Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII C 2244/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z 2015-09-22

Sygn. akt VIII C 2244/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: sekr. sąd. Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2015 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa A. G.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością” Spółce komandytowo-akcyjnej w K.

o zapłatę 3.789 zł z tytułu odstąpienia od umowy sprzedaży z dnia 5 grudnia 2012 roku

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowo-akcyjnej w K. na rzecz powoda A. G. kwotę 3.789 zł (trzy tysiące siedemset osiemdziesiąt dziewięć złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18 lipca 2014 roku do dnia zapłaty, za jednoczesnym zwrotem przez powoda nabytych od pozwanego rzeczy w postaci łóżka P. 160x200 bez stelaża, stelaża C 160x200 do łóżek, materaca P. 113 160x200 i ochraniacza pod materac 160x200;

2.  zasądza od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowo-akcyjnej w K. na rzecz powoda A. G. kwotę 1.017 zł (jeden tysiąc siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

3.  nakazuje pobrać od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowo-akcyjnej w K. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi kwotę 1.679,53 zł (jeden tysiące sześćset siedemdziesiąt dziewięć złotych i pięćdziesiąt trzy grosze) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych, związanych z wynagrodzeniem biegłego.

Sygn. akt VIII C 2244/14

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2014 roku powód A. G., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wytoczył przeciwko pozwanemu (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Spółce komandytowo-akcyjnej z siedzibą w K. powództwo o zapłatę kwoty 3.789 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18 lipca 2014 do dnia zapłaty, za jednoczesnym zwrotem przez powoda nabytych od pozwanego rzeczy w postaci łóżka P., stelaża C 160, materaca P. 113 i ochraniacza pod materac 160, a także wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 5 grudnia 2012 roku nabył u pozwanego, prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży mebli, towar w postaci łóżka wraz ze stelażem oraz materacem, stolik nocny, dwie lampy oraz ochraniacz pod materac, za łączną kwotę 7.090,58 zł. W dniu 6 czerwca 2014 roku powód zgłosił pozwanemu reklamację dotyczącą poluzowania się łączeń śrub pomiędzy szczytami a listwami bocznymi łóżka, co powodowało chybotanie łóżka. Pismem z dnia 13 czerwca 2014 roku pozwany odmówił przyjęcia reklamacji wskazując, że powstały luz nie stanowi wady fabrycznej, a uszkodzenie mechaniczne. Z uwagi na stanowisko pozwanego, powód pismem z dnia 4 lipca 2014 roku odstąpił od umowy kupna w zakresie łóżka P., stelaża, materaca P. oraz ochraniacza pod materac, tj. w zakresie towarów o łącznej wartości 3.789 zł. W ocenie powoda zwrot – poza łóżkiem – elementów jego wyposażenia należy uznać za zasadny, albowiem były one zakupione do konkretnego modelu łóżka. (pozew k. 3-7)

W odpowiedzi na pozew pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniósł o oddalenie powództwa w całości. Nie kontestując faktu zawarcia z powodem umowy sprzedaży, pozwany zakwestionował zasadność wysuwanych przez kupującego zarzutów. W ocenie pozwanego opisana przez powoda wada łóżka nie ma charakteru fabrycznego, a powstała na skutek uszkodzeń mechanicznych – zbyt intensywnego dokręcania gwintów. Jednocześnie pozwany podniósł, iż strona powodowa skierowała pismo o odstąpieniu od umowy do niewłaściwego podmiotu, a nadto, w jego treści powołała błędną podstawę prawną, co czyni odstąpienie od umowy bezskutecznym. (odpowiedź na pozew k. 28-32)

Replikując na stanowisko pozwanego, w piśmie procesowym z dnia 23 grudnia 2014 roku powód podtrzymał powództwo w całości. Podniósł, że pomimo omyłkowego wskazania nazwy sprzedającego w treści pisma o odstąpieniu od umowy, pismo to zostało prawidłowo zaadresowane i odebrane przez pozwanego, co pozwala na przyjęcie, że w chwili jego doręczenia pozwany miał możliwość zapoznania się z jego treścią. Bezzasadny jest również zarzut dotyczący powołania się przez powoda na błędną podstawę prawną, sposób sformułowania oświadczenia o odstąpieniu od umowy w sposób jasny wyrażał bowiem wolę kupującego, niezależnie od przytoczonej podstawy prawnej. (pismo procesowe powoda k. 74-76)

Na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2015 roku pełnomocnik powoda podtrzymał powództwo w całości, zaś pełnomocnik pozwanego nie stawił się, pomimo prawidłowego doręczenia zawiadomienia. (protokół rozprawy k. 96-97)

W toku dalszego postępowania strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie. Odnośnie wydanej przez biegłego pisemnej opinii pełnomocnik powoda nie zgłosił zastrzeżeń do jej treści, natomiast strona pozwana zakwestionowała fachowość i rzetelność biegłego podnosząc, iż nie jest on specjalistą w zakresie konstrukcji metalowych. (pismo procesowe pełnomocnika powoda k. 130, k. 139-140, pismo procesowe pełnomocnika pozwanego k. 132, k. 143, protokół rozprawy k. 148)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą w K. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży mebli. (okoliczności bezsporne)

W dniu 5 grudnia 2012 roku powód A. G. kupił u pozwanego w salonie sprzedaży V. przy al. (...) w Ł., towary w postaci m.in. łóżka P. o wymiarach 160x200 cm bez stelaża o wartości 1.544,70 zł, stelaża C 160x200 do łóżek o wartości 121,95 zł, materaca P. 113 160x200 o wartości 2.049,99 zł oraz ochraniacza pod materac o wymiarach 160x200 o wartości 72,36 zł. Łączna wartość wymienionych towarów wyniosła 3.789 zł. (dowód z przesłuchania powoda k. 96v., kserokopia faktury VAT k. 14, okoliczności bezsporne)

W maju 2014 roku w zakupionym łóżku powód stwierdził usterkę w postaci poluzowania się śrub w miejscach łączenia pomiędzy szczytami a listwami bocznymi łóżka, co powodowało jego chybotanie. A. G. usiłował wyeliminować powstałą usterkę poprzez dokręcanie śrub, co jednak nie przyniosło pożądanego efektu.

W dniu 6 czerwca 2014 roku powód zgłosił pozwanemu reklamację, w treści której opisał stwierdzone wady zakupionego produktu .. (...) odpowiedzi na reklamację sprzedający uznał ją za bezzasadną podnosząc, że wszelkie luzy na śrubach winny być na bieżąco eliminowane poprzez ich dokręcenie. W sytuacji zaś, gdy działania te nie przynoszą efektu, przyjąć należy, że doszło do uszkodzenia mechanicznego łączników lub gwintów, w które są one wkręcone.

Replikując na powyższe stanowisko powód podniósł, że na bieżąco dokręcał śruby i łączniki łóżka, co jednak nie przynosiło trwałych efektów. Wskazał, że w jego ocenie opisywana wada ma charakter wady fabrycznej, a także zastrzegł możliwość odstąpienia od umowy sprzedaży łóżka, materaca i stelaża, podnosząc, że dwa ostatnie elementy zostały zakupione do konkretnego modelu łóżka i w razie nabycia innego staną się bezużyteczne. Pozwany nie zgodził się z argumentacją kupującego i w piśmie z dnia 7 lipca 2014 roku powtórzył, że istniejący pomimo dokręcania śrub luz świadczy o wadzie mechanicznej, której wyeliminowanie może nastąpić poprzez nowe nagwintowanie otworów i zastosowanie większych śrub. Jednocześnie wskazał, że zakupiony stelaż ma charakter uniwersalny, materac zaś nie był przypisany do konkretnego modelu łóżka, stąd też w/w elementy mogą być stosowane również w innych łóżkach.

W dalszej korespondencji strony nie doszły do porozumienia, w konsekwencji powód pismem z dnia 4 lipca 2014 roku, odebranym przez stronę pozwaną w dniu 10 lipca 2014 roku, odstąpił od umowy sprzedaży łóżka P., stelaża, materaca P. oraz ochraniacza pod materac. (dowód z przesłuchania powoda k. 96v, protokół zgłoszenia reklamacji k. 15, odpowiedź na reklamację k. 16, kopia korespondencji z poczty e-mail k. 17, pismo k. 18, 19, 20, odstąpienie od umowy wraz z potwierdzeniem nadania i odbioru k. 21-23)

Zakupione przez powoda łóżko P. o wymiarach 160x200 cm posiadało istotną wadę fabryczną spowodowaną niewłaściwą konstrukcją łóżka, polegającą na: pominięciu wzmocnienia kształtowego, niepoprawnym dobraniu kształtu elementu scalającego podzespoły wyrobu (płaskiego) w odniesieniu do punktu przyłożenia (w formie rury), co skutkowało niezapewnieniem płaszczyzny przyłożenia w miejscu połączenia ze sobą w/w elementów oraz niepoprawnym dobraniu sposobu połączenia oraz zaniżonym wymiarem grubości przekroju materiału (rury) jako elementu składowego podzespołu bezgłowia z pominięciem: wypełnienia rury w miejscu mocowania, wzmocnienia kształtowego wyrobu oraz ukształtowania płaskownika stycznie do kształtu nogi. Na skutek opisanych wad zakupione przez powoda łóżko nie mogło być wykorzystywane zgodnie z przeznaczeniem. (dowód: pisemna opinia biegłego wraz z załącznikami k. 115-117)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź w oparciu o dowody z powołanych dokumentów, których prawdziwości ani rzetelności ich sporządzenia, nie kwestionowała żadna ze stron. Za podstawę ustaleń faktycznych Sąd przyjął ponadto dowód z przesłuchania powoda oraz pisemną opinię biegłego sądowego T. C.. Oceniając opinię biegłego, Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania zawartych w jej treści wniosków, opinia ta była bowiem rzetelna, jasna, logiczna oraz w sposób wyczerpujący objaśniająca budzące wątpliwości kwestie. Wydając opinię biegły oparł się na zgromadzonym w aktach sprawy materiale dowodowym, przeprowadzonych przez siebie oględzinach łóżka zakupionego przez powoda, a także informacjach przekazanych biegłemu za pośrednictwem poczty e-mail przez stronę pozwaną. W złożonej opinii biegły precyzyjnie wymienił elementy konstrukcyjne łóżka cechujące się wadliwością, wskazując przy tym na czym wadliwość ta polegała. Jednocześnie podniósł, że wady te, mające charakter konstrukcyjny oraz materiałowy, uniemożliwiają korzystanie z zakupionego przez powoda wyrobu dla celów, dla których został on wytworzony. Oceniając przedmiotową opinię Sąd nie podzielił zarzutów zgłoszonych do jej treści przez stronę pozwaną, która kwestionowała fachowość i rzetelność opinii. Pozwany nie wskazał, która część opinii dotknięta jest brakami/uchybieniami, a także, na czym miałyby one polegać, poprzestając na gołosłownym stwierdzeniu, że opinia biegłego cechuje się lakonicznością. Nie ma przy tym racji strona pozwana podnosząc, że specjalizacja biegłego była zbyt wąska, aby wydana przez niego opinia posiadała walor rzetelnej. Pozwanemu umknął bowiem fakt, iż powołany biegły poza specjalizacją z zakresu m.in. wyrobów z drewna, drzewnictwa, posiada również specjalizację z zakresu meblarstwa i ergonomii projektowej, a jak powszechnie wiadomo, drewno nie jest jedynym materiałem służącym do wytwarzania mebli, do których produkcji coraz częściej używa się metalu, szkła, kamienia itp.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego o umowie sprzedaży (art. 535 – 602 k.c.), jak również, z uwagi na datę zawarcia przedmiotowej umowy, przepisy ustawy z dnia 27 lipca 2002 roku o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. 2002 r., Nr 141, poz. 1176 ze zm.), bowiem przepisy tej ustawy stosuje się do dokonywanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedaży rzeczy ruchomej osobie fizycznej, która nabywa tę rzecz w celu niezwiązanym z działalnością zawodową lub gospodarczą (towar konsumpcyjny) (art. 1 ust. 1 ustawy).

Bezspornym było w niniejszej sprawie, że powód zawarł ze stroną pozwaną umowę sprzedaży m.in. łóżka P. bez stelaża o wymiarach 160x200 cm o wartości 1.544,70 zł, stelaża C o wymiarach 160x200 cm o wartości 121,95 zł, materaca P. 113 o wymiarach 160x200 cm o wartości 2.049,99 zł oraz ochraniacza pod materac o wymiarach 160x200 cm o wartości 72,36 zł, na dowód czego w dniu 5 grudnia 2012 roku została wystawiona faktura VAT nr (...) opiewająca (w zakresie w/w towarów ) na kwotę 3.789 zł. Bezspornym jest ponadto fakt zgłaszania przez powoda wad zakupionego łóżka, dotyczących w szczególności występującego luzu w miejscach łączenia śrub z jego elementami konstrukcyjnymi.

W ocenie Sądu wątpliwości nie budzi ponadto okoliczność zgłoszenia przez powoda reklamacji oraz złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy, jak również to, że odstępując od umowy powód formułował swoje roszczenie w oparciu o przepisy ustawy konsumenckiej. Co prawda w oświadczeniu tym jako podstawę prawną żądania powód wskazał przepis art. 560 k.c., to jednak przypomnieć należy, iż wola osoby dokonywającej czynności prawnej, z zastrzeżeniem wyjątków w przepisach prawa przewidzianych, może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny (art. 60 k.c.) i należy ją tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których została wyrażona, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje (art. 65 k.c.). W konsekwencji za bezsporne uznać należy, że to treść oświadczenia woli, nie zaś powołana w niej podstawa prawna, wyznacza kryteria, według których należy dokonywać jego prawnej oceny. W omawianym zaś przypadku nie budzi wątpliwości zarówno wola, jak i zamiar strony powodowej przy formułowaniu oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Stanowcze wezwanie do zwrotu uiszczonej ceny w oznaczonym terminie implikuje jednoznaczna konstatację, że intencją powoda było niewątpliwie zakończenie łączącego strony stosunku prawnego. Na ważność/skuteczność złożonego oświadczenia nie ma przy tym wpływu okoliczność, że w jego treści, jako adresat został wskazany podmiot (...) Sp. z o.o. w K., nie zaś (...) Sp. z o.o. S.K.A. w K.. Powód w sposób właściwy zaadresował bowiem przesyłkę, która to przesyłka została przez pozwanego odebrana (vide potwierdzenie odbioru k. 23), niewątpliwie również pozwany zapoznał się z jej treścią, a zatem oświadczenie o odstąpieniu od umowy skutecznie dotarło do sprzedającego.

Osią sporu w przedmiotowej sprawie było ustalenie czy kupione przez A. G. u pozwanego łóżko było dotknięte wadami, a w efekcie czy powód jest uprawniony do żądania zwrotu ceny na skutek odstąpienia od umowy, a także, czy pozwany mógł skutecznie odstąpić od umowy również w zakresie zakupionych wraz z łóżkiem materaca, stelaża i ochraniacza pod materac.

Zgodnie z przepisem art. 4 ust. 1 ustawy o sprzedaży konsumenckiej, sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umową; w przypadku stwierdzenia niezgodności przed upływem sześciu miesięcy od wydania towaru domniemywa się, że istniała ona w chwili wydania.

W przypadku indywidualnego uzgadniania właściwości towaru konsumpcyjnego domniemywa się, że jest on zgodny z umową, jeżeli odpowiada podanemu przez sprzedawcę opisowi lub ma cechy okazanej kupującemu próbki albo wzoru, a także gdy nadaje się do celu określonego przez kupującego przy zawarciu umowy, chyba że sprzedawca zgłosił zastrzeżenia co do takiego przeznaczenia towaru (art. 4 ust. 2). W przypadkach nieobjętych ust. 2 domniemywa się, że towar konsumpcyjny jest zgodny z umową, jeżeli nadaje się do celu, do jakiego tego rodzaju towar jest zwykle używany, oraz gdy jego właściwości odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju. Takie samo domniemanie przyjmuje się, gdy towar odpowiada oczekiwaniom dotyczącym towaru tego rodzaju, opartym na składanych publicznie zapewnieniach sprzedawcy, producenta lub jego przedstawiciela; w szczególności uwzględnia się zapewnienia, wyrażone w oznakowaniu towaru lub reklamie, odnoszące się do właściwości towaru, w tym także terminu, w jakim towar ma je zachować (art. 4 ust. 3). Na równi z zapewnieniem producenta traktuje się zapewnienie osoby, która wprowadza towar konsumpcyjny do obrotu krajowego w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, oraz osoby, która podaje się za producenta przez umieszczenie na towarze swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odróżniającego (art. 4 ust. 4).

Stosownie do przepisu art. 8 ust. 1. ustawy, jeżeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową, kupujący może żądać doprowadzenia go do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy, chyba że naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów. Przy tym, jeżeli sprzedawca, który otrzymał od kupującego żądanie określone w ust. 1, nie ustosunkował się do tego żądania w terminie 14 dni, uważa się, że uznał je za uzasadnione (art. 8 ust. 3). Jeżeli kupujący, z przyczyn określonych w ust. 1, nie może żądać naprawy ani wymiany albo jeżeli sprzedawca nie zdoła uczynić zadość takiemu żądaniu w odpowiednim czasie lub gdy naprawa albo wymiana narażałaby kupującego na znaczne niedogodności, ma on prawo domagać się stosownego obniżenia ceny albo odstąpić od umowy; od umowy nie może odstąpić, gdy niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jest nieistotna. Przy określaniu odpowiedniego czasu naprawy lub wymiany uwzględnia się rodzaj towaru i cel jego nabycia (art. 8 ust. 4).

Kupujący traci natomiast uprawnienia przewidziane w art. 8, jeżeli przed upływem dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową nie zawiadomi o tym sprzedawcy. Do zachowania terminu wystarczy wysłanie zawiadomienia przed jego upływem (art. 9 ust. 1 ustawy).

W ocenie Sądu, przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe dowiodło, że zakupione przez powoda łóżko było dotknięte wadami.

Powołany w sprawie biegły, po dokonaniu oględzin łóżka, jednoznacznie stwierdził, że przy jego wytwarzaniu popełniono istotne błędy konstrukcyjne i materiałowe, w konsekwencji czego produkt ten został wykonany wadliwie i niezgodnie ze sztuką, przez co nie nadaje się on do używania zgodnie z jego przeznaczeniem.

Skoro zakupione przez powoda u pozwanego łóżko dotknięte było opisanymi powyżej wadami o charakterze stricte użytkowym, a więc bezspornie wpływającymi na korzystanie z niego, których źródłem było nieprawidłowe wykonanie przez producenta, uznać należy, że zakupiony przez powoda towar jest niezgodny z zawartą przez strony umową sprzedaży, a zatem powodowi przysługują przewidziane ustawą o sprzedaży konsumenckiej uprawnienia.

Wskazać należy, że w zakresie uprawnień przysługujących konsumentowi-nabywcy, z których może skorzystać w razie stwierdzenia niezgodności dobra z umową, przepisy ustawy o sprzedaży konsumenckiej wprowadzają określoną kolejność. Ponadto także waga naruszenia (charakter istotny czy nieistotny) stanowi jedno z kryteriów niewspółmierności środka. Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 i 4 ustawy w pierwszej kolejności konsument uprawniony jest do żądania doprowadzenia towaru do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy, a dopiero w dalszej, gdy naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów albo gdy sprzedawca nie zdoła uczynić zadość takiemu żądaniu w odpowiednim czasie lub gdy naprawa albo wymiana narażałaby kupującego na znaczne niedogodności, ma on prawo domagać się stosownego obniżenia ceny albo odstąpić od umowy; przy czym od umowy nie może odstąpić, gdy niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jest nieistotna.

Przesłanka narażenia kupującego na znaczne niedogodności przez naprawę lub wymianę stanowi klauzulę generalną, która przyznaje pierwszeństwo ogólnemu interesowi nabywcy związanego z zawartą umową sprzedaży konsumenckiej, którym w okolicznościach konkretnego przypadku może być modyfikacja treści umowy (poprzez obniżenie ceny towaru) bądź nawet jego unicestwienie, przed interesem sprzedawcy w utrzymaniu stanu powstałego na skutek zawarcia umowy. Przesłanka ta nawiązuje do postanowienia art. 3 ust. 5 dyrektywy 99/44, jednakże nie jest z nią tożsama. Dyrektywa bowiem w powołanym artykule uzależnia rozpatrywanie niedogodności dla konsumenta od przypadków, kiedy nastąpiło wykonanie wymiany bądź naprawy, jednakże z wywołaniem w/w uciążliwości po stronie konsumenta. Natomiast ustawa o sprzedaży konsumenckiej dopuszcza dokonanie oceny skutków obowiązkowego skorzystania przez nabywcę do żądania naprawy bądź wymiany także przed wykonaniem uprawnienia i na jej podstawie ich pominięcia, co w świetle art. 8 ust. 2 dyrektywy 99/44 jest dopuszczalne. Rozstrzygające kryterium stanowią znaczne niedogodności dla nabywcy związane z niewykonaniem bądź obowiązkiem domagania się wykonania naprawy bądź wymiany towaru konsumpcyjnego, przy czym ustawa nie określa, co należy rozumieć pod pojęciem niedogodności, zatem pod uwagę mogą być brane wszelkie okoliczności, które powodują negatywne skutki dla nabywcy, przy czym stopień ich negatywnego oddziaływania na szeroko rozumiany interes (tj. z uwzględnieniem aspektu osobistego) nabywcy winien być uznany za znaczny, tj. przeważający nad interesem sprzedawcy (porównaj Komentarz do art. 8 ustawy o sprzedaży konsumenckiej, Marlena Pecyna).

Odnosząc powyższe rozważania do przedmiotowej sprawy wskazać należy, iż stwierdzone przez powoda w zakupionym łóżku wady miały charakter istotny, były nimi bowiem dotknięte elementy konstrukcyjne o relewantnym znaczeniu z punktu widzenia jego użytkowania. Jak wynika z opinii biegłego, zakres wadliwości konstrukcji jest przy tym szeroki, w konsekwencji uznać należy, iż zarówno naprawa, jak i wymiana łóżka na nowe nie przyniosą efektu w postaci dostarczenia łóżka wolnego od wad (przedmiotowy model łóżka był modelem seryjnym, a więc każda jego sztuka była wytworzona według tego samego schematu i posiadała tą samą – wadliwą – konstrukcję), co daje asumpt do wniosku, że powodowi przysługiwało prawo odstąpienia od umowy.

W tym miejscu podkreślenia wymaga okoliczność, że zgodnie z ustalonym stanem faktycznym powód nie uchybił przewidzianemu w treści art. 9 ust. 1 ustawy terminowi, bowiem niezgodność towaru z umową spostrzegł w dniu maju 2014 roku, zaś reklamację zgłosił w dniu 6 czerwca 2014 roku, a więc z zachowaniem dwumiesięcznego terminu od daty ujawnienia wady rzeczy, która to okoliczność w ogóle nie była sporna między stronami. W konsekwencji Sąd uznał, iż w zakresie łóżka P., powodowi, jako osobie odstępującej od umowy, należy się zwrot ceny zakupu.

Powód domagał się ponadto zwrotu ceny zakupu materaca, stelaża oraz ochraniacza pod materac podnosząc, że elementy te kupił do konkretnego modelu łóżka i stanowiły one z łóżkiem jedną całość. Strona pozwana kwestionowała uprawnienie powoda w w/w zakresie wskazując, że zakupione rzeczy nie były dotknięte wadami (okoliczność bezsporna), a przez swój uniwersalny charakter mogą być stosowane do każdego łóżka o rozmiarach 160x200 cm.

W ocenie Sądu ze stanowiskiem pozwanego nie sposób się zgodzić. Jak się wydaje umknęło uwadze pozwanego, że reklamowane łóżko, dotknięte wadami, stanowi funkcjonalną całość z dobranym do łóżka materacem, stelażem oraz ochraniaczem pod materac, a zatem rzeczy te stanowią przynależność łóżka zgodnie z art. 51 § 1 k.c. ze wszystkimi tego konsekwencjami. Stosownie zaś do treści art. 52 k.c. czynność prawna mająca za przedmiot rzecz główną odnosi skutek także względem przynależności, chyba że co innego wynika z treści czynności albo z przepisów szczególnych. Według powołanej regulacji zasadniczo czynność prawna mająca za przedmiot rzecz główną odnosi skutek także względem przynależności, chyba że co innego wynika z treści czynności (albo z przepisów szczególnych). Mogą więc strony czynności prawnej wyłączyć z obrotu przynależności, gdy rozporządzają rzeczą główną. Brak stosownego wyłączenia oznacza objęcie czynnością rozporządzającą zarówno rzeczy głównej, jak też jej przynależności. W rozpoznawanej sprawie nie ma cienia wątpliwości, że odstąpienie przez powoda od umowy kupna łóżka obejmowało także przynależność w postaci materaca, stelaża oraz ochraniacza pod materac. Jedynie na marginesie zauważenia wymaga, że okoliczność, iż powód zakupił u pozwanego łóżko o rozmiarach 160x200 cm nie oznacza sama w sobie, że kupując nowe łóżko A. G. pozostanie przy tym samych wymiarach. W konsekwencji twierdzenie pozwanego o możliwości wykorzystania przez powoda materaca, stelaża oraz ochraniacza pod materac do nowo zakupionego łóżka należy uznać za mające charakter wyłącznie supozycji.

W konsekwencji Sąd uwzględnił powództwo w całości, zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.789 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 18 lipca 2014 roku do dnia zapłaty, za jednoczesnym zwrotem przez powoda nabytych od pozwanego rzeczy w postaci łóżka P. 160x200 bez stelaża, stelaża C 160x200 do łóżek, materaca P. 113 160x200 i ochraniacza pod materac 160x200.

O odsetkach ustawowych Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociaż by nie poniósł żadnej szkody i chociaż by opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Zasądzając odsetki od dnia 18 lipca 2014 roku Sąd uwzględnił fakt, iż pozwany był wzywany do zwrotu ceny zakupionych przez powoda rzeczy w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, co miało miejsce w dniu 10 lipca 2014 roku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. regulującego zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Powód wygrał proces w całości, a zatem należy mu się od strony pozwanej zwrot kosztów procesu.

Koszty poniesione przez stronę powodową wyniosły łącznie 1.017 zł i obejmowały: opłatę sądową od pozwu w kwocie 100 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych, koszty zastępstwa radcy prawnego w kwocie 600 złotych – § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2013.490 j.t.) oraz wykorzystaną w całości zaliczkę na poczet wynagrodzenia biegłego w kwocie 300 zł.

Wobec powyższego Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.017 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Zgodnie z przepisem art.113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w związku z art. 98 k.p.c., Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi kwotę 1.679,53 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych, na które złożyło się wynagrodzenie biegłego T. C. (uiszczona przez powoda zaliczka na wynagrodzenie biegłego w kwocie 300 zł została w całości wykorzystana, a nadto ze środków SP przyznano biegłemu tymczasowo kwotę 1.679,53 zł).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Karajewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Bielecka-Gąszcz
Data wytworzenia informacji: