Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 1090/18 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2018-09-10

Sygn. akt VIII U 1090/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 marca 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. powołując się na przepis art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 2017, poz. 664) odmówił M. P. prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu decyzji organ, wskazał, że wnioskodawczyni po dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywała prac w szczególnych warunkach, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 przytoczonej ustawy. Organ podkreślił, że odmówił przyznania emerytury w myśl art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych, gdyż na dzień 1 stycznia 2009 roku ubezpieczona nie udowodniła okresu pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 niniejszej ustawy, wynoszącego 15 lat. Nadto wnioskodawczyni nie udowodniła rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą.

Do stażu pracy w warunkach szczególnych zostały uwzględnione (po wyłączeniu okresów zwolnień lekarskich i urlopów bezpłatnych) okresy zatrudnienia od dnia 11 sierpnia 1980 roku do dnia 31 marca 1984 roku oraz od dnia 18 listopada 1992 roku do dnia 30 kwietnia 2003 roku. Łączny okres zatrudnienia w warunkach szczególnych wynosi 13 lat, 11 miesięcy i 14 dni.

Do pracy w szczególnych warunkach na podstawie art. 49 ustawy pomostowej nie zaliczono okresu:

- od dnia 30 maja 1985 roku do dnia 17 grudnia 1990 roku, ponieważ na podstawie przedłożonej dokumentacji nie można jednoznacznie stwierdzić w jakim okresie wnioskodawczyni była zatrudniona na stanowisku zgrzeblarki, zaś stanowisko "kontanierka " nie jest wymienione w zarządzeniu resortowym,

- od dnia 1 października 1991 roku do dnia 27 września 1992 roku oraz od dnia 1 października 1992 roku do dnia 17 listopada 1992 roku, ponieważ świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze z dnia 12 grudnia 2017 roku zawiera nieprawidłową podstawę prawną oraz brak jest charakteru wykonywanej pracy ściśle według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku. Organ rentowy podniósł, że prywatni pracodawcy, których nie obowiązywały resortowe zarządzenia mogą się powoływać wyłącznie na wykazy stanowisk zawarte w załącznikach A i B do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął za udokumentowany ogólny staż ubezpieczeniowy wnioskodawczyni w wymiarze 37 lat, 9 miesięcy i 29 dni, w tym 33 lata, 5 miesięcy i 29 dni okresów składkowych oraz 4 lata i 4 miesiące okresów nieskładkowych.

/ decyzja z dnia 16 marca 2018 roku k. 26 - 26 v akt ZUS)

Od powyższej decyzji M. P. odwołała się w dniu 19 kwietnia 2018 roku do Sądu Okręgowego w Łodzi uznając wymienioną decyzję w części za krzywdzącą i zarzuciła jej naruszenie

- art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych poprzez nieuwzględnienie okresu wykonywania prac w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 wskazanej ustawy, po dniu 31 grudnia 2008 roku oraz nie uwzględnienie udowodnienia okresu pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat;

- niezgodność stanowiska organu rentowego ze zgromadzonym przed nim materiałem dowodowym polegającą na nieuwzględnienie okresu wykonywania prac w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze.

Wnioskodawczyni wniosła o zmianę decyzji i przyznanie jej prawa do emerytury.

/odwołanie z dnia 19 kwietnia 2018 roku k. 3 - 5/

Do odwołania wnioskodawczyni załączyła nowe świadectwo pracy wystawione przez pracodawcę (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialności z siedzibą w Ł. z dnia 16 kwietnia 2018 roku, z którego to wynika, że jest zatrudniona ww firmie od dnia 18 listopada 1992 roku do nadal, przy czym w okresie od dnia 18 listopada 1992 roku do dnia 30 kwietnia 2003 roku, od dnia 1 kwietnia 2004 roku do dnia 28 lutego 2009 roku oraz od dnia 1 lutego 2010 roku do nadal wykonuje stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, prace na stanowisku operator maszyn przędzalniczych wymienione w Wykazie A dział VII poz. 1 - obróbka surowców włókienniczych i ich przędzenie (Dz.U.Nr.8 poz.43 z późn. zm.) Rozporządzenie Rady Ministrów Z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

/świadectwo pracy z dnia 16 kwietnia 2018 roku k. 6/

Decyzją z dnia 26 kwietnia 2018 roku - po zweryfikowaniu dokumentów załączonych do odwołania - Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. zmienił decyzję z dnia 16 marca 2018 roku i odmówił M. P. prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu decyzji organ, wskazał, że wnioskodawczyni po dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywała prac w szczególnych warunkach, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 przytoczonej ustawy oraz nie udowodniła rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą.

Do stażu pracy w warunkach szczególnych zostały uwzględnione (po wyłączeniu okresów zwolnień lekarskich i urlopów bezpłatnych) okresy zatrudnienia od dnia 11 sierpnia 1980 roku do dnia 31 marca 1984 roku, od dnia 18 listopada 1992 roku do dnia 30 kwietnia 2003 roku oraz od dnia 1 kwietnia 2004 roku do dnia 31 grudnia 2008 roku. Łączny okres zatrudnienia w warunkach szczególnych wynosi 18 lat, 4 miesiące i 8 dni.

Do pracy w szczególnych warunkach na podstawie art. 49 ustawy pomostowej nie zaliczono okresu:

- od dnia 30 maja 1985 roku do dnia 17 grudnia 1990 roku, ponieważ na podstawie przedłożonej dokumentacji nie można jednoznacznie stwierdzić w jakim okresie wnioskodawczyni była zatrudniona na stanowisku zgrzeblarki, zaś stanowisko "kontanierka " nie jest wymienione w zarządzeniu resortowym,

- od dnia 1 października 1991 roku do dnia 27 września 1992 roku oraz od dnia 1 października 1992 roku do dnia 17 listopada 1992 roku, ponieważ świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze z dnia 12 grudnia 2017 roku zawiera nieprawidłową podstawę prawną oraz brak jest charakteru wykonywanej pracy ściśle według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku. Organ rentowy podniósł, że prywatni pracodawcy, których nie obowiązywały resortowe zarządzenia mogą się powoływać wyłącznie na wykazy stanowisk zawarte w załącznikach A i B do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku,

- od dnia 1 stycznia 2009 roku do dnia 28 lutego 2009 roku oraz od dnia 1 lutego 2010 roku do nadal, ponieważ wnioskodawczyni nie została zgłoszona w ZUS jako pracownik zatrudniony w warunkach szczególnych.

Za okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach od dnia 1 stycznia 2009 roku, zgodnie z art. 38 ustawy pomostowej płatnik składek jest zobowiązany złożyć druki (...) do 31 marca danego roku kalendarzowego za poprzedni rok. W przypadku wystąpienia z wnioskiem o przyznanie emerytury pomostowej, zgłoszenie danych o pracy w szczególnych warunkach w danym roku kalendarzowym, płatnik składek przekazuje do Zakładu w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia wniosku.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął za udokumentowany ogólny staż ubezpieczeniowy wnioskodawczyni w wymiarze 37 lat, 10 miesięcy i 28 dni, w tym 34 lata, 8 miesięcy i 7 dni składkowych oraz 3 lata, 4 miesiące i 20 dni okresów nieskładkowych.

/ decyzja z dnia 26 kwietnia 2018 roku k. 30 - 30 v akt ZUS)

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 21 maja 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, podnosząc argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie z dnia 21 maja 2018 roku 7 - 7v/)

Na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2018 roku pełnomocnik wnioskodawczyni poparł odwołanie, zaś pełnomocnik ZUS wniósł o jego oddalenie.

/stanowiska stron e - protokół z dnia 22 sierpnia 2018 roku 00:20:31 - 00:20:59 - płyta CD k.23/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił, co następuje:

M. P. urodziła się w dniu (...).

/ okoliczność bezsporna/

Ubezpieczona w okresie od dnia 30 maja 1980 roku do dnia 17 grudnia 1990 roku była zatrudniona na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w Zakłady (...) w Ł. jako kontaniarka.

/ świadectwo pracy z dnia 17 grudnia 1990 roku k. 11 - 11v akt ZUS, umowa o pracę z dnia 31 maja 1985 roku k. 17 - 17v akt ZUS, angaż z dnia 29 kwietnia 1988 roku k. 18 akt ZUS, angaż z dnia 25 lipca 1988 roku k. 21 akt ZUS/

Wnioskodawczyni w Zakładach (...) w Ł. pracowała jako kontaniarka, układała nitki na wałkach dla prządki, pracowała na zespołach zgrzeblarskich. K. i zgrzeblarka pracowały na jednych maszynach. Ich praca niczym się nie różniła.

/zeznania świadka K. K. e- protokół z dnia 22 sierpnia 2018 roku 00:14:36 - 00:17:08 płyta CD k. 23 oraz świadka R. G. e- protokół z dnia 22 sierpnia 2018 roku 00:17:08 -00:20:31 - płyta CD k. 23/

Zakłady (...) w Ł. nie wystawiły wnioskodawczyni świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach czy charakterze a jedynie zwykłe świadectwo pracy.

/okoliczność bezsporna/

Z kolei w okresie od dnia 18 listopada 1992 roku do nadal wnioskodawczyni pracuje w Spółce z ograniczoną odpowiedzialności (...) z siedzibą w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku operator maszyn przędzalniczych.

/świadectwo pracy z dnia 16 kwietnia 2018 roku k. 6/

Spółka z ograniczoną odpowiedzialności (...) z siedzibą w Ł. w świadectwie pracy w szczególnych warunkach z dnia 16 kwietnia 2018 roku zaświadczyła, że M. P. w okresie od dnia 18 listopada 1992 roku do dnia 30 kwietnia 2003 roku, od dnia 1 kwietnia 2004 roku do dnia 28 lutego 2009 roku oraz od dnia 1 lutego 2010 roku do nadal wykonuje stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, prace na stanowisku operator maszyn przędzalniczych wymienione w Wykazie A dział VII poz. 1 - obróbka surowców włókienniczych i ich przędzenie (Dz.U.Nr.8 poz.43 z późn. zmianami) Rozporządzenia Rady Ministrów Z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

/świadectwo pracy z dnia 16 kwietnia 2018 roku k. 6/

W dniu 28 lutego 2018 roku wnioskodawczyni złożyła wniosek o emeryturę pomostową, nie jest członkiem OFE, nadal pracuje.

/wniosek z dnia 28 lutego 2018 roku k. 1-4 akt ZUS/.

Wnioskodawczyni udokumentowała łączny staż ubezpieczeniowy w wymiarze 37 lat, 10 miesięcy i 28 dni, w tym 34 lata, 8 miesięcy i 7 dni składkowych oraz 3 lata, 4 miesiące i 20 dni okresów nieskładkowych.

/ okoliczność bezsporna/

Organ rentowy zaliczył wnioskodawczyni do stażu pracy w warunkach szczególnych okresy zatrudnienia od dnia 11 sierpnia 1980 roku do dnia 31 marca 1984 roku, od dnia 18 listopada 1992 roku do dnia 30 kwietnia 2003 roku oraz od dnia 1 kwietnia 2004 roku do dnia 31 grudnia 2008 roku. Łączny okres zatrudnienia w warunkach szczególnych wynosi 18 lat, 4 miesiące i 8 dni.

/ okoliczność bezsporna/

Po dniu 31 grudnia 2008 roku organ nie zaliczył wnioskodawczyni pracy tego rodzaju w okresach od 1 stycznia 2009 roku do 28 lutego 2009 roku oraz od dnia 1 lutego 2010 roku do nadal, ponieważ pracodawca nie zgłosił wnioskodawczyni w ZUS jako pracownika zatrudnionego w warunkach szczególnych jeśli chodzi o emeryturę pomostową (nie złożył zgłoszenia (...)).

/okoliczność bezsporna/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie, w szczególności o dokumenty zawarte, w załączonych do akt sprawy, aktach emerytalnych ZUS oraz zachowanych szczątkowo aktach osobowych wnioskodawczyni z Zakładów (...) w Ł. a także zeznania świadków: K. K. oraz R. G., których wiarygodność nie była przez strony kwestionowana.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego i poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych oraz przeprowadzonej oceny dowodów, należy uznać, że odwołanie M. P. nie zasługuje na uwzględnienie.

Warunki nabywania prawa do emerytury pomostowej określa ustawa z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 664 ze zm.), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2009 roku.

Podkreślić należy, że ustawa o emeryturach pomostowych zastąpiła przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS określające zasady przyznawania emerytur w niższym wieku pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach pracy lub w szczególnym charakterze nowymi regulacjami określającymi zasady nabywania wcześniejszych emerytur z tytułu tego rodzaju pracy. Najogólniej rzecz ujmując celem tej ustawy jest ograniczenie kręgu uprawnionych do emerytury z powodu pracy w szczególnych warunkach pracy lub w szczególnym charakterze do mniejszej liczby sytuacji uzasadnionych rzeczywistą koniecznością przejścia na emeryturę przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w których oczekiwania osób, które rozpoczęły wykonywanie takiej pracy na starych zasadach, na wcześniejsze przejście na emeryturę powinny zostać zaspokojone. Ustawa ma charakter przejściowy, ograniczając prawo do uzyskania emerytury pomostowej do osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r., które pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze
(w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS) rozpoczęły przed 1 stycznia 1999 r. (art. 4 pkt 5 ustawy). Jak wskazał Trybunał Konstytucyjny emerytura pomostowa ma być „pomostem między dotychczasowym systemem z licznymi możliwościami przechodzenia na emeryturę w obniżonym wieku emerytalnym i nowym systemem, w którym tego typu rozwiązania będą wyjątkiem” (uzasadnienie wyroku z dnia 16 marca 2010 r., K 17/09, (...) 2010 nr 3, poz. 21). Wskazany wyżej cel ustawy realizują w najbardziej widoczny sposób jej przepisy określające przesłanki nabycia emerytury pomostowej.

Zgodnie z art. 4 ustawy prawo do emerytury pomostowej, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1. urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.,

2. ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat,

3. osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn,

4. ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn,

5. przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS,

6. po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3,

7. nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Z art. 4 wynika, że jakkolwiek w świetle art. 4 pkt 2 i 5 w związku z art. 3 ust. 7 ustawy, do wymaganego przez ustawę stażu przypadającego przed dniem jej wejścia w życie, tj. przed 1 stycznia 2009 r., wlicza się okresy pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu zarówno art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy, jak i art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, to właściwego ograniczenia do zamierzonego przez ustawodawcę kręgu osób uprawnionych do emerytury pomostowej dokonuje konieczność spełnienia przesłanki z art. 4 pkt 6. Wymaganie to spełnia zasadniczą funkcję eliminacyjną, ograniczając ostatecznie prawo do emerytury pomostowej do kręgu osób wykonujących pracę kwalifikowaną jako szczególną w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawa o emeryturach pomostowych .

Możliwość uzyskania emerytury pomostowej przez osoby niespełniające warunku z art. 4 pkt 6 przewiduje art. 49 ustawy według którego prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1. po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2. spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3. w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Przytoczony przepis zmienia wymagania konieczne do uzyskania emerytury pomostowej dla osób niespełniających warunku z art. 4 pkt 6 ustawy, zwalniając je z konieczności wykonywania po 31 grudnia 2008 r. pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy, jednakże wprowadza w to miejsce wymaganie, aby ubiegający się o rozważane świadczenie spełniał w dniu wejścia w życie ustawy (1 stycznia 2009 r.) warunek posiadania co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3. Warunek ten został jasno wyrażony, wynika wprost z literalnego brzmienia art. 49 pkt 3 ustawy i jest zgodny z jej celem.

Należy podkreślić, iż jedynie łączne spełnienie wszystkich przesłanek uprawnia do uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi, III AUa 1664/12). Innymi słowy nie spełnienie jednej z przesłanek wymienionych w art. 4 cytowanej ustawy pozbawia wnioskodawcę prawa do emerytury pomostowej.

W niniejszym postępowaniu niesporne było, iż wnioskodawczyni, która wiek 55 lat osiągnął w dniu 16 lutego 2018 roku, udowodniła 37 lat, 10 miesięcy i 28 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Organ rentowy wskazał, iż wnioskodawczyni nie spełniła warunków określonych w art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, ponieważ po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 oraz nie rozwiązał stosunku pracy z pracodawcą. Organ rentowy uznał za udowodniony łącznie okres pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 18 lat, 4 miesiące i 8 dni.

Niespornym jest, że wnioskodawczyni nadal pozostaje w stosunku pracy z firmą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialności z siedzibą w Ł.. Tym samym już tylko z tego powodu nie mogła uzyskać prawa do emerytury pomostowej. Zgodnie bowiem z regulacją przywołanego na wstępie przepisu art. 4 pkt 7 ustway z dnia 19 grudnia 2008 roku, jednym z koniecznych warunków nabycia prawa do emerytury pomostowej jest rozwiązanie stosunku pracy.

Wobec powyższego, niezależnie od spełnienia przez ubezpieczoną innych warunków określanych w art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, pozytywne rozstrzygnięcie i dokonanie zmiany zaskarżonej decyzji nie było możliwe. Zgodnie z brzmieniem cytowanego przepisu oraz w świetle jednolitego orzecznictwa "przesłanki nabycia prawa do emerytury na podstawie przepisów o emeryturach pomostowych muszą być spełnione łącznie. Oznacza to, że brak choćby jednego z tych warunków powoduje niemożność nabycia uprawnień emerytalnych” (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 26 kwietnia 2012 r., sygn. akt III AUa 252/12).

Analizowane pozostawanie przez ubezpieczoną w stosunku pracy stanowi samodzielną i negatywną przesłankę dotyczącą możliwości przyznania jej prawa do emerytury pomostowej. Brak spełnienia tej przesłanki, niezależnie od tego, czy inne się ziściły, czyni niemożliwym uwzględnienie żądania ubezpieczonej w zakresie przyznania wnioskowanego świadczenia, a ponadto czyni bezcelowym badanie spornej kwestii związanej z okresami pracy ubezpieczonej w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze. Postępowanie dowodowe dotyczące tej okoliczności było zatem bezprzedmiotowe, bowiem jak wskazał Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 24 lutego 2016 r. (III AUa 476/15), brak spełnienia jednej przesłanki zwalnia sąd od rozpatrywania pozostałych warunków przysługiwania prawa do świadczenia, ponieważ w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych sąd orzeka o prawie do konkretnego świadczenia (w tym wypadku o prawie do emerytury pomostowej), a nie o poszczególnych przesłankach ich przysługiwania. To oznacza, że sąd oddala odwołanie w przypadku niespełnienia chociażby jednego warunku przyznania świadczenia.

Podobne stanowisko wyraził również Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 6 grudnia 2013 roku (III AUa 524/13), w którym jednoznacznie wskazał, że sąd ubezpieczeń rozpoznający odwołanie od decyzji organu rentowego odmawiającej prawa do świadczenia rozstrzyga o prawie do konkretnego świadczenia, nie zaś o poszczególnych elementach składających się na to świadczenie. W sytuacji zatem, gdy ubezpieczony nie spełnia jednej przesłanki, brak jest podstaw do badania pozostałych przesłanek warunkujących prawo do emerytury.

Podsumowując, skoro ubezpieczona nie spełniła warunku, o którym mowa w art. 4 pkt 7 ustawy o emeryturach pomostowych, to badanie pozostałych przesłanek, na jakie wskazuje art. 4 ww. ustawy, było bezcelowe. W związku z tym niemożliwe, a nie tylko bezcelowe, było uwzględnienie żądania strony odwołującej dotyczące zmiany zaskarżonej decyzji poprzez ustalenie, że w spornych okresach ubezpieczona świadczyła pracę w szczególnym charakterze. A co za tym idzie kwestia jakie czynności faktycznie wykonywała wnioskodawczyni w czasie zatrudnienia w Zakładach (...) w Ł. czy to kontaniarki czy zgrzeblarki nie miało w niniejszej sprawie znaczenia.

W konsekwencji na podstawie art. 477 14 § 1 Sąd Okręgowy odwołanie oddalił.

E.W.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Bęczkowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Jacek Chrostek
Data wytworzenia informacji: