Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi Wydział VIII Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Katarzyna Nowicka-Michalak

Protokolant: sekr. sąd. Kamila Zientalak

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2015 r. w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko M. C.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII C 3058/14

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2014 roku powód (...) Spółka Akcyjna w W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wytoczył przeciwko pozwanemu M. C. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 396,53 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 10 lipca 2014 roku do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w kwocie 30 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 120 zł. W uzasadnieniu powód podniósł, że pozwany nie zapłacił składki za ubezpieczenie OC dotyczącej samochodu marki D. (...) o nr rej. (...), w wysokości dochodzonej pozwem, a wynikającej z umowy ubezpieczenia zawartej w dniu 8 kwietnia 2013 roku.

W dniu 15 lipca 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał w przedmiotowej sprawie nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, którym zasądził od pozwanego na rzecz powoda dochodzoną wierzytelność wraz z kosztami procesu.

Od powyższego nakazu zapłaty sprzeciw złożył pozwany. W uzasadnieniu wskazał, że sprzedał samochód w dniu 15 lipca 2012 roku, o czym poinformował powoda, a tym samym nie mógł być stroną umowy ubezpieczenia z dnia 8 kwietnia 2013 roku.

Postanowieniem z dnia 2 września 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do tut. Sądu.

Pismem opatrzonym datą 16 grudnia 2014 roku, w odpowiedzi na sprzeciw pozwanego, powód podtrzymał żądanie pozwu. Podniósł, że pozwany nie wykazał faktu sprzedaży pojazdu, a także, by o powyższym poinformował powoda.

Na rozprawie w dniu 28 maja 2015 roku pełnomocnik powoda nie stawił się. Pozwany podtrzymał stanowisko wyrażone w sprzeciwie wnosząc o oddalenie powództwa w całości. Ponadto M. C. złożył do akt sprawy umowę sprzedaży pojazdu marki D. (...) oraz wydruk z korespondencji e-mail, z treści której wynika, że powód był poinformowany o facie sprzedaży w/w pojazdu.

Pismem opatrzonym datą 22 czerwca 2015 roku, w odpowiedzi na złożoną przez pozwanego dokumentację, powód cofnął pozew bez zrzeczenia się roszczenia i wniósł o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, podnosząc, że o sprzedaży pojazdu powziął wiedzę dopiero w toku niniejszego postępowania.

Pozwany nie wyraził zgodę na powyższe i w piśmie z dnia 22 lipca 2015 roku wniósł o oddalenie powództwa.

Postanowieniem z dnia 7 września 2015 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi uznał cofnięcie pozwu za bezskuteczne, z uwagi na brak zgody pozwanego na cofnięcie pozwu bez zrzeczenia się roszczenia.

Na rozprawie w dniu 17 września 2015 roku pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie. Pełnomocnik powoda na rozprawie nie stawił się.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwanego M. C. łączyła z powodem umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, na mocy której ochroną ubezpieczeniową objęty został samochód marki D. (...) o nr rej. (...), przy czym koniec obowiązywania umowy przypadał na dzień 7 kwietnia 2013 roku.

(okoliczności bezsporne)

W czasie trwania powyższej umowy, pozwany w dniu 15 lipca 2012 roku sprzedał przedmiotowy pojazd A. G..

(umowa kupna-sprzedaży k. 37-38, okoliczności bezsporne)

W styczniu 2013 roku kierujący pojazdem marki D. (...) o nr rej. (...) spowodował zdarzenie drogowe, w wyniku którego doszło do powstania szkody w samochodzie marki O. o nr rej. (...). Po wpłynięciu zgłoszenia szkody powód powiadomił o zdarzeniu pozwanego, prosząc o wypełnienie stosownych formularzy oraz odesłanie ich na adres korespondencyjny lub e-mail: (...) W odpowiedzi na powyższe, w wiadomości e-mail przesłanej na pocztę elektroniczną powoda w dniu 6 lutego 2013 roku, pozwany poinformował go, że przedmiotowy samochód został sprzedany A. G. w dniu 15 lipca 2012 roku.

(pismo k. 39, wydruk z korespondencji e-mail k. 40)

Po przesłaniu wiadomości e-mail powód nie kontaktował się ponownie z pozwanym w sprawie opisanej szkody. Jednocześnie, z dniem 8 kwietnia 2013 roku powód wznowił polisę OC dotyczącą pojazdu marki D. (...) o nr rej. (...), ustalając wysokość składki ubezpieczeniowej na kwotę 368 zł i obciążając tą składką pozwanego.

(potwierdzenie pokrycia ubezpieczeniowego k. 17-18, okoliczności bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź w oparciu o dowody z powołanych dokumentów, których prawdziwości nie kwestionowała żadna ze stron.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie przepisy Księgi trzeciej dotyczące umowy ubezpieczenia oraz przepisy ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (j.t. Dz.U. 2013, 392 ze zm. ), zwanej dalej ustawą, według brzmienia na dzień 8 kwietnia 2013 roku (data, z którą powód wznowił polisę OC).

Zgodnie z treścią przepisu art. 805 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Ubezpieczyciel zobowiązany jest potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia ( art. 809 § 1 k.c. ).

Stosownie zaś do treści przepisu art. 23 ust. 1 ustawy, posiadacz pojazdu mechanicznego jest obowiązany zawrzeć umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem posiadanego przez niego pojazdu. Umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawiera się na okres 12 miesięcy (art. 26 ust. 1 ustawy). W razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC, ulega ona rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia. Przepisów art. 28 nie stosuje się. (art. 31 ust. 1 ustawy).

W przedmiotowej sprawie bezspornym było, że pozwanego łączyła z powodem umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, na mocy której ochroną ubezpieczeniową objęty został samochód marki D. (...) o nr rej. (...). Poza sporem pozostawało ponadto, że w czasie trwania w/w umowy pozwany sprzedał przedmiotowy pojazd A. G..

Osią sporu było ustalenie, czy pozwany poinformował powoda o sprzedaży pojazdu, a jeśli tak, to w jakiej dacie. Zgodnie bowiem z treścią art. 32 ust. 1 ustawy, posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo własności tego pojazdu, jest obowiązany do przekazania posiadaczowi, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu, potwierdzenia zawarcia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz do powiadomienia na piśmie zakładu ubezpieczeń, w terminie 14 dni od dnia przeniesienia prawa własności pojazdu, o fakcie przeniesienia prawa własności tego pojazdu i o danych posiadacza, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu. Posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo własności tego pojazdu, ponosi solidarną odpowiedzialność z posiadaczem pojazdu, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu, za zapłatę składki należnej zakładowi ubezpieczeń za okres od dnia przeniesienia prawa własności do dnia powiadomienia przez niego zakładu ubezpieczeń o okolicznościach, o których mowa w ust. 1 (art. 32 ust. 4 zd. 2 ustawy).

Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, pozwany w dniu 6 lutego 2013 roku przesłał na pocztę elektroniczną powoda informację, że samochód marki D. (...) o nr rej. (...) został sprzedany A. G. w dniu 15 lipca 2012 roku. W kontekście powyższego uznać należy, że pozwany, choć z opóźnieniem, powiadomił ubezpieczyciela o fakcie sprzedaży pojazdu, czyniąc to jeszcze w czasie obowiązywania pierwotnej umowy ubezpieczenia. W ocenie Sądu bez znaczenia jest przy tym sposób przekazania informacji, o której mowa wyżej, ubezpieczycielowi, na skutek ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 roku o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw (data wejścia w życie – 6 lutego 2012 roku), uchylono bowiem przepis art. 18 ust. 1 ustawy, który wymagał doręczania oświadczeń za potwierdzeniem odbioru lub przesyłania ich listem poleconym. Co istotne, sam ubezpieczyciel w piśmie opatrzonym datą 29 stycznia 2013 roku, adresowanym do pozwanego, przewidywał możliwość przesyłania składanych do niego oświadczeń za pośrednictwem poczty e-mail. W konsekwencji brak jest podstaw do przyjęcia, iż powód wiedzę na temat sprzedaży przez pozwanego samochodu marki D. (...) powziął dopiero w toku niniejszego postępowania, co podnosił powód w piśmie opatrzonym datą 22 czerwca 2015 roku. Niewątpliwie bowiem strona powodowa nie tylko miała możliwość zapoznania się z informacją przesłaną przez pozwanego na jej adres poczty e-mail (ew. nieuczynienie tego nie może obciążać pozwanego, zwłaszcza wobec praktyki powoda, który dopuszczał w/w sposób komunikacji), ale wręcz – w ocenie Sądu – zapoznała się z jej treścią, o czym przesądza okoliczność, iż powód po dniu 6 lutego 2013 roku (data przesłania wiadomości przez pozwanego) nie kontaktował się z pozwanym w sprawie sposobu likwidacji szkody w samochodzie marki O. o nr rej. (...), spowodowanej przez kierującego pojazdem marki D. (...) o nr rej. (...).

W świetle powyższych rozważań oczywistą jawi się konstatacja, iż wobec sprzedaży pojazdu przez pozwanego i poinformowania o tym fakcie ubezpieczyciela, powód nie miał prawa do wznowienia na rzecz pozwanego polisy dotyczącej samochodu marki D. (...) o nr rej. (...) i obciążenia go obowiązkiem zapłaty składki ubezpieczeniowej.

Tym samym powództwo w przedmiotowej sprawie należało w całości oddalić, co też Sąd uczynił orzekając jak w sentencji.