Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29/02/2016 r.

Sąd Rejonowy w Kępnie IV Wydział Sąd Pracy w składzie:

Przewodniczący:	SSR Andrzej Dziuba
Protokolant:	Kier. sekr. Marzena Wrzalska

po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2016 r. w Kępnie

sprawy D. D.

przeciwko L. J.

o zapłatę

----------------

1.  Zasądza od L. J. na rzecz D. D. kwotę 1.105,55 zł (jeden tysiąc sto pięć złotych 55/100) netto tytułem wynagrodzenia za czas urlopu, wynagrodzenia za czas choroby oraz ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy, wraz z odsetkami za czas opóźnienia od dnia 3 września 2015 r.

2.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie

3.  Nie obciąża stron kosztami postępowania w sprawie.

4.  Oddala wniosek pozwanego o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w sprawie.

5.  Wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

IV.P.83/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 9 listopada 2015 r. powód D. D. wystąpił przeciwko pracodawcy L. J. o zapłatę kwoty 1.221,37 zł z odsetkami od dnia 2 września 2015 r.

W uzasadnieniu podał, że na kwotę dochodzonego roszczenia składa się należność z tytułu choroby za okres 9 dni od 11.08.-19.08.2015 r. tj. kwota 362,43 zł brutto, za urlop wypoczynkowy w ilości 14 dni tj. kwota 1.166,20 zł brutto oraz za dwa dni z tytułu krwiodawstwa w kwocie 166,60 zł brutto, co daje według wyliczeń pozwu kwotę netto dochodzona pozwem.

Powód podał również, że z kwot tych pracodawca się z nim nie rozliczył mimo, że podpisana została lista obecności, lista płac i świadectwo pracy.

W dniu 23 listopada 2015 r. wydany został w sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym nakazujący pozwanej zapłatę całej kwoty netto dochodzonej pozwem.(k-8)

Nakaz zapłaty doręczony został pozwanej dnia 4 grudnia 2015 r. (k-12).

W dniu 14 grudnia 2015 r. za pośrednictwem poczty złożony został przez pozwaną sprzeciw od nakazu zapłaty.

Uznając skuteczność złożonego sprzeciwu w zarządzeniu z dnia 15 grudnia 2015 r. przewodniczący stwierdził, że nakaz zapłaty w postepowaniu upominawczym z dnia 23 listopada 2015 r. stracił moc i sprawę skierował na rozprawę.

W złożonym sprzeciwie Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości trzykrotności stawki minimalnej podnosząc zarzuty, że brak jest podstaw do zasądzenia kwoty dochodzonej pozwem bowiem z załączonych dokumentów nie wynika, iż pozwany jest zobowiązany do zapłaty kwoty dochodzonej przez powoda. Pozwana wskazała ponadto, że nie jest prawdą aby pozwany nie wypłacił powodowi wynagrodzenia za wykorzystany urlop wypoczynkowy, z tytułu choroby za okres 9 dni oraz za urlop z tytułu krwiodawstwa. W sprzeciwie podniesiono ponadto, że żądanie powoda zapłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego oraz społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa.

Pozwany w uzasadnieniu wskazał ponadto, że powód od 1 do 10 sierpnia nie stawił się w pracy, nie podając przyczyny nieobecności i nie przedkładając wniosku urlopowego a następnie 11 sierpnia 2015 r. przesłał zwolnienie lekarskie za okres od 11 do 19 sierpnia 2015 r. Pozwany wskazał, że poinformował powoda, że w związku z nieusprawiedliwioną nieobecnością zmuszony będzie złożyć mu wypowiedzenie umowy o pracę; jednak kierując się troska o przyszłość pracownika odstąpił od zwolnienia w trybie art. 52 k.p. za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych.

Dnia 20 sierpnia to powód złożył wypowiedzenie umowy o pracę za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia, nie stawiając się w pracy w okresie wypowiedzenia mimo, że pracodawca nie zwolnił go od obowiązku świadczenia pracy, powód nie wypisał też wniosku urlopowego.

W dniu 2 września 2015 r. powód stawił się w siedzibie pracodawcy gdzie ustalono, że nieusprawiedliwiona nieobecność powoda w pracy w czasie okresu wypowiedzenia zaliczona zostanie na poczet urlopu wypoczynkowego przysługującego powodowi. Tego tez dnia powód pokwitował indywidualna listę płac oraz odebrał od pozwanego wypłatę za sierpień i wrzesień czego świadkiem był syn pozwanej.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany wskazał ponadto, że wypłacił powodowi wynagrodzenie za okres od 1 sierpnia do 10 sierpnia mimo, że ten nie świadczył wówczas pracy na rzecz pracodawcy. Dlatego tez roszczenie powoda należy uznać za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Mimo wcześniejszego oświadczenia, że pozwany zaprzecza jakoby nie wypłacił powodowi wynagrodzenia za wykorzystany urlop wypoczynkowy, z tytułu choroby oraz za urlop z tytułu krwiodawstwa to w końcowym fragmencie uzasadnienia sprzeciwu pozwany wskazał, że powód nigdy nie zgłaszał mu urlopu z tytułu krwiodawstwa a nawet gdyby ta sytuacja miała miejsce to wypłaca powodowi wynagrodzenie za prace w trakcie trwania umowy o pracę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód D. D. zatrudniony został u pozwanej L. J. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwa (...) w B. na umowę o pracę na okres 2 lat jako stolarz w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem miesięcznym 1.750 zł brutto. W umowie tej zawarto sformułowanie, że może ona zostać rozwiązana za dwutygodniowym wypowiedzeniem.

Dowód: umowa o prace z dnia 27 marca 2015 r. w aktach osobowych.

Mimo tak zawartej umowy ustalaniem warunków zatrudnienia dla pracowników zatrudnionych u pozwanej zajmował się syn właścicielki M. J..

To z M. J. powód ustalił, że praca wykonywana będzie 8 godzin dziennie z wynagrodzeniem 10 złotych na godzinę i rozliczeniem co tydzień i wypłatą w piątek lub sobotę. Ze względu na częsty brak środków finansowych na dokonywanie wypłat M. J. wówczas kiedy pozyskał pieniądze zawoził je powodowi do domu i dokonując wypłat w sposób uzgodniony nie brał pokwitowań. Zasadą obliczania wynagrodzenia była ilość przepracowanych godzin pomnożona przez kwotę 10 zł