Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 3 lipca 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w VIII Wydziale Cywilnym

w składzie: przewodniczący: SSR Bartek Męcina

protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2018 roku w Ł.

sprawy z powództwa F. (...). w S.

przeciwko B. W.

o zapłatę

zasądza od pozwanej B. W. na rzecz powoda F. (...). w S. kwotę 548,28 zł. (pięćset czterdzieści osiem złotych dwadzieścia osiem groszy) oraz kwotę 317 zł. (trzysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 117/18

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2017 roku F. (...). z siedzibą w S. wytoczył przeciwko B. W. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 548,28 zł, a także wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu powód podniósł, że zawarł z pozwaną umowę ramową pożyczki, na podstawie której zobowiązał się do wypłacenia środków pieniężnych na rachunek wskazany przez pozwaną. W związku z tym powód przekazał na rzecz pozwanej kwotę 900 zł, a pozwana zobowiązała się do zwrotu tej kwoty warz z kosztami w wysokości 280 zł w terminie 30 dni. B. W. dokonała wpłat w łącznej wysokości 901 zł, które zgodnie z umową, w pierwszej kolejności zostały zaliczone na poczet kosztów upomnień, a do wysokości 721 zł na poczet niespłaconej pożyczki i kosztów jej udzielenia. Na dochodzoną pozwem należność składają się następujące kwoty: 459 zł z tytułu niespłaconego kapitału pożyczki i 89,28 zł z tytułu skapitalizowanych odsetek od dnia wymagalności do dnia 2 sierpnia 2017 r.

(pozew k. 3- 5)

W dniu 4 października 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, którym nakazał, aby pozwana zapłaciła na rzecz powoda dochodzoną pozwem kwotę oraz koszty procesu.

(nakaz zapłaty k. 6)

Od powyższego orzeczenia B. W. złożyła sprzeciw, którym zaskarżyła nakaz zapłaty w całości i wniosła o oddalenie powództwa jako spełnionego. W uzasadnieniu pozwana potwierdziła, że zawarła w dniu 24 lipca 2015 r. z powodem umowę pożyczki w kwocie 900 zł na okres 30 dni. Zgodnie z umową pozwana nie była zobowiązana do ponoszenia jakichkolwiek kosztów pożyczki, w tym kwoty 280 zł, o której wspomniał powód w uzasadnieniu pozwu.

(sprzeciw k. 6 v.- 8)

Postanowieniem z dnia 13 listopada 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Rejonowego dla Łodzi- Widzewa w Łodzi z uwagi na wniesienie sprzeciwu.

(postanowienie k. 19)

W pozwie wniesionym na urzędowym formularzu w dniu 27 lutego 2018 r. powód podtrzymał żądanie pozwu z tą zmianą, że wniósł o zasądzenie kwoty 459 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24 sierpnia 2015 r. do dnia zapłaty oraz przedstawił identyczne uzasadnienie, jak w pozwie wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym. W piśmie procesowym dołączonym do pozwu wniesionego na urzędowym formularzu strona powodowa wskazała, że jednym z warunków skorzystania z promocji „pierwsza pożyczka za 0 zł” było terminowe i całkowite spłacenie pożyczki. Ponieważ B. W. nie spełniła tego warunku, zasadnym było obciążenie jej także kosztami udzielenia pożyczki.

(pozew złożony na urzędowym formularzu k. 26- 29, pismo procesowe k. 24)

W sprzeciwie złożonym na urzędowym formularzu B. W. podtrzymała dotychczasowe stanowisko wraz z uzasadnieniem jak w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

(sprzeciw k. 51- 54)

W odpowiedzi na sprzeciw pełnomocnik powoda, poza dotychczas podniesionymi zarzutami, wskazał, że termin spłaty pożyczki przypadał na dzień 23 sierpnia 2015 r., a pozwana dokonała zapłaty kwoty 900 zł w dniu 27 sierpnia 2015 r.

(pismo procesowe k. 65- 66)

Na rozprawie w dniu 25 czerwca 2018 r. ani pełnomocnik powoda, ani pozwana nie stawili się.

(protokół rozprawy k. 74)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 lipca 2015 r. B. W. dokonała przelewu w kwocie 0,01 zł na rachunek bankowy powoda tytułem wyrażenia zgody na pożyczkę udzieloną przez powoda.

(wydruk potwierdzenia transakcji k. 36)

Tego samego dnia F. (...). z siedzibą w S. zawarł z B. W. umowę pożyczki nr (...) w kwocie 900 zł na okres 30 dni, czyli do dnia 23 sierpnia 2015 r. W myśl pkt 3 ppkt 3.1 regulaminu nr 5 z dnia zawarcia umowy pożyczki dotyczącym promocji „Pierwsza pożyczka za 0 zł”, promocja polegała na udzieleniu przez powoda pierwszej pożyczki za darmo, gdy łącznie zostaną spełnione dwa warunki, pożyczkobiorca spłaci w terminie całkowitą kwotę należną powodowi, po drugie pożyczkobiorca nie będzie wnioskował o zmianę harmonogramu spłaty pożyczki. Zgodnie z pkt 3 ppkt 3.6 powyższego regulaminu w przypadku, gdy pożyczkobiorca nie spłaci pożyczki objętej promocją w terminie uwzględnionym w harmonogramie spłaty, powód zastrzegł uprawnienie do naliczenia opłaty administracyjnej, która w przypadku kwoty pożyczki 900 zł udzielonej na 30 dni wynosiła 280 zł oraz opłat upominawczych za wysłanie monitów w kwotach 30 zł i 50 zł za trzy kolejne pisma.

(regulamin k. 67- 68)

W tym samym dniu F. (...). z siedzibą w S. dokonał przelewu w kwocie 900 zł na rachunek bankowy B. W. tytułem wypłaty pożyczki nr (...).

(wydruk potwierdzenia transakcji k. 37)

B. W. dokonała wpłaty kwoty 900 zł w dniu 27 sierpnia 2015 r.

(bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź na podstawie znajdujących się w aktach sprawy dowodów z dokumentów, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości, nie była również kwestionowana przez strony.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne w całości.

W przedmiotowej sprawie powód dochodził od B. W. zapłaty kwoty 548,28 zł tytułem zadłużenia wynikającego z zawartej w dniu 24 lipca 2015 r. umowy pożyczki. Pozwana potwierdziła zarówno fakt zawarcia powyższej umowy, jak również otrzymania od powoda kwoty 900 zł tytułem pożyczki. Nie było też sporu pomiędzy stronami, że B. W. dokonała wpłat w łącznej wysokości 901 zł. Natomiast spór pomiędzy stronami polegał na ustaleniu, czy strona powodowa miała uprawnienie do naliczenia kosztów udzielenia pożyczki w kwocie 280 zł oraz kosztów upomnień za wysłane monity. B. W. kwestionowała powyższe uprawnienia wskazując, że zgodnie z umową nie była zobowiązana do ponoszenia jakichkolwiek kosztów pożyczki. W związku z tym w ocenie pozwanej powództwo podlegało oddaleniu z uwagi na spełnienie świadczenia. Z powyższym stanowiskiem B. W. nie sposób się zgodzić. Strona powodowa potwierdziła, że pozwana złożyła wniosek o udzielenie krótkoterminowej pożyczki w ramach promocji „Pierwsza pożyczka za 0 zł”, który został zaakceptowany. Warunki powyższej promocji zostały zawarte w Regulaminie nr 5 z dnia zawarcia umowy pożyczki. Zgodnie z pkt 3 ppkt 3.1 powyższego regulaminu pożyczkobiorca nie ponosi kosztów udzielenia pożyczki, jeśli spełni dwa warunki, w tym spłaci pożyczkę w całości, w terminie. Ponieważ ostateczny termin spłaty pożyczki przypadał na 23 sierpnia 2015 r., a B. W. dokonała wpłaty kwoty 900 zł w dniu 27 sierpnia 2015 r., powód miał podstawy do naliczenia kosztów udzielenia pożyczki w kwocie 280 zł., a także kosztów wysłania monitów. Co ważne istnienie zobowiązania pozwanej potwierdzają dokonany przez nią przelew bankowy kwoty 0,01 zł, tytułem potwierdzenia rejestracji i wyrażenia zgody na pożyczkę udzieloną przez powoda, umowa pożyczki oraz dokonany przez stronę powodową przelew kwoty 900 zł tytułem wypłaty pożyczki. Skoro więc B. W. zawarła umowę pożyczki, z której skorzystała i zobowiązała się do jej terminowej spłaty, którego to obowiązku nie dotrzymała, powód miał prawo żądać od pozwanej spłaty zaległości, na którą złożyły się 459 zł z tytułu niespłaconego kapitału pożyczki i 89,28 zł z tytułu skapitalizowanych odsetek od dnia wymagalności do dnia 2 sierpnia 2017 r.

Omówienia wymaga jeszcze stanowisko strony powodowej wyrażone w pozwie wniesionym na urzędowym formularzu w dniu 27 lutego 2018 r., w którym powód podtrzymał co prawda żądanie pozwu, jednak wniósł ponadto o zasądzenie kwoty 459 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24 sierpnia 2015 r. do dnia zapłaty. Należy zwrócić uwagę, że w myśl art. 505 ⁴ § 1 kpc, znajdującego się w dziale normującym postępowanie uproszczone, zmiana powództwa jest niedopuszczalna. Ponieważ w pozwie wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód wyraźnie wskazał, że wnosi o zasądzenie kwoty 459 zł bez odsetek, Sąd uznał żądanie zasądzenia powyższej kwoty wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24 sierpnia 2015 r. do dnia zapłaty, jako niedopuszczalne w postępowaniu uproszczonym rozszerzenie powództwa.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto w oparciu o art. 98 k.p.c., gdyż strona powodowa wygrała sprawę w całości i dlatego w takim stopniu należy się jej zwrot kosztów procesu. Na koszty poniesione przez stronę powodową w łącznej wysokości 317 zł złożyły się: opłata od pozwu- 30 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa- 17 zł i wynagrodzenie pełnomocnika powoda- 270 zł (§ 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie).

Z tych względów orzeczono, jak w sentencji.