Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII C 1976/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z 2018-03-09

Sygn. akt VIII C 1976/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 23 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w VIII Wydziale Cywilnym

w składzie: przewodniczący: SSR Bartek Męcina

protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2018 roku w Ł.

sprawy z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w Ł.

przeciwko A. P.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanego A. P. na rzecz powoda (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w Ł. kwotę 1.127,29 zł. (jeden tysiąc sto dwadzieścia siedem złotych dwadzieścia dziewięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 20 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 317 zł. (trzysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

2. przyznaje i nakazuje wypłacić ze Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Łodzi Widzewa w Łodzi na rzecz adw. R. T. kwotę 441,12 zł. (czterysta czterdzieści jeden złotych dwanaście groszy) tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu.

Sygn. akt VIII C 1976/17

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2016 roku (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w Ł., reprezentowana przez pełnomocnika będącego adwokatem, wytoczyła przeciwko pozwanemu A. P. powództwo o zapłatę kwoty 1.127,29 zł. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że A. P. przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Ł. przy ul. (...), znajdującego się w zasobach powoda. Pozwany, z mocy przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, obowiązany był do uiszczania na rzecz Spółdzielni opłat z tytułu używania lokalu mieszkalnego. Pozwany uchybił powyższemu obowiązkowi, na skutek czego na dzień 30 listopada 2016 roku powstała zaległość w kwocie 1.127,29 zł, obejmująca: zaległość z tytułu opłat za okres od dnia 1 sierpnia 2016 roku do dnia 30 listopada 2016 roku w wysokości 1.119,13 zł oraz zaległość odsetkową za okres od dnia 1 października 2016 roku do dnia 30 listopada 2016 roku w wysokości 8,16 zł.

(pozew k. 4- 8)

Nakazem zapłaty z dnia 9 stycznia 2017 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi zasądził od A. P. na rzecz powoda dochodzoną pozwem kwotę wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz kosztami procesu.

(nakaz zapłaty k. 39)

Postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi ustanowił dla A. P. pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata.

(postanowienie k. 52)

Postanowieniem z dnia 24 maja 2017 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi zwolnił A. P. z kosztów sądowych w całości.

(postanowienie k. 61)

Sprzeciwem wniesionym w dniu 9 października 2017 r. A. P. reprezentowany przez pełnomocnika, zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa. Ponadto pełnomocnik pozwanego wniósł o nieobciążanie go kosztami procesu oraz zasądzenie zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu. W uzasadnieniu strona pozwana zakwestionowała wysokość dochodzonego roszczenia.

(sprzeciw k. 92- 93)

Do zamknięcia rozprawy stanowisko stron nie uległo zmianie.

(protokół rozprawy k. 106)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. P. jako właściciel spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Ł. przy ul. (...), miał obowiązek uczestniczyć m.in. w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem lokalu, poprzez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. A. P. nie wywiązywał się jednak z powyższego obowiązku uiszczania opłat za eksploatację przedmiotowego lokalu, w związku z czym łączne zadłużenie przedmiotowego lokalu wyniosło 1.127,29 zł, w tym zaległość z tytułu opłat za okres od dnia 1 sierpnia 2016 roku do dnia 30 listopada 2016 roku w wysokości 1.119,13 zł oraz zaległość odsetkowa za okres od dnia 1 października 2016 roku do dnia 30 listopada 2016 roku w wysokości 8,16 zł.

(bezsporne, uchwały k. 18, 19, 20, 21 i k. 32, taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę k. 22- 30, raport o naliczeniach i dokonanych wpłatach za używanie lokalu mieszkalnego k. 13- 14 i k. 15)

Wysokość miesięcznych opłat związanych z lokalem pozwanego wynosiła od 1 czerwca 2016 r.- 279,79 zł., a od 1 września 2016 r.- 279,78 zł. Druga zmiana wysokości opłat była związana ze zmianą wysokości stawki opłat na eksploatacje nieruchomości.

( informacja o wysokości opłat k. 16, 17)

Pismem z dnia 9 listopada 2016 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty z tytułu zaległości w uiszczaniu opłat za używanie lokalu, które na dzień 31 października 2016 r. wynosiły 842,68 zł.

( wezwanie do zapłaty k. 12, potwierdzenie odbioru k. 11)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, które nie budziły wątpliwości,
co do prawidłowości i rzetelności sporządzenia, nie były także kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne w całości.

W przedmiotowej sprawie (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w Ł. dochodziła od A. P. zapłaty kwoty 1.127,29 zł. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem opłat za używanie przysługującego pozwanemu lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Ł. przy ul. (...). Powyższa kwota obejmowała zaległość z tytułu opłat za okres od dnia 1 sierpnia 2016 roku do dnia 30 listopada 2016 roku w wysokości 1.119,13 zł oraz zaległość odsetkową za okres od dnia 1 października 2016 roku do dnia 30 listopada 2016 roku w wysokości 8,16 zł.

Poza sporem pozostawało, iż A. P. przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego wymienionego powyżej. Zgodnie z przepisem art. 4 ust. 1 i ust. 1 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. 2013, poz. 1222 ze zm.), zwanej dalej ustawą, osoby którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, niezalenie od tego czy posiadają członkostwo w spółdzielni, czy nie, zobowiązane są uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

W niniejszej sprawie wysokość opłat dotyczących lokalu pozwanego była przez niego kwestionowana. Jednak Sąd przyjął, że strona powodowa przedkładając dokumenty w postaci informacji o wysokości opłat, rozliczeń oraz uchwał, udowodniła wysokość stawek składających się na miesięczne opłaty, jak również wysokość samych tych opłat, w wysokości w tych dokumentach wskazanych. Strona pozwana nie kwestionowała ponadto, że opłaty za okres od dnia 1 sierpnia 2016 roku do dnia 30 listopada 2016 roku w ogóle nie były na rzecz powoda uiszczane. W konsekwencji zaległość za ten okres, tj. co do kwoty 1.119,13 zł., Sąd uznał za udowodnioną.

Podkreślić również należy, że strona powodowa miała prawo, oprócz żądania należności głównej, żądać za czas opóźnienia odsetek w umówionej wysokości, jako że zgodnie z treścią przepisu art. 481 § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności, przy czym dłużnik jest w opóźnieniu jeżeli nie spełnia świadczenia w określonym terminie. Jeżeli zaś stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe (art. 481 § 2 k.c.). Dlatego też Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 8,16 zł. tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 1 października 2016 roku do dnia 30 listopada 2016 roku, a także odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty dochodzonej pozwem za okres od dnia 20 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw. Powód wygrał proces w całości, a zatem należy mu się od pozwanego zwrot kosztów procesu w pełnej wysokości. Dlatego też Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 317 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na które złożyły się: opłata sądowa od pozwu – 30 zł, koszty zastępstwa procesowego w stawce minimalnej – 270 zł (§ 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł.

Natomiast Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania wobec pozwanego dobrodziejstwa art. 102 k.p.c. Zgodnie z treścią powołanego przepisu, w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Wskazany przepis pozostawia sądowi orzekającemu swobodę oceny, czy fakty związane z przebiegiem procesu, jak i dotyczące sytuacji życiowej strony, stanowią podstawę do nieobciążania jej kosztami procesu. Do kręgu wypadków szczególnie uzasadnionych należą zarówno okoliczności związane z samym przebiegiem procesu, jak i leżące na zewnątrz. Do pierwszych zaliczane są między innymi sytuacje wynikające z charakteru żądania poddanego rozstrzygnięciu, jego znaczenia dla strony, subiektywne przekonanie strony o zasadności roszczeń. Drugie natomiast wyznacza sytuacja majątkowa i życiowa strony. Wskazać przy tym należy, że całokształt okoliczności, które mogłyby uzasadniać zastosowanie tego wyjątku, powinien być oceniony z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego (por. wyrok SA w Łodzi z dnia 2013-11-27, sygn. akt I ACa 725/13; postanowienie SN z dnia 2013-10-24, sygn. akt IV CZ 61/13). W ocenie Sądu w stosunku do pozwanego nie zachodzi szczególny wypadek uzasadniający zastosowanie art. 102 k.p.c.

Ponieważ A. P. korzystał z pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd przyznał i nakazał wypłacić ze Skarbu Państwa na rzecz adw. R. T. kwotę 441,12 zł. Na powyższą kwotę składały się koszty zastępstwa procesowego w wysokości – 270 zł (§ 2 pkt. 2 i § 8 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie), 67,50 zł. tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym (§ 16 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie), (obie kwoty zostały powiększone o 23 % stawki z tytułu podatku VAT, co dało łącznie kwotę 77,62 zł.) oraz koszty nadawania pism procesowych w łącznej kwocie 26 zł.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Karajewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Bartek Męcina
Data wytworzenia informacji: