Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

M. K. w dniu 11 lutego 2011 r. wniósł pozew przeciwko J. K. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci postanowienia Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2017 r. w sprawie II 1Co 711/16 o przysądzeniu prawa własności lokalu mieszkalnego nr (...), położonego w Ł. przy ul. (...). Nadto powód domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podnosił, że Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi w dniu 7 sierpnia 2017 r. wydał postanowienie o przysądzeniu prawa własności lokalu stanowiącego jego własność, mimo iż po powstaniu tytułu wykonawczego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło.

Argumentował, że postanowienie o przybiciu dotknięte jest wieloma uchybieniami (brak skutecznego powiadomienia powoda o terminie licytacji, brak doręczenia powiadomienia o przybiciu, błędnie sporządzony operat szacunkowy nieruchomości), a ewentualne przywrócenie powodowi terminu na złożenie zażalenia, winno skutkować uchyleniem zaskarżonego rozstrzygnięcia i w konsekwencji uchyleniem postanowienia o przysądzeniu prawa własności lokalu.

Wskazywał, że postanowienie o przybiciu prawa własności zapadło w dniu 9 maja 2017 r., w dniu 23 maja 2017 r. zawieszeniu uległo postępowanie egzekucyjne Km 165/16, natomiast w dniu 20 czerwca 2019 r Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi stwierdził, że postanowienie o przybiciu prawa własności uprawomocniło się w dniu 17 maja 2017 r. i w dniu 7 sierpnia 2017 r. – mimo zawieszonego postępowania egzekucyjnego, wydano postanowienie o przysądzeniu prawa własności.

Podał, że w dniu 6 listopada 2017 r. tytuł wykonawczy w sprawie Km 165/16 został pozbawiony wykonalności wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi wydanym w sprawie II C 363/17, a następnie postępowanie egzekucyjne zostało umorzone.

Wskazując na treść art. 991 §2 k.p.c. podnosił, że wobec zawieszenia postępowania egzekucyjnego Km 165/16 w dniu 23 maja 2017 r. i dzień stwierdzenia prawomocności postanowienia o przybiciu - 17 maja 2017 r., Sąd powinien odmówić przybicia prawa własności lokalu powoda.

Z ostrożności procesowej, powód, na wypadek nieuwzględnienia jego zażalenia złożonego w sprawie II 1 Co 711/16 na postanowienie o przybiciu prawa własności lokalu, wskazywał na oczywistą – w jego ocenie, sprzeczność wykonania postanowienia o przysądzeniu prawa własności lokalu, będącego jednocześnie zaskarżonym tytułem wykonawczym z zasadami współżycia społecznego, podnosząc że postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 165/16 prowadzone było w oparciu o wadliwy od samego początku tytuł wykonawczy, który następnie został uchylony, a dodatkowo w toku tego postępowania doszło do podjęcia kolejnych wadliwych czynności egzekucyjnych, w wyniku których doszło do licytacji lokalu powoda, a następnie, mimo istnienia oczywistych błędów tego postępowania, a następnie – mimo istnienia oczywistych błędów postępowania (dotyczących m.in. operatu szacunkowego, w którym biegły dokonał wyceny spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, zamiast wyceny prawa własności lokalu), Sąd wydał postanowienia o przybiciu i przysądzeniu prawa własności nieruchomości, przy czym do wydania tych postanowień doszło w czasie zawieszonego postępowania egzekucyjnego, a zatem w czasie, w którym Sąd zobowiązany był powstrzymywać się od dokonywania dalszych czynności egzekucyjnych.

(pozew k. 56-60 w zw. z k. 4-7)

J. K. wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie na jej rzecz od powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

Zdaniem pozwanej, zarówno postanowienie o przybiciu, jak i stanowiące podstawę powództwa postanowienie o przysądzeniu własności lokalu, są ważne i prawomocne, nie zostały uchylone, ani nawet skutecznie zaskarżone, są obowiązujące i funkcjonujące w obrocie prawnym. Postanowienie z dnia 23 maja 2017 r. o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego Km 165/16, zostało wydane już po uprawomocnieniu się postanowienia 9 maja 2017 r. o przybiciu, które nastąpiło w dniu 17 maja 2017 r. Tym samym w dacie dokonania przybicia (9 maja 2017 r.), postępowanie egzekucyjne nie podlegało ani zawieszeniu ani umorzeniu i art. 991 §2 k.p.c. nie ma w tym wypadku zastosowania.

(odpowiedź na pozew k. 72-75)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi D. N. prowadziła przeciwko dłużnikowi M. K. postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 165/16 z wniosku wierzyciela (...) Bank S.A. w W. na podstawie tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 15 listopada 2013 r. zaopatrzonego przez sąd w klauzulę wykonalności.

Egzekucją objęto nieruchomość dłużnika w postaci lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Ł. przy ul. (...), dla którego w Sądzie Rejonowym dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi urządzona jest księga wieczysta nr (...).

(wniosek egzekucyjny wraz z tytułem wykonawczym w załączonych aktach Km 165/16)

M. K. w dniu 21 kwietnia 2017 r. wytoczył powództwo przeciwko (...) Bank S.A. w W. o pozbawienie wykonalności bankowego tytułu egzekucyjnego stanowiącego podstawę wszczęcia egzekucji w sprawie Km 165/16.

(załączone akta S.R. dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi II C 363/17)

Własność powyższej nieruchomości nabyła pozwana J. K. w trybie postępowania licytacyjnego, przeprowadzonego przed Sądem Rejonowym dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi pod sygnaturą II 1Co 711/16.

Przybicie własności nieruchomości na rzecz pozwanej nastąpiło w dniu 9 maja 2017 r.

Postanowienie o przybiciu uprawomocniło się w dniu 17 maja 2017 r.

(protokół z posiedzenia licytacyjnego wraz z postanowieniem o przybiciu k. 11-12 załączonych akt II 1Co 711/16; zarządzenie S.R. dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi z 20.06.2017 r. k. 13-14 II 1Co 711/16)

Postanowieniem z dnia 23 maja 2017 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi w sprawie II C 363/17 z powództwa M. K. o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności, zabezpieczył roszczenie powoda poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego Km 165/16.

(postanowienie sądu w załączonych aktach Km 165/16)

Postanowieniem z dnia 7 sierpnia 2017 r. II 1Co 711/16 Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi przysądził na rzecz J. K. prawo własności lokalu mieszkalnego dłużnika za cenę 125 700 zł, która została w całości zapłacona gotówką i stwierdził, że dłużnik ma obowiązek wydać prawo własności lokalu na rzecz J. K..

(postanowienie sądu k. 18 załączonych akt II 1Co 711/16)

W dniu 13 września 2017 r. M. K. wniósł w sprawie II 1Co 711/16 zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2017 r. o przysądzeniu własności nieruchomości, wskazując na uchybienia postępowania egzekucyjnego Km 165/16 (brak skutecznego zawiadomienia dłużnika o terminie licytacji; niepowiadomienie komornika przez bank o wytoczeniu przez dłużnika w dniu 18 kwietnia 2017 r. powództwa o pozbawienie wykonalności BTE, stanowiącego podstawę egzekucji w sprawie Km 165/17 z wnioskiem o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego; niezawiadomienie przez bank komornika, że postanowieniem z dnia 23 maja 2017 r. Sąd zawiesił postępowanie egzekucyjne w trybie zabezpieczenia, niezawiadomienie przez bank Sądu i dłużnika o tym, że licytacja się odbyła). Powód wnosił w zażaleniu o uchylenie zaskarżonego postanowienie z dnia 7 sierpnia 2017 r. o przybiciu własności lokalu na rzecz J. K., uchylenie wszystkich czynności egzekucyjnych dotkniętych nieważnością, zawieszenie dalszych czynności egzekucyjnych do czasu rozpoznania sprawy II C 363/17.

(zażalenie k. 23-25 załączonych akt II 1Co 711/16)

Postanowieniem z dnia 26 września 2017 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi D. N. zawiesił postępowanie egzekucyjne Km 165/16 zgodnie z postanowieniem sądu z dnia 23 maja 2017 r.

(postanowienia komornika k. 33 załączonych akt II 1Co 711/16)

Wyrokiem z dnia 6 listopada 2017 r. w sprawie II C 363/17 Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi pozbawił wykonalności BTE stanowiący podstawę wszczęcia postępowania egzekucyjnego Km 165/17.

(wyrok k. 166 załączonych akt II C 363/17)

Postanowieniem z dnia 5 marca 2018 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi zawiesił postępowanie w sprawie II 1Co 711/16 w przedmiocie zażalenia M. K. na postanowienie z dnia 7 sierpnia 2017 r. o przysądzeniu własności nieruchomości do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy II C 363/17 Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi z powództwa M. K. wytoczonego 21 kwietnia 2017 r. przeciwko (...) Bank S.A. o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności.

(postanowienie sądu k. 51-52 załączonych akt II 1Co 711/16 )

Wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2018 r. Sąd Okręgowy w Łodzi oddalił apelację (...) Bank S.A. w W. od wyroku Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi II C 363/17 z dnia 6 listopada 2017 r.

(wyrok k. 216 załączonych akt II C 363/17)

Postanowieniem z dnia 17 października 2018 r. III Cz 2665/17 Sąd Okręgowy w Łodzi podjął zawieszone postępowanie w sprawie II 1Co 711/16 i oddalił zażalenie M. K. na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2017 r. o przysądzeniu własności nieruchomości.

(postanowienie sądu k. 68-70 załączonych akt II 1Co 711/16)

W dniu 22 października 2018 r. M. K. złożył wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego Km 165/16 w oparciu o wyrok prawomocny Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi II C 363/17 z dnia 6 listopada 207 r. pozbawiający wykonalności bankowy tytuł egzekucyjny (...) S.A. w W. z dnia 15 listopada 2013 r.

W dniu 23 października 2018 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi D. N. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 165/16 i

(wyrok k. 166 i k. 216 w załączonych aktach S.R. dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi II C 363/17; pismo komornika k. 74 i postanowienie k. 75,76 załączonych akt S.R. dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi II 1Co 711/16)

Postanowieniem z dnia 4 lutego 2019 r. III Cz 2665/17Sąd Okręgowy w Łodzi odrzucił zażalenie M. K. na postanowienie Sądu Okręgowego w Łodzi III Cz 2665/17 z dnia 17 października 2017 r. jako niedopuszczalne.

(postanowienie k. 110 - załączonych akt S.R. dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi II 1Co 711/16)

Postanowieniem z dnia 3 stycznia 2020 r. II 1Co 711/16 Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi odrzucił wniosek dłużnika z dnia 6 grudnia 2018 r. o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 9 maja 2017 r. o przybiciu jako złożony po terminie, wskazując że przyczyna uchybienia terminu do złożenia zażalenia ustała z dniem 8 września 2017 r. i odrzucił zażalenie jako spóźnione.

(postanowienie k. 209-210 - załączonych akt S.R. dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi II 1Co 711/16; pismo dłużnika k. 87-91)

M. K. zarzuca, że komornik w postępowaniu egzekucyjnym przekroczył swoje uprawnienia. Podtrzymuje, że w postępowaniu egzekucyjnym popełniono wiele błędów, zanim doszło do przysądzenia własności. Po przysądzeniu własności lokalu na rzecz pozwanej nie pojawiły się żadne nowe zdarzenia, wskutek których zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane.

J. K. zakupiła lokal z własnych oszczędności z zamiarem jego wynajmowania. Pozwana nigdy nie oglądała osobiście zakupionego mieszkania, jego stan zna z akt komorniczych. Przed licytacją pozwana przeglądała księgę wieczystą. Pozwana miała świadomość tego, że lokal jest zadłużony. Pozwana nabyła mieszkanie w dobrej wierze i chce z niego korzystać.

Powód nadal mieszka w lokalu nr (...) położonym w Ł. przy ul. (...) i nie poczuwa się do tego, aby je opuścić.

Powód nie wydał pozwanej kluczy do mieszkania. Pozwana posiada klucze do klatki schodowej.

Egzekucja związana z opróżnieniem lokalu mieszkalnego jest w toku. Została czasowo wstrzymana z uwagi na brak lokalu socjalnego dla powoda.

Pozwana opłaca czynsz za mieszkanie w wysokości 270 zł/mc. Nie płaci za prąd i internet. Na opłaty związane z użytkowaniem mieszkania pozwana wydała ok. 4.000 zł.

(zeznania powoda e-protokół k. 162v.-163 adn. 00:09:33-00:15:49, 00:28:37; zeznania pozwanej e-protokół k. 163 adn. 00:17:14-00:23:25)

Sąd zważył, co następuje:

W toku niniejszego procesu M. K. domagał się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci postanowienia Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2017 r. wydanego w sprawie II 1Co 711/16 o przysądzeniu prawa własności lokalu mieszkalnego nr (...), położonego w Ł. przy ul. (...), stanowiącego własność powoda, na rzecz pozwanej J. K..

W uzasadnieniu pozwu powód podnosił, że Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi w dniu 7 sierpnia 2017 r. wydał postanowienie o przysądzeniu prawa własności lokalu stanowiącego jego własność, mimo iż po powstaniu tytułu wykonawczego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło.

Zgodnie z art. 840 § 1 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie;

3) małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść.

Trzeba przy tym podkreślić, że z punktu widzenia rozstrzygnięcia o żądaniu pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego istotne znaczenie ma, jakiego tytułu dotyczy powództwo – orzeczenia sądu czy innego tytułu egzekucyjnego niepochodzącego od sądu. Z przywołanego przepisu wynika, że inne są podstawy pozbawienia wykonalności prawomocnego orzeczenia sądu, a inne są przesłanki w przypadku tytułu egzekucyjnego niebędącego orzeczeniem sądu. Należy bowiem odróżniać sytuacje, gdy tytuł egzekucyjny korzysta z powagi rzeczy osądzonej (orzeczenie sądu oraz orzeczenia zrównane z nim pod względem skutków) oraz gdy tytuł ten takiej cechy nie posiada. To rozróżnienie związane jest ze skutkami prawomocności materialnej orzeczeń sądowych. Z mocy art. 365 § 1 k.p.c. prawomocne orzeczenia sądowe wiążą nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz także inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach przewidzianych w ustawie także inne osoby. Na podstawie art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c. dłużnik nie może zmierzać do wzruszenia prawomocnego rozstrzygnięcia sądu, ale może przeczyć treści innych tytułów egzekucyjnych, których nie chroni prawomocność materialna, np. bankowego tytułu egzekucyjnego czy aktu notarialnego. W przypadku tytułów niemających tych cech można kwestionować istnienie obowiązku stwierdzonego tego rodzaju tytułami egzekucyjnymi za pomocą zarzutów dotyczących np. braku zdolności do czynności prawnych, wad oświadczenia woli oraz innych przyczyn nieważności czynności prawnych.

Powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego obejmującego prawomocne orzeczenie sądu może być oparte wyłącznie o przepis art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. Przywołany przepis pozwala na pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego tylko w sytuacji, gdy po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane, a gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie. Dłużnik może więc powoływać się tylko na zdarzenia mające miejsce po powstaniu tytułu egzekucyjnego, a nie na zdarzenia poprzedzające jego wydanie.

Jak słusznie podkreśla się w orzecznictwie, nie mogą być podstawą powództwa opozycyjnego zarzuty skierowane przeciwko orzeczeniu, zmierzające do zmiany jego treści. Przedmiotem rozpoznania w sprawie wszczętej powództwem opozycyjnym nie mogą być zdarzenia istniejące przed powstaniem tytułu korzystającego z powagi rzeczy osądzonej, gdyż wówczas jego uwzględnienie prowadziłoby do zanegowania tej powagi i zakwestionowania prawomocnych orzeczeń, co jest niedopuszczalne. Sąd rozpoznający powództwo opozycyjne jest bezwzględnie związany wyrokiem wydanym w sprawie między wierzycielem a dłużnikiem co do ustalonego w sentencji obowiązku świadczenia. Z tego względu – przy orzekaniu na podstawie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., gdy tytułem egzekucyjnym jest orzeczenie sądu – uwzględnia wyłącznie zdarzenia, które nastąpiły po wydaniu tego wyroku (zob. m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 20 lutego 2013r., sygn. akt I ACa 1168/12, LEX nr 1311983, Sadu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 18 grudnia 2012r., sygn. akt I ACa 1215/12, LEX nr 1259687).

W rozpoznawanej sprawie powód powołuje się na okoliczność opisaną w art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c.

Ponieważ przedmiotowy tytuł wykonawczy jest orzeczeniem sądu, zatem w istocie przesłanką powództwa opozycyjnego może być wyłącznie zdarzenie, które nastąpiło po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub po zamknięciu rozprawy i wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; ewentualnie zarzut spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

W rozpoznawanej sprawie powód argumentował, że postanowienie o przybiciu dotknięte jest wieloma uchybieniami (brak skutecznego powiadomienia powoda o terminie licytacji, brak doręczenia powiadomienia o przybiciu, błędnie sporządzony operat szacunkowy nieruchomości), a ewentualne przywrócenie powodowi terminu na złożenie zażalenia, winno skutkować uchyleniem zaskarżonego rozstrzygnięcia i w konsekwencji uchyleniem postanowienia o przysądzeniu prawa własności lokalu. Wskazywał, że w grudniu 2018 r. złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi z dnia 9 maja 2017 r. w sprawie II 1Co 711/16 o przybiciu prawa własności lokalu, które do momentu wytoczenia przedmiotowego powództwa o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego nie zostało rozpoznane przez sąd.

Zgodnie z art. 987 k.p.c., po zamknięciu przetargu, sąd w osobie sędziego albo referendarz sądowy, pod którego nadzorem odbywa się licytacja, wydaje na posiedzeniu jawnym postanowienie co do przybicia na rzecz licytanta, który zaofiarował najwyższą cenę, po wysłuchaniu tak jego, jak i obecnych uczestników.

Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi, prowadzący nadzór na egzekucją z nieruchomości w postępowaniu Km 165/16, w dniu 9 maja 2017 r. udzielił na rzecz licytantki - J. K. przybicia prawa własności lokalu. Postanowienie to uprawomocniło się 17 maja 2017 r. Ponieważ licytantka uiściła 125 700 zł tytułem ceny nabycia lokalu, Sąd w dniu
7 sierpnia 2017 r. przysądził prawo własności lokalu na jej rzecz, nakładając na dłużnika obowiązek wydania własności lokalu – zgodnie z art. 998 §1 k.p.c.

Postanowienie o przy sądzeniu własności lokalu powód zaskarżył zażaleniem, które zostało oddalone przez Sąd Okręgowy na podstawie art. 998 §2 k.p.c.

Wskazać przy tym należy, że postanowienie o przybiciu uprawomocniło się w dniu 6 maja 2017 r., wobec jego niezaskarżenia, przy czym wniosek dłużnika o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 9 maja 2017 r. o przybiciu został odrzucony jako złożony po terminie.

Analiza przedstawionego materiału dowodowego zgromadzonego w aktach niniejszej sprawy oraz załączonych aktach Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi sygn. II 1Co 711/16 i II C 363/28 oraz aktach postępowania egzekucyjnego Km 165/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi D. N. i ustalony przez Sąd chronologiczny ciąg zdarzeń składający się na stan faktyczny sprawy doprowadziły do wniosku, że przedmiotowe powództwo nie zasługuje na uwzględnienie z uwagi na niedopuszczalność badania na obecnym etapie postępowania podniesionych przez powoda zarzutów odnoszących się do uchybień postępowania egzekucyjnego powstałych przed wydaniem postanowień o przybiciu i przysądzenie własności lokalu, które choć niewątpliwe, nie mogą mieć jednak wpływu na prawa nabyte licytantki J. K.. Wskazać bowiem należy, że samo pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci BTE, stanowiącego podstawę wszczęcia postępowania egzekucyjnego Km 165/16, orzeczone prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi z dni 6 listopada 2017 r. w sprawie II C 363/17, które skutkowało umorzeniem postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 826 k.p.c. powoduje uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych, ale nie może naruszać praw osób trzecich, do których należy zaliczyć licytanta wygrywającego przetarg, który po dopełnieniu warunków licytacyjnych uzyskuje prawo do przysądzenia własności. Umorzenie postępowania nie ma zatem wpływu na treść postanowienia o przysądzeniu własności, którego przesłankami są prawomocność przybicia i wykonanie warunków licytacyjnych.

Z art. 998 § 2 wynika, że podstawą zażalenia na postanowienie o przysądzeniu nie mogą być uchybienia sprzed uprawomocnienia się przybicia. Postanowienie o przybiciu uprawomocniło się 17 maja 2017 r., a postanowienie o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego w trybie zabezpieczenia powództwa przeciwegzekucyjnego zostało wydane przez Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi w dniu 23 maja 2017 r., a zatem już po uprawomocnieniu się postanowienia o przybiciu. Wydając postanowienie o przysądzeniu własności Sąd ma obowiązek zbadać tylko okoliczności wskazane w art. 998 §1 k.p.c w tych okolicznościach postanowienie o przysądzeniu było prawidłowe, ponieważ zostało oparte na przepisach procedury cywilnej.

Wskazywane przez powoda uchybienia były już przedmiotem rozpoznania sądu w związku ze składanymi przez niego w toku postępowania egzekucyjnego zażaleniami. Skoro uchybienia te nie mogą być nawet przedmiotem zażalenia, to tym bardziej nie stanowią one okoliczności objętych hipoteza art. 840 §1 pkt. 2 k.p.c. Powód nie wykazał, aby po powstaniu tytułu egzekucyjnego stanowiącego przedmiot powództwa nastąpiły nowe zdarzenia, wskutek których zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane.

Jak wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 17 lipca 2002 r. V CK 200/02, postępowanie egzekucyjne ma charakter stadialny i składa się z wyodrębnionych, niezależnych faz. Z tej przyczyny środki odwoławcze (zarzuty) funkcjonują autonomicznie w obrębie każdej fazy, bez możliwości ich "przenoszenia" na fazę wcześniejszą. Przy egzekucji z nieruchomości, fazy przybicia oraz przysądzenia własności kończą postanowienia podlegające zaskarżeniu zażaleniem i kasacją (art. 997 k.p.c. i art. 998 § 2 k.p.c. oraz art. 775 ¹ § 2 k.p.c.), podobnie jak przy orzekaniu co do istoty sprawy. Przepis art. 998 § 2 k.p.c. stanowi, że podstawą zażalenia na postanowienie o przysądzeniu własności nie mogą być uchybienia sprzed uprawomocnienia się przybicia. W judykaturze podkreśla się, iż wszystkie uchybienia, o których mowa jest w art. 998 § 2 k.p.c., należy traktować w sposób jednolity, bez dopuszczenia jakiegokolwiek wyjątku. Następuje tu bowiem swoiste, związane z prawomocnością, sprekludowanie możności podnoszenia uchybień procesowych oraz innych wadliwości postępowania i orzekania (zob. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 4 października 1972 r., III CZP 69/72 - OSNCP 1973, z. 5, poz. 74).

W okolicznościach niniejszej sprawy powód powołuje się wyłącznie na uchybienia sprzed uprawomocnienia się przybicia, w sytuacji gdy tego rodzaju zarzuty są już sprekludowane.

Okoliczności, na które powołuje się powód są przy tym w istocie zarzutami wobec czynności podejmowanych przez bank, na które pozwana nie miała wpływu i nie ma z nimi nic wspólnego.

Zgodnie z art. 999 § 1 k.p.c. prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest tytułem wykonawczym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości i opróżnienia znajdujących się na tej nieruchomości pomieszczeń bez potrzeby nadania mu klauzuli wykonalności.

J. K. uczestniczyła w licytacji komorniczej, uzyskała przybicie, a następnie przysądzenie własności, którego konsekwencją jest nałożenie na powoda obowiązku wydania jej nieruchomości.

W rozpoznawanej sprawie powód, wskazywał na oczywistą – w jego ocenie, sprzeczność wykonania postanowienia o przysądzeniu prawa własności lokalu, będącego jednocześnie zaskarżonym tytułem wykonawczym z zasadami współżycia społecznego, podnosząc że postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 165/16 prowadzone było w oparciu o wadliwy od samego początku tytuł wykonawczy, który następnie został uchylony, a dodatkowo w toku tego postępowania doszło do podjęcia kolejnych wadliwych czynności egzekucyjnych, w wyniku których doszło do licytacji lokalu powoda, a następnie, mimo istnienia oczywistych błędów tego postępowania, a następnie – mimo istnienia oczywistych błędów postępowania (dotyczących m.in. operatu szacunkowego, w którym biegły dokonał wyceny spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, zamiast wyceny prawa własności lokalu), Sąd wydał postanowienia o przybiciu i przysądzeniu prawa własności nieruchomości, przy czym do wydania tych postanowień doszło w czasie zawieszonego postępowania egzekucyjnego, a zatem w czasie, w którym Sąd zobowiązany był powstrzymywać się od dokonywania dalszych czynności egzekucyjnych.

Wskazane uchybienia stanowią, w ocenie powoda, wyjątkowe okoliczności powodujące, że po powstaniu zaskarżonego tytułu wykonawczego, nastąpił szereg wyjątkowych zdarzeń, które sprawiają że wykonanie takiego orzeczenia byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Zważyć należy, że powództwa przeciwegzekucyjnego nie można opierać wyłącznie na zawartej w art. 5 k.c. generalnej klauzuli prawa cywilnego, zgodnie z którą nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Klauzula ta stanowi wyłącznie środek prawny służący obronie zobowiązanego przed roszczeniem uprawnionego, nie stanowi zaś źródła jakiegokolwiek powództwa przeciwko uprawnionemu, gdyż nie może być ona wyłącznym źródłem powstania prawa podmiotowego w stosunku do drugiej osoby.

Bez znaczenia dla sytuacji prawnej powoda pozostaje fakt przysądzenia na rzecz pozwanej własności lokalu mieszkalnego stanowiącego przedmiot egzekucji, mimo umorzenia przez komornika postępowania egzekucyjnego w oparciu o prawomocny wyrok Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi pozbawiający wykonalności zaskarżony tytuł wykonawczy. Z okoliczności ustalonych w toku postępowania nie wynika bowiem, aby sytuacja ta zmieniła w jakikolwiek sposób położenie powoda. Powód nie upatruje przy tym niewłaściwego postępowania pozwanej w postępowaniu egzekucyjnym, a wskazuje jedynie na szereg uchybień ze strony banku i komornika powstałych w toku egzekucji. Wskazać przy tym należy, że Sąd odrzucił wniosek powoda o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 9 maja 2017 r. o przybiciu jako złożony po terminie i odrzucił jego zażalenie jako spóźnione. Należy zatem uznać, że sam powód, własnym działaniem (zaniechaniem) pozbawił się możliwości skutecznej obrony swych praw w postępowaniu egzekucyjnym. Postępowanie powoda należy uznać zatem za zmierzające do przedłużenia postępowania o opróżnienie lokalu mieszkalnego i wydanie go pozwanej. W takich okolicznościach powód, postępując sprzecznie zasadami współżycia społecznego nie może żądać ochrony w oparciu o przepis art. 5 k.c.

W tych okolicznościach Sąd uznał, że żądanie pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci postanowienia Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2017 r. wydanego w sprawie II 1Co 711/16 o przysądzeniu prawa własności lokalu mieszkalnego nr (...), położonego w Ł. przy ul. (...), stanowiącego własność powoda, na rzecz pozwanej J. K. nie zasługuje na uwzględnienie, co wobec braku przesłanek z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., skutkowało oddaleniem powództwa.

W oparciu o art. 98 k.p.c. , Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 5.400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego., które to ustalono w oparciu o § 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku ( Dz. U. z 2015 roku, poz.1804). Sąd obciążył powoda kosztami postępowania, mimo iż był on zwolniony od kosztów sądowych z uwagi na postawę powoda, który naraża pozwaną kolejnymi środkami prawnymi na kolejne koszty. Powód zamieszkuje w mieszkaniu, które już do niego należy i za to mieszkanie nie płaci. Na dodatek powód od grudnia 2019 roku ma nakazany przez Sąd zwrot ceny za lokal ( wobec pozbawienia BTE wykonalności) . Kwota ta znajduje się w depozycie sądowym. Powód nie potrafił powiedzieć czemu pieniędzy tych nie odebrał.

Jednocześnie pełnomocnikowi powoda w osobie wyznaczonego z urzędu adwokata Sąd przyznał wynagrodzenie w kwocie 3.600 złotych powiększoną o należny podatek VAT, tj. kwotę 4 428 złotych - zgodnie z § 4 ust. 1 w zw. z § 8 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. 2016.1714).

z/ odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełn. powoda.