Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 191/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Łęczycy z 2019-03-07

Sygn. akt I C 191/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 7 marca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Łęczycy, I Wydział Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Wojciech Wysoczyński

Protokolant: sek. sąd. Olga Paciorek

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2019 roku, w Ł., na rozprawie,

sprawy z powództwa (...) Spółka Jawna z siedzibą w Z.

przeciwko P. B.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanego P. B. na rzecz (...) Spółka Jawna z siedzibą w Z. następujące kwoty:

a)  2.787,03 ( dwa tysiące siedemset osiemdziesiąt siedem 03/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 19 września 2015 roku do dnia zapłaty;

b)  1.257,09 ( jeden tysiąc dwieście pięćdziesiąt siedem 09/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 25 września 2015 roku do dnia zapłaty;

c)  2.200,20 ( dwa tysiące dwieście 20/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 3 października 2015 roku do dnia zapłat;

d)  2.747,10 ( dwa tysiące siedemset czterdzieści siedem 10/100) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 20 października 2015 roku do dnia zapłaty;

e)  2.400,04 ( dwa tysiące czterysta 04/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 20 października 2015 roku do dnia zapłaty;

f)  2,959,41 ( dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt dziewięć 41/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 20 października 2015 roku do dnia zapłaty;

g)  4.190,58 ( cztery tysiące sto dziewięćdziesiąt 58/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 25 listopada 2015 roku do dnia zapłaty;

h)  2.584,12 ( dwa tysiące pięćset osiemdziesiąt cztery 12/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 9 grudnia 2015 roku do dnia zapłaty;

i)  2.867,00 ( dwa tysiące osiemset sześćdziesiąt siedem ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 5 listopada 2015 roku do dnia zapłaty;

j)  2.472,80 ( dwa tysiące czterysta siedemdziesiąt dwa 80/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 2 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;

k)  2.460,55 ( dwa tysiące czterysta sześćdziesiąt 55/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 20 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;

l)  701,00 ( siedemset jeden ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 20 maja 2016 roku do dnia zapłaty;

m)  2.200.00 ( dwa tysiące dwieście ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 26 maja 2016 roku do dnia zapłaty;

n)  1.653,17 ( jeden tysiąc sześćset pięćdziesiąt trzy 17/100) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 22 maja 2016 roku do dnia zapłaty;

o)  2.002.30 ( dwa tysiące dwa 30/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 25 lipca 2016 roku do dnia zapłaty;

p)  2.940,18 ( dwa tysiące dziewięćset czterdzieści 18/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 5 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty;

q)  2.300,00 ( dwa tysiące trzysta ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 24 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty;

r)  787.63 ( siedemset osiemdziesiąt siedem 63/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 28 września 2016 roku do dnia zapłaty;

s)  9.519,63 ( dziewięć tysięcy pięćset dziewiętnaście 63/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 28 listopada 2016 roku do dnia zapłaty;

t)  4.495,26 ( cztery tysiące czterysta dziewięćdziesiąt pięć 26/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 7 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty;

u)  1.246,41 ( jeden tysiąc dwieście czterdzieści sześć 41/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 1 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty.

2. zasądza od pozwanego P. B. na rzecz (...) Spółka Jawna z siedzibą w Z. kwotę 8.194 ( osiem tysięcy sto dziewięćdziesiąt cztery złote ) tytułem zwrotu kosztów procesu;

3. przyznaje i nakazuje wypłacić za Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Łęczycy na rzecz adw. M. P. kwotę 4.428 ( cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem złotych) tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu.

Sygnatura akt I C 191/17

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 27 lutego 2017 roku, powódka (...) Spółka Jawna z siedzibą w Z. wystąpiła z roszczeniem przeciwko pozwanemu P. B. o zapłatę kwoty 55.525,39 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia zapłaty poszczególnych faktur VAT oraz o zapłatę od powoda na rzecz powódki kosztów procesu według norm przepisanych /pozew k. 2-4/.

Pozwany P. B. wniósł o oddalenie powództwa kwestionując roszczenie co do wysokości / odpowiedź na pozew k. 38-39/.

Postanowieniem z dnia 24 stycznia 2018 roku, Sąd Rejonowy w Łęczycy ustanowił dla pozwanego pełnomocnika z urzędu / postanowienie k. 74/.

