Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 113/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 9 grudnia 2022 roku w sprawie II K 421/22

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego R. S. zarzut obrazy prawa procesowego tj. art. 7 kpk i ściśle powiązany z nim zarzut błędu w ustaleniach faktycznych co do czynu z punktu III aktu oskarżenia poprzez błędne ustalenie, że oskarżony posiadał znaczną ilość narkotyków, co doprowadziło do błędnego przyjęcia kwalifikacji z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest chybiony. Co do błędnej oceny dowodów, to jest on wręcz błędnie sformułowany, bo przecież oskarżony przyznał, że był w posiadaniu narkotyków opisanych w punkcie III aktu oskarżenia, nie kwestionował również ich ilości ani jakości. Nie ma zatem wątpliwości ani co do ustalenia faktycznego, że oskarżony posiadał w ramach czynu zarzuconego mu w pkt III aktu oskarżenia amfetaminę o łącznej wadze 38,31 grama netto oraz marihuanę o łącznej wadze 14,55 grama netto, nie budzi również żadnych zastrzeżeń ocena dowodów w tym zakresie ( w istocie apelant zakwestionował ją tylko formalnie nie podnosząc żadnych konkretnych zarzutów).

Zatem - skoro ilość posiadanych narkotyków i fakt ich posiadania przez oskarżonego nie jest de facto przez obrońcę kwestionowana - istota tego zarzutu sprowadza się do oceny, czy posiadanie amfetaminy o łącznej wadze 38,31 grama netto oraz marihuany o łącznej wadze 14,55 grama netto stanowi „znaczną ilość” w rozumieniu art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Zatem zarzut ten należy rozpatrywać w ramach obrazy prawa materialnego. Ponieważ błędne nazwanie zarzutu nie jest przeszkodą w jego rozpoznaniu, Sąd Okręgowy poniżej wykaże, dlaczego obrońca nie ma racji, a posiadane przez oskarżonego narkotyki stanowiły znaczną ilość i czyn ten słusznie zakwalifikowano z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

O znacznej ilości substancji psychoaktywnej decyduje ilość dawek ( pojedynczych porcji), które można z niej uzyskać, zaś przez dawkę należy rozumieć taką wielkość substancji psychoaktywnej, jaka jest w stanie wywołać odczuwalny efekt działania u pojedynczego konsumenta. Z utrwalonego orzecznictwa, które Sąd Okręgowy podziela, wynika, że za znaczną ilość narkotyków należy przejmować taką, która w ystarcza do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób, to jest co najmniej 20 osób ( por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 7 lipca 2020 roku w sprawie II AKa 353/19, opubl. OSA/Łdz. 2020/3/148; Prok.iPr. 2021/7-8/30). Również w uzasadnieniu postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 25 września 2018 roku w sprawie V KK303/18 ( opubl. Legalis) wskazano, że jeżeli narkotyki posiadane przez oskarżonego pozwoliłyby na odurzenie kilkudziesięciu takich osób ( a w realiach tamtej sprawy było to około 80 takich dawek), to czyn oskarżonego wyczerpał dyspozycję art. 62 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

W orzecznictwie przyjmuje się, że minimalna dawka dla marihuany to około 0,17 grama, ale dawka handlowa (taka, jaka zazwyczaj jest przedmiotem transakcji) to 0,5 grama i ta ilość oddziałuje nawet na osoby uzależnione. Skoro oskarżony posiadał ( w ramach omawianego czynu zarzuconego mu w pkt III aktu oskarżenia) 14,55 grama marihuany, to należy przyjąć, że było to co najmniej 29 dawek marihuany ( przyjmując za dawkę porcję handlową o wadze 0,5 grama), a porcji użytkowych mogło być nawet 85 ( przyjmując za minimalna dawkę psychoaktywną porcję o wadze 0,17 grama).

Niezalenie od w/w marihuany oskarżony w ramach omawianego czynu posiadał 38,31 grama narkotyku w postaci amfetaminy. Amfetamina jest narkotykiem niebezpiecznym, tzw „twardym”, dawkę o wadze jednego grama tej substancji uznaje się za potencjalnie śmiertelną. Minimalna dawka psychoaktywna amfetaminy wynosi zaledwie 10 mg ( 0,01 grama), a jednorazowa dawka handlowa tego narkotyku wywołująca efekt odurzenia nawet u osób uzależnionych wynosi 0,1 grama ( por. wyrok SA z dnia 19 października 2000 r., II AKa 124/00, KZS 2000, z. 11, poz. 48 i wyrok SA w Lublinie w wyroku z dnia 14 lutego 2006 r. II AKa 14/06, Lex, nr 179040). Oznacza to, że oskarżony posiadał co najmniej 383 dawek amfetaminy( przyjmując za dawkę porcję handlową o wadze 0,1 grama).

Zatem łącznie w ramach czynu z pkt III aktu oskarżenia oskarżony posiadał co najmniej 412 dawek narkotyków ( 29 dawek marihuany i 383 dawki amfetaminy) – i to przy ustaleniu wielkości dawki na potrzeby osoby uzależnionej. Nie ma żadnych wątpliwości, że jest to znaczna ilość narkotyków w rozumieniu art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Wniosek

Wniosek o zakwalifikowanie czynu z punktu III aktu oskarżenia z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i stosowne złagodzenie kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest niezasadny, co było powyżej omawiane. W związku z tym kara orzeczona za ten czyn nie nosi cech rażącej niewspółmierności.

3.2.

Zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego R. S. zarzut błędu w ustaleniach faktycznych co do czynu z punktu V aktu oskarżenia poprzez błędne przyjęcie, że oskarżony czynu tego dopuścił się będąc uprzednio karany za czyn z art. 178 a § 1 kk, podczas gdy zdaniem obrońcy skazanie to uległo zatarciu, co powinno prowadzić do przyjęcia kwalifikacji z art. 178 a § 1 kk zamiast z art. 178 a § 4 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut tej jest chybiony. Zgodnie z art. 108 kk dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich skazań.

Wyrokiem z dnia 17 lutego 2009 roku w sprawie VII K 1528/08 Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim oskarżony został skazany za czyn z art. 178a § 1 kk m. in. na karę grzywny i zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych. To skazanie determinuje (niesłusznie podważaną przez apelanta ) kwalifikację z art. 178 a § 4 kk w sprawie niniejszej. Obrońca jest w błędzie twierdząc, że uległo ono zatarciu. W/w wyrok za czyn z art. 178 a § 1 kk, choć zapadł 14 lat temu, nie uległ zatarciu, albowiem nie był jedynym skazaniem oskarżonego z tamtego okresu. Oskarżony skazywany był również na kary pozbawienia wolności w sprawach: II K 223/06 Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim ( kara odbyta dopiero w dniu 1 kwietnia 2013 roku) i w sprawie II K 12/08 Sądu Rejonowego w Pabianicach ( karę odbywał, postanowieniem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 18 marca 2015 roku oskarżonego warunkowo przedterminowo zwolniono z odbywania reszty tej kary).

Zgodnie z art. 107 § 1 kk zatarcie skazania z mocy prawa następuje po 10 latach od wykonania kary pozbawienia wolności, a jak wyżej wskazano, zgodnie z art. 108 kk zatarcie wszystkich skazań może nastąpić tylko jednocześnie ( nawet jedno niezatarte skazanie powoduje, że nie zacierają się wszystkie pozostałe).Oznacza to, że zatarcie skazania w sprawie VII K 1528/08 Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim za czyn z art. 178a § 1 kk nie nastąpiło do dnia dzisiejszego i z mocy prawa nie może nastąpić wcześniej niż w dniu 18 marca 2025 roku ( 10 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności w sprawie II K 12/08 Sądu Rejonowego w Pabianicach).

Wniosek

O zakwalifikowanie czynu z punktu V aktu oskarżenia z art. 178 a § 1 kk i w związku z tym obniżenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych i świadczenia pieniężnego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wnioski te nie są zasadne, albowiem kwalifikacja z art. 178 a § 4 kk jest zasadna. W związku z tym orzeczona za ten czyn kara i środki karne w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych i świadczenia pieniężnego nie noszą cech rażącej niewspółmierności i nie ma podstaw do ich łagodzenia.

3.3.

Zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego R. S. zarzut rażącej niewspółmierności kary łącznej pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest chybiony. Oskarżony w okresie od jesieni 2021 roku do dnia 1 lutego 2022 roku nie tylko posiadał narkotyki, ale też udzielał ich innym osobą i dopuścił się przestępstwa z art. 178 a § 4 kk. Zatem popełnił przestępstwa kwalifikowane z różnych podstaw prawnych przeciwko różnym dobrom prawnym. Sąd poruszał się w granicach kary od 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności do 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzona na zasadzie asperacji kara łączna 2 lat pozbawienia wolności nie jawi się jako rażąco surowa i spełnia dyrektywy wymiaru kary.

Wniosek

O obniżenie kary łącznej pozbawienia wolności do 1 roku i 1 miesiąca.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest niezasadny, co było powyżej omawiane.

3.4.

Zawarty w uzasadnieniu apelacji obrońcy oskarżonego R. S. zarzut błędu w ustaleniach faktycznych co do czynu z punku IV aktu oskarżenia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut tej jest chybiony, a wręcz oczywiście bezzasadny i snuty przez obrońcę w oderwaniu od wyjaśnień jego klienta, a także od wyjaśnień B. D. z rozprawy, na które apelant się powołuje. Przecież o nieodpłatnym udzielaniu ( nie sprzedawaniu) różnym „znajomym” przez oskarżonego narkotyków wyjaśniał on sam, oraz B. D. i I. K.. Oskarżony R. S. na rozprawie wprost przyznał, że „po koleżeńsku” nieraz ( a więc niejednokrotnie ) nieodpłatnie częstował posiadanymi przez siebie narkotykami znajomych ( a więc więcej niż jedną osobę), jednym z nich był B. D. ( k. 324). Potwierdził to B. D., który co prawda wycofał się z wyjaśnień z postępowania przygotowawczego – ale jedynie w tej części, w której mówił, jakoby oskarżony sprzedawał narkotyki, natomiast konsekwentnie podtrzymał swoje wyjaśnienia, że oskarżony R. S. mu ich udzielił z darmo ( k. 324).

Zatem omawiany zarzut obrońcy jest bezzasadny, wszak oskarżonemu R. S. nie przypisano sprzedaży narkotyków, a tylko ich nieodpłatne udzielnie, co jest zgodne z jego wyjaśnieniami.

Wniosek

Apelacja nie zawiera w tej części wniosku, ale z kontekstu zarzutów można wywnioskować, że ich uwzględnienie powinno prowadzić do uniewinnienia oskarżonego R. S. od czynu z punktu IV aktu oskarżenia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest bezzasadny, co było powyżej omówione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Co do oskarżonego R. S. wyrok utrzymano w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Było to omawiane.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych z uwagi na ubóstwo.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego R. S.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Kwalifikacja z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, oraz kwalifikacja z art. 178 a § 4 kk i związane z tym rozstrzygnięcia, kara łączna.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana