Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sygnatura akt

II K 420/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

J. S. (1)

w okresie od 15 do 19 grudnia 2016r. w E. województwo (...) działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej jako prezes podmiotu gospodarczego (...) spółka akcyjna uproszczona z siedzibą w P. , F. doprowadził J. M. (1) i W. M. prowadzących działalność gospodarczą pod nazwa (...) spółka braci (...) spółka cywilna z siedzibą w E. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem spółki w postaci wyrobów cukierniczych o łącznej wartości 12 232,00 złotych za pomocą wprowadzenia w błąd co do możliwości i zamiaru uregulowania należytej kwoty z tytułu zrealizowanego zamówienia na wyroby cukiernicze, których dostawę otrzymał jednocześnie przywłaszczając sobie powierzone mu rzeczy ruchome w postaci blach aluminiowych cukierniczych o wartości 3000,00 złotych, działając w ten sposób na szkodę J. M. (1) i W. M.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w związku z art. 284 § 2 kk w związku z art. 11 § 2 kk,

W okresie od 14 listopada 2016 r. do 6 kwietnia 2017r. w P. woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągniecia korzyści majątkowej, jako prezes podmiotu gospodarczego (...) spółka akcyjna uproszczona z siedzibą w P., F. doprowadził K. B. (1) prowadząca działalność gospodarcza pod nazwa Przedsiębiorstwo Handlowo – Usługowe (...) z siedziba w P. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci różnego rodzaju artykułów spożywczych o łącznej wartości 198 0566,21 złotych co stanowi równowartość kwoty 46 821,80 euro za pomocą wprowadzenia w błąd przedstawiciela firmy (...), u którego dziesięciokrotnie złożył zamówienia na towar w postaci różnego rodzaju artykułów spożywczych, który to towar każdorazowo odbierał, co do możliwości i zamiaru wywiązania się z powstałych w ten sposób zobowiązań, działając w ten sposób na szkodę K. B. (1)

tj. o czyn z 286 § 1 kk w związku z art. 12 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

I.  1.J. M. (1) wraz z bratem prowadzi firmę (...) s.c. z/s w E..

2.J. S. (1) prowadził działalność gospodarczą na terenie F. pod nazwą (...) z/s w P.. Spółka, której był prezesem prowadziła kilka sklepów z polską żywnością.

3.W grudniu 2016r. J. M. (1) nawiązał kontakt z J. S. (1), który zainteresowany był zakupem wyrobów cukierniczych. W dniu 15.12.2016r. na skrzynkę mailową J. M. (1) wpłynęło szczegółowe zamówienie na wyroby cukiernicze od pracownika J. S. (1) – z firmowego maila spółki. Na podstawie złożonego zamówienia firma (...) wyprodukowała i przygotowała towar, który w dniu 19.12. (...). osobiście do P. dostarczył J. M. (1). Została wystawiona faktura nr (...) na kwotę 12232,00 zł z odroczonym 7- dniowym terminem płatności, który upływał w dniu 25.12.2016r. Po tej dacie faktura nie została uregulowana, a w okresie od 26.12.2016r. do końca lutego 2017r. J. M. (1) wielokrotnie próbował skontaktować się z oskarżonym, który – gdy już odebrał połączenie zapewniał, że uiści kwotę wynikającą z faktury. W dniu 22.03.2017r. J. M. (1) przesłał na adres spółki oskarżonego ostateczne wezwanie przedsądowe do uiszczenia należności wynikającej z faktury. W maju 2017r. złożył zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 kk i art. 284 § 2 kk na szkodę jego spółki. J. S. (1) nie zwrócił pokrzywdzonemu blach cukierniczych o wartości 3000 zł, na których przesłano mu część towaru.

4.W toku postępowania przed Sądem J. S. (1) naprawił szkodę na rzecz J. M. (1).

II. 1. Od czerwca 2016r. do kwietnia 2017r. J.

S. współpracował z firmą PHU (...) z siedzibą

w P. zajmującą się sprzedażą artykułów

spożywczych do F..

2.  Firmę (...) reprezentował S. M. (1), który bezpośrednio kontaktował się i współpracował z J. S. (1). Początkowo współpraca układała się dobrze, firma oskarżonego regulowała należności wynikające z faktur wystawianych przez przedsiębiorstwo (...).

3.  Pod koniec 2016r. zaczęły pojawiać się problemy z płatnościami za towar. Firma (...) zalegała z płatnością za 10 faktur wystawionych w okresie grudzień 2016r. – kwiecień 2017r. łącznie na kwotę 46821,80 Euro.

4.  Do chwili obecnej kwota ta nie została uregulowana przez oskarżonego.

5.  Oskarżony nie był karany, nie leczył się odwykowo, nieurologicznie i psychiatrycznie.

6.  Oskarżony nie przyznał się do zarzucanych mu czynów.

Zawiadomienie

Zamówienie-wykaz

Faktura

Wypis z rejestru działalności

Wezwanie do zapłaty

Protokół zawiadomienia

Zeznania S. M.

Zeznania K. B.

Wezwanie do zapłaty

Faktury

Dane z K.

Notatka

Zeznania J. M. (1)

k.1 do 2

k. 5 do 7

k. 8,25

k. 9, k. 83-85

k. 10

k. 14 do 17

k. 36v do 37v,k. 355

k. 48v-49, k.354v-355

k. 52

k. 53-75

k. 148,k.303

k. 203

k. 286v

6.1.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

I.1 do 4

II.1 do 4

Zawiadomienie

Zamówienie-wykaz

Faktura

Wypis z rejestru działalności

Wezwanie do zapłaty

Protokół zawiadomienia

Zeznania S. M.

Zeznania K. B.

Wezwanie do zapłaty

Faktury

Dane z K.

Notatka

Zeznania J. M. (1)

Okoliczności popełnienia zarzucanych oskarżonemu czynów w pkt I, II, nie budziły wątpliwości, a zostały ustalone między innymi w oparciu o zeznania pokrzywdzonych i świadka i w oparciu o zgromadzoną w sprawie dokumentację/faktury.

Sam oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów jednakże z jego wyjaśnień wynika jasno, że nie regulował należności wynikających z faktur, a pobierał kolejny towar zapewniając pokrzywdzonych, iż uiści należność za produkty.

Zeznania pokrzywdzonych jako wiarygodne i zgodne ze stanem faktycznym sprawy były w pełni przekonujące i świadczyły, że oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim popełnienia oszustwa na szkodę pokrzywdzonych, gdyż od początku wiedział, że nie wywiąże się ze zobowiązań finansowych wobec kontrahentów.

Przywłaszczył blachy cukiernicze o wartości 3000 zł.

Z zawiadomienia i zeznań J. M. wynika, iż oskarżony jawił się jako rzetelny kontrahent. Pokrzywdzony sam zawiózł mu towar – widział jego magazyn pełen produktów. Nic na tym etapie nie wskazywało na możliwość niewywiązania się przez oskarżonego ze zobowiązania. Jednakże J. M. nie wiedział nic na temat kondycji finansowej oskarżonego. Dopiero po tym jak oskarżony nie uiścił kwoty wynikającej z faktury w wyznaczonym terminie czy w późniejszym okresie mimo monitu ze strony pokrzywdzonego, J. M. zaczął szukać informacji o spółce oskarżonego, który okazał się osobą zadłużoną. Świadkowie opisali przebieg zdarzenia tak, jak je zapamiętali. Ich zeznania okazały się przydatne dla ustalenia okoliczności, które miały bezpośredni wpływ na przedmiotowe zdarzenia. Pokrzywdzeni ponieśli niewątpliwie szkodę. Zamówiony przez oskarżonego towar został przez nich zakupiony/wyprodukowany, a następnie zrealizowali zamówienie i wysłali towar do oskarżonego. Oczekiwali zapłaty od oskarżonego – na zasadach określonych fakturami. Oskarżony nie poinformował ich o swej rzeczywistej kondycji finansowej. Zapewniał, że będzie w stanie dokonać zapłaty za zamówiony towar. Oskarżony niewątpliwie doprowadził ich do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o znacznej wartości. Do chwili obecnej spółka (...) nie odzyskała należnej im kwoty.

Faktury wskazują rodzaj towaru, jego wartość, kwotę faktur i określają termin płatności, a żadna ze stron ich ostatecznie nie kwestionowała.

Wypis z rejestru działalności wskazuje, że oskarżony był prezesem spółki a działalność rozpoczął pod koniec 2015r., a więc dopiero rozpoczynał działalność.

Dowody w postaci danych o karalności uznano jako dowody bezsporne.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego, w których nie przyznaje się on do zarzucanych mu czynów nie są wiarygodne. Przede wszystkim są sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym, w tym z zeznaniami świadków i dowodami z dokumentów/faktur. Oczywistym jest, że oskarżony posiadał znacznie zadłużenia Wyjaśnienia oskarżonego zmierzają tylko i wyłącznie do uniknięcia odpowiedzialności karnej za inkryminowane mu aktem oskarżenia czyny. Co do działania na szkodę J. M. (1) oskarżony wyjaśnił, iż jest to wypadek księgowy, że za wszystko odpowiedzialni są pracownicy spółki. Niemniej jednak oskarżony jako prezes spółki, którą utworzył w sposób mało profesjonalny i nierzetelny prowadził swoje interesy, nie kontrolował w sposób prawidłowy prowadzonej działalności, doprowadzał pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem – zalegał z płatnościami faktur, mimo to pobierał kolejny towar (czyn II) i nie wywiązał się do chwili obecnej ze zobowiązań. Należy podkreślić, iż dokonanie zakupu przedmiotów nastąpiło akurat wtedy, kiedy oskarżony popadł w kłopoty finansowe. Oskarżony nie poinformował pokrzywdzonych o swojej rzeczywistej sytuacji finansowej znając swoje położenie finansowe, mając wiedzę i pełną świadomość nieuregulowanych zobowiązań wynikających z faktur. Wiedział, iż nie będzie w stanie dokonać zapłaty za dostarczone mu towary. Oskarżony miał zatem świadomość, iż całkowita zapłata ceny za pobrany towar nie nastąpi, a więc został on nabyty w oszustwie. Wiedział że dysponuje blachami należącymi do J. M., mimo to nie był zainteresowany ich zwrotem.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1-4

J. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

J. S. (1) swoimi zachowaniami wyczerpał dyspozycję kilku artykułów. Wprowadził w błąd pokrzywdzonych co do zamiaru wywiązania się z zobowiązań oraz wiedząc, że nie wywiąże się ze zobowiązań, skoro jego sytuacja finansowa pod koniec 2016r. nie była dobra. Bezspornym jest tym samym, że wprowadził w błąd pokrzywdzonych i działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Przestępstwo oszustwa określone w art. 286 § 1 kk jest przestępstwem umyślnym zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Charakterystyczny dla strony podmiotowej tego przestępstwa zamiar bezpośredni powinien obejmować zarówno cel działania sprawcy, jak i sam sposób działania zmierzającego do zrealizowania tego celu. Występek ten charakteryzuje się szczególnym nastawieniem psychicznym sprawcy tego czynu to jest chęcią osiągnięcia korzyści majątkowej kosztem innej osoby, a ten cel jest osiągany poprzez podjęcie określonych działań lub zaniechań, między innymi przez wprowadzenie w błąd innej osoby. Oskarżony był niewypłacalny, gdyż pobierał towar do spółki i nie regulował faktur za towar w terminie. Do dnia dzisiejszego szkoda o praktycznie oscylująca w granicach znacznej wartości na rzecz spółki (...) nie została naprawiona. Działanie w czynie ciągłym w tym zakresie nie budzi wątpliwości – oskarżony nie uiścił kwot wynikających z 10 faktur wystawionych na przestrzeni kilku miesięcy.

Dla odpowiedzialności karnej na podstawie art. 284 § 2 k.k. nie jest konieczne powierzenie rzeczy poprzez zachowanie szczególnej formy prawnej, jak również nie jest wymagane, aby powierzający określił precyzyjnie zakres uprawnień i obowiązków osoby, której rzecz jest przekazywana. Istotne jest natomiast to, by z okoliczności towarzyszących powierzeniu wynikało, że rzecz jest przekazywana jedynie czasowo bez prawa dysponowania, w tym w szczególności prawa rozporządzania rzeczą jak własną. Oskarżony przywłaszczył blachy należące do J. M. wiedział, że są one w posiadaniu spółki jednak nie interesował się co się z nimi stało czy zostały zwrócone czy nie co wynika wprost z jego wyjaśnień.

Oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów umyślnie, gdyż każdy przeciętnie doświadczony człowiek w tych okolicznościach musiał zdawać sobie sprawę z przestępności, tj. bezprawności swojego działania w czasie popełnienia czynu. J. S. w chwili każdego czynu był dorosły, zdrowy i w pełni poczytalny. W toku postępowania nie zostały ujawnione żadne okoliczności wyłączające winę lub bezprawność popełnionego czynu. Znajdował się on w takiej sytuacji motywacyjnej, że nic nie ograniczało i nie wyłączało możliwości zachowania się zgodnego z obowiązującym prawem. Stopień społecznej szkodliwości czynu sprawcy był znaczny, gdyż oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działał na szkodę kilku podmiotów a wartości przedmiotów czynów były znaczne.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S. (1)

1-5

6

7

1-5

Wymierzone kary jednostkowe i kara łączna 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres próby 2 lat została dostosowana do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów oskarżonego uwzględnia dyrektywy wymiaru kary z art. 53 § 1 i 2 kk. Zdaniem Sądu, spełni swoje cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, oddziaływania prewencyjnego i wychowawczego na oskarżonego. Pozwoli zwłaszcza uzmysłowić nieopłacalność tego typu przestępnych zachowań i konsekwencji prawnych, jakie ze sobą niosą.

Sąd uznał, że warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności na ww. okres próby będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów wychowawczych i prewencyjnych, jak również zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Mimo okoliczności towarzyszących popełnieniu zarzucanych mu czynów oraz skutków, jakie swym zachowaniem wywołał, Sąd postanowił dać oskarżonemu szansę i skorzystać z dobrodziejstwa środków probacyjnych.

W okresie próby oskarżony, wobec którego nie orzeczono kary izolacyjnej ma możliwość naprawienia szkody w trybie art. 72 § 2 kk na rzecz K. B. (1). Sąd określił okres 1 roku od uprawomocnienia orzeczenia jako czas wystarczający na wykonanie tego obowiązku, skoro oskarżony uzyskuje dochody w Euro, a od popełnienia czynu minął okres 5 lat, gdzie w tym czasie oskarżony mógł wykonać swoje zobowiązania.

Z uwagi na wysokość szkody oscylującej w granicach szkody znacznej wartości Sąd uznał, mimo braku uprzedniej karalności oskarżonego, jego warunków osobistych, że brak jest możliwości warunkowego umorzenia postępowania w sprawie o co wnosił obrońca oskarżonego.

Nadto wymierzenie oskarżonemu kary łagodniejszego rodzaju utwierdziłoby go w przekonaniu, iż oszustwo nie jest na tyle ciężkim przestępstwem, aby mogły go spotkać dotkliwe i odczuwalne skutki. W ocenie Sądu tylko kara w wymiarze określonym powyżej spełni względem oskarżonego cele zapobiegawcze i wychowawcze.

Sąd orzekł obowiązek informowania o przebiegu okresu próby pisemnie co 6 miesięcy.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8

O kosztach sądowych w sprawie orzeczono w oparciu o art. 626§1 kpk w zw. z art. 627 kpk uznając, iż uiszczenie przez oskarżonego kosztów sądowych nie byłoby zbyt uciążliwe ze względu na sytuację majątkową, oskarżony posiada stałe dochody w Euro.

6.  1Podpis