Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 6 maja 2019 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w VIII Wydziale Cywilnym

w składzie: przewodniczący: SSR Bartek Męcina

protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2019 roku w Ł.

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. w W.

przeciwko C. M.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego C. M. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. w W. kwotę 4.289,22 zł (cztery tysiące dwieście osiemdziesiąt dziewięć złotych dwadzieścia dwa grosze) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym, przy czym nie wyższymi od dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w stosunku rocznym, od dnia 7 października 2017 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 200,69 zł (dwieście złotych sześćdziesiąt dziewięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu,

2.  przyznaje na rzecz D. P. kwotę 150 zł (sto pięćdziesiąt złotych) tytułem wynagrodzenia kuratora dla pozwanego nieznanego z miejsca pobytu, którą nakazuje wypłacić z zaliczki uiszczonej przez powoda w dniu 7 września 2018 r.,

3.  nakazuje zwrócić ze Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Łodzi- Widzewa w Łodzi na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. w W. kwotę 19 zł (dziewiętnaście złotych) tytułem nadpłaconej części opłaty od pozwu.

Sygn. akt VIII C 2209/17

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2017 r. (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. wytoczył przeciwko C. M. powództwo o zapłatę kwoty 4.289,22 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 3.842,95 zł od dnia 7 października 2017 r. do dnia zapłaty, a także wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu powód podniósł, że żądanie pozwu znajduje swoje źródło w umowie Kredyt (...) nr (...). Na dochodzoną pozwem kwotę składa się 3.842,95 zł tytułem należności głównej oraz 446,27 zł tytułem odsetek umownych naliczonych od dnia 19 kwietnia 2017 r. do dnia 6 października 2017 r.

(pozew k. 4- 7)

Postanowieniem z dnia 21 marca 2018 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi zawiesił postępowanie w sprawie z uwagi na niewskazanie aktualnego adresu zamieszkania pozwanego.

(postanowienie k. 30)

Postanowieniem z dnia 25 września 2018 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi podjął zawieszone postępowanie i ustanowił kuratora dla pozwanego, którego miejsce pobytu nie było znane.

(postanowienie k. 41)

W piśmie z dnia 5 listopada 2018 r. kurator ustanowiony dla pozwanego, którego miejsce pobytu nie było znane, wniósł o oddalenie powództwa.

(pismo kuratora k. 53- 54)

Do zamknięcia rozprawy stanowiska stron nie uległy zmianie.

(protokół rozprawy k. 81)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 września 2016 r. C. M. zawarł z (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. umowę nr (...) o wydanie i używanie karty kredytowej (...) S.A. W okresie ważności karty bank udzielił pozwanemu limitu kredytowego w wysokości 3.700 zł.

(umowa o wydanie i używanie kraty kredytowej k. 75- 78)

Pismem z dnia 26 maja 2017 r. (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. w związku z wypowiedzeniem warunków spłaty umowy nr (...) wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 4.093,18 zł.

(wezwanie do zapłaty k. 9, przesyłka dla pozwanego k. 10)

Na dzień 6 października 2017 roku zadłużenie pozwanego z tytułu przedmiotowej umowy bankowej wynosiło 4.289,22 zł w tym 3.842,95 zł tytułem należności głównej oraz 446,27 zł tytułem odsetek liczonych za okres od 19 kwietnia 2017 r. do 6 października 2017 r.

(wyciąg z ksiąg bankowych k. 8, wezwanie do zapłaty k. 9, historia operacji na kontrakcie kredytowym k. 62)

Do dnia wyrokowania pozwany nie uregulował zadłużenia dochodzonego przedmiotowym powództwem.

(okoliczności bezsporne)

Opisany stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie znajdujących się w sprawie dokumentów, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości, nie była również kwestionowana przez strony postępowania.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Na wstępie należy przypomnieć, że (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od C. M. kwoty 4.289,22 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 3.842,95 zł od dnia 7 października 2017 r. do dnia zapłaty, tytułem zobowiązania wynikającego z zawartej w dniu 21 września 2016 r. pomiędzy stronami umowy nr (...) o wydanie i używanie karty kredytowej (...) S.A. Zauważyć trzeba, że strona powodowa przedstawiając umowę o wydanie i używanie karty kredytowej oraz historię operacji na kontrakcie kredytowym umowy, wykazała zasadność swojego roszczenia zarówno co do zasady, jak i wysokości.

Podkreślić również należy, że strona powodowa miała prawo, oprócz żądania należności głównej, żądać za czas opóźnienia odsetek w umówionej wysokości, jako że zgodnie z treścią przepisu art. 481 § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności, przy czym dłużnik jest w opóźnieniu jeżeli nie spełnia świadczenia w określonym terminie. Jeżeli zaś stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe (od dnia 1 stycznia 2016 roku odsetki ustawowe za opóźnienie); jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy ( art. 481 § 2 k.c. ).

Mając powyższe na względzie, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.289,22 zł z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym, nie wyższymi od dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie, od dnia 7 października 2017 roku do dnia zapłaty.

O obowiązku zwrotu kosztów procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności stron za wynik sprawy, na podstawie art. 98 k.p.c. Ponieważ żądanie powoda zostało uwzględnione w całości to stronie powodowej należy się zwrot niezbędnych kosztów poniesionych w celu dochodzenia praw (art. 98 § 1 k.p.c.). Koszty poniesione przez powoda wyniosły 200,69 zł i obejmowały opłatę od pozwu w kwocie 30 zł, koszty opłaty notarialnej w kwocie 3,69 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz wynagrodzenie kuratora w kwocie 150 zł.

Z uwagi na to, że miejsce pobytu pozwanego nie było znane, przyznano na rzecz D. P. kwotę 150 zł tytułem wynagrodzenia kuratora, którą nakazano wypłacić z zaliczki uiszczonej przez powoda w dniu 7 września 2018 r.

Ponieważ strona powodowa uiściła kwotę większą niż wymagana tytułem stałej opłaty od pozwu, nakazano zwrócić ze Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Łodzi- Widzewa w Łodzi na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. w W. kwotę 19 zł tytułem nadpłaconej części opłaty od pozwu.

Z powyższych względów orzeczono, jak w sentencji