chromu, ołowiu, niklu jest potwierdzeniem tezy o składowaniu odpadów niebezpiecznych. Analiza próbki metodą dyfrakcji rentgenowskiej (...) potwierdza ww. tezę. Na podstawie akt sprawy tj. protokołu oględzin (...) oszacowano ilość składowanych odpadów na 20 wywrotek o ładowności 25-30 ton wobec czego ilość odpadów to około 20x25= około 500 ton.

W aktach sprawy znajduje się informacja o przewiezieniu 3 wywrotek: wówczas ilość odpadu to około 35 -36 m 3 co przy założeniu 1m 3 = 2 tony= 2x36 = około 72 -70 ton.

Materiał składowany na gruncie jak w niniejszej sprawie powoduje obniżenie jakości powierzchni ziemi. Jeśli chodzi o kwestie transportu to stwierdzić należy, iż sam fakt transportowania nie stwarzał realnego zagrożenia.

W badanym materiale analiza próbek metodą dyfrakcji rentgenowskiej (...) wykryto magnetyt zanieczyszczony metalami ciężkimi. Odpad ten może również stanowić o jego pochodzeniu z takich gałęzi przemysłu jak: przetwarzanie rud metali, wytop metali, skrawanie metali itp.

Pojemność kipra pojazdu (...) to od 9 do 12 m 3. W związku z powyższym przy maksymalnej objętości załadowania kipra ilość odpadów to około 3x12= 36m 3.

Transport tego rodzaju odpadów sam w sobie per definitionem nie stwarza zagrożenia. Transport odpadów tego rodzaju jest najmniej emisyjną formą, która może stwarzać realne zagrożenie dla środowiska. Odpady tego rodzaju pochodzą z ogólnie rozumianego przemysłu metalurgicznego lub hutniczego. Odpad ten może również pochodzić z takich gałęzi przemysłu jak: przetwarzanie rud metali, wytop metali, skrawanie metali, odlewanie form metali itp.

opinia uzupełniająca

k. 354-358

opinia uzupełniająca

k. 538-540

Karta karna M. G. zawiera wpisy o jego karalności. Wykazuje skazania w sprawach o sygn. akt (...) gdzie orzeczono grzywnę, która została wykonana w dniu 04.08.1996 r.; (...), gdzie orzeczono karę pozbawienia wolności i grzywnę, karę pozbawienia wolności M. G. odbył 29.11.1996 r.; (...) gdzie orzeczono grzywnę, która została wykonana z dniem 07.01.1999 r.; (...) gdzie orzeczono karę pozbawienia wolności, która została wykonana 17.05.2004 r.; (...) gdzie orzeczono grzywnę, która została wykonana z dniem 09.04.2008 r. oraz karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania do 12.06.2012 r.; (...) gdzie orzeczono karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby do 04.06.2017 r. i grzywny, która została wykonana w dniu 27.08.2015 r.

Zatem zatarcie skazań M. G. z mocy prawa nastąpiło 05.12.2017 r.

karta karna

k. 361-361v, 515-517

M. G. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Na etapie postępowania sądowego wyjaśnił, że jeździł do W. T. w celu zakupu piasku, który ten sprzedawał w atrakcyjnej cenie. Po piach jeździł razem z synem. Był u niego 7-8 razy. On kierował samochodem T., P. G. (2) zaś jechał za nim koparką, aby ten piach załadować. W. T. sprzedawał piach wielu osobom. Oskarżony chciał zakupić nieruchomość od W. T., a później od jego żony, u której był osobiście w M. ale nie doszło to do skutku. Oskarżony po raz ostatni był u W. T. w sierpniu 2017 r.

wyjaśnienia M. G.

k. 500-502

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. G.

Zarzut z aktu oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

popełnienie przez oskarżonego czynu opisanego w zarzucie aktu oskarżenia.

wyjaśnienia M. G.

k. 342, 410, 500-502

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia M. G.

Sąd uznał, że brak dowodów na to aby zakwestionować wyjaśnienia oskarżonego M. G., który konsekwentnie nie przyznawał się do zarzucanego mu czynu i logicznie prezentował swoją linię obrony. W szczególności podał, że dwukrotnie składał ofertę kupna nieruchomości T., za pierwszym razem W. T. i o mało do transakcji nie doszło. Był to rok 2017. Za drugim razem, już po śmierci T., złożył ofertę jego żonie. Wyjaśnił, że gdyby wiedział, co jest na tej działce, to przecież nie składałby tych ofert.

M. T. przyznała (na rozprawie), że oskarżony faktycznie przyjechał do jej domu rodzinnego (gdzie wówczas mieszkała z niepełnosprawną córką) i zgłaszał zainteresowanie zakupem ale mu powiedziała, że musi przemyśleć, bo sprawy spadkowe były nieuregulowane.

zeznania M. T.,

zeznania A. T. (2)

Sąd uznał zeznania M. T. za wiarygodne w części, a to w tym zakresie, w którym przyznaje, że widziała oskarżonego jak przyjeżdżał do jej męża i kupował piach, a było to jeszcze w okresie, gdy wspólnie zamieszkiwali w domu należącym do jej męża. Później przez okres około roku małżonkowie nie mieszkali razem i się ze sobą nie kontaktowali. Jej zeznania są wiarygodne również w tej części w której przyznaje, że w późniejszym okresie, po około półtora roku po śmierci W. T. oskarżony chciał odkupić od niej przedmiotową nieruchomość. M. T. zeznała też, że od swojego męża dowiedziała się, że mężczyzna przyjeżdżający po piach nazywa się M. G..

W pozostałym zakresie zeznaniom M. T. brak konsekwencji i logiki, a przez to nie mogły stanowić podstawy do przypisania oskarżonemu sprawstwa zarzuconego czynu. Na uwagę bowiem zasługuje fakt, że zeznając na rozprawie mówiła, iż nazwisko M. G. znała od męża, z czasów jak jeszcze z nim mieszkała i przyjeżdżał on po piach. Zeznała, że to od A. T. (2) dowiedziała się, iż to M. G. woził odpady na działkę. Powiedziała, że A. T. (2) każdorazowo, jak widział czerwoną T., to dzwonił do niej (od razu) i przekazywał informację, że jej mąż znów przyjął jakieś odpady na działkę. Jednakże M. T. była przesłuchiwana w dniu 27.02.2020 r. w (...) (k. 11), gdzie zeznała, że nie wie skąd pochodzą odpady, ani kto je przywiózł. Jawi się tu więc ewidentna sprzeczność pomiędzy jej poszczególnymi zeznaniami. W dodatku M. T. nie potrafiła na rozprawie w żaden racjonalny sposób wyjaśnić tej sprzeczności w jej depozycjach.

W ocenie sądu natomiast jest logiczne wyjaśnienie. Otóż, w listopadzie 2019 r. wpłynęło do (...) anonimowe zgłoszenie tego nielegalnego wysypiska na posesji T., a nikt jeszcze nie miał świadomości co tam się znajduje, byli przecież chętni zainteresowani zakupem tej posesji, wówczas M. T. przesłuchana w lutym 2020 r. w (...) twierdziła, że nic nie wie na temat źródła odpadów. Z czasem jednak, kiedy wykonano badania składowiska i okazało się, że są to substancje szkodliwe i usunięcie ich będzie kosztowne (nie mniej, jak 150.000 zł), a zapłaci za to albo M. T. z dziećmi, jako właściciele nieruchomości, albo osoba, która to dostarczyła (o ile zostanie ustalona) , to wówczas M. T. pokojarzyła sobie, że A. T. (2) mówił jej o tym, że jeździł tam samochód T. z odpadami, jak i to, że jeszcze za życia męża i kiedy jeszcze z nim mieszkała, widywała na posesji M. G. przyjeżdżającego taką właśnie T. po piach, jak i to, że od męża poznała nazwisko M. G.. Dlatego już w kolejnych zeznaniach, tym razem składanych już do tej sprawy, zaczęła przedstawiać ten opis zdarzeń, każdorazowo zaznaczając, że ona sama osobiście nigdy nie widziała M. G. wysypującego odpady na jej działkę, jednak widział go A. T. (2). Problem w tym, że A. T. (2) przez całe postępowania przygotowawcze nie podawał, że to M. G. woził te odpady, co więcej mówił , że widział tylko samochód i prowadzącego go człowieka ale bez żadnych konkretów co do rysopisu, tym bardziej danych osobowych. A. T. (2) nie rozpoznał M. G. na okazywanych mu zdjęciach w postępowaniu przygotowawczym. Następnie, na zakończenie postępowania, po ponownym okazaniu mu tych samych zdjęć jednak rozpoznał M. G.. Pytany o te rozbieżności na rozprawie, nie potrafił tego logicznie wyjaśnić. W końcu przyznał, że nie znał M. G., a jego nazwisko podała mu M. T., mówiąc, że taki samochód przyjeżdżał do męża po piach, a od męża wiedziała, iż przyjeżdżający nim mężczyzna nazywa się M. G.. W ocenie sądu rejonowego, tak M. T., jak i A. T. (2), kiedy dowiedzieli się, ile wyniesie posprzątanie nieruchomości z odpadów szkodliwych pokojarzyli sobie okoliczności i wskazali (ale dopiero wówczas) na M. G., jako sprawcę, bo M. T. pamiętała, że on czerwoną T. jeździł, znała jego nazwisko, zaś A. T. (2) widywał taką właśnie tatrę na posesji wysypującą odpady. Jednak w ocenie sądu relacja żadnego z tych dwojga świadków co do tego, że to właśnie M. G. jest sprawcą dostarczenia szkodliwych odpadów , nie może stanowić wiarygodnego i pewnego dowodu jego sprawstwa i winy. Właśnie za sprawą opisanych wyżej rozbieżności, niekonsekwencji, czego świadkowie ci w żaden logiczny sposób nie tłumaczyli. Podczas gdy kwestia powzięcia wiedzy o tym co znajduje się na posesji i ile będzie kosztowało uprzątnięcie tego, spowodowało wskazanie M. G., jako sprawcy, ale wyłącznie dlatego, że M. T. wiedziała, iż wcześniej M. G. miał kontakty z jej mężem, do którego przyjeżdżał tego rodzaju pojazdem, jaki A. T. (2) widywał wysypujący odpady na działce T.. Powyższa wersja przedstawiona przez tych dwoje świadków (zainteresowanych zresztą ustaleniem sprawcy dostaw, żeby to on, a nie rodzina T., zapłaciła za sprzątanie działki) nie wykazuje tego rodzaju spójności, która pozwala na przypisanie oskarżonemu odpowiedzialności za zarzucony mu czyn. Na marginesie jedynie należy podnieść, że A. T. (2) w postępowaniu przygotowawczym (kiedy nie wskazywał sprawcy) mówił, że widział ten samochód z odpadami z 10 razy. Na rozprawie, kiedy już wskazywał M. G., to powiedział, że widział maksymalnie 3 razy. Powyższych rozbieżności w swoich zeznaniach, w żaden przekonujący sposób także nie był w stanie wytłumaczyć, na takim poziomie, który mógłby stanowić pewny dowód do przypisania oskarżonemu zarzuconego czynu..

zeznania B. Z.

Spójne, logiczne i konsekwentne natomiast są zeznania B. Z.. B. Z. zajmowała się w (...) anonimowym zgłoszeniem mieszkańców wsi dotyczącym przewożenia odpadów na teren działki oraz dalszym postępowaniem w sprawie. Miała zatem wiedzę co znajdowało się na nieruchomości jakie odpady. Sąd uznał jej zeznania za wiarygodne. Świadek ta w szczególności zwróciła uwagę na to, że M. T. przesłuchiwana przez nią z początkiem 2020 r., kiedy (...) starał się ustalić winnego dostarczenia odpadów na posesję, stwierdziła, że nie wie kto to zrobił. To właśnie B. Z. w klarowny sposób wyjaśniła, na jakich zasadach uprząta się takie odpady, otóż na koszt dostarczyciela, o ile zostanie ustalony, W innym wypadku koszty ponosi właściciel gruntu. I, zdaniem sądu rejonowego, rzecz się do tego w tej sprawie sprowadza. Do momentu, jak nie było to wiadomo, nikomu nie było też wiadomo, kto to przywiózł W. T.. Jak się okazało, uprzątnięcie będzie kosztowało nie mniej jak 150.000 zł (czyli niewiele mniej, jak wartość tej nieruchomości) , to wówczas okazało się, że M. T. i A. T. (2) wiedzą jednak (dopiero po czasie, kiedy okazało się, jakim poważnym problemem są te odpady), iż odpady te dostarczył M. G., przy czym wedle (...) i biegłego, jest tam około 40 wywrotek odpadów, zaś A. T. (2) twierdził na rozprawie, że widział 3 razy oskarżonego wysypującego odpady na posesji, ale w postępowaniu przygotowawczym twierdził, że widział 10 razy.

zeznania R. Z.,

zeznania A. M.

R. Z. był sołtysem wsi, w której mieszkał W. T.. Z jego zeznań wynika, że w 2019 r. był kupiec zainteresowany zakupem posesji T., ale wieś się zbuntowała wówczas, bo miała powstać tam kaczkarnia i mieszkańcy mieli obawy, że obniży to walory całej okolicy i wówczas skierowane zostało zawiadomienie do (...). Stwierdził, iż osobiście nie wie, kto skierował zawiadomienie i woził odpady.

W ocenie sądu zeznania wszystkich okolicznych mieszkańców należało w tej sprawie traktować z ostrożnością. Bowiem pismo do (...) faktycznie zostało podpisane (...) i z zeznań R. Z. wynika, że to A. M. miał mówić, iż odpady te pochodzą z zakładów (...), jednak z kolei przesłuchany w sądzie A. M. zakwestionował, jakoby miał coś takiego do kogokolwiek mówić, bo wówczas chorował na nowotwór i zajmował się wyłącznie sobą. Z powyższego widać, że mieszkańcy pomiędzy sobą prowadzili wymianę różnych wiadomości, czy rzetelnych, to już inna kwestia, ale w sądzie od sprawy wysypiska odpadów się dystansowali twierdząc, że nic nie wiedzą. Wpisuje się to w niniejszą sprawę, z której wynika, iż W. T. przyjmował na swoją posesję odpady, co nikogo z mieszkańców nie skłoniło do reakcji, aż do momentu, kiedy pojawił się inwestor zainteresowany wybudowaniem przedsięwzięcia, co do którego mieszkańcy powzięli obawę, że zepsuje powietrze w całej okolicy i wówczas jednak skierowali zawiadomienie do (...), prosząc o interwencję (co zresztą skutecznie inwestora zniechęciło, zatem cel został uzyskany). Z powyższego wynika, że mieszkańcy wiedzę na pewnym poziomie posiadali, tak wynika, bo informacje zawarte w zawiadomieniu do (...) potwierdziły się, co do tego, że są to odpady szkodliwe. Wiedzę tę zechcieli jednak przekazać wyłącznie anonimowo do (...), zaś podczas zeznań w charakterze świadka nie mają żadnej wiedzy do przekazania.

zeznania K. K.

zeznania A. W.

K. K. i A. W. to córki W. i M. T.. Są spadkobierczyniami po zmarłym ojcu wraz z matką. Nie miały wiedzy na temat znajdujących się na działce odpadów, a zatem ich zeznania nie wniosły nic do sprawy.

zeznania M. W.

M. W. jest siostrą M. T.. W swoich zeznaniach potwierdziła czasokres, w którym M. T. mieszkała razem z nią i jej rodziną, opuszczając wraz z niepełnosprawną córką dom, w którym mieszkała wspólnie z W. T..

zeznania Z. R.

Zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne, gdyż brak dowodów im przeczących.

zeznania P. G. (2)

P. G. (2) prowadził wraz z ojcem działalność gospodarczą zajmującą się pracami budowlanymi, rozbiórkowymi i ziemnymi. Na stanie firmy posiadał potrzebne do pracy pojazdy w tym dwa samochody T. koloru czerwonego. Świadek potwierdził, że jeździł z ojcem po piach do W. T.. Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania tych zeznań. W szczególności nie dają do tego podstaw zeznania M. T. i A. T. (2).

zeznania P. K.

Zeznania złożone przez P. K. na etapie postępowania przygotowawczego sąd uznał, za wiarygodne, gdyż nie ma dowodów im w sposób logiczny przeczących.

Świadek znał W. T. i chciał zakupić od niego nieruchomość.

zeznania B. B.

zeznania W. D.

zeznania E. N.

zeznania M. P.

Zeznania złożone przez B. B., W. D., E. N. i M. P. złożone na etapie postępowania przygotowawczego Sąd uznał za wiarygodne, gdyż są jasne i spójne. B. B. w okresie od 2000 do 2017 r. była syndykiem masy upadłości spółki Zakładów (...). Pozostali świadkowie byli pracownikami zakładu i mieli wiedzę na temat wytwarzania przez zakład odpadów i co się z nimi dalej działo.

zeznania R. K.

Zeznania złożone przez R. K. na etapie postępowania przygotowawczego Sąd uznał za wiarygodne, gdyż są spójne i logiczne. Świadek miał wiedzę na temat wytwarzanych w firmie (...) (zajmującej się wytwarzaniem odlewów staliwnych w jednorazowych formach piaskowych ) odpadów i dalszego postępowania z nimi.

zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa z (...) w Ł.

Zawiadomienie złożone do Prokuratury Rejonowej w P. (...) przez (...) (...) Ochrony (...) w Ł. o możliwości popełnienia przestępstwa. Dokument spójny z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie.

zawiadomienie od (...)

Anonimowe pismo złożone przez (...), którzy poinformowali (...) Ochrony (...) w Ł. o zalegających na nieruchomości należącej do W. T. nieruchomości nielegalnego wysypiska śmieci. Dokument niekwestionowany w toku postępowania.

wypis z księgi wieczystej nieruchomości nr (...)

Niekwestionowany dokument urzędowy potwierdzający, iż przedmiotowa nieruchomość należała wyłącznie do W. T..

sprawozdanie z czynności kontrolnych z dnia 12.03.2020 r.

Niekwestionowany dokument, sporządzony przez uprawniony do tego podmiot.

dokumentacja fotograficzna

Niekwestionowany dokument/ zdjęcia przedstawiające odpady znajdujące się na nieruchomości.

protokół poboru próbek gleby i odpadu nr 11

Niekwestionowany w toku postępowania dokument.

Sprawozdanie z badań nr (...) z dnia (...)

Niekwestionowany w toku postępowania dokument, sporządzony przez uprawniony do tego podmiot.

protokół oględzin miejsca

Niekwestionowany w toku postępowania dokument, sporządzony przez uprawniony do tego podmiot.

opinia biegłego sądowego

opinia uzupełniająca

Opinia główna jak i opinie uzupełniające sporządzone przez biegłego sądowego z zakresu inżynierii środowiskowej J. D. są pełne i jasne. Sporządzone opinie oparte są o dokumentację znajdującą się w akta sprawy w tym m.in. na podstawie uzyskanych wyników badań pobranych próbek materiału znajdującego się na przedmiotowej nieruchomości oraz pozostałego zebranego w sprawie materiału dowodowego. Okoliczności te w powiązaniu z wykształceniem biegłego i jego doświadczeniem zawodowym pozwalały uznać sądowi wnioski biegłego za w pełni wiarygodne.

Sprawozdanie z badania nr M.- (...) (...) z dnia 12.11.2020 r.

Niekwestionowany w toku postępowania dokument, sporządzony przez uprawniony do tego podmiot.

Dane teleinformatyczne z U. (...)

Niekwestionowany w toku postępowania dokument, sporządzony przez uprawniony do tego podmiot.

pismo z dnia 24 maja 2021 r z (...) w Ł.

Niekwestionowany w toku postępowania dokument, sporządzony przez uprawniony do tego podmiot.

protokół kontroli nr (...) wraz z załącznikami

Niekwestionowany w toku postępowania dokument, sporządzony przez uprawniony do tego podmiot. Przedmiotem kontroli przeprowadzonej przez (...) (...) Ochrony (...) była kontrola podmiotów zlokalizowanych na terenie po Zakładach (...) Sp. z o.o. w zakresie wytwarzanych odpadów i dalszego z nimi postępowania. Dokument spójny i logiczny.

pismo z Urzędu (...) z dnia 19.07.2021 r.

Niekwestionowany dokument, sporządzony przez uprawniony do tego podmiot.

karta karna

Z analizy jej treści oraz akt spraw wcześniejszych wynika, iż doszło do zatarcia skazania z mocy prawa z dniem 05.12.2017 r. Zatem M. G. ma status osoby niekaranej.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

zeznania M. T.

Jak wyżej

zeznania A. T. (2)

Jak wyżej

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

I

M. G.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Oskarżyciel publiczny zarzucił M. G. czyn z art. 183 §1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk.

Sąd uniewinnił M. G. od zarzucanego mu czynu, z braku wystarczających dowodów do innego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 183 § 1 kk (w brzmieniu obowiązującym w chwili popełnienia czynu) kto wbrew przepisom składuje, usuwa, przetwarza, dokonuje odzysku, unieszkodliwia albo transportuje odpady lub substancje w takich warunkach lub w taki sposób, że może to zagrozić życiu lub zdrowiu człowieka lub spowodować istotne obniżenie jakości wody, powietrza lub powierzchni ziemi lub zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

W tym miejscu koniecznym jest uczynienie kilku uwag o charakterze ogólnym. Naczelnymi zasadami polskiego procesu karnego są ujęte w art. 5 § 1 i § 2 kpk zasada domniemania niewinności i jej konsekwencja w postaci zasady in dubio pro reo. Według zasad obowiązującej procedury – to nie oskarżony musi udowodnić swoją niewinność, lecz oskarżyciel winien jest udowodnić winę oskarżonego. Przy czym, udowodnić to znaczy wykazać w sposób nie budzący wątpliwości wiarygodnymi dowodami - bezpośrednimi lub pośrednimi. Konsekwencją domniemania niewinności jest zasada in dubio pro reo, czyli nakaz tłumaczenia niedających się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego zawarta w przepisie art. 5 § 2 kpk. Należy podkreślić, że zakaz ten odnosi się do wątpliwości, które nie dają się usunąć, a zatem organ procesowy powinien dążyć przede wszystkim do wyeliminowania zaistniałych wątpliwości. (por. wyrok SO w Warszawie z dnia 18. 11. 2019, sygn. X Ka 1007/19,Legalis). Zasada prawdy materialnej sformułowana w art. 2 § 2 kpk – wprowadza wymóg opierania wszelkich rozstrzygnięć na zgodnych z prawdą ustaleniach faktycznych, ustalenia te muszą być zatem udowodnione w takim stopniu, by w świetle całokształtu okoliczności sprawy fakt przeciwny dowodzeniu był niemożliwy. Obowiązek udowodnienia odnosi się przy tym tylko do ustaleń niekorzystnych dla oskarżonego, skoro korzysta on z domniemania niewinności (art. 5 § 1 kpk), a niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na jego korzyść (art. 5 § 2 kpk). W konsekwencji, wyrok skazujący nie może zapaść nie tylko wtedy, gdy wykazano, że oskarżony jest niewinny, ale także wówczas, gdy nie udowodniono, że jest winny zarzuconego mu przestępstwa (por. wyrok SA w Warszawie z dnia 17. 09. 2021 roku, sygn. II AKa 26/21, Legalis). Wydanie wyroku uniewinniającego jest konieczne nie tylko wówczas, gdy wykazano ponad wszelką wątpliwość niewinność oskarżonego, lecz również wtedy, gdy nie udowodniono mu, że jest winny popełnienia zarzuconego mu przestępstwa. Wystarczy zatem, że wyjaśnienia oskarżonego, negującego tezy aktu oskarżenia zostaną uprawdopodobnione. Co więcej, wyrok uniewinniający musi zapaść jednak również i w takiej sytuacji, gdy wykazywana przez oskarżonego teza jest wprawdzie nieuprawdopodobniona, ale też nie zdołano udowodnić mu sprawstwa i winy (por. wyrok SA w Katowicach z dnia 27. 01. 2021 roku, sygn. II AKa 274/20, Legalis). Pokreślić należy, iż udowodnienie winy oskarżonego musi być całkowite, pewne i wolne od wątpliwości, a w sprawie brak jest dowodów, które wyjaśnienia oskarżonego nieprzyznającego się do winy skutecznie by zdezawuowały. Z zasady domniemania niewinności wynika, że teza, iż oskarżony jest winny zarzucanego mu czynu, musi być udowodniona, aby została przyjęta, jako ustalenie faktyczne i podstawa skazania. Warunkiem koniecznym do uniewinnienia nie jest natomiast wykazanie ewentualnej tezy oskarżonego o swojej niewinności. Uniewinnienie powinno więc nastąpić zarówno wówczas, gdy wykazana zostanie niewinność oskarżonego, jak i wtedy, gdy wprawdzie nie zostanie ona udowodniona, ale nie zostanie również udowodniona jego wina. Domniemanie niewinności nie wymaga dowodzenia. To obalenie tego domniemania wymaga dowodów (por. wyrok SA w Poznaniu z dnia 06. 10. 2020 roku, sygn. II AKa 76/20, Legalis). „Pewność” nawet w 99 procentach pozostaje tylko prawdopodobieństwem, które nie może doprowadzić do skutecznego skazania oskarżonego (por. wyrok SA w Warszawie z dnia 26. 06. 2019, sygn. II AKa 63/19, Legalis). W takim też duchu wypowiedział się Sąd Apelacyjny w Katowicach, podnosząc, iż dla wydania wyroku skazującego nie wystarczy „uzasadnione podejrzenie” popełnienia przestępstwa, ale całkowita pewność, brak jakichkolwiek wątpliwości w tym zakresie (por. wyrok SA w Katowicach z dnia 09. 10. 2014 roku, sygn. II AKa 309/14, Legalis). Reasumując, w procesie karnym prawo wymaga udowodnienia winy osoby oskarżonej w całości, nie dopuszczając wartościowania większego bądź mniejszego stopnia dopuszczenia się popełnienia czynu zabronionego (por. wyrok SA w Warszawie z dnia 17. 06. 2019 roku, sygn. II AKa 486/18, Legalis).

Zgromadzone dowody nie pozwoliły na przypisanie M. G. zarzucanego czynu.

Z ustaleń dokonanych w sprawie wynika ewidentnie, że doszło do przywiezienia niebezpiecznych odpadów na nieruchomość W. T., za jego zgodą, w okresie lata – jesieni 2017 r. Co do sprawcy przywiezienia, to oskarżyciel nie przedstawił wystarczających i przekonujących dowodów sprawstwa M. G.. Za dowody takie nie można bowiem było uznać zeznań M. T. i A. T. (2), z powodu niekonsekwencji, braku logiki w wyjaśnianiu niekonsekwencji, ale nade wszystko z tego powodu, że nie sposób przyjąć – w oparciu o depozycje obojga wyżej wymienionych świadków, że są oni pewni ponad wszelką wątpliwość (teraz po 6 latach od wożenia odpadów, które wożone były w 2017 r. i co do tego nie ma żadnych wątpliwości, bo wynika to z zeznań ich obojga, ale i z zeznań pozostałych przesłuchanych mieszkańców wsi), że woził je M. G.. Bowiem, skoro nie wiedzieli tego na etapie postępowania w (...) (M. T.), na etapie postępowania przygotowawczego (które w tej sprawie trwało kilka w sumie lat, bowiem zostało umorzone, tutaj chodzi o A. T. (2), który nie wskazywał M. G. z nazwiska ani w inny sposób, nie rozpoznawał go na zdjęciach, a dopiero tuż przed zamknięcie śledztwa, czyli na przełomie 2022/2023 r., zatem po 5 latach od zdarzenia, go wskazał jako sprawcę dostarczenia niebezpiecznych odpadów, przy czym już w międzyczasie ujawniło się ile będzie kosztowało uch usunięcie i jakie są zasady ponoszenia kosztów za to, to jest płaci dostarczyciel, a jeśli nieustalony, to właściciel), to nie sposób przyjąć ich aktualne twierdzenia o tym, że to jednak M. G. dostarczył odpady (inną kwestią jest, że nie wiadomo które i w jakiej ilości, bo tu też jawią się same rozbieżności), za wystarczający, stanowiący logiczną podstawę do skazania M. G. dowód.

Wobec powyższego, stosownie do treści art. 17 § 1 pkt 1 kpk, sąd uniewinnił oskarżonego od zarzucanego czynu.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

Stosownie do treści art. 632 pkt 2 kpk wydatkami sąd obciążył Skarb Państwa.

7.  Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Wojnarowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Renata Folkman
Data wytworzenia informacji: