Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 8 lutego 2019 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w VIII Wydziale Cywilnym

w składzie: przewodniczący: SSR Bartek Męcina

protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lutego 2019 roku w Ł.

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko A. F.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powoda (...) S.A. w W. na rzecz pozwanej A. F. kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 1299/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30 marca 2018 roku złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym (...) S.A. w W. wniósł o zasądzenie od A. F. kwoty 3.345,57 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5 lipca 2016 r. do dnia zapłaty, a także o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swego żądania powód podniósł, że obejmował ochroną ubezpieczeniową lokal mieszkalny nr (...) położony w L. przy ul. (...) w zakresie ubezpieczenia dobrowolnego (...), potwierdzonego polisą nr (...), w okresie od 14 listopada 2015 r. do 13 listopada 2016 r. W dniu 13 marca 2016 r. w lokalu mieszkalnym nr (...) położonym w L. przy ul. (...), a zajmowanym przez pozwaną, wystąpiła nieszczelność instalacji wodno- kanalizacyjnej, co doprowadziło do zalania znajdującego się poniżej lokalu mieszkalnego nr (...). Zalaniu uległy sufit i ściany w przedpokoju i łazience. Pozwana potwierdziła powyższe okoliczności w oświadczeniu z dnia 8 czerwca 2016 r. Strona powodowa po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego na podstawie decyzji z dnia 25 kwietnia 2016 r. wypłaciła tego samego dnia kwotę 3.201,03 zł, a na podstawie decyzji z dnia 31 maja 2016 r. wypłaciła w dniu 1 czerwca 2016 r. kwotę 1.837,54 zł. Pismem z dnia 17 czerwca 2016 r. strona powodowa wezwała pozwaną do zwrotu wypłaconego świadczenia w kwocie 3.345,57 zł. Pozwana w okresie od 25 października 2016 r. do 30 stycznia 2017 r. dokonała trzech wpłat w łącznej wysokości 1.693 zł.

(pozew k. 3- 5)

W dniu 10 kwietnia 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał w przedmiotowej sprawie nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, którym zasądził od pozwanej na rzecz powoda dochodzoną wierzytelność wraz z kosztami procesu.

(nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 7)

Od powyższego orzeczenia sprzeciw złożyła pozwana, reprezentowana przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, zaskarżając nakaz zapłaty w całości i podnosząc zarzut nieudowodnienia roszczenia zarówno co do zasady, jak i wysokości. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana potwierdziła, że w lokalu mieszkalnym nr (...) położonym w Ł. przy ul. (...) doszło do rozszczelnienia wewnętrznej instalacji wodno- kanalizacyjnej, w następstwie czego doszło do zalania lokalu nr (...). Jednak data 13 marca 2016 r. jest datą ujawnienia szkody, a nie jej nastąpienia. Podczas dokonanych tego dnia oględzin lokalu mieszkalnego nr (...), jego właściciel i pozwana zgodnie stwierdzili, że zalaniu uległ wyłącznie przedpokój. Poza tym nie jest możliwe zalanie łazienki oraz dużego i małego pokoju w lokalu mieszkalnym nr (...), gdyż tylko niewielka jego część znajduje się bezpośrednio pod lokalem mieszkalnym należącym do pozwanej. Strona pozwana potwierdziła, że dokonała na rzecz powoda zapłaty bezspornej kwoty 1.693 zł, która zgodnie z kosztorysem odpowiadała wysokości szkody w przedpokoju lokalu mieszalnego nr (...).

(sprzeciw k. 8- 10)

Postanowieniem z dnia 10 maja 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania tutejszemu Sądowi z uwagi na skuteczne wniesienie sprzeciwu.

(postanowienie k. 18)

W sprzeciwie wniesionym na urzędowym formularzu pozwana zajęła identyczne stanowisko jak w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

(sprzeciw k. 34- 38)

Do zamknięcia rozprawy stanowisko stron nie uległo zmianie.

( protokół rozprawy k. 63)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) S.A. w W. obejmował ochroną ubezpieczeniową lokal mieszkalny nr (...) położony w L. przy ul. (...) w zakresie ubezpieczenia dobrowolnego (...), potwierdzonego polisą nr (...), w okresie od 14 listopada 2015 r. do 13 listopada 2016 r.

(bezsporne)

W dniu 13 marca 2016 r. właściciel lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Ł. przy ul. (...), zgłosił się do pozwanej i jej męża z pretensjami zalania jego lokalu. Pozwana i P. F. po wejściu do lokalu mieszkalnego nr (...) zobaczyli, że zalaniu uległy sufit i ściany w przedpokoju.

(zeznania pozwanej k. 66, zeznania P. F. k. 65)

Wezwany przez pozwaną hydraulik, T. M., następnego dnia ustalił, że przyczyną zalania była nieszczelność pod brodzikiem, w łazience pozwanej. W celu ustalenia przyczyny wycieku T. M. kilkakrotnie schodził razem z pozwaną do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w L. przy ul. (...). T. M. wchodził i szukał śladów zalania we wszystkich pomieszczeniach lokalu, jednak znalazł je jedynie na suficie i ścianach w przedpokoju.

(zeznania pozwanej k. 66, zeznania T. M. k. 64)

W informacji od administratora budynku, sporządzonej przez M. K., stwierdzono, że w lokalu mieszkalnym nr (...) położonym w Ł. przy ul. (...) doszło do zalania sufitów i ścian w przedpokoju i łazience na skutek nieszczelności wewnętrznej instalacji wodno- kanalizacyjnej w lokalu należącym do pozwanej.

(informacja od administratora budynku k. 46)

Strona powodowa po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego na podstawie decyzji z dnia 25 kwietnia 2016 r. wypłaciła tego samego dnia kwotę 3.201,03 zł, a na podstawie decyzji z dnia 31 maja 2016 r. wypłaciła w dniu 1 czerwca 2016 r. kwotę 1.837,54 zł.

(decyzje z dnia 25 kwietnia 2016 r. 31 maja 2016 r. akta szkody na płycie CD k. 52, kosztorys k. 41- 45)

Pozwana w okresie od 25 października 2016 r. do 30 stycznia 2017 r. dokonała trzech wpłat w łącznej wysokości 1.693 zł.

(bezsporne, zeznania pozwanej k. 66)

W piśmie z dnia 28 września 2016 r. pełnomocnik pozwanej uznał żądanie (...) S.A. w W. w zakresie kosztów remontu przedpokoju w kwocie 1.692,99 zł. Natomiast w pozostałym zakresie strona pozwana odmówiła zapłaty.

(pismo pełnomocnika pozwanej k. 47- 48)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie powołanych wyżej dowodów w postaci dokumentów, a także na podstawie zeznań pozwanej oraz świadków T. M. i P. F..

W tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na oddalenie w całości.

W niniejszej sprawie (...) S.A. w W. wniósł o zasądzenie od A. F. kwoty 3.345,57 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5 lipca 2016 r. do dnia zapłaty, tytułem zwrotu odszkodowania wypłaconego na rzecz właściciela lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w L. przy ul. (...), objętego przez powoda ochroną ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczenia dobrowolnego (...), potwierdzonego polisą nr (...), wynikającego ze szkody powstałej na skutek nieszczelność instalacji wodno- kanalizacyjnej w lokalu mieszkalnym nr (...) położonym w L. przy ul. (...), a zajmowanym przez pozwaną. Dochodzona przez (...) S.A. w W. kwota 3.345,57 zł stanowi różnicę między wypłaconymi po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego kwotami 3.201,03 zł i 1.837,54 zł, a dokonanymi przez pozwaną wpłatami w łącznej wysokości 1.693 zł. Pozwana wnosząc o oddalenie powództwa zakwestionowała roszczenie zarówno, co do zasady, jak i wysokości.

W ocenie Sądu twierdzenia i zarzuty strony pozwanej zasługują na uwzględnienie. A. F. potwierdziła co prawda, że w jej lokalu mieszkalnym doszło do rozszczelnienia wewnętrznej instalacji wodno- kanalizacyjnej, co doprowadziło do zalania lokalu nr (...), jednak wyłącznie w obrębie przedpokoju. Dlatego też strona pozwana dokonała na rzecz powoda zapłaty kwoty 1.693 zł, która zgodnie z kosztorysem odpowiadała wysokości szkody w przedpokoju lokalu mieszalnego nr (...). Z zeznań pozwanej i P. F. wynika, że podczas dokonanych w dniu 13 marca 2016 r. oględzin lokalu mieszkalnego nr (...), jego właściciel, pozwana i jej mąż zgodnie stwierdzili, że zalaniu uległy wyłącznie ściany i sufit w przedpokój. Powyższą okoliczność wyraźnie potwierdził T. M., hydraulik szukający przyczyny wycieku w mieszkaniu pozwanej. Wymieniony świadek zeznał wyraźnie, że pomimo iż wszedł do wszystkich pomieszczeń w lokalu nr (...), jedynie w przedpokoju przy wejściu znajdowały się ślady zalania. Poza tym zeznania pozwanej i jej męża, poparte rzutami parteru i pierwszego piętra budynku położonego w Ł. przy ul. (...) wskazują, że nie było możliwe zalanie łazienki oraz dużego i małego pokoju w lokalu mieszkalnym nr (...), gdyż tylko niewielka jego część znajduje się bezpośrednio pod lokalem mieszkalnym należącym do pozwanej. Korespondują z tym zeznania T. M., który stwierdził, że z uwagi na stropy wykonane z drewna, nie było możliwe, aby wyciekająca woda przemieszczała się również na boki.

Twierdzeniom strony pozwanej nie może przeczyć treść informacji od administratora budynku, sporządzonej przez M. K.. We wskazanym dokumencie stwierdzono co prawda, że na skutek nieszczelności wewnętrznej instalacji wodno- kanalizacyjnej w lokalu należącym do pozwanej, w lokalu mieszkalnym nr (...) położonym w Ł. przy ul. (...) doszło do zalania sufitów i ścian w przedpokoju i łazience. Tego rodzaju dokument nie może stanowić i nie stanowi dowodu na wielkość szkody. Jest to tzw. dokument prywatny, którego formalna moc dowodowa, jak stanowi art. 245 k.p.c., ogranicza się do domniemania, że osoba pod nim podpisana złożyła oświadczenie nim objęte. Tylko w takim zakresie dokument ten nie budzi wątpliwości Sądu. Materialna moc dowodowa tego dokumentu bez poparcia odpowiednimi dowodami, jest nikła. Jednocześnie przypomnienia wymaga, że treść oświadczenia zawartego w dokumencie prywatnym nie jest objęta domniemaniem zgodności z prawdą zawartych w nim twierdzeń. Zatem dokument prywatny nie jest dowodem rzeczywistego stanu rzeczy (por. wyrok SN z dnia 25 września 1985 r., IV PR 200/85, OSNC 1986, nr 5, poz. 84).

Należy podnieść jeszcze kwestię braku konsekwencji po stronie powoda, na co zwróciła uwagę również pozwana, a mianowicie kwota dochodzona pozwem wynika z kosztorysu, który uzyskał powód w postępowaniu likwidacyjnym. Kosztorys obejmuje koszty usunięcia zalania w pokoju stołowym, pokoju małym, łazience i przedpokoju. Tymczasem w uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazuje, że zalaniu uległy sufit i ściany wyłącznie w przedpokoju i łazience.

Poza tym należy stwierdzić, że strona powodowa nie udowodniła wysokości dochodzonego roszczenia pomimo, że pozwana już w sprzeciwie od nakazu zapłaty podniosła wprost taki zarzut. Wobec wystąpienia z powództwem o zapłatę tytułem zwrotu wypłaconego świadczenia za szkodę spowodowaną zalaniem mieszkania, strona powodowa powinna przedstawić dowody potwierdzające, że usunięcie szkody spowodowanej zalaniem łazienki i dwóch pokojów w lokalu mieszkalnym nr (...) położonym w Ł. przy ul. (...) wyniosły 3.345,57 zł. Okoliczność wypłaty przez powoda powyższej kwoty na rzecz osoby uprawnionej z tytułu umowy ubezpieczenia mienia, nie może zostać uznana za wystarczającą w sytuacji kwestionowania wysokości szkody przez stronę pozwaną. Również za niewystarczający w tym zakresie Sąd uznał dowód z dokumentu w postaci kosztorysu sporządzonego w postepowaniu likwidacyjnym. Z uwagi na to, że kosztorys jest dokumentem prywatnym, odnoszą się do niego identyczne uwagi jakie Sąd poczynił przy okazji omawiania wartości dowodu z informacji od administratora budynku. Zgodnie z treścią przepisu art. 6 k.c., ciężar udowodnienia twierdzenia faktycznego spoczywa na tej stronie, która z tego twierdzenia wywodzi skutki prawne. W przedmiotowej sprawie to powód winien udowodnić, że pozwana powinna zapłacić mu należność w opisanej pozwem wysokości. Stosownie bowiem do treści art. 232 k.p.c. to strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Oznacza to, że obecnie Sąd nie jest odpowiedzialny za wynik postępowania dowodowego, a ryzyko nieudowodnienia podstawy faktycznej żądania ponosi powód. Wskazać przy tym należy, że obowiązujące przepisy (art. 207 § 6 k.p.c.) nakazują stronom postępowania przytaczanie okoliczności faktycznych i dowodów, co do zasady wraz z pierwszym pismem, w którym zajmuje stanowisko w sprawie (pozwie, odpowiedzi na pozew, sprzeciwie). Już zatem w treści pozwu powód winien niezwłocznie przedstawić wszelkie wnioski dowodowe i dowody na uzasadnienie swoich twierdzeń faktycznych (B. K., Rozważania o "braku zwłoki" jako podstawie uwzględnienia spóźnionego materiału procesowego na gruncie art. 207 § 6 oraz 217 § 2 k.p.c. Artykuł. S. P.. (...)-148). Wskazać bowiem należy, że § 2 art. 217 k.p.c. jasno wskazuje, że fakty i dowody winny być przytaczane „we właściwym czasie” pod rygorem ich pominięcia jako spóźnionych . Z opisanych powyżej przyczyn uznać należy, że powód nie udowodnił, że pozwana ma obowiązek zapłaty na jego rzecz kwoty dochodzonej pozwem.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto w oparciu o art. 98 k.p.c. Strona pozwana wygrała sprawę w całości i dlatego w takim stopniu należy się jej zwrot kosztów procesu. Koszty poniesione przez pozwaną wyniosły 900 zł i obejmowały wynagrodzenie pełnomocnika (§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych).