Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lipca 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSA Andrzej Szawel

Sędziowie SO Marta Legeny-Błaszczyk

SO Krzysztof Gąsior (spr.)

Protokolant Dagmara Szczepanik

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim Izabeli Stachowiak

po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2013 roku

sprawy K. W.

oskarżonego z art. 178 a § 4 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim

z dnia 02 kwietnia 2013 roku sygn. akt II K 907/11

na podstawie art.437§1 kpk, art.438 pkt 1 kpk, art.624§1 kpk

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że orzeczone w pkt 5 świadczenie pieniężne w kwocie 200 (dwieście) złotych zasądza na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

2.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.  zwalnia oskarżonego z wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt IV Ka 357/13

UZASADNIENIE

K. W. został oskarżony o to, że w dniu 1 czerwca 2011 roku o godzinie 23:45 na ulicy (...) w T. województwo (...), kierował pojazdem mechanicznym marki V. o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym znajdując się w stanie nietrzeźwości - 2.41 %0 ( promila ) zawartości alkoholu we krwi, będąc przy tym wcześniej prawomocnie skazanym wyrokami Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim o sygnaturze akt VI K 241/04 i VI K 444/06 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości;

- tj. o przestępstwo z art. 178a § 4 k.k.

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2013 roku sygn. akt II K 907/11 oskarżonego K. W. w miejsce zarzucanego mu czynu uznał za winnego tego, że w dniu 1 czerwca 2011 roku o godzinie 23:45 na ulicy (...) w T., województwo (...), kierował pojazdem mechanicznym marki V. o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym znajdując się w stanie nietrzeźwości - 2.41 promila zawartości alkoholu we krwi, to jest czynu z art. 178a § 1 k.k. i za to na podstawie art. 178 a § 1 k.k. wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił i ustalił okres próby na 2 lata.

Na podstawie art. 71 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 50 stawek dziennych grzywny przyjmując wartość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych.

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 roku.

Na podstawie art. 49 § 2 k.k. zasądził od oskarżonego K. W. na rzecz Ośrodka (...) w T. kwotę 200 złotych, tytułem świadczenia pieniężnego z przeznaczeniem na cel bezpośrednio związany z udzielaniem pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych.

Zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 817,90 złotych tytułem kosztów sądowych.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator Prokuratury Rejonowej w Tomaszowie Mazowieckim.

Apelacja prokuratora wywiedziona z treści art. 438 pkt 1 k.p.k. zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 49 § 2 k.k. wyrażając się w orzeczeniu na ww. podstawie prawnej świadczenia pieniężnego w kwocie 200 zł. na rzecz Ośrodka (...) w T. z przeznaczeniem na cel bezpośrednio związany z udzielaniem pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych, podczas gdy instytucja ta nie jest znana ustawie.

W konkluzji skarżący wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego K. W. świadczenia pieniężnego w kwocie 200 zł. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, a w pozostałym zakresie o utrzymanie wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna i w wyniku jej wniesienia powstały podstawy do zmiany zaskarżonego wyroku w jego punkcie 5, poprzez wskazanie jako beneficjenta orzeczonego od oskarżonego K. W. świadczenia pieniężnego Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej zamiast Ośrodka (...) w T..

Słusznie bowiem podniósł apelujący, iż orzekając środek karny określony w art. 49 § 2 k.k. wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2013 roku, Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim dopuścił się obrazy prawa materialnego, polegającej na orzeczeniu świadczenia pieniężnego na rzecz Ośrodka (...) w T. zamiast na Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Zgodnie z wprowadzoną w życie z dniem 1 stycznia 2012 r. zmianą art. 49 k.k. (art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy – Prawo ochrony środowiska, Dz.U. z 2010 r., nr 40, poz. 227), w jego § 2 utrzymano możliwość fakultatywnego orzeczenia świadczenia pieniężnego w razie skazania za przestępstwo z art. 178a k.k., jednakże jedynym podmiotem na rzecz którego owo świadczenie może być orzeczone stał się Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Z uwagi na fakt, iż w zaskarżonym wyroku nieprawidłowo określono podmiot na rzecz którego orzeczone zostało świadczenie pieniężne, Sąd Okręgowy zmienił wyrok w ten sposób, że jako beneficjenta orzeczonego od oskarżonego K. W. świadczenia pieniężnego wskazał Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej zamiast Ośrodka (...) w T..

Natomiast w pozostałym zakresie, Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy, jako słuszny i odpowiadający prawu.

Kierując się względami słuszności, Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego z wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w postępowaniu odwoławczym.