Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 1839/17 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2017-12-14

Sygn. akt VIII U 1839/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 czerwca 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 4 maja 2017 r., odmówił J. G. prawa do emerytury pomostowej, na podstawie art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że wnioskodawca nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wynoszącego co najmniej 15 lat, a także, że wnioskodawca, przed dniem 1 stycznia 1999 r., nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, oraz, iż po dniu 31 grudnia 2008 r., wnioskodawca nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wykazanych w załączniku nr 1 lub 2 ustawy o emeryturach pomostowych.

Za udowodnione okresy organ rentowy przyjął staż sumaryczny w wymiarze 36 lat, 4 miesięcy i 11 dni, w tym 5 lat, 0 miesięcy i 29 dni okresów nieskładkowych i 31 lat, 3 miesiące i 12 dni okresów składkowych.

Do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze nie zostały przyjęte okresy pracy:

- od dnia 1 grudnia 1987 r. do dnia 31 maja 2004 r. na stanowiskach kierownik (...), kierownik robót bitumicznych, ponieważ wnioskodawca nie przedłożył zakresu czynności i obowiązków, zaś na podstawie dostępnych dokumentów nie jest możliwe wykazanie pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze

- od dnia 18 kwietnia 2017 r. do dnia 28 kwietnia 2017 r. ponieważ okres ten nie został wystarczająco udokumentowany.

(decyzja – k. 50 [27] akt ZUS)

Odwołanie od powyższej decyzji złożył wnioskodawca J. G. w dniu 31 lipca 2017 r. i wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie emerytury pomostowej, a , w przypadku uwzględnienia odwołania, o zasądzenie odsetek ustawowych z tytułu opóźnienia w wypłacie świadczenia. .

.

(odwołanie – k. 2 – 4)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania od powyższej decyzji. W uzasadnieniu przywołał argumentację podniesioną w zaskarżonej decyzji.
(odpowiedź na odwołanie – k. 25)

Decyzją z dnia 1 września 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 31 lipca 2017 r. odmówił J. G. prawa do emerytury pomostowej, na podstawie art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że wnioskodawca nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat, a także, że wnioskodawca przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, oraz, iż po dniu 31 grudnia 2008 r. wnioskodawca nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wykazanych w załączniku nr 1 lub 2 ustawy o emeryturach pomostowych.

Za udowodnione okresy organ rentowy przyjął staż sumaryczny w wymiarze 36 lat, 4 miesięcy i 11 dni.

Do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze nie zostały przyjęte okresy pracy:

- od dnia 1 grudnia 1987 r. do dnia 31 maja 2004 r. na stanowiskach kierownik (...), kierownik robót bitumicznych, ponieważ w na podstawie dostępnych dokumentów nie jest możliwe wykazanie pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze

- od dnia 18 kwietnia 2017 r. do dnia 28 kwietnia 2017 r. ponieważ okres ten nie został wystarczająco udokumentowany.

(decyzja – k. 61 akt ZUS)

Odwołanie od powyższej decyzji złożył wnioskodawca J. G. w dniu 28 września 2017 r. i wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie emerytury pomostowej, a , w przypadku uwzględnienia odwołania, o zasądzenie odsetek ustawowych z tytułu opóźnienia w wypłacie świadczenia. .

(odwołanie – k. 2 – 3 sygn. akt VIII U 2042/17)

Zarządzeniem z dnia 26 października 2017 r. Sąd połączył sprawy o sygn. akt VIII U 2042/17 oraz VIII U 1839/17, celem łącznego rozpoznania pod sygnaturą akt VIII U 1839/17.

(zarządzenie – k. 10 sygn. akt VIII U 2042/17)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

J. G. urodził się w dniu (...) Ma wyższe wyksztalcenie. Ukończył Politechnikę (...), Wydział Mechaniczny, specjalność – maszyny robocze ciężkie.

Obecnie – nie pracuje; jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy jako bezrobotny.

(okoliczności bezsporne)

J. G. w okresie od dnia 19 lutego 1986 r. do dnia 31 maja 2004 r. pracował w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie (...) w Ł. na stanowisku kierownika Wytwórni (...), kierownika Grupy (...) Bitumicznych.

Wnioskodawca, jako kierownik Wytworni MasBitumicznych zajmował się ,dopilnowaniem [ słowo - z zakresu czynności , uprawnień i odpowiedzialności k. 56] sprawnego działania maszyn i sprzętu pomocniczego do produkcji mas bitumicznych, dopilnowaniem odpowiedniego składowania potrzebnych materiałów do produkcji mas bitumicznych, czuwaniem nad zgodną recepturą w celu utrzymania odpowiedniego poziomu jakości produkcji , sporządzaniem rozliczenia produkcji bitumicznej, wystawianiem dowodów (...), (...),”Pz»’ dotyczących materiałów oraz części zamiennych do (...), prowadzeniem magazynu materii ów masowych dla potrzeb (...) i Kierownictwa (...) w P. , zamawianiem niezbędnych części zamiennych do zespołów (...) , prowadzeniem dokumentacji (...), w tym dotyczącej ochrony środowiska pracą pracowników (...) oraz maszyn i zespołów pomocniczych,pracą pracowników (...).

W ramach swoich zadań notował ilość masy bitumicznej, zamawiał materiały, odzież roboczą. Miał swoje biurko w baraku w odległości 10 m od maszyny, która produkuje masę bitumiczną, sporządzał raporty, wypełniał ręcznie dokumenty, sporządzał raport dzienny, pracował w godzinach 6:00 – 14:00. Wnioskodawca , pracując na stanowisku nierobotniczym – miał wypłacane dodatek za prace wykonywane w warunkach szkodliwych.

Pismem z dnia 7.02.1989r. - o d dnia 1 stycznia 1989r,.wnioskodawcy zlecono wykonywanie dodatkowych czynności w Wytworni Mas Bitumicznych w P., polegających na codziennym sprzątaniu pomieszczeń biurowych na ternie Wytworni Mas Bitumicznych , za wykonanie których miał otrzymywać kwotową premie w wysoki 10 000 zł.

Otrzymał świadectwo pracy w szczególnych warunkach z dnia 31.05.2004r., w którym zakład pracy zawarł informację, że wnioskodawca w okresie od 1.12.1987 r. do 31.05.2004 r.stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywa pracę: dozoru inżynieryjno-technicznego i na oddziale w P., Z., A.. ?a stanowisku: Kierownika (...), kierownika Grupy (...) Bitumicznych wymienionym w wykazie A dział: XIV pkt.24 stanowiącym załącznik nr 2 do Zarządzenia Nr 9 Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony środowiska z dnia 1 lipca 1983 r. w sprawie stanowisk pracy w zakładach pracy resortu administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach. , uprawniające do niższego wieku emerytalnego oraz do wzrostu emerytury lub renty inwalidzkiej

( kserokopie: świadectwo pracy w szczególnych warunkach – k. 5; świadectwo pracy – k. 46; zakres czynności – k. 7-10, k. 11-14, k. 15-19, angaże : k. 6, pismo z dnia 7.02.1989r. – zlecające wykonywanie czynności dodatkowych k. 54, zeznania wnioskodawcy e-protokół rozprawy z dnia 29 listopada 2017 r. 00:03:04 – 00:26:56 w zw. z 00:56:27 – k. 145 płyta CD; zeznania świadka J. P. e-protokół rozprawy z dnia 29 listopada 2017 r. 00:29:13 – 00:42:21 – k. 145 płyta CD; zeznania świadka L. T. e-protokół rozprawy z dnia 29 listopada 2017 r. 00:42:21 – 00:54:50 – k. 145 płyta CD;)

Wnioskodawca w okresie od dnia 18 kwietnia 2017 r. do dnia 28 kwietnia 2017 r. pracował w Przedsiębiorstwie Budowlanym (...) na stanowisku robotnika prac rozbiórkowych, związanych z usuwaniem materiałów, zawierających azbest.

(świadectwo pracy – k. 13 akt ZUS , akta osobowe z (...) k. 106 126 )

Wnioskodawca udokumentował staż pracy wynoszący staż sumaryczny w wymiarze 36 lat, 4 miesięcy i 11 dni, w tym 5 lat, 0 miesięcy i 29 dni okresów nieskładkowych i 31 lat, 3 miesiące i 12 dni okresów składkowych.

(okoliczność bezsporna)

Ubezpieczony w dniu 4 maja 2017 r. złożył wniosek o prawo do emerytury pomostowej.

(wniosek – k. 1 –3 plik akt ZUS)

Zaskarżoną decyzją z dnia 28 czerwca 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 4 maja 2017 r. odmówił wnioskodawcy J. G. prawa do emerytury pomostowej na podstawie art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych.

(decyzja – k. 50 akt ZUS)

Zaskarżoną decyzją z dnia 1 września 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił wnioskodawcy J. G. prawa do emerytury pomostowej na podstawie art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych.

(decyzja – k. 61 akt ZUS)

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dokumentów zawartych w aktach organu rentowego i załączonych do akt sprawy oraz zeznań odwołującego się i zgłoszonych przez niego świadków: J. P. i L. T.. Zeznania świadków Sąd ocenił, jako wiarygodne, gdyż są ze sobą spójne i wzajemnie ze sobą korespondują, także z zeznaniami wnioskodawcy. Nadto świadkowie , w spornym okresie, byli zatrudnieni w tym samym zakładzie na równoległych stanowiskach w spornych zakładach. Nie mniej jednak, zeznania te nie przeważają za faktem przyznania wnioskodawcy prawa do emerytury pomostowej. Wskazać należy przede wszystkim, iż zeznania te nie są na tyle precyzyjne, aby Sąd mógł uznać je za wiarygodny dowód na wykonywanie pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze przez wnioskodawcę. Żaden ze świadków nie był w stanie określić jakie prace dokładnie wnioskodawca wykonywał .

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego i poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych oraz przeprowadzonej oceny dowodów, należy uznać, że odwołanie J. G. nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych tj. z dnia 10 marca 2017 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 664) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

W myśl art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2)spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

A zatem stosownie do powołanego przepisu, prawo do emerytury pomostowej może nabyć również osoba, która po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3, jednakże w dniu wejścia w życie ustawy miała okres wymaganych 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze z tym, że praca ta musi być pracą w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu nowych przepisów tj. art. 3 ust. 1 i 3 Ustawy. (vide min. wyrok SA w Lublinie z 13.03.2014 r., III AUa 1531/13, opubl. LEX nr 1441422, wyrok SA w Katowicach z 27.02.2014 r., III AUa 1045/13, opubl. LEX 1439028, wyrok SA w Szczecinie z 14.01.2014 r. III AUa 577/13, opubl. LEX 1441543, wyrok SA w Białymstoku z 09.01.2014 r., III AUa 705/13, LEX 1415788, wyrok SN z 04.12.2013 r. II UK 159/13, opubl. LEX nr 1405231, wyrok SA w Gdańsku z 07.11.2013 r., III AUa 343/13)

W myśl art. 3 ust. 1 cyt. ustawy o emeryturach pomostowych, prace w szczególnych warunkach, to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Według ust. 3 cytowanego przepisu prace o szczególnym charakterze to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się; wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy.

W rozpatrywanej sprawie doskonale wpisuje się wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2016 r. I UK 269/15, który wskazuje m.in., że ustawa o emeryturach pomostowych zastąpiła przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2015 r., poz. 965 ze zm., dalej jako ustawa emerytalna), określające zasady przyznawania emerytur w niższym wieku pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nowymi regulacjami określającymi zasady nabywania wcześniejszych emerytur z tytułu tego rodzaju pracy. Ustawa o emeryturach pomostowych ma charakter przejściowy, ograniczając prawo do uzyskania świadczenia do osób urodzonych po dniu 31 stycznia 1948 r., które prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze rozpoczęły przed dniem 1 stycznia 1999 r. Celem tej ustawy jest ograniczenie kręgu uprawnionych do emerytury z powodu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze do mniejszej liczby sytuacji uzasadnionych rzeczywistą koniecznością przejścia na emeryturę przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w których oczekiwania osób, które rozpoczęły wykonywanie takiej pracy na starych zasadach, na wcześniejsze przejście na emeryturę powinny zostać zaspokojone (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 r., II UK 164/11, OSNP 2013 nr 5 -6, poz. 62 i z dnia 4 września 2012 r., I UK 164/12, OSNP 2013 nr 15 - 16, poz. 185, uzasadnienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 marca 2010 r., K 17/09, OTK-A 2010nr 3, poz. 21 oraz uzasadnienie projektu ustawy, Sejm RP VI kadencji, nr druku 1070).

W przedmiotowym stanie faktycznym nie budzi wątpliwości fakt, że wnioskodawca spełnia przesłanki ustawowe, co do daty urodzenia (po dniu 31 grudnia 1948 roku), wieku, lat okresów składkowych i nieskładkowych.

W ocenie Sądu wnioskodawca nie spełnia warunków wskazanych w art. 4 w/w ustawy, gdyż po 31 grudnia 2008 r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w myśl art. 3 ust. 1 i 3 w/w ustawy.

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy należy, w pierwszej kolejności, wskazać, iż J. G. w przedmiotowej sprawie nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach do dnia 1.01.1999r. [ wprawdzie złożył świadectwo pracy w szczególnych warunkach w Przedsiębiorstwie (...) w Ł. potwierdzający okres pracy - w okresie od 1.12.1987r. do 31.12.1998r.] , ale nie dowiódł , w sposób bezsporny, swojej pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w całym tym okresie , gdyż , jak wynika z dokonanych ustaleń - o d dnia 1 stycznia 1989r,.wnioskodawcy zlecono wykonywanie dodatkowych czynności w Wytworni Mas Bitumicznych w P., polegających na codziennym sprzątaniu pomieszczeń biurowych na ternie Wytworni Mas Bitumicznych , za wykonanie których miał otrzymywać kwotową premie w wysoki 10 000 zł. I te czynności , wykonywał w ramach normatywnego czasu pracy [ k. 54]

Co istotne, w postępowaniu przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych, fakty mające, dla rozstrzygnięcia sprawy, istotne znaczenie (sporne czy też niemożliwe do udowodnienia przy pomocy dowodu z dokumentu), mogą być dowodzone wszelkimi dostępnymi środkami, które Sąd uzna za pożądane i celowe, co wynika z treści przepisu art. 473 k.p.c. Na tę okoliczność zostało przeprowadzone obszerne postępowanie dowodowe, z którego, jednakże, nie wynikały wprost fakty przemawiające za tym, że wnioskodawca spełnia przesłanki do zmiany decyzji organu rentowego, który w ocenie Sądu wydał właściwe rozstrzygnięcie w świetle treści przepisów obowiązującego prawa odmawiające J. G. prawa do emerytury pomostowej.

W zakresie odmowy uznania okresu pracy wnioskodawcy w okresie od dnia 18 kwietnia 2017 r. do dnia 28 kwietnia 2017 r. pracował w Przedsiębiorstwie Budowlanym (...) na stanowisku robotnika prac rozbiórkowych związanych z usuwaniem materiałów zawierających azbest, Sąd w pełni podziela interpretację i argumentację prawniczą, organu rentowego. W uzasadnieniu odmowy uznania powyższego okresu podkreślono, że praca wykonywana przez 11 dni nie mieści się w definicji pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych i nie sposób jej uznać za pracę wykonywaną stale.

Art. 4 cyt. ustawy zawiera dodatkowe warunki, aby praca w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, była wykonywana przed dniem 1 stycznia 1999 r. oraz po dniu 31 grudnia 2008 r. jednak nie zakreśla ram czasowych odnośnie do stażu 15 lat pracy w tych warunkach. Okres ten winien może dotyczyć całego okresu ubezpieczenia, jednak , co najmniej 1 miesiąc musi przypadać przed dniem 1 stycznia 1999 r. oraz jeden miesiąc po dniu 31 grudnia 2008 r. Ponadto, jak wyjaśnia powyżej cytowane orzeczenie Sądu Najwyższego (I UK 269/15)w którym to stwierdzono także, że skoro incydentalne (sporadyczne), uboczne i krótkotrwałe -w stosunku do czynności podstawowych kwalifikowanych jako praca w szczególnych warunkach - wykonywanie czynności w warunkach nienarażających na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, nie stanowi podstawy do wyłączenia ich wykonywania z okresów szczególnego zatrudnienia dla celów emerytalnych (por. np. wyrok i Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2009 r., II UK 333/08, LEX nr 1001310 oraz z dnia 12 kwietnia 2012 r., II UK 233/11, OSNP 2013 nr 7-8, poz. 86), to -a contrario -sporadyczne i krótkotrwałe wykonywanie czynności w narażeniu na czynniki ryzyka, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych, nie stanowi wykonywania pracy w szczególnych warunkach w pełnym wymiarze czasu pracy w rozumieniu art. 3 ust. 4 tej ustawy. Należy zaznaczyć, że możliwość uzyskania emerytury pomostowej przez osoby niespełniające warunku z art. 4 pkt 6 ustawy o emeryturach pomostowych przewiduje art. 49 tej ustawy. Według tego przepisu, prawo to przysługuje osobie, 8 która: 1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3; 2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1 -5 i 7 i art. 512; 3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3. Oznacza to, że art. 49 w miejsce warunku z art. 4 pkt 6 wprowadza wymaganie, aby zainteresowany spełniał w dniu wejścia w życie ustawy (1 stycznia 2009 r.) warunek posiadania, co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Ale wnioskodawca nie spełnia ustawowych przesłanek , albowiem przed dniem 1.01.1999r. nie posiada stażu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 15 lat. czyli w rozumieniu art. 32 cyt. Ustawy z dnia 17.12.1998r. ani art. 3 ust. 1 i 3 , art. 4 ani art. 49 cyt. Ustawy z dnia 19.12.2008r.

A zatem mając na względzie powyższe, uznać należy decyzje organu rentowego z dnia 28 czerwca 2017 r. oraz dnia 1 września 2017 r. za słuszne i zgodne z treścią przepisów obowiązującego prawa. Wnioskodawca zatem, nie może nabyć prawa do emerytury pomostowej na podstawie cytowanych wyżej przepisów, w związku z brakiem spełnienia przez niego przesłanek uprawniających do nabycia prawa do emerytury pomostowej.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.

1 4 .12.2017 r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Łuczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  B. Kempa
Data wytworzenia informacji: