Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 6 kwietnia 2016 r. skierowanym przeciwko (...) Sp. z o.o. w Ł. powódka U. K. reprezentowana przez adwokata wniosła o:

1.  Zasądzenie od pozwanej (...) Sp. z o.o. na rzecz powódki – U. K. kwoty 75.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 28 sierpnia 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty, tytułem zadośćuczynienia za uszczerbek na zdrowiu, doznane przez powódkę krzywdy fizyczne i psychiczne związane z wypadkiem przy pracy,

2.  Zasądzenie od pozwanej od pozwanej spółki na rzecz powódki kwoty 8560,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty tytułem odszkodowania – zwrotu różnicy pomiędzy średnim wynagrodzeniem powódki w miesiącach czerwiec – wrzesień 2014 r. a średnią wysokością otrzymywanego przez nią zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego, począwszy od 1 listopada 2014 r. do 31 marca 2016 r. oraz tytułem zwrotu kosztów, jakie w/w poniosła we wskazanym okresie czasu w związku z rekonwalescencją, tj. kosztów leczenia i dojazdów na wizyty lekarskie,

3.  Zasądzenie od pozwanej (...) Sp. z o.o. na rzecz powódki kwoty po 548 zł miesięcznie tytułem renty, płatnej do rąk powódki do 10-dnia każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w razie uchybienia płatności którejkolwiek z rat począwszy od 1 kwietnia 2016 r.,

4.  Ustalenie, że pozwana spółka ponosić będzie odpowiedzialność za szkody mogące powstać w przyszłości, będące następstwem wypadku, jakiemu uległa powódka,

5.  Zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów niniejszego postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm prawem przepisanych.

W dniu 6 października 2014 r. pracownik firmy (...) Sp. z o.o. jadąc wózkiem widłowym w miejscu pracy swoim i powódki, uderzył w regał, przy którym stała powódka. Przedmiotowe zdarzenie miało miejsce w czasie pracy U. K.. W wyniku tego powódka uderzyła w stojący wieszak na uszczelki. W konsekwencji opisanego zdarzenia powódka doznała urazu głowy i odcinka szyjnego kręgosłupa. Pojawiło się u niej znaczne osłabienie i mdłości, jednak pomimo powyższych objawów pracodawca nie wezwał pogotowia. W dniu 8 października 2014 r. kierownik U. K. w rozmowie telefonicznej polecił jej, aby nie brała zwolnienia lekarskiego. Od 6 do 20 października 2014 r. stan zdrowia powódki stale się pogarszał, nadal występowały u powódki zawroty głowy, bóle, nudności, problemy ze wzrokiem. Po wyjściu z pracy w dniu 20 października 2014 r. koledzy powódki pomagali jej dojść do autobusu pracowniczego. Wysiadając z autobusu, powódka straciła przytomność i została odwieziona do (...) Szpitala im. (...) w Ł.. W szpitalu powódka spędziła 10 dni, gdzie postawiono diagnozę o przebytym udarze mózgu.

Od tego momentu stan zdrowia powódki nie uległ żadnej poprawie. W wyniku wypadku w miejscu pracy, powódka nadal pozostaje pod kontrolą poradni tj. neurologicznej, kardiologicznej, psychiatrycznej i okulistycznej.

Po wyjściu ze szpitala (...) zmuszona była do korzystania z pomocy osób najbliższych, tj. męża oraz córek.

Wypadek w pracy jakiego doznała powódka oraz będące jego konsekwencją leczenie skutkuje po stronie powódki stratami finansowymi.

Konsekwencją przedmiotowego zdarzenia było i nadal jest także ponoszenie przez powódkę kosztów związanych z leczeniem oraz rekonwalescencją. Koszty podróży do lekarza to koszt około 50 zł miesięcznie, koszt leczenia to około 120 zł miesięcznie. Od 1 listopada 2014 r. do marca 2016 r. powódka poniosła łącznie koszty w wysokości 2.890 zł.

Ponadto, nie uwzględniając miesiąca, w którym powódka doznała wypadku w miejscu pracy, średnie miesięczne wynagrodzenie z 4 ostatnich miesięcy przed wypadkiem tj. za czerwiec, lipiec, sierpień oraz wrzesień wyniosło 1.886,24 zł. Powódka w okresie od 1 stycznia 2015 r. do 19 kwietnia 2015 r. otrzymywała zasiłek chorobowy w wysokości: 1.610,64 zł – styczeń, 1.455,08 zł – luty, 1.611,16 zł - marzec, 986,84 zł – kwiecień. Od 20 kwietnia 2015 r. do 31 października 2015 r. U. K. otrzymywała natomiast świadczenie rehabilitacyjne w wysokości: 677,56 zł – kwiecień, 1909,48 zł – maj, 1848,37 zł – czerwiec, 1776,19 zł – lipiec, 1591,60 zł – sierpień, 1540,00 zł – wrzesień, 1591,60 zł – październik.

W związku z powyższym w wyniku wypadku przy pracy znacznie pogorszyła się sytuacja finansowa powódki., miesięcznie otrzymywała średnio o 377,22 zł mniej aniżeli w okresie zatrudnienia w firmie (...) Sp. z o.o. Od 1 listopada 2014 r. do marca 2016 r. powódka utraciła 5.670 zł.

W związku z okolicznościami wskazanymi powyżej, dochodzona tytułem zadośćuczynienia kwota jest adekwatna do zakresu cierpień fizycznych oraz psychicznych U. K., a także szkody doznanej przez nią w związku z wypadkiem przy pracy.

/pozew – k. 2 – 5/

W odpowiedzi na pozew pozwana (...) Sp. z o.o. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki U. K. na rzecz pozwanej spółki zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

W ocenie pozwanego wszystkie roszczenia powódki opisane w treści pozwu są całkowicie bezpodstawne, a powództwo nie zasługuje na uwzględnienie, z uwagi na nieistnienie związku przyczynowego pomiędzy wystąpieniem udaru niedokrwiennego mózgu oraz dolegliwościami opisanymi w pozwie i pogorszeniem się stanu zdrowia powódki, a zdarzeniem, które miało miejsce w dniu 8 października 2014 r. w zakładzie pozwanej. W dniu 8 października 2014 r. świadczyła pracę na rzecz (...) Sp. z o.o. w zakładzie przy ul. (...) w L.. Powódka świadczyła pracę na dziale „ (...) S.”. Przebieg zdarzenia z dnia 8 października 2014 r. zarejestrowała kamera przemysłowa. W momencie oznaczonym „12:08:50” ciągnik prowadzony przez M. N. zbliża się do stanowiska pracy powódki. Następnie wózek widłowy podążający za ciągnikiem ciągnącym palety prowadzony przez K. B. zawadził podczas wymijania o leżące za ciągnikiem palety, które zostały przesunięte wskutek czego stół przy którym pracowała powódka przesunął się o około 40 cm od alejki. moment bezpośrednio po zdarzeniu został zarejestrowany w chwili oznaczonej na nagraniu znacznikiem „12:09:09”. W oznaczonej chwili widać, że powódka stoi za stołem i obserwuje całe zdarzenie. Na nagraniu nie widać aby powódka sprawiała wrażenie poszkodowanej – nie trzyma się za głowę, ani nie pociera o nią ręką co stanowiłoby naturalną reakcję na uderzenie. Zachowanie powódki zarejestrowane na nagraniu nie wskazuje na fakt wystąpienia jakiegokolwiek urazu. Powódka wydaje się być raczej zdenerwowana całym zdarzeniem, które spowodowało konieczność przerwania przez nią pracy.

Zgodnie z relacjami uczestników zdarzenia powódka bezpośrednio po zdarzeniu ani później nie zgłaszała żadnych dolegliwości bólowych, chciała kontynuować pracę i deklarowała, że może ją kontynuować. Na pytanie o to czy chce aby wezwano karetkę pogotowia odpowiedziała negatywnie.

Nadto pozwany wskazał, że w przypadku zdarzenia z udziałem powódki z dnia 8 października 2014 r. nie można mówić o zaistnieniu urazu z uwagi na fakt, że nie doszło do uszkodzenia tkanek ciała lub narządów powódki wskutek zaistniałego czynnika zewnętrznego. Skoro zatem nie doszło do zaistnienia urazu, to nie można mówić o zaistnieniu wypadku przy pracy, co poddaje w wątpliwość możliwość obciążenia pozwanej spółki odpowiedzialnością za pogorszenie się stanu zdrowia powódki.

Pozwany dodał nadto, że realia niniejszej sprawy jednoznacznie wskazują na nieistnienie związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem z dnia 8 października 2014 r. a następującym po tym zdarzeniu udarem mózgu z dnia 20 października 2014 r. oraz dalszym pogorszeniem się stanu zdrowia powódki.

/odpowiedź na pozew – k. 49 – 58/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka U. K. urodziła się (...) Posiada wykształcenie zawodowe. Z zawodu jest piekarzem.

/kwestionariusz osobowy w aktach osobowych - koperta – k. 139/

Powódka była zatrudniona przez (...) Sp. z o.o. Agencję Pracy (...) z siedzibą w W. jako operator L. Produkcyjnej w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umowy o pracę w okresie od 6 czerwca 2014 r. do 31 października 2014 r. Powódka jako pracownik tymczasowy wykonywała pracę tymczasową na rzecz pracodawcy użytkownika tj. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł.. Stosunek pracy ustał w wyniku upływu czasu, na który była zawarta umowa (art. 30 §1 pkt 4 k.p.).

/umowy o pracę, świadectwo pracy w aktach osobowych – koperta – k. 139/

Powódka podczas zatrudnienia otrzymywała wynagrodzenie w wysokości:

- od 6 czerwca 2014 r. do 10 czerwca 2014 r. – 10,81 zł brutto na godzinę,

- od 11 czerwca 2014 r. do 30 czerwca 2014 r. – 11,44 zł brutto na godzinę,

- od 1 lipca 2014 r. do 31 lipca 2014 r. – 9,95 zł brutto na godzinę,

- od 1 sierpnia 2014 r. do 31 sierpnia 2014 r. – 11,44 zł brutto na godzinę,

- od 1 września 2014 r. do 30 września 2014 r. – 10,40 zł brutto na godzinę,

- od 1 października 2014 r. do 31 października 2014 r. – 9,95 zł brutto na godzinę.

Otrzymała wynagrodzenie w wysokości:

- w czerwcu 2014 r. – 2090,44 zł brutto,

- w lipcu 2014 r. – 2692,24 zł brutto,

- w sierpniu 2014 r. – 2785,84 zł brutto,

- we wrześniu 2014 r. – 2781,92 zł brutto,

- w październiku 2014 r. – 1627 zł brutto.

/umowy o pracę w aktach osobowych – koperta – k. 139, zaświadczenie – k. 24/

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym dniu 20 marca 2001 r.

/wypis z KRS – k. 63 – 70/

Przed podjęciem zatrudnienia w firmie (...) Sp. z o.o. u powódki rozpoznano cukrzycę typu 2.

/dokumentacja medyczna – k. 142, zeznania świadka P. B. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:09:12 – 00:19:44 – płyta CD – k. 181/

W dniu 8 października 2014 r. powódka stawiła się w pracy. Pracowała ona przy stole, czyściła uszczelki. Stół ten stał przy drodze, którą poruszały się wózki. Za powódką znajdował się regał. K. B. prowadził wózek i zahaczył wózkiem o stół przy którym pracowała powódka. Stół ten przesunął się w stronę powódki, która zaczęła się cofać i znalazła się ona pod regałem. Stół przycisnął powódkę do regału.

/zeznania świadka L. P. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:19:44 – 00:30:32 – płyta CD – k. 181, zeznania świadka J. B. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:30:32 – 00:37:44 – płyta CD – k. 181, zeznania świadka K. K. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:44:30 – 00:50:27 – płyta CD – k. 181, zeznania świadka M. N. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:50:27 – płyta CD – k. 181, zeznania świadka M. B. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:37:44 – 00:44:30 – płyta CD – k. 181, zeznania świadka M. W. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:56:00 – 01:00:42 – płyta CD – k. 181, płyta CD – k. 71/

Powódkę przytrzymał M. B..

/zeznania świadka M. B. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:37:44 – 00:44:30 – płyta CD – k. 181, zeznania świadka M. W. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:56:00 – 01:00:42 – płyta CD – k. 181/

Powódka po zdarzeniu rozmawiała z J. B. – kierownikiem Produkcji, K. K. – specjalistą BHP oraz z M. W. – brygadzistą. Podała, że dobrze się czuje i nie chciała by wezwano pogotowie. Pracowała do końca dnia pracy. W następnych dniach powódka była w pracy i nie skarżyła się na żadne dolegliwości.

/zeznania świadka J. B. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:30:32 – 00:37:44 – płyta CD – k. 181, zeznania świadka M. B. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:37:44 – 00:44:30 – płyta CD – k. 181, zeznania świadka K. K. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:44:30 – 00:50:27 – płyta CD – k. 181, zeznania świadka M. W. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:56:00 – 01:00:42 – płyta CD – k. 181/

Do agencji (...) powódka nie zgłosiła wypadku.

/zeznania świadka K. K. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:44:30 – 00:50:27 – płyta CD – k. 181/

Zdarzenie z dnia 8 października 2016 r. zostało zarejestrowane przez kamerę przemysłową.

/płyta Cd - k. 71, zeznania świadka J. B. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:30:32 – 00:37:44 – płyta CD – k. 181, zeznania świadka M. B. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:37:44 – 00:44:30 – płyta CD – k. 181/

Powódka w dniu zdarzenia posiadała szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny, badania lekarskie o zdolności do pracy ważne do 5 czerwca 2016 r.

/karta szkolenia w aktach osobowych – koperta – k. 139, zaświadczenie lekarskie w aktach osobowych – koperta – k. 139/

Powódka w dniu 20 października 2014 r. wysiadając z autobusu źle się poczuła, miała problemy z mową. Wezwano pogotowie, które przewiozło ja do Szpitala im. (...) w Ł.. W szpitalu powódka miała problem z porozumiewaniem się, miała bóle i zawroty głowy.

/ zeznania świadka P. B. z dnia 14 grudnia 2016 r. – 00:09:12 – 00:19:44 – płyta CD – k. 181/

Powódka przebywała w Szpitalu im. (...) przy ul. (...) w Ł. na Oddziale Klinicznym Neurologii z rozpoznaniem zawału mózgu, przemijającymi zaburzeniami mowy o typie afazji, nadciśnienia tętniczego, cukrzycą typu 2, hypercholesterolemią, podejrzeniem zmiany rozrostowej w miednicy mniejszej w okresie od 20 października 2014 r. do 30 października 2014 r.

/karta informacyjna z leczenia szpitalnego – k. 12 – 13, k. 102 – 104/

Następnie w okresie od 30 października 2014 r. do 15 grudnia 2014 r. powódka przebywał w Szpitalu na Oddziale (...) Płodu i Ginekologii z rozpoznaniem macica mięśniakowata, zrosty wewnątrzotrzewnowe, rozejście się rany pooperacyjnej, cukrzyca typu 2, nadciśnienie tętnicze, stan po dwukrotnym cięciu cesarskim, stan po udarze niedokrwiennym. W trakcie pobytu w szpitalu zastosowano następujące leczenie: podłużne pośrodkowe dolne otwarcie jamy brzusznej, usunięcie macicy z przydatkami, uwolnienie zrostów (5.11.2014 r.), powtórne zeszycie rany pooperacyjnej (8.12.2014 r.).

/karta informacyjna leczenia szpitalnego – k. 107/

W okresie od 27 stycznia 2016 r. do 3 lutego 2016 r. powódka U. K. przebywała w (...) Szpitalu (...) w Ł. na Oddziale (...) Ogólnej i Transplantacyjnej z rozpoznaniem inne przepukliny brzuszne bez niedrożności lub zgorzeli, przepuklina w bliźnie pooperacyjnej.

/karta informacyjna z leczenia szpitalnego – k. 105 – 106/

W dniu 20 lipca 2015 r. powódka została poddana badaniu TK głowy. W wyniku badania stwierdzono w skorupie po stronie lewej niewielkie około 4 mm ognisko hypodensyjne – może odpowiadać lakunie poudarowej. Poza tym struktury mózgu i móżdżku nieprzemieszczone w normie. Kości podstawy i pokrywy czaszki bez zmian ogniskowych i pourazowych, nie uwidoczniono cech krwawienia wewnątrzczaszkowego.

/badanie TK głowy – k. 22/

Powódka w okresie od 1 stycznia 2015 r. do 19 kwietnia 2015 r. otrzymywała zasiłek chorobowy w wysokości: 1.610,64 zł – styczeń, 1.455,08 zł – luty, 1.611,16 zł - marzec, 986,84 zł – kwiecień. Od 20 kwietnia 2015 r. do 8 lutego 2016 r. otrzymywała świadczenie rehabilitacyjne w wysokości: 677,56 zł – kwiecień, 1909,48 zł – maj, 1848,37 zł – czerwiec, 1776,19 zł – lipiec, 1591,60 zł – sierpień, 1540,00 zł – wrzesień, 1591,60 zł – październik, 1540,08 zł – listopad, 1591,60 zł – grudzień, 1591,60 zł – styczeń.

/ zaświadczenie – k. 25 – 26/

U powódki rozpoznano przebyty powierzchowny uraz głowy bez objawów powikłań ze strony układu nerwowego. Podczas pracy uderzyła o regał uprzednio potrącony przez przejeżdżający wózek widłowy. Badana twierdzi, że po urazie miała nudności i wymioty. W ciągu następnych kilku dni miała bóle głowy, nudności, problemy z koordynacją ruchową. W dniu 20 października 2014 r. po wyjściu z autobusu straciła przytomność. Z tego powodu była leczona w Klinice (...) w Ł. w okresie do 30 października 2014 r. – wypisana została z rozpoznaniem między innymi: zawał mózgu, przemijające zaburzenia mowy o typie afazji. W epikryzie podano, że została przyjęta z powodu przemijających (15 min.) zaburzeń mowy o typie afazji. Badaniem przedmiotowym stwierdzono obniżenie prawego kącika ust. W badaniu głowy przy przyjęciu nie stwierdzono objawów uszkodzenia mózgu. W badaniu kontrolnym stwierdzono małe ognisko poniedokrwienne w strukturach głębokich lewej półkuli mózgu. W badaniu USG TT doczaszkowych nie stwierdzono zmian. Rozpoznano ponadto cukrzycę typu 2, zaburzenia lipidowe (hypercholesterolemię). W badaniu rtg kręgosłupa szyjnego opisano spłycenie lordozy, zmiany zwyrodnieniowe. Od 16 marca 2015 r. powódka była leczona w Poradni Neurologicznej (...) w Ł. – zgłaszała bóle głowy. Badaniem neurologicznym nie stwierdzono objawów ogniskowego uszkodzenia układu nerwowego. W kontrolnym badaniu KT głowy z dnia 20 lipca 2015 r. potwierdzono obecność niewielkiego ogniska hypodensyjnego w skorupie po lewej stronie. Obecnie badana skarży się na okresowe bóle krzyża i głowy po zdenerwowaniu.

W wyniku wypadku powódka doznała powierzchniowego urazu głowy bez utraty przytomności. Bezpośrednio po urazie w miejscu pracy nie było objawów stłuczenia mózgu. Kilkanaście dni potem doznała niewielkiego udaru mózgu z przemijanymi zaburzeniami mowy. W badaniu KT głowy stwierdzono niewielkie ognisko poniedokrwienne w strukturach głębokich (w skorupie) lewej półkuli mózgu. Przebyty udar nie miał żadnego związku przyczynowego z urazem głowy jaki powódka doznała kilkanaście dni przed nim. Udar mózgu jak wynika to z definicji choroby jest skutkiem zmian naczyniowych a nie urazu głowy. Powódka miała niewątpliwie predyspozycje do wystąpienia powikłań naczyniowych z powodu nadciśnienia tętniczego, zaburzeń lipidowych i cukrzycy. Wystąpienie udaru po przebytym urazie głowy należy uznać jako przypadkowe. Przebyty wypadek nie mógł spowodować żadnych ograniczeń w życiu codziennym i zawodowym powódki. Nie spowodował też uszczerbku na zdrowiu. W późniejszym okresie powódka była leczona z zupełnie innej przyczyny niż wynikającej z przebytego urazu głowy. Brak jest danych, że z powodu przebytego urazu głowy ponosiła jakiekolwiek koszty leczenia. Nasilenie cierpienia fizycznego powódki z powodu ewentualnego bólu głowy można ocenić jako niewielkie, brak jest danych, że z tego powodu zgłosiła się do lekarza. Sytuacja stresowa może spowodować taki skutek jak udar mózgu ale musiałby nastąpić bezpośrednio po zdarzeniu i miałby związek z nagłym skokiem ciśnienia tętniczego.

/opinia lekarza biegłego sądowego z zakresu neurologii dr n. med. J. Z. – k. 231 – 232, pisemna opinia uzupełniająca – k. 274, ustna opinia uzupełniająca z dnia 19 marca 2018 r. – 00:02:57 – 00:13:33 – płyta CD – k. 137/

W badaniu psychiatrycznym u powódki nie stwierdzono zaburzeń psychicznych, także po wypadku w październiku 2014 r. nie występowały żadne istotne zaburzenia psychiczne. Badana nigdy nie była leczona psychiatrycznie i nigdy nie pobierała leków ze wskazań psychiatrycznych. W wyniku wypadku w pracy doznała urazu głowy bez utraty przytomności. W dniu 20 października 2014 r. powódka doznała niewielkiego udaru mózgu z przemijającymi zaburzeniami mowy. Trudno mówić o cierpieniach psychicznych powódki, występowały bóle głowy. Powódka nie doznała żadnego uszczerbku na zdrowiu, który mógłby wskazać biegły psychiatra.

/opinia lekarza biegłego sądowego z zakresu psychiatrii G. P. – k. 234 – 236/

Powódka obecnie pozostaje pod kontrolą poradni tj. neurologicznej, kardiologicznej, psychiatrycznej, okulistycznej, chirurgicznej.

/dokumentacja medyczna – k. 144, k. 148, k. 157 – 158/

Sad ustalił w/w stan faktyczny w oparciu o opinie biegłych: neurologa, psychiatry oraz zeznania świadków.

Opinie te są pełne, logiczne i odpowiadają ma wszystkie pytania jakie pojawiły się w toku postępowania. W ocenie Sądu nie ma podstaw do tego by podważać wiarygodność i moc dowodową opinii biegłych.

Opinie te zostały wydane po zapoznaniu się przez biegłych z pełną dokumentacją lekarską powódki oraz po uprzednim zbadaniu powódki, a zatem brak jest podstaw do zasadnego ich kwestionowania. Opinie biegłych są rzetelne, obiektywne i jasne, w sposób przejrzysty i wyczerpujący opisują stan zdrowia powódki. Biegli lekarze o specjalizacjach właściwych ze względu na schorzenia powódki dokonali rozpoznania jednostek chorobowych występujących u U. K. i ocenili je w kontekście urazu, jakiego doznała na skutek zdarzenia w pracy w dniu 8 października 2016 r. Przedmiotowe opinie są jasne, spójne oraz logiczne. Wskazać należy, iż każda z opinii biegłych został doręczona obu stronom, które miały możliwość wypowiedzenia się odnośnie do ich treści a zwłaszcza wniosków końcowych.

Sąd odmówił wiary zeznaniom świadka L. P. co do faktu, że powódka w następnych dniach po zdarzeniu w dniu 8 października 2014 r. była na zwolnieniu lekarskim, gdyż z zeznań pozostałych świadków a także dokumentacji pracowniczej wynika, że powódka w następnych dniach świadczyła pracę w pozwanej spółce. Na zwolnieniu lekarskim przebywała od 20 października 2014 r.

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika powódki o powołanie biegłego z zakresu rachunkowości, gdyż w świetle w/w ustaleń Sądu Okręgowego dowód ten jest nieprzydatny w niniejszym postępowaniu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo jest niezasadne.

Na wstępie podnieść należy, iż zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego dopuszczalne jest dochodzenie przez pracownika roszczeń uzupełniających z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, opartych na przepisach prawa cywilnego. Rzecz jasna pracownik jest przy tym zobowiązany do wykazania przesłanek prawnych odpowiedzialności odszkodowawczej: ciążącą na pracodawcy odpowiedzialność z tytułu czynu niedozwolonego, poniesioną szkodę oraz związek przyczynowy pomiędzy zdarzeniem będącym wypadkiem przy pracy, a powstaniem szkody (wyrok SN z 5 lipca 2005 roku; I PK 293/04; Pr. Pracy 2005/11/35).

W ocenie Sądu odpowiedzialność strony pozwanej w niniejszej sprawie należy rozpatrywać na gruncie art. 435 § 1 K.c. w związku z art. 300 K.p. Przepis art. 435 k.c. reguluje o odpowiedzialność za szkody wyrządzone w związku z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa w oparciu o zasadę ryzyka.

W myśl powołanej regulacji, prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Odpowiedzialność na zasadzie ryzyka oparta jest zatem na założeniu, że samo funkcjonowanie zakładu wprawianego w ruch za pomocą sił przyrody stwarza niebezpieczeństwo wyrządzenia szkody, niezależnie od działania lub zaniechania prowadzącego taki zakład (wyrok SN z dnia 19 czerwca 2001 r., II UKN 424/00, OSNP 2003/6/155). Podstawową przesłankę odpowiedzialności na podstawie art. 435 § 1 K.c. stanowi ryzyko wyrządzenia szkody związane z działalnością gospodarczą. Przesłaniem tego unormowania jest więc powinność naprawienia szkody przez tego, kto prowadzi przedsiębiorstwo wprawiane w ruch m.in. za pomocą energii elektrycznej, nastawione na zysk. Odpowiedzialność ta powstaje bez względu na winę prowadzącego przedsiębiorstwo, a także bez względu na to, czy szkoda nastąpiła w warunkach zachowania bezprawnego. Nie wyklucza jej fakt, że działalność przedsiębiorstwa była w pełni zgodna z prawnie określonymi wymogami (wyrok SN z dnia 9 maja 2008 roku, III CSK 360/07, Lex nr 424387).

Przez „ruch przedsiębiorstwa” w brzmieniu powołanego przepisu rozumieć należy każdy przejaw przedsiębiorstwa wynikający z określonej jego struktury organizacyjnej i jego funkcji usługowo – produkcyjnej, a związane z ruchem przedsiębiorstwa są szkody powstałe z każdej jego działalności, a nie tylko takiej, która jest bezpośrednio związana z działaniem sił przyrody i stanowi następstwo ich działania (wyrok SA w Poznaniu z dnia 13 listopada 2008 roku, I ACa 714/08, Lex nr 518083; wyrok SN z dnia 13 grudnia 2001 roku, IV CKN 1563/00, Lex nr 52720). Nie może budzić wątpliwości, iż prowadzone przez stronę pozwaną przedsiębiorstwo, jest zakładem wprawianym w ruch za pomocą sił przyrody. Z materiału dowodowego wynika, że w przedsiębiorstwie pozostają w użyciu wyspecjalizowane urządzenia mechaniczne w postaci wózków widłowych i innych ciężkich pojazdów, bowiem bez użycia tych sił nie byłoby możliwe funkcjonowanie zakładu w zakresie jego działalności.

Reasumując, zaostrzony reżim odpowiedzialności na zasadzie ryzyka rozszerza odpowiedzialność prowadzącego przedsiębiorstwo tak dalece, że odpowiada on zarówno za zawinione wyrządzenie szkody, jak i w braku takiego zawinienia. Odpowiedzialność oparta na art. 435 K.c. nie wymaga wykazania bezprawności działania sprawcy szkody (wyrok SN z dnia 27 października 2005 roku, III CK 171/05, Lex nr 346045; wyrok SN z dnia 12 grudnia 2008 roku, II CSK 367/08, Lex nr 508805).

W procesie o odszkodowanie od pracodawcy, którego odpowiedzialność jako prowadzącego przedsiębiorstwo wprawiane w ruch siłami przyrody oparta jest na zasadzie ryzyka, zbędne jest rozważanie czy można mu przypisać zawinienie lub bezprawne zaniedbania w zakresie obowiązków dotyczących stworzenia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z 14 lutego 2002 roku, I PKN 853/00, OSNP-wkł. (...), M.Prawn. 2002/19/869).

Zgodnie z treścią powołanego przepisu art. 435 K.c. brak winy prowadzącego zakład nie zwalnia go od odpowiedzialności. Zwolnienie takie występuje tylko w trzech przypadkach.

Pierwszym jest działanie siły wyższej, co w sytuacji powódki nie nastąpiło.

Drugim jest powstanie szkody z wyłącznej winy poszkodowanego. Taka sytuacja także nie wystąpiła, gdyż powódce nie można przypisać żadnego zawinionego działania lub zaniechania.

Nie miała również miejsca trzecia sytuacja, jaką jest wyrządzenie szkody przez osobę trzecią, za którą pozwany nie odpowiada.

Dla powstania odpowiedzialności z art. 435 k.c. konieczne jest wystąpienie związku przyczynowego pomiędzy ruchem przedsiębiorstwa a szkodą o charakterze conditio sine qua non (zob. tak trafnie T. Dybowski, w: System, t. III, cz. 1, s. 270; por. wyr. SN z 5.09.2012 r., IV CSK 25/12, Legalis).

Powódka w niniejszym procesie nie wykazała istnienia adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy wystąpieniem u niej udaru mózgu w dniu 20 października 2014 r. – potwierdzonym dokumentacją medyczną – a zdarzeniem z dnia 8 października 2014 r., które miało miejsce w czasie świadczenia pracy przez powódkę u strony pozwanej.

W przedmiotowym postępowaniu powołano dowody z opinii (...) biegłych lekarzy: lekarza specjalisty z zakresu psychiatrii i neurologii. Szczególne znaczenie w niniejszej sprawie miała opinia biegłego neurologa. Opinia ta, uzupełniona opiniami pisemną i ustną złożoną na rozprawie, wykazała w sposób spójny i logiczny, że wystąpienie u powódki w dniu 20 października 2014 r. udaru mózgu nie ma żadnego związku przyczynowego ze zdarzeniem z dnia 8 października 2018 r. w miejscu pracy powódki. Biegły wskazał, że udar mózgu jak wynika to z definicji choroby jest skutkiem zmian naczyniowych a nie urazu głowy. Powódka miała niewątpliwie predyspozycje do wystąpienia powikłań naczyniowych z powodu nadciśnienia tętniczego, zaburzeń lipidowych i cukrzycy. Podał, że wystąpienie udaru po przebytym urazie głowy należy uznać jako przypadkowe. Przebyty wypadek nie mógł spowodować żadnych ograniczeń w życiu codziennym i zawodowym powódki. Nie spowodował też uszczerbku na zdrowiu.

Zaś jeśli chodzi o opinię biegłego psychiatrę to biegły jednoznacznie wskazał, że w związku ze zdarzeniem z dnia 8 października 2014 r. powódka nie doznała żadnego uszczerbku na zdrowiu.

Mając powyższe na uwadze tzn. ustalenie braku związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem z dnia 8 października 2016 r. a wystąpieniem u powódki w dniu 20 października 2014 r. udaru mózgu Sąd uznał, że powództwo U. K. o zapłatę z tytułu odszkodowania, zadośćuczynienia, o rentę jest niezasadne i podlega oddaleniu. Sąd oddalił także roszczenie o ustalenie, że pozwana spółka ponosić będzie odpowiedzialność za szkody mogące powstać w przyszłości, będące następstwem wypadku, jakiemu uległa powódka.

O kosztach procesu Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. i zasądził od powódki na rzecz pozwanej spółki kwotę 5.400 zł na co złożyły się koszty pełnomocnika ustalone na podstawie §9 ust. 1 pkt 2 w zw. z §2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokacie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800).

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powódki.

K.K.-W.