Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 166 / 21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 28 grudnia 2020 r. w sprawie II K 1233 / 19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

błędnych ustaleń faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku, mających wpływ na jego treść, poprzez przyjęcie, iż w świetle zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego nie ma podstaw do uznania sprawstwa oskarżonego w zakresie zarzuconego czynu.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Gwoli ścisłości – postawiony przez prokuratora zarzut w rzeczywistości podnosi zarzut obrazy przepisu prawa karnego materialnego, o czym mowa w art. 438 pkt 1 kpk. Skarżący nie neguje bowiem w istocie ani oceny przeprowadzonych przez sąd I instancji dowodów, ani też poczynionych na ich podstawie ustaleń faktycznych, a jedynie podnosi, że w świetle prawidłowo ustalonych przez ten sąd faktów, zachowanie oskarżonego należało ocenić jako wyczerpujące znamiona występku z art. 209 § 1a kk.

Odnosząc się już do tego zarzutu – stosownie do treści art. 209 § 1a kk popełnia występek w tym przepisie ujęty ten, kto naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, uchylając się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące.

W tym kontekście przypomnieć należy, iż wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 27 września 2010 r. w sprawie III RC 231 / 10 oskarżony został zobowiązany do alimentacji na rzecz córki poprzez comiesięczną płatność na jej rzecz kwot po 300 złotych – do 10-go dnia każdego miesiąca.

Od razu wskazać tez należy, iż sąd I instancji uznał, iż oskarżony od obowiązku alimentacyjnego wynikającego z tego wyroku się uchylał, tyle tylko, iż zdaniem tego sądu łączna wysokość powstałych zaległości nie przekroczyła poziomu 3 świadczeń okresowych.

Stanowisko to uznać należy za błędne z następujących powodów.

Przedmiotem zarzutu był okres alimentacyjny od 19 stycznia 2019 r. do 27 maja 2019 r. Uwzględniając treść przywołanego wyżej wyroku przyjąć trzeba, że w okresie tym oskarżony winien był uiścić na rzecz córki łącznie 1200 złotych, na które składały się następujące kwoty:

- 300 złotych wymagalna z upływem 10 lutego 2019 r.,

- 300 złotych wymagalna z upływem 10 marca 2019 r;

- 300 złotych wymagalna z upływem 10 kwietnia 2019 r;

- 300 złotych wymagalna z upływem 10 maja 2019 r.

Tymczasem we skazanym wyżej okresie oskarżony z tego tytułu uiścił jedynie:

- kwotę 10 złotych w dniu 26 lutego 2019 r.;

- kwotę 100 złotych w dniu 4 marca 2019 r.;

- kwotę 20 złotych w dniu 26 marca 2019 r.

To oznacza, że w okresie objętym zarzutem, z upływem dnia 10 maja 2019 r. oskarżony pozostawał w zwłoce z zapłatą świadczeń alimentacyjnych wobec córki na kwotę 1070 złotych. Tym samym wysokość zaległości powstałych wskutek uchylania się przez oskarżonego od alimentacji z upływem 10 maja 2019 r. przekroczyła równowartość trzech okresowych świadczeń alimentacyjnych, do których był zobowiązany z racji przywoływanego wyżej wyroku. Już więc z upływem tego dnia oskarżony wyczerpał znamiona występku z art. 209 § 1a kk. Uiszczenie przez oskarżonego dodatkowej kwoty po tej dacie wpłynęło jedynie na przerwanie stanu sprzecznego z prawem karnym, ale nie eliminowało wniosku, iż stan taki wcześniej zaistniał.

Wniosek

Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy z racji zakazu wynikającego z art. 454 kpk nie może skazać oskarżonego, który w I instancji został uniewinniony. W tej sytuacji zaskarżony wyrok podlega uchyleniu, zaś sprawa wraca do sądu I instancji do ponownego rozpoznania ( art. 437 § 2 zd. 2 kpk w zw. z art. 454 kpk ).

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1-

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

-

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-

4.1.

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Omówiono powyżej

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Ponowienie przewodu sądowego z uwzględnieniem zaprezentowanego wyżej sposobu wykładni art. 209 § 1a kpk

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS