Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 14 czerwca 2019 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w VIII Wydziale Cywilnym

w składzie: przewodniczący: SSR Bartek Męcina

protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2019 roku w Ł.

sprawy z powództwa (...) spółka z o.o. w W.

przeciwko A. B.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanego A. B. na rzecz powoda (...) spółka z o.o. w W. odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 388,36 zł (trzysta osiemdziesiąt osiem złotych trzydzieści sześć groszy) od dnia 25 września 2018 r. do 23 października 2018 r. ,

2. oddala powództwo w pozostałej części,

3. zasądza od powoda (...) spółka z o.o. w W. na rzecz pozwanego A. B. oraz kwotę 728,40 zł (siedemset dwadzieścia osiem złotych czterdzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 3150/18

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, w pozwie z dnia 19 grudnia 2017 roku, wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym, skierowanym przeciwko A. B. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 448,77 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż A. B. był objęty ochroną ubezpieczeniową z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartej z (...) S.A. na okres od 10 kwietnia 2015 r. do 9 kwietnia 2016 r. Umowa dotyczyła samochodu V. (...) o nr rej. (...) i została potwierdzona polisą nr (...). Z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia na pozwanym spoczywał obowiązek zapłaty składki ubezpieczeniowej w kwocie 388,26 zł. Na podstawie umowy cesji zawartej w dniu 27 czerwca 2016 r. powód nabył od (...) wierzytelność dochodzoną pozwem. Ponadto powód dochodził skapitalizowanych odsetek od należności głównej za okres od dnia wymagalności do 14 grudnia 2017 r.

(pozew k. 2- 4)

Postanowieniem z dnia 29 stycznia 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z uwagi na brak podstaw do wydania nakazu zapłaty.

(postanowienie k. 4 v.)

W uzupełnieniu braków pozwu, pełnomocnik strony powodowej potrzymał żądanie pozwu i wniósł pozew na urzędowym formularzu z identycznym uzasadnieniem, jak w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

(pozew na urzędowym formularzu k. 7- 9)

W dniu 20 marca 2018 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi wydał nakaz zapłaty, w którym nakazał pozwanemu, aby zapłacił na rzecz powoda kwotę dochodzoną pozwem z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz kosztami procesu.

(nakaz zapłaty k. 37)

Nakaz ten A. B., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, zaskarżył sprzeciwem w całości. Pozwany uznał powództwo do kwoty 388,36 zł, a w pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu pozwany potwierdził, że nabył samochód V. (...) o nr rej. (...), który objęty był ochroną ubezpieczeniową świadczoną przez (...) S.A. Jednak A. B. zaprzeczył, aby otrzymał wezwanie do zapłaty zarówno od pierwotnego wierzyciela, jak i powoda. Ponieważ dokumentacja załączona do pozwu dotycząca cesji wierzytelności budziła wątpliwości, pełnomocnik pozwanego zwrócił się z prośbą o potwierdzenie zbycia wierzytelności do (...) S.A. Zaraz po otrzymaniu potwierdzenia, w dniu 22 października 2018 r. pozwany zapłacił na rzecz strony powodowej kwotę 388,36 zł. A. B. podkreślił, że przed wytoczeniem powództwa nie został wezwany do zapłaty dochodzonej pozwem kwoty. W związku z tym pozwany wniósł o zasądzenie od powoda kosztów procesu, powołując się na treść art. 101 kpc.

(sprzeciw k. 60- 64)

W piśmie procesowym z dnia 28 stycznia 2019 r. pełnomocnik powoda podtrzymał powództwo w całości oraz wniósł o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu pisma strona powodowa potwierdziła dokonanie przez pozwanego zapłaty w dniu 23 października 2018 r. kwoty 388,36 zł. Co do kosztów procesu powód wskazał, że pozwany jako strona, która spełniła świadczenie w toku procesu, powinien być traktowany jako strona przegrywająca sprawę. Poza tym powód podkreślił, że skierował wezwanie na adres pozwanego wskazany w polisie, a adres zameldowania nie musi być jednocześnie faktycznym adresem zamieszkania pozwanego.

(pismo procesowe k. 83- 84)

Do zamknięcia rozprawy stanowisko stron nie uległo zmianie.

(protokół rozprawy k. 92)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 września 2015 r. A. B. kupił samochód V. (...) o nr rej. (...). Jako adres zamieszkania wskazano w umowie (...).

(umowa kupna- sprzedaży k. 89)

(...) Towarzystwo (...) S.A. w W. udzielało A. B. ochrony ubezpieczeniowej z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego V. (...) o nr rej. (...) w okresie do 9 kwietnia 2016 r. Z tego tytułu A. B. był zobowiązany do uiszczenia składki w kwocie 388,36 zł do 7 października 2015 r.

(polisa k. 29)

Umową sprzedaży wierzytelności (...) z dnia 27 czerwca 2016 roku (...) Towarzystwo (...) S.A. w W. przeniosło na powoda wymagalne wierzytelności pieniężne, w tym wierzytelność wobec pozwanego. W załączniku do umowy wierzytelności wskazano, że wartość zadłużenia pozwanego wynosi 388,36 zł.

(umowa sprzedaży wierzytelności k. 24- 26, wyciąg z załącznika do umowy sprzedaży wierzytelności k. 27)

W piśmie z dnia 5 października 2018 r. pełnomocnik pozwanego zwrócił się do (...) Towarzystwo (...) S.A. w W. o potwierdzenie dokonania przelewu wierzytelności w kwocie 388,36 zł z tytułu składki ubezpieczeniowej na rzecz powoda. W wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną w dniu 19 października 2018 r. (...) Towarzystwo (...) S.A. w W. potwierdziło, że wierzycielem jest (...) spółka z o.o. w W..

(pismo pełnomocnika pozwanego k. 67, wiadomość przesłana pocztą elektroniczną k. 70)

W dniu 22 października 2018 r. A. B. dokonał przelewu na rzecz (...) spółka z o.o. w W. kwoty 388,36 zł tytułem zapłaty składki za umowę ubezpieczenia potwierdzoną polisą (...).

(bezsporne, potwierdzenie przelewu k. 71)

A. B. jest zameldowany na pobyt stały przy ul. (...) w Ł. od 30 listopada 1986 r.

(zaświadczenia zameldowania na pobyt stały k. 50)

Opisany stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie znajdujących się w sprawie dokumentów, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości, nie była również kwestionowana przez strony postępowania.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w przeważającej części.

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wniosła o zasądzenie od A. B. kwoty 448,77 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem zobowiązania wynikającego z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego V. (...) o nr rej. (...) zawartej z (...) S.A. na okres od 10 kwietnia 2015 r. do 9 kwietnia 2016 r. Pozwany uznał powództwo do kwoty 388,36 zł, a w pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa podnosząc, że nie otrzymał wezwania do zapłaty zarówno od pierwotnego wierzyciela, jak i powoda. Pozwany nie kwestionował zasady swojej odpowiedzialności za zapłatę składki z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego V. (...) o nr rej. (...). Wręcz przeciwnie A. B. potwierdził, że nabył samochód V. (...) o nr rej. (...), który objęty był ochroną ubezpieczeniową świadczoną przez (...) S.A. Pomimo tego powództwo w zakresie kwoty 388,36 zł tytułem należności głównej podlegało oddaleniu z uwagi na spełnienie świadczenia przez pozwanego. Na powyższą okoliczność A. B. przedstawił potwierdzenie wykonania przelewu bankowego kwoty 388,36 zł. Co więcej również strona powodowa w swoim piśmie z dnia 28 stycznia 2019 r. potwierdziła fakt dokonania przez pozwanego zapłaty wymienionej kwoty w dniu 23 października 2018 r. Pomimo tego powód nadal popierał powództwo w całości, co przy jednoczesnym potwierdzeniu spełnienia przez pozwanego roszczenia tytułem należności głównej, musiało skutkować oddaleniem powództwa w tym zakresie.

W tym miejscu rozważenia wymaga kwestia skutku oświadczenia o uznaniu powództwa, gdyż jak już była o tym mowa powyżej pozwany uznał powództwo do kwoty 388,36 zł, a w myśl art. 213 § 2 kpc sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Jednak z uwagi na to, że uznanie powództwa wobec spełnienia należności głównej, należało ocenić jako sprzeczne z prawem, Sąd nie był związany złożonym oświadczeniem.

Jako zasadne Sąd ocenił żądanie zasądzenia od A. B. na rzecz powoda odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty roszczenia głównego za okres od 25 września 2018 r. do 23 października 2018 r. Podkreślić należy, że strona powodowa miała prawo żądać za czas opóźnienia odsetek w umówionej wysokości, jako że zgodnie z treścią przepisu art. 481 § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności, przy czym dłużnik jest w opóźnieniu jeżeli nie spełnia świadczenia w określonym terminie. Jeżeli zaś stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe; jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (art. 481 § 2 k.c.). Jak wynika z treści wniosku o doręczenie nakazu zapłaty (k. 48- 49 akt sprawy) o żądaniu pozwu A. B. dowiedział się z korespondencji otrzymanej w dniu 24 września 2018 r. od komornika sądowego. W związku z tym Sąd przyjął, że dopiero od następnego dnia pozwany znajdował się w opóźnieniu w zapłacie dochodzonej pozwem kwoty 388,36 zł. Ponieważ pozwany dokonał zapłaty kwoty tytułem należności głównej w dniu 23 października 2018 r., to do tego dnia powód mógł zasadnie dochodzić zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 388,36 zł.

Natomiast w pozostałej części, czyli za okres od 8 października 2015 r. do 24 września 2018 r. żądanie zasądzenia odsetek ustawowych podlegało oddaleniu. W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany, zastępując powoda wyjaśnił, że dochodzona pozwem kwota wynika z dokonanej przez pierwotnego wierzyciela rekalkulacji składki ubezpieczeniowej. Twierdzenie pozwanego znajduje potwierdzenie w tym, że A. B. kupił samochód V. (...) o nr rej. (...) w dniu 27 września 2015 r., natomiast umowa ubezpieczenia z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadacza wymienionego pojazdu mechanicznego obejmowała okres od 10 kwietnia 2015 r. do 9 kwietnia 2016 r. W dalszej kolejności należy zwrócić uwagę na to, że zarówno w polisie nr (...), jak i w przedsądowym wezwaniu do zapłaty z dnia 18 lipca 2016 r., a także w pozwie, jako adres zamieszkania pozwanego wskazano ul. (...) w Ł.. Tymczasem A. B. w sprzeciwie od nakazu zapłaty zaprzeczył, aby kiedykolwiek zamieszkiwał pod powyższym adresem. Powyższemu twierdzeniu należy dać wiarę skoro w umowie kupna- sprzedaży samochodu V. (...) o nr rej. (...) jako adres zamieszkania A. B. wskazał (...), a z zaświadczenia zameldowania na pobyt stały wynika, że pod wymienionym powyżej adresem pozwany jest zameldowany od 30 listopada 1986 r. Oczywiście należy zgodzić się ze stroną powodową, że adres zameldowania nie musi być tożsamy z adresem zamieszkania, jednak powód nie podważył w żaden sposób twierdzenia pozwanego o zamieszkiwaniu pod adresem ul. (...) w Ł., a co więcej nie wyjaśnił na jakiej podstawie wskazał w pozwie ul. (...) w Ł. jako adres zamieszkania pozwanego. Skoro pozwany dowiedział się o żądaniu zapłaty objętym pozwem z korespondencji doręczonej przez komornika sądowego w dniu 24 września 2018 r., to żądanie zasądzenia odsetek ustawowych za okres od 8 października 2015 r. do tego właśnie dnia, podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. obciążając powoda, jako stronę przegrywającą niemal w całości, obowiązkiem zwrotu na rzecz pozwanego wszystkich kosztów procesu według złożonego spisu kosztów. Na koszty te złożyły się opłata od skargi na orzeczenie referendarza sądowego w wysokości 30 zł, koszt uzyskania złożonego w sprawie zaświadczenia o zameldowaniu w wysokości 17 zł, wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego (§ 2 pkt 1 i § 15 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych) w wysokości 664,20 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł .

Mając na uwadze powyższe rozważania orzeczono jak w sentencji.