Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 kwietnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową , gdyż Komisja Lekarska ZUS, orzeczeniem z dnia 14.04.2015r., nie uznała wnioskodawczyni za niezdolną do pracy .

/decyzja k. 22 akt ZUS/

Odwołanie od decyzji organu rentowego, w dniu 22 maja 2015r., wniosła J. S., podnosząc , że nie zgadza się z decyzją orzecznika ZUS i Komisji Lekarskiej ZUS.

/ odwołanie k. 2 /

Organ rentowy, w odpowiedzi na odwołanie, z dnia 8 czerwca 2015 , wniósł oddalenie odwołania.

/odpowiedź ZUS na odwołanie k. 3/

Sąd Okręgowy , rozpoznając odwołanie, ustalił co następuje:

J. S. urodziła się (...) Ma średnie wykształcenie . Z zawodu jest technikiem ekonomistą. Pracowała jako kontystka, księgowy , starszy księgowy ,kasjer , starszy kasjer , kontroler rozliczeń pieniężnych , dysponent , kasjer-dysponent w (...) Banku (...) Spółce Akcyjnej od 5 września 1979 roku do 7 listopada 2014r. . Obecnie nie pracuje.

Wnioskodawczyni nie posiada orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

/okoliczności bezsporne, świadectwo pracy k.8 akt ZUS/

W dniu 18 kwietnia 2014r. wnioskodawczyni złożyła wniosek o świadczenie rehabilitacyjne.

/wniosek k.1 tom I akt ZUS/

W okresie od 5 maja 2014r. do 1.09.2014r. ZUS przyznał wnioskodawczyni prawo do świadczenia rehabilitacyjnego , mocą decyzji z dnia 22.05.2014r.

/ decyzja z dnia 22.05.2014r. k. 4 tom I akt ZUS/

Decyzją z dnia 21.08.2014r. ZUS przyznał wnioskodawczyni prawo do świadczenia rehabilitacyjnego od 2.09.2014r. do 31.11.2014r.

/ decyzja z dnia 21.08.2014r.k. 8 I tom akt ZUS/

Decyzją z dnia 22.12.2014r. ZUS odmówił wnioskodawczyni prawa do dalszego świadczenia rehabilitacyjnego . Wydanie tej decyzji było poprzedzone badaniem, przeprowadzonym przez Lekarza Orzecznika ZUS w dniu 26.11.2014r. , następnie, wobec złożenia przez wnioskodawczynię, sprzeciwu - przez Komisję Lekarską ZUS w dniu 10.12.2014r. W obu opiniach lekarskich : z 26.11.2014r. i 10.12.2014r. , bezspornie rozpoznane zostało schorzenie podstawowe – alergiczne kontaktowe zapalenie skóry – jako chorobą zawodowa, z niewielkim nasileniem zmian na grzbiecie prawej stopy , na przedniej powierzchni prawego stawu skokowego minimalne nadżerki . Na skórze przedramion 2 zmiany skórne o średnicach 0,5 cm., na podudziach tez 2 takie zmiany w okolicach pępka zmiana pod strupem, na dłoniowych powierzchniach rąk , zaczerwieniona skóra na polach o średnicy cm każde , bez sączenia. Komisja Lekarska , w dacie badania 10.12.2014r. , podkreślając , że, po roku leczenia ambulatoryjnego , bez konieczności leczenia szpitalnego – stwierdziła niewielkie nasilenie zmian skórnych, bez ich pękania i sączenia. Konkluzja – wnioskodawczyni odzyskała zdolność do pracy.

Decyzja ZUS z dnia 22.12.2014r. - nie została zaskarżona.

./decyzja z dnia 22.12.2014r. k. 14 I tom akt ZUS, opinia Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 26.11.2014r. k. 22 akt medycznych ZUS, opinia Komisji Lekarskiej z dnia 10.12.2014r. akt medycznych ZUS /

Orzeczeniem nr (...) z dnia 18.11.2014r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w P. rozpoznał u wnioskodawczyni chorobę zawodową – alergiczne kontaktowe zapalenie skóry.

/orzeczenie nr (...) k. 17 akt ZUS/

Decyzją nr (...) Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia 19.12.2014r. stwierdzono u wnioskodawczyni chorobę zawodową – alergiczne kontaktowe zapalenie skóry ,wymieniona poz.18 .1 wykazu chorób zawodowych , określonego w przepisach w sprawie chorób zawodowych ,wydanych na podstawie art. 237 & 1 pkt 3-6 & 1 ze Zn. 1 kodeksu pracy .

/ decyzja nr (...) k. 9 akt ZUS/

Decyzją z dnia 28.04.2015r. , po rozpoznaniu wniosku z dnia 12.01.2015r. ZUS przyznał wnioskodawczyni jednorazowe odszkodowania z tytułu stałego uszczerbku na zdrowiu , będącego następstwem choroby zawodowej.

/decyzja k. 10 akt ZUS/

W dniu 12 stycznia 2015r. wnioskodawczyni złożyła wniosek o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową.

/wniosek k. 1-4 akt ZUS/

Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 12 marca 2015r. wnioskodawczyni została uznana za zdolną do pracy . Postawą orzeczenia było alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, rozpoznane jako choroba zawodowa z niewielkim nasileniem zmian na grzbietach dłoni.

/ orzeczenie lekarza orzecznika k 33 akt ZUS/.

W dniu 12 .03.2015r. wnioskodawczyni złożyła sprzeciw .

/sprzeciw k. 34 akt ZUS/

Orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 14 kwietnia 2015r. wnioskodawczyni nie została uznana za niezdolną do pracy . Postawą orzeczenia było alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, pochodzenia zawodowego z niewielkim nasileniem zmian skórnych , na grzbietach dłoni, niewielkie zmiany rumieniowo- złuszczające bez sączenia na skórze w okolicy przedniej powierzchni stawu skokowego lewego , podobna zmiana o średnicy 1,5 cm. w okolicy stawu śródręczno-paliczkowego III, niewielkie strupki bez sączenia

/ orzeczenie Komisji Lekarskiej k. 37 akt ZUS/.

Zaskarżoną decyzją z dnia 23 kwietnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową , gdyż Komisja Lekarska ZUS, orzeczeniem z dnia 14.04.2015r. nie uznała wnioskodawczyni za niezdolną do pracy .

/decyzja k. 22 akt ZUS/

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe z opinii biegłych alergologów : lekarza medycyny, specjalisty dermatologii, wenerologii i alergologii - A. K., biegłego z okręgu Sądu Okręgowego w Radomiu i doktora nauk medycznych - B. K. – biegłego z zakresu chorób wewnętrznych i alergicznych z okręgu Sądu Okręgowego w Bydgoszczy i ustalił, że wnioskodawczyni cierpi na alergiczne kontraktowe zapalenie skóry. Wnioskodawczyni w listopadzie 2013r. zgłosiła się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej z powodu zmian skórnych na rekach w postaci pęcherzy na palcach . Zmiany stopniowo obejmowały część grzbietową ręki. Z uwagi na brak poprawy po przeprowadzonym leczeniu , dermatolog rozpoznał kontaktowe zapalenie skóry . Mimo odsunięcia od pracy ,zmiany skórne pojawiły się również na śródstopiu i w okolicy bocznej kostki ,a następnie na podudziach i okresowo na tułowiu ; zmiany miały charakter rumieniowo-wysiękowy . Wnioskodawczyni używała maść B., kremy i maści , wydawane bez recept oraz, od 2013r. codziennie przyjmuje T.. W styczniu 2014r.podjęła leczenie w Poradni alergologicznej i została skierowana do poradni medycyny pracy. Wykonane zostały testy naskórkowe i badanie IgE całkowite. Testy naskórkowe dodatnie na : nikiel, kobalt i pallad. Od listopada 2013r. wnioskodawczyni nie ma kontaktu zawodowego – z monetami. Zaprzestanie pracy zawodowej nie spowodowało istotnej poprawy w zakresie zmian skórnych.

Te schorzenia nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawczyni w stopniu powodującym niezdolność do pracy. Także w związku z choroba zawodową. Przeciwwskazany ,oczywiście , jest zawodowy kontrakt z przedmiotami, zawierającymi nikiel ,kobalt, pallad ,choć całkowita eliminacja kontaktu z przedmiotami , zawierającymi te metale jest trudna , gdyż zawierają je sztućce, uchwyty itp. Wobec tego – okresowe zaostrzenie zmian skórnych może występować,

/opinia biegłego alergologa dr B. K. k. 81-83/

W opinii sądowej – biegły dermatolog, wenerolog-alergolog A. K. rozpoznał u wnioskodawczyni – przewlekły alergiczny kontaktowy wyprysk skóry pochodzenia zawodowego, na skórze grzbietowej i dłoniowej rąk, okolicy nadgarstków i dolnej części przedramion, zmiany rumieniowe ze złuszczającym się naskórkiem , nieliczne zapalne wykwity grudkowe oraz sączące się nadżerki na opuszkach palców, rozsiane nieliczne wykwity grudkowe z obficie złuszczającym się naskórkiem na powierzchni skóry części podeszwowej i grzbietowej stóp , skora twarzy i dekoltu zaczerwieniona , sucha , zwłaszcza wokół oczu . Zmianom - towarzyszy świąd skóry . Biegły uznał , że ta przewlekła choroba skóry , jej objawy , leczone bezskutecznie , której czynnikami sprawczymi są substancje trudne do uniknięcia w środowisku pozazawodowym , która spowodowała stan wypryskowy skóry na środki, dobrze, dotychczas, przez nią tolerowane , stanowią podstawę uznania wnioskodawczyni za osobę częściowo niezdolną do pracy w związku z chorobą zawodową. Częściowa niezdolność, spowodowana chorobą zawodową, istnieje od marca 2015r. tj od chwili wydania decyzji ZUS, przez okres roku tj. do końca marca 2016r.

/opinia biegłego A. K.. 11-13, opinia uzupełniająca k. 34 druga opinia - uzupełniająca k. 48-50/

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się dokumentach zawartych w aktach rentowych oraz opinii biegłych alergologów , powołanych z uwagi na udokumentowanie schorzenia wnioskodawczyni , w aspekcie , rozpoznanej , choroby zawodowej. .

Sąd dodatkowo zapoznał się z badaniami lekarskimi, przeprowadzonymi w związku ze złożonym wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego, aby mieć szerszy obraz dolegliwości – bezspornych – wnioskodawczyni, pod kątem - jej zdolności do pracy .

. Biegli sądowi - alergolodzy - jednoznacznie stwierdzili, występujące u wnioskodawczyni schorzenia alergiczne kontraktowe zapalenie skóry. Jednakże ich wnioski orzecznicze są odmienne . Zdaniem Sądu, opinie biegłych zostały oparte na szczegółowych badaniach wnioskodawczyni i pełnej dokumentacji lekarskiej. Wszechstronnie i wnikliwie analizują stan zdrowia wnioskodawczyni w związku z (bezspornym) schorzeniem zawodowym. I , w zakresie merytorycznej oceny , Sąd uznał opinie biegłych za profesjonalnie przygotowane . Jednakże Sąd podzielił konkluzję orzeczniczą, sformułowaną przez doktora nauk medycznych B. K. , że schorzenia wnioskodawczyni , w dniu wydania zaskarżonej decyzji tj w dniu 23.04.2015r. - nie naruszały sprawności organizmu wnioskodawczyni w stopniu powodującym jej niezdolność do pracy.

Sąd nie podziela wniosków orzeczniczych sformułowanych przez biegłego A. K. , gdyż:

1.  biegły przyznał, w opinii uzupełniającej [k. 35, ], że wnioskodawczyni, obecnie nie toleruje różnych środków chemicznych, używanych w gospodarstwie domowym, takich jak płyny do mycia naczyń, proszki do prania, niektóre mydła i szampony , które podrażniają jej skórę i wywołują dokuczliwy świąd . Sąd zwraca uwagę, że alergen - nikiel – występuję bardzo często [ np. – jako składnik narzędzi codziennego użytku , jakim są sztućce , a zatem – uprawniony jest wniosek, że - uczulenie na alergeny ze środowiska pozazawodowego , daje wnioskodawczyni, możliwość wystąpienia z wnioskiem o ustanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy , ale bez związku z chorobą zawodową ;

2.  biegły przedstawił prognozę częściowej niezdolności do pracy - na rok, od {daty wydania przez ZUS zaskarżonej decyzji } , oczywiście - w marcu 2015r. zostało przedstawionej orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS , ale Sąd zwraca uwagę, że zwraca uwagę, że - schorzenie wnioskodawczyni występuje w częstymi okresami remisji . Oczywiście , Sąd nie ma wątpliwości , ze okres remisji nie jest tożsamy z procesem wyleczenia . I , wobec tego Sąd podkreśla , że w postępowaniu przed Sądem w sprawach o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy – także w związku z chorobą zawodową , podstawą wyrokowania nie jest istnienie schorzenia, a nawet jego intensywność [ Sąd zwraca uwagę, że wnioskodawczyni nie posiada orzeczenia o stopniu niepełnosprawności ! ] , ale stopień naruszenia sprawności organizmu pod kątem zdolności do pracy . A zatem uprawniona jest teza , że w dacie wydania zaskarżonej decyzji – wnioskodawczyni była zdolna do pracy .

Sąd zwraca uwagę, ze wnioskodawczyni uzyskała pozytywną prognozę odzyskania zdolności do pracy , już w okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego, od 5 maja 2014r. do 1.09.2014r. i następnie . do 31.11.2014r. , ale decyzją z dnia 22.12.2014r. ZUS odmówił wnioskodawczyni prawa do dalszego świadczenia rehabilitacyjnego . Decyzja nie została zaskarżona .

3.  Biegły A. K. postawił tezę , że wnioskodawczyni utraciła zdolność do pracy , zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji , ale nie w znacznym stopniu [ art. 12 ust. 3 cyt. Ustawy] . uwzględniając , opisane przez oboje biegłych zmiany na skórze wnioskodawczyni, Sąd zwraca uwagę, że u wnioskodawczyni dochodzi do zmian skórnych wypryskowych , ale opisy poszczególnych badań, przeprowadzonych w różnym czasie , wykazują znaczne różnice w zaawansowaniu zmian skórnych. Co jest – absolutnie zgodnie z tezą , przestawioną przez obojga biegłych [ także biegłego A. K.] , że schorzenie wnioskodawczyni przebiega z okresami remisji. A analizując stopień naruszenia sprawności organizmu, Sąd nie ma obowiązku analizować – czy wnioskodawczyni „wyzdrowiała” , tylko – czy stopień naruszenia sprawności jej organizmu powoduje niezdolność do pracy , a mógłby powodować , jeśli byłby znaczny . Uwzględniając jej przygotowanie zawodowe: teoretyczne i praktyczne , a także , właśnie uwzględniając – podstawy teoretycznego przygotowania ekonomicznego, w obecnej gospodarce narodowej – wnioskodawczyni ma potencjalne możliwości przekwalifikowania się i wykonywania pracy , w której uniknie narażenia na alergeny . Bez wątpienia , przy znacznych zaostrzeniach zmian chorobowych np. zmian wypryskowych w postaci pęcherzyków, nadżerek, obecnością sączenia na dużym obszarze skóry, zwłaszcza rak, co w konsekwencji powodowałoby ograniczenie sprawności manualnej , uprawniona byłaby teza o ograniczonej zdolności do pracy np. w postaci czasowej niezdolności do pracy , albo – jeśli - okresowej - o uprawnieniu do świadczenia rentowego . Gdyż, jak wynika z opisów, dokonanych, zarówno przez Lekarza Orzecznika ZUS , Komisję Lekarską ZUS w związku ze złożonym wnioskiem o ustalenie prawo do świadczenia rehabilitacyjnego czyli w listopadzie i grudniu 2014r. , następnie, w związku z wniosku o prawo do świadczenia rentowego w marcu i kwietniu 2015r. przez Lekarza Orzecznika i Komisji Lekarskiej ZUS - badań zmian chorobowych na skórze wnioskodawczyni zmiany miały niewielkie nasilenie , zarówno w aspekcie rozległości zmian ( były ograniczone do skóry przedniej powierzchni stawu skokowego lewego – obszar kilku cm. kwadratowych, pojedyncze zmiany o średnicy poniżej 1 cm na przedramionach i podudziach , 1,5 cm zmiana grzbietowa powierzchni ręki , 3 cm. na dłoniowej powierzchni rak) jaki i w zakresie nasilenia tych zmian - były to zmiany głównie rumieniowo- złuszczające lub tylko rumieniowe , z drobnymi nadżerkami lub strupkami , ale bez sączenia. Sąd zwraca uwagę – na elementy pod kątem zawodowym : żaden z biegłych lekarzy , ani lekarze ZUS ani biegli nie opisywali , poza zaczerwienieniami skory o średnicy ok. 3 cm , zmian na dłoniach , a to może warunkować sprawność manualną . Także bardzo ograniczone lub niewielkie były zmiany na grzbietach rąk – drobne zmiany rumieniowe lub strupki bez sączenia. I dlatego Sąd uznał, kierując się opinią dr B. K. , że takie nasilenie zmian wypryskowych – utrzymujące się przez stosunkowo krótki okres , poniżej 6 miesięcy , nie implikuje uprawnionej tezy o długotrwałej niezdolności do pracy . Natomiast , ewentualne zaostrzenie przebiegu zmian, co Sąd rozważał powyżej – daje podstawę uzyskania czasowej niezdolności do pracy .

4.  Sąd uwzględnił dotychczasowe doświadczenie zawodowe wnioskodawczyni , ale także –w aspekcie pragmatycznym – podkreśla , że praca , dotychczas wykonywana , tzn. w banku , nie implikuje częstego kontaktu z bilonem [ którego składnikiem jest nikiel. ] . Zdecydowanie częściej z banknotami. Inna sytuacja byłaby {Sąd używa trybu przypuszczającego , warunkowego } , gdyby wnioskodawczyni pracowała np. .na poczcie czy w kasie supermarketu. Ale praca w banku może być wykonywana na różnych stanowiskach [ w praktyce zawodowej – wnioskodawczyni wykonywała ją na różnych stanowiskach : kontystka, księgowy , starszy księgowy ,kasjer , starszy kasjer , kontroler rozliczeń pieniężnych , dysponent , kasjer-dysponent . Jak wynika ze świadectwa pracy - jako kasjer także , ale nie tylko . Zatem – jest możliwość , wykonywania pracy na stanowisku innym niż stanowisko , na którym miałaby kontakt – z bilonem .

Nie kwestionując profesjonalizmu biegłego A. K. , Sąd konstatuje , że wyższy stopień wiarygodności w materii dotyczącej zmian alergicznych , gdyż uczulenie wnioskodawczyni na nikiel, kobalt i pallad – było rozpoznane jako jej choroba zawodowa - prezentuje biegły z tytułem naukowym – doktora nauk medycznych B. K. .

Sąd nie przeprowadził dowodu z opinii kolejnego biegłego alergologa – dermatologa , - z urzędu [ albowiem żadna ze stron nie zgłosiła takiego wniosku], gdyż, zdaniem Sądu , przedmiotem oceny Sądu , jako podmiotu orzekającego , nie może być ilościowe wzmocnienie określonego stanowiska orzeczniczego biegłego, ale racjonalne , choć – zawsze oparte na opiniach biegłych sądowych , przeanalizowanie wniosków orzeczniczych pod kątem prawnym , nie emocjonalnym.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni nie jest zasadne.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 6 Ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U Nr 199 poz. 1673) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu , który stał się niezdolny do pracy wskutek choroby zawodowej .

W przedmiotowym stanie faktycznym wnioskodawczyni nie spełnia wskazanej w cyt. przepisie- przesłanki, nie jest osoba n iezdolną do pracy . Brak zatem niezdolności do pracy, powstałej wskutek choroby zawodowej , co jednoznacznie wykazała biegła alergolog - doktor nauk medycznych . Sąd podkreśla stopień naukowy biegłej dr B. K. , nie deprecjonując opinii biegłego A. K. , ale akcentując , że doświadczenie naukowe i zawodowe bieglej K. , może wzbogacić wiedzę biegłych w przedmiotowym zakresie . także z stopnie naukowy – doktora nauk medycznych , nie jest elementem obojętnym przy ocenie – nie emocjonalnie , ale właśnie pragmatycznie – dolegliwości wnioskodawczyni pod kątem ich przełożenia na stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawczyni w aspekcie zdolności do pracy.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013r. poz. 1440 z późn. zm)

- niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Zgodnie z ust. 2 i 3 cyt przepisu : całkowicie niezdolną do pracy jest osoba , która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy , a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która, w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy , zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Tej przesłanki wnioskodawczyni nie spełnia. W dacie wydania zaskarżonej decyzji wnioskodawczyni była zdolna do pracy.

Sąd rozpoznał istotę sprawy - stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawczyni pod kątem zdolności do pracy w aspekcie choroby zawodowej . I , po bardzo wnikliwej analizie opinii obu biegłych sądowych - alergologów – wysnuł wnioski , które powyżej - racjonalnie i prawnie - uzasadnił.

Sąd przeanalizował sytuację wnioskodawczyni w aspekcie art. 13 ust. 1 i ust. 2 cyt. Ustawy . J. S. ma 57 lat ; średnie wykształcenie . Z zawodu jest technikiem ekonomistą. Pracowała jako kontystka, księgowy , starszy księgowy ,kasjer , starszy kasjer , kontroler rozliczeń pieniężnych , dysponent , kasjer-dysponent w (...) Banku (...) Spółce Akcyjnej od 5 września 1979 roku do 7 listopada 2014r. . Obecnie nie pracuje. Wnioskodawczyni nie posiada orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Uwzględniając dotychczasowe doświadczenie zawodowe wnioskodawczyni , także potencjał intelektualny Sąd nie ma wątpliwości , że praca w banku może być wykonywana na różnych stanowiskach , co , w praktyce zawodowej wnioskodawczyni , miało miejsce Zatem jest możliwość wykonywania pracy na stanowisku innym niż stanowisko , na którym miałaby kontakt – z bilonem . Wnioskodawczyni może także poddać się przekwalifikowaniu i uzyskać nowe kwalifikacje, umożliwiające wykonywanie innej pracy niż dotychczas , choć, mając świadomość ograniczeń na obecnym rynku pracy , nie jest to zadanie łatwe.

Mając na uwadze, że decyzja organu rentowego była prawidłowa, Sąd na podstawie art. 477 ze zn. 14 & 1 k.p.c oddalił odwołanie.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni