Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 27 września 2013r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Magdalena Marczyńska (spr.)

Sędziowie: SO Beata Łapińska

SO Mariola Mastalerz

Protokolant: asyst. sędz. Sławomir Fert

po rozpoznaniu w dniu 27 września 2013 roku w Piotrkowie Tryb.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. M.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej Oddział w Polsce

z siedzibą w T. M..

o wynagrodzenie za godziny nadliczbowe

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego – Sądu Pracy

w TomaszowieMaz.

z dnia 13 czerwca 2013r.

sygn. akt IVP 98/12

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie punkcie „1” w ten sposób, że przyznać biegłej sądowej B. Z. kwotę 6.606,60 zł (sześć tysięcy sześćset sześć złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem wynagrodzenia za sporządzoną opinię w przedmiotowej sprawie,

2.  oddalić zażalenie w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2013 roku, wydanym w sprawie IVP 98/12, Sąd Rejonowy – Sąd Pracy w TomaszowieMaz. dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu transportu drogowego B. Z.

W niniejszej sprawie biegła B. Z. sporządziła opinię pisemną i wniosła o przyznanie wynagrodzenia za jej sporządzenie w kwocie 11.051 złotych (368 godzin x 30,03 złotych).

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 13 czerwca 2013 roku Sąd Rejonowy w Tomaszowie Maz. przyznał biegłej wynagrodzenie w kwocie 8.198,19 złotych za sporządzenie opinii, oddalił wniosek biegłej w pozostałym zakresie oraz wskazaną kwotę nakazał wypłacić tymczasowo ze środków Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz.

Jak wskazał Sąd Rejonowy, ze złożonej karty pracy biegłego wynikało, iż czynności przygotowawcze zajęły biegłej 133 godzin, w tym zapoznanie się z aktami sprawy – 10 godzin, analiza 472 sztuk tarcz tachografu – 95 godzin, analiza danych cyfrowych z tachografu za 131 dni – 28 godzin. Na czynności badawcze biegła poświęciła natomiast łącznie 195 godzin, w tym na obliczenie czasu pracy powoda – 120 godzin, na wyliczenie nadgodzin dobowych i okresowych – 30 godzin, wyliczenie czasu dyżuru powoda – 30 godzin, wyliczenie godzin pracy w niedzielę i święta – 5 godzin, porównanie wyników – 10 godzin. Ponadto opracowanie opinii zajęło biegłej łącznie 40 godzin. Łącznie na wydanie opinii biegła poświęciła 368 godzin.

W ocenie Sądu Rejonowego biegła znacznie zawyżyła liczbę godzin poświęconych na czynności badawcze (195 godzin, co daje 16 dni pracy, średnio po 8 godzin dziennie), albowiem szczegółowa analiza materiałów źródłowych dokonana przez biegłą w czasie 123 godzin pozwalała na przedstawienie w formie tabelarycznej, jak uczyniła biegła, czasu pracy powoda i dokonania matematycznych obliczeń zarówno co do czasu jego pracy, jak i nadgodzin dobowych i okresowych, czasu dyżuru, godzin pracy w niedziele i święta oraz porównania wyników. W tych warunkach Sąd I instancji uznał, że czynności te zajęły biegłej nie więcej niż 100 godzin.

W świetle powyższego Sąd Rejonowy uznał, że łączna liczba godzin poświęconych na sporządzenie opinii wyniosła łącznie 273 godziny, co skutkowało ustaleniem i przyznaniem jej wynagrodzenia w kwocie 8.198,19 złotych (273 x 30,03 złotych), które jest adekwatne do nakładu pracy biegłej i poświęconego czasu pracy, a także stopnia skomplikowania sprawy. W pozostałym natomiast zakresie wniosek biegłej podlegał oddaleniu. Wydając postanowienie z dnia 13 czerwca 2013 roku, Sąd Rejonowy miał na uwadze okoliczność, że w okresie od 10 kwietnia 2013 roku do 6 czerwca 2013 roku, gdy biegła opracowywała opinię w przedmiotowej sprawie, opracowywała także zlecenie sądu opinię w sprawie IV P 99/12, na którą poświęciła zgodnie z kartą pracy 356 godzin, a więc aby w ciągu 57 dni poświęcić czas na opracowanie obu opinii zgodnie ze swymi wyliczeniami musiałaby pracować średnio po około 13 godzin dziennie (356 + 268 = 724 godziny : 57 dni = 12,7 godziny), każdego dnia, co wydaje się wątpliwie z punktu widzenia doświadczenia życiowego.

Zażalenie na powyższe postanowienie w części przekraczającej kwotę 3.963,96 złotych wniósł pełnomocnik pozwanego. Wskazał, że zakładając, iż po podjęciu akt biegła rozpoczęła pracę w dniu 15 kwietnia 2013 roku a zakończyła w dniu 31 maja 2013 roku to okres przygotowania i sporządzenia opinii wynosił 33 dni robocze, czyli 264 godziny pracy przy przyjęciu 8 godzinnego dnia pracy we wszystkie dni powszednie, przez 5 dni pracy w tygodniu. Jak wskazał skarżący, przy takim założeniu biegła musiałaby pracować codziennie wyłącznie nad przygotowaniem opinii w niniejszej sprawie, nie poświęcając w ogóle czasu na inne swoje czynności i sprawy zawodowe. Ponadto skarżący podniósł, że biegła w tym samym czasie wydawała również opinię w sprawie IV P 99/12 o podobnym przedmiocie i również złożyła kartę pracy, w której wskazała, że na wydanie opinii poświęciła 356 godzin. W ocenie skarżącego biegła łącznie poświęciła 724 godziny na pracę, a więc musiałaby pracować przez 90 dni po 8 godzin dziennie, albo 45 dni przez 16 godzin dziennie.

W konkluzji pełnomocnik pozwanego uznał, że uzasadnione jest przyznanie wynagrodzenia biegłej za 132 godziny pracy przy stawce 30,03 złote czyli 3.963,96 złote.

W odpowiedzi na zażalenia biegła B. Z. podniosła, że akta do sporządzenia opinii otrzymała w dniu 10 kwietnia 2013 roku. Wydawanie opinii zakończyła w dniu 5 czerwca 2013 roku. W tym okresie cały swój czas po zakończeniu pracy zawodowej poświęcała na sporządzenie opinii. Pracowała również w dni wolne od pracy tj. soboty, niedziele i święta oraz w godzinach nocnych. Sąd Rejonowy przyznał jej wynagrodzenie za 273 godzin pracy, co daje średnio około 4,79 godziny dziennie. Biorąc pod uwagę, że w tym samym okresie sporządzała opinię w analogicznej sprawie i poświęcała na nią mniej więcej tyle samo czasu, to średnio pracowała dziennie około 9 godzin.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na częściowe uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego przyjęty przez Sąd Rejonowy wymiar czasu pracy biegłej sądowej B. Z. poświęcony na sporządzenie opinii pisemnej jest zawyżony i nie odpowiada rzeczywistemu rozmiarowi pracy przez nią wykonanej.

Zgodnie z treścią art. 288 k.p.c. biegły ma prawo żądać wynagrodzenia za stawiennictwo do sądu i wykonaną pracę. Przepis art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010r. Nr 90, poz. 594 ze zm.) stanowi natomiast, że biegłemu powołanemu przez sąd przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz zwrot poniesionych przez niego wydatków niezbędnych dla wydania opinii. Wysokość wynagrodzenia biegłego za wykonaną pracę ustala się, uwzględniając wymagane kwalifikacje, potrzebny do wydania opinii czas i nakład pracy, a wysokość wydatków, o których mowa w ust. 1 – na podstawie złożonego rachunku (ust. 2)

Dokonując analizy czasu pracy biegłej wynikającego z przedłożonej przez nią karty pracy, w świetle treści sporządzonej przez nią opinii pisemnej, Sąd Okręgowy uznał za uzasadnione przyznanie biegłej wynagrodzenia w wysokości odpowiadającej 220 godzinom pracy.

Według Sądu Okręgowego czas pracy jaki biegła poświęciła na zapoznanie się z aktami sprawy wynosił, tak jak biegła podała w karcie pracy – 10 godzin. Wydanie opinii wymagało bowiem zapoznanie się z aktami sprawy do których zostały załączone rozliczenie czasu pracy powoda, ewidencja czasu pracy, kserokopie kart z kalendarza, tarcze i wydruki, listy płac, wydruki z programu Visio i regulaminu wynagradzania. Czynności te to również posegregowanie zgromadzonych materiałów badawczych oraz ułożenie ich w kolejności potrzebnej do sporządzenia opinii.

Jak chodzi o czas pracy poświecony na czas, jaki biegła poświęciła na analizę tarcz 472 sztuk tachografów łącznie, to powinien on wynieść nie więcej niż 84 godziny, a nie 95 godzin, tak jak to podała biegła w karcie pracy.

Natomiast odnośnie czasu poświeconego na analizę danych cyfrowych z tachografu obejmującego okres 131 dni, to czas ten winien zdaniem Sądu Okręgowego wynieść 20 godzin. Jak wynika z załączonej do opinii szczegółowej analizy dni pracy powoda, biegła każdy dzień opisywała tak samo tj. określała czas poświęcony na jazdę, inną pracę, dyspozycyjność, przerwę w pracy, odpoczynek, okres inny niż przerwa, przerwę zaliczaną do czasu dyżuru oraz podsumowywała pracę. Tym samym każdorazowo czynność biegłej ograniczała się tylko do dopisania do poszczególnych pozycji tych kilku danych liczbowych z cyfrowych wydruków z tachografów, co winno zając jej nie więcej niż 9-10 minut na każdy dzień.

Zastrzeżenia Sądu Okręgowego budzi również czas poświęcony przez biegłą na czynności badawcze. Przede wszystkim zwrócić należy uwagę, iż przy dokonywaniu analizy tarcz tachografów, wydruków z tarcz i wydruków cyfrowych biegła winna czynić odpowiednie notatki, zapisy potrzebne do dalszych obliczeń. Tym samym same już obliczenia czasu pracy powoda, obliczanie nadgodzin, czasu dyżurów, czasu pracy w niedzielę i święta, sprowadzały się tylko do matematycznych wyliczeń. Zasadnym było więc, w ocenie Sądu Okręgowego obniżenie czasu pracy za poszczególne te wyliczenia: do 60 godzin za obliczenie czasu pracy powoda, do 10 godzin za wyliczenie nadgodzin dobowych i okresowych, do 10 godzin za wyliczenie czasu dyżuru powoda, do 3 godzin za wyliczenie czasu pracy powoda w niedziele i święta oraz do 3 godzin za porównanie wyników.

Nie można również przyjąć, że czynności związane z już samym opracowaniem opinii, tj. wyprowadzeniem końcowych wniosków oraz samym technicznym sporządzeniem zajęły biegłej łącznie 40 godziny pracy. Opracowując wnioski, biegła dysponowała przecież już wszystkimi wyliczeniami, a sporządzenie opinii to tylko sama techniczna czynność jej wydruku. Logicznym jest, że biegła wykonując wszystkie wskazane czynności badawcze, musiała je opisywać w sposób gotowy, tj. pozwalający na wykorzystanie w opinii. Odnośnie czasu potrzebnego na opracowanie opinii, to czas ten winien w ocenie Sadu Okręgowego wynieść łącznie 20 godzin.

W świetle powyższego Sąd Okręgowy uznał, iż czasem wystarczającym na wykonanie wszystkich czynności związanych z wydaniem opinii było 220 godzin, a nie jak to przyjął Sąd Rejonowy 273 godzin.

Na marginesie wskazać należy, iż jak to prawidłowo wskazał skarżący w zażaleniu, w tym samym okresie biegła sporządzała opinię nie tylko w niniejszej sprawie, ale także w sprawie IV P 99/12 i poświęciła na nią mniej więcej tyle samo czasu. Przy uwzględnieniu godzin pracy wskazanych w karcie pracy, pracując zawodowo oraz wydając drugą opinię, biegła praktycznie nie miałaby czasu na inne czynności życia codziennego, nie mówiąc już o odpoczynku nocnym.

Mając powyższe rozważania na uwadze, Sąd Okręgowy ustalił wynagrodzenie biegłej na kwotę 6.606,60 złotych (220 godzin x 30,03 zł) i na postawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł w punkcie „1” sentencji. W zakresie dalej idącym zażalenie podlegało natomiast oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.