W piśmie z dnia 24 kwietnia 2018 roku, strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu. Pozwany podniósł zarzut potrącenia kwoty 89.200,00 zł z wierzytelnością powódki, a wynikającą z wierzytelności należnej pozwanemu od powódki z tytułu bezumownego korzystania przez powódkę z ruchomości stanowiącej własność P. B. tj. traktora marki N. (...), który powódka bezprawnie przetrzymuje od miesiąca stycznia 2016r. do chwili obecnej tj. przez okres 28 miesięcy, w kwocie 84.000 zł. oraz kwoty 5.200,00 zł z tytułu szkody jaką pozwany poniósł wskutek bezprawnego przetrzymywania jego własności przez powódkę, a w związku z tym wskutek konieczności wynajęcia w 2017 roku przez pozwanego maszyny rolniczej wraz z obsługą do zasiewu pól pozwanego, co uwidocznione zostało w f-rze nr (...) z dnia 29 maja 2017r. wystawionej przez P.RH.U. (...) M. M. / pismo k. 81-82/.

W piśmie z dnia 24 maja 2018 roku, powódka rozszerzyła powództwo występując o zasądzenie na rzecz powódki od pozwanego kwot:

a)  2.787,03 ( dwa tysiące siedemset osiemdziesiąt siedem 03/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 19 września 2015 roku do dnia zapłaty;

b)  1.257,09 ( jeden tysiąc dwieście pięćdziesiąt siedem 09/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 25 września 2015 roku do dnia zapłaty;

c)  2.200,20 ( dwa tysiące dwieście 20/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 3 października 2015 roku do dnia zapłat;

d)  2.747,10 ( dwa tysiące siedemset czterdzieści siedem 10/100) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 20 października 2015 roku do dnia zapłaty;

e)  2.400,04 ( dwa tysiące czterysta 04/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 20 października 2015 roku do dnia zapłaty;

f)  2,959,41 ( dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt dziewięć 41/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 20 października 2015 roku do dnia zapłaty;

g)  4.190,58 ( cztery tysiące sto dziewięćdziesiąt 58/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 25 listopada 2015 roku do dnia zapłaty;

h)  2.584,12 ( dwa tysiące pięćset osiemdziesiąt cztery 12/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 9 grudnia 2015 roku do dnia zapłaty;

i)  2.867,00 ( dwa tysiące osiemset sześćdziesiąt siedem ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 5 listopada 2015 roku do dnia zapłaty;

j)  2.472,80 ( dwa tysiące czterysta siedemdziesiąt dwa 80/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 2 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;

k)  2.460,55 ( dwa tysiące czterysta sześćdziesiąt 55/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 20 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;

l)  701,00 ( siedemset jeden ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 20 maja 2016 roku do dnia zapłaty;

m)  2.200.00 ( dwa tysiące dwieście ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 26 maja 2016 roku do dnia zapłaty;

n)  1.653,17 ( jeden tysiąc sześćset pięćdziesiąt trzy 17/100) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 22 maja 2016 roku do dnia zapłaty;

o)  2.002.30 ( dwa tysiące dwa 30/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 25 lipca 2016 roku do dnia zapłaty;

p)  2.940,18 ( dwa tysiące dziewięćset czterdzieści 18/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 5 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty;

q)  2.300,00 ( dwa tysiące trzysta ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 24 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty;

r)  787.63 ( siedemset osiemdziesiąt siedem 63/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 28 września 2016 roku do dnia zapłaty;

s)  9.519,63 ( dziewięć tysięcy pięćset dziewiętnaście 63/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 28 listopada 2016 roku do dnia zapłaty;

t)  4.495,26 ( cztery tysiące czterysta dziewięćdziesiąt pięć 26/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 7 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty;

u)  1.246,41 ( jeden tysiąc dwieście czterdzieści sześć 41/100 ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 1 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty / pismo k. 102 -109/.

Odpis pisma z dnia 24 maja 2018 roku doręczono pełnomocnikowi pozwanego na rozprawie w dniu 9 sierpnia 2018 roku / protokół (...):01:32/.

Pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko procesowe.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka (...) Spółka Jawna z siedzibą w Z. prowadzi działalność gospodarczą której przedmiotem jest między innymi sprzedaż hurtowa i detaliczna paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw. Powódka prowadziła stacje paliw położone w miejscowościach O. i C. / bezsporne /.

Pozwany P. B. prowadzi działalność rolniczą - gospodarstwo rolne położone w miejscowości G.. Pozwany posiada numer NIP (...) / bezsporne/.

Ojciec pozwanego – W. B. (1) jest wieloletnim znajomym I. S. (1) byłej wspólniczki powódki / bezsporne/.

I. S. (1) – działająca jako osoba fizyczna udzieliła w dniu 28 lutego 2014 roku, W. B. (1) pożyczki na kwotę 200.000 złotych. Poręczycielem przedmiotowej pożyczki był pozwany P. B. / umowa k. 188-189/.

I. S. (1) – działająca jako osoba fizyczna udzieliła w dniu 17 grudnia 2015 roku, W. B. (1) pożyczki na kwotę 50.000 złotych. Poręczycielem przedmiotowej pożyczki był pozwany P. B. / umowa k. 192/.

I. S. (1) – działająca jako osoba fizyczna udzieliła w dniu 24 lipca 2016 roku, W. B. (1) pożyczki na kwotę (...).24 złotych. Poręczycielem przedmiotowej pożyczki był pozwany P. B. / umowa k. 190/.

I. S. (1) – działająca jako osoba fizyczna udzieliła w dniu 7 października 2016 roku, W. B. (1) pożyczki na kwotę 50.000 złotych. Poręczycielem przedmiotowej pożyczki był pozwany P. B. / umowa k. 191/.

W grudniu 2016 roku, do I. S. (1) zgłosił się W. B. (1) i zaproponował jej przekazanie ciągnika marki N. (...). Według W. B. (1) pojazd miał stanowić zabezpieczenie zawartych umów pożyczek. W. B. (1) wydał I. S. (1) pojazd oraz potwierdzenie zawarcia polisy OC. Nadto usiłował przekazać I. S. (1) dowód rejestracyjny pojazdu. I. S. (1) odmówiła jednak przyjęcia dowodu rejestracyjnego ciągnika rolniczego. Zapłaciła jednak za pojazd składkę ubezpieczenia OC /zez. św. I. S. rozprawa z dnia 9 sierpnia 2018 roku 00:06:05, zez. powódki A. S. 00:37:18/.

Z uwagi na to że W. B. (1) i I. S. (1) pozostawali w stałych relacjach towarzyskich oraz gospodarczych pozwany P. B., jego ojciec – tj. W. B. (1) i brat pozwanego S. B. (1) zakupywali paliwo na stacji paliw prowadzonej przez powódkę / bezsporne/.

Na stację paliw należącą do powódki przyjeżdżał kupować paliwo również R. B. (1) – pracownik W. B. (1) i P. B. / zez. św. I. S. rozprawa z dnia 9 sierpnia 2018 roku 00:06:05/.

Transakcję zakupu paliwa każdorazowo przeprowadzono w ten sposób, że osoby tankujące paliwo wskazywały numer NIP pozwanego na który wystawione były przez powódkę faktury VAT. Faktury były płatne przelewem. Jako osobę uprawnioną do odbioru faktury nabywcy każdorazowo wskazywali pozwanego P. B..

Gdy faktury miały być wystawione na dane W. B. kupujący zaznaczali te okoliczność i zgodnie z informacją kupującego faktury wystawiane były na (...) .H.U. W. B. / zez. św. I. S. rozprawa z dnia 9 sierpnia 2018 roku 00:06:05, zez. powódki A. S. 00:37:18,kserokopie faktur k. 131-137/.

Mimo nieuregulowanych wcześniej płatności osoby pracujące stacji sprzedawały pozwanemu paliwo, albowiem znały nabywców, a co więcej I. S. i W. B. pozostawali w stałych relacjach towarzyskich oraz gospodarczych. / zez. św. I. S. rozprawa z dnia 9 sierpnia 2018 roku 00:06:05, zez. powódki A. S. 00:37:18/.

W dniu 17 września 2015 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 18 września 2015 roku na kwotę 2.787,03 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 110/.

W dniu 23 września 2015 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 24 września 2015 roku na kwotę 1.257,09 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 111/.

W dniu 25 września 2015 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 2 października 2015 roku na kwotę 2.200,20 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 112/.

W dniu 5 października 2015 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 19 października 2015 roku na kwotę 2.747,10 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez S. B. (1) – brata pozwanego P. B. / faktura k. 113/.

W dniu 5 października 2015 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 19 października 2015 roku na kwotę 2.400,04 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez S. B. (1) – brata pozwanego P. B. / faktura k. 114/.

W dniu 5 października 2015 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 19 października 2015 roku na kwotę 2,959,41 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 115/.

W dniu 3 listopada 2015 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 24 listopada 2015 roku na kwotę 4.190,58 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 116/.

W dniu 7 grudnia 2015 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 8 grudnia 2015 roku na kwotę 2.584,12 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 117/.

W dniu 28 października 2015 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 4 listopada 2015 roku na kwotę 2.867,00 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 118/.

W dniu 18 marca 2018 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 1 kwietnia 2016 roku na kwotę 2.472,80 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 119/.

W dniu 5 kwietnia 2016 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 19 kwietnia 2016 roku na kwotę 2.460,55 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 120/.

W dniu 5 maja 2016 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 19 maja 2016 roku na kwotę 701 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 121/.

W dniu 24 maja 2016 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 25 maja 2016 roku na kwotę 2.200 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 122/.

W dniu 7 maja 2016 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 21 maja 2016 roku na kwotę 1.653,47 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 123/.

W dniu 24 lipca 2016 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 19 kwietnia 2016 roku na kwotę 2.002,30 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 124/.

W dniu 3 sierpnia 2016 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 4 sierpnia 2016 roku na kwotę 2.940,18 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 125/.

W dniu 9 sierpnia 2016 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 23 sierpnia 2016 roku na kwotę 2.300,00 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez R. B. (1) /faktura k. 126/.

W dniu 13 września 2016 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 27 września 2016 roku na kwotę 783,63 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 127/.

W dniu 13 listopada 2016 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 27 listopada 2016 roku na kwotę 9.519,63 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 128/.

W dniu 22 listopada 2016 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 6 grudnia 2016 roku na kwotę 4.495,26 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 129/.

W dniu 1 kwietnia 2017 roku, powódka wystawiła na dane pozwanego fakturę VAT o numerze (...) z terminem zapłaty na dzień 31 maja 2017 roku na kwotę 1.246,41 złotych. W fakturze jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Faktura została podpisana przez pozwanego P. B. /faktura k. 130/.

Pozwany P. B. w okresie od września 2015 roku do stycznia 2017 roku do składanych w Urzędzie Gminy w G. wniosków o zwrot podatku akcyzowego dołączył faktury o numerach: (...) / pismo k. 167/.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. obecnie prowadzi czynności sprawdzające wobec pozwanego w zakresie naliczonego podatku VAT od wyżej opisanych transakcji / pismo k. 180/.

Do chwili obecnej pozwany nie zakwestionował zasadności wystawienia wyżej opisanych faktur VAT. Nie zwracał się do powódki ani do uprawnionych orangów celem wyjaśnienia podstawy wystawienia przedmiotowych dokumentów. Nie zgłosił również organom ścigania stosowanego zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa / bezsporne/.

Faktura z dnia 9 sierpnia 2016 roku, o numerze (...) podpisana przez R. B. (1) została złożona przez pozwanego w biurze rachunkowym celem rozliczenia /pismo k. 182-183/.

Ustalając stan faktyczny Sąd w pierwszej kolejności oparł się na treści złożonych dokumentów, których prawdziwość nie została przez pozwaną skutecznie zakwestionowana. Złożone przez stronę powodową dokumenty w postaci kserokopii faktur VAT zostały poświadczone za zgodność z oryginałem przez występującego w sprawie pełnomocnika będącego adwokatem i mają charakter dokumentu urzędowego ( art. 129 § 3 k.p.c.). Dodatkowo, ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na koherentnych i wzajemnie niesprzecznych zeznaniach świadków I. S. (1) , A. S. (2) oraz T. Ł..

Przedmiotowe zeznania są zbieżne, wzajemnie niesprzeczne i wzajemnie się uzupełniają z dowodami dokumentarnymi złożonymi przez powódkę w postaci faktur VAT i umów pożyczek, informacji z Urzędu Skarbowego w Ł. i Urzędu Gminy w G..

Zeznania świadka W. B. w zakresie w jakim świadek wskazuje, że wszystkie z faktur załączonych do pozwu winny być wystawione na jego dane są niewiarygodne, albowiem pozostają w sprzeczności z treścią dowodów dokumentarnych zgromadzonych w sprawie. Każda z faktur załączonych do pozwu została wystawiona na dane pozwanego, a jedynie 3 z nich nie zostały przez pozwanego podpisane. Jako osobę uprawnioną do odbioru faktury każdorazowo wskazano pozwanego P. B.. Zaznaczyć należy, że gdy faktury miały być wystawione na dane W. B. kupujący zaznaczali te okoliczność i zgodnie z informacją kupującego faktury wystawiane były na (...) .H.U. W. B.. W pozostałym zakresie zeznania świadka są zgodne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Jako nieistotne dla rozstrzygnięcia należy ocenić zeznania świadka M. M.. Świadek nie posiada wiedzy, która stanowiłaby podstawę do ustaleń mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia.

Postanowieniem z dnia 21 lutego 2019 roku, Sąd Rejonowy pominął dowód z przesłuchania pozwanego P. B.. Pozwany został wezwany na rozprawę w dniu 21 lutego 2019 roku celem przesłuchania - pod rygorem pominięcia dowodu z przesłuchania. Wezwanie doręczono pozwanemu na adres pod którym przebywa i zostało ono doręczone w trybie awizo w dniu 28 stycznia 2019 roku. Pozwany nie stawił się na rozprawę w dniu 21 lutego 2019 roku i nie usprawiedliwił swojej nieobecności. W tym stanie rzeczy, uwzględniając treść art. 233 § 2 k.p.c. Sąd postanowił pominąć dowód z przesłuchania pozwanego z uwagi na nieusprawiedliwione niestawiennictwo pozwanego na rozprawie w dniu 21 lutego 2019 roku.

Sąd nie uwzględnił wniosku pozwanego o otwarcie zamkniętej rozprawy . Art. 316 § 2 k.p.c. przewiduje wyraźnie obowiązek otwarcia rozprawy na nowo, jeżeli po jej zamknięciu ujawniły się istotne okoliczności, a więc np. nowe fakty lub dowody. Taka sytuacja nie zaistniała w przedmiotowej sprawie.

Na wstępie zauważyć należy, że nieobecność pozwanego na rozprawie w 21 lutego 2019 roku była zawiniona. W związku z tym negatywne konsekwencje procesowe powstałe z tego tytułu obciążają wyłącznie stronę pozwaną, nie zaś Sąd i stronę powodową. Jak wskazano powyżej wezwanie doręczono pozwanemu na adres pod którym przebywa i zostało ono doręczone w trybie awizo w dniu 28 stycznia 2019 roku. Dodatkowo pozwany jest reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, który posiadał wiedzę o terminie rozprawy i o fakcie wezwania pozwanego na rozprawę celem przesłuchania pod rygorem pominięcia dowodu z przesłuchania.

Postanowieniem z dnia 21 lutego 2018 roku, Sąd oddalił wniosek dowodowy pełnomocnika pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego.

Jak ustalono w niniejszej sprawie I. S. (1) – była wspólniczka powódki, działając jako osoba fizyczna udzieliła W. B. (1) pożyczek – również jako osobie fizycznej. Poręczycielem umów był pozwany. Zabezpieczeniem owych umów pożyczek był pojazd marki N. (...). To W. B. (1) wydał I. S. przedmiotowy pojazd. Wydanie I. S. przedmiotowego pojazdu przez W. B. stanowiło formę przewłaszczenia na zabezpieczenie tego elementu majątku (I. S. (1) samodzielnie zapłaciła za ubezpieczenie tego pojazdu). Nawet jeśli hipotetycznie przyjąć zasadność zarzutu, to zarzut mógłby zostać podniesiony wyłącznie w stosunku do I. S. (1), nie zaś wobec powodowej spółki. Powódka nie była stroną wskazanych umów pożyczek. Dodatkowo powodowa spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży i obrotu paliwami. Nie posiada interesu gospodarczego ani tym bardziej potrzeb w rzekomo bezumownym korzystaniu z traktora marki N. (...).

Przy tak ustalonym stanie faktycznym dopuszczenie dowodu z opinii biegłego było zbędne i stałoby w sprzeczności z treścią art. 6 k.p.c. Jedną z ról Sądu jest przeciwdziałanie przedłużaniu procesu stosownie do wyrażonego w art. 6 k.p.c. postulatu szybkości postępowania, a niechybnie takie przedłużenie by nastąpiło przy uwzględnieniu wniosku dowodowego strony pozwanej w sytuacji, gdy tak sformułowany zarzut potrącenia nie był skierowany do właściwego podmiotu.

Sąd Rejonowy zważył:

Powództwo jest zasadne.

Jak ustalono pozwany we wskazanych powyżej datach dokonał transakcji kupna – sprzedaży paliwa z powódką. Sąd nie podzielił stanowiska strony pozwanej, sprawdzającego się do twierdzenia, że do przedmiotowych transakcji dochodziło bez wiedzy i zgody pozwanego.

Każda transakcja była dokonywana wyłącznie w ramach działalności rolniczej prowadzonej przez pozwanego. Na każdej z przedłożonych faktur jako nabywcę wskazano pozwanego P. B.. Każdorazowo jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B.. Jedynie trzy z przedstawionych faktur VAT zostały podpisane przez inne osoby niż pozwany. Jeżeli nawet dochodziło do sytuacji, w której pozwany nie kupował oleju osobiście, a jedynie za pośrednictwem osób trzecich (S. B. czy R. B.) to zawsze osoby te wyraźnie wskazywały wspólniczkom powódki albo ich pracownikom, że sprzedaż dotyczy pozywanego i to na niego miała być wystawiana faktura. Osobista znajomość wspólniczek powodowej spółki z pozwanym uprawniała do założenia, że osoby te faktycznie działały w imieniu i na rzecz pozwanego.

Gdy faktury miały być wystawione na dane W. B. kupujący zaznaczali te okoliczność i zgodnie z informacją kupującego faktury wystawiane były na (...) .H.U. W. B.. Mimo nieuregulowanych wcześniej płatności wspólniczki i osoby pracujące stacji sprzedawały rodzinie B. i ich pracownikom paliwo, albowiem znały nabywców, a co więcej I. S. i W. B. pozostawali w stałych relacjach towarzyskich oraz gospodarczych. Wielokrotnie zdarzało się, że pozwany zwracał się do powódki o wydanie duplikatu faktur.

Do chwili obecnej pozwany nie zakwestionował zasadności wystawienia wyżej opisanych faktur VAT. Nie zwracał się do powódki ani do uprawnionych orangów celem wyjaśnienia podstawy wystawienia przedmiotowych dokumentów. Nie zgłosił również organom ścigania stosowanego zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa przez osoby rzekomo posługujące się jego danymi. Co więcej, faktura z dnia 9 sierpnia 2016 roku, o numerze (...) podpisana przez R. B. (1) została złożona przez pozwanego w biurze rachunkowym celem rozliczenia podatku VAT.

Fakt, że trzy spośród złożonych faktur zostały podpisane przez inne osoby niż pozwane nie skutkuje zwolnieniem pozwanego od obowiązku ich zapłaty. Ponownie podkreślić należy, że na każdej z przedłożonych faktur jako nabywcę wskazano pozwanego P. B.. Również każdorazowo jako osobę uprawnioną do odbioru faktury wskazano pozwanego P. B..

Zauważyć należy obecne przepisy nie wskazują podpisów sprzedawcy oraz nabywcy jako elementów obowiązkowych na fakturach. Obligatoryjnie elementy jakie musi zawierać faktura potwierdzająca sprzedaż zawiera art. 106e ustawa o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. Nr 54, poz. 535). Przepis ten nie wskazuje, aby podpis był elementem obligatoryjnym faktury.

Z uwagi na powyższe należy uznać, że to pozwany był faktycznym nabywcą zakupionego paliwa i następczo jest on zobowiązany do zapłaty kwot wskazanych w fakturach, w ustalonych w fakturach terminach.

Również podniesiony przez pozwanego zarzut potrącenia w realiach niniejszej sprawy nie mógł skutkować oddaleniem powództwa.

Zarzut potrącenia jest formą dochodzenia roszczenia zrównaną w skutkach z powództwem. Podlega zatem wymaganiom stawianym pozwu co do określenia żądania, przytoczenia okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie oraz wskazania dowodów.

W szczególności zgłaszający zarzut potrącenia w procesie ma obowiązek ściśle określić swoją wierzytelność i wykazać jej istnienie zgodnie z regułą wyrażoną w przepisie art. 6 k.c. (wyrok SA w Poznaniu z 29 lipca 2009 r., I ACa 497/09, Lex nr 756611). Powyższe oznacza, że potrącenie wywołało skutek prawny w postaci umorzenia wzajemnych wierzytelności, nie wystarczy samo powołanie się przez składającego oświadczenie o potrąceniu na fakt przysługiwania mu wierzytelności przeznaczonej do potrącenia, istnienie tej wierzytelności należy udowodnić.

Jak ustalono w niniejszej sprawie I. S. (1) – była wspólniczka powódki działając jako osoba fizyczna udzieliła W. B. (1) pożyczek – również jako osobie fizycznej. Poręczycielem umów był pozwany. Zabezpieczeniem owych umów pożyczek był pojazd marki N. (...). To W. B. (1) wydał I. S. przedmiotowy pojazd. Wydanie I. S. przedmiotowego pojazdu przez W. B. stanowiło formę przewłaszczenia na zabezpieczenie tego elementu majątku (I. S. (1) samodzielnie zapłaciła za ubezpieczenie tego pojazdu). Jednał znać zasadność zarzutu, to zarzut mógłby zostać podniesiony wyłącznie w stosunku do I. S. (1), nie zaś wobec powodowej spółki. Powódka nie była stroną wskazanych umów pożyczki.

W przedmiotowej sprawie pozwany reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, wbrew obowiązkowi wynikającego z treści art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. nie wykazał istnienia wierzytelności przysługującej pozwanemu od powódki, a tym bardziej jej nie udowodnił.

Oceniając stanowisko procesowe pozwanego podkreślić należy, że jest ono wewnętrznie sprzeczne. Z jednej bowiem strony pełnomocnik pozwanego podnosi, że to nie pozwany zawierał umowy stanowiące podstawę faktyczną roszczenia, z drugiej zaś podnosi zarzut potrącenia, wierzytelności pozwanego z wierzytelnością powódki faktycznie uznając wierzytelność powódki wobec pozwanego.

Z uwagi na powyższe na podstawie art. 471 k.c. Sąd orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 2 pkt. 2 w związku z art. 7 pkt. ppkt. 2 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 684). Wysokość, termin i sposób naliczenia odsetek nie były kwestionowane przez pozwanego.

Z uwagi na powyższe, Sąd orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. i obciążył nimi pozwanego jako przegrywającą sprawę, jak w punkcie drugim sentencji wyroku.

Na sumę orzeczonych kosztów składają się: opłata od pozwu – 2777 zł., stawka minimalna kosztów zastępstwa procesowego pozwanej reprezentowanej przez adwokata – 5.400 zł. oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa uiszczona przez pozwaną reprezentowaną przez pełnomocnika.

Na marginesie podkreślić należy, że w sprawie Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania art. 102 k.p.c.

Po pierwsze osoba oczekująca zwolnienia z obowiązku poniesienia kosztów powinna wykazać okoliczności uzasadniające zastosowanie art. 102 k.p.c. Po drugie podstawy do zastosowania w niniejszej sprawie art. 102 k.p.c. nie wystąpiły. Sprawa nie miała charakteru precedensowego. Nie można także przypisać powódce zachowania sprzecznego z zasadami współżycia społecznego, które uzasadniłoby zastosowanie względem pozwanego dobrodziejstwa wynikającego z art. 102 k.p.c..

Z uwagi na to, że pozwany reprezentowany był przez pełnomocnika z urzędu, Sąd Rejonowy nakazał przyznać na rzecz adw. M. P. wynagrodzenie za udzielenie pozwanemu pomocy prawnej z urzędu o czym orzeczono w punkcie trzecim wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Barbara Mikulska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Łęczycy
Osoba, która wytworzyła informację:  Wojciech Wysoczyński
Data wytworzenia informacji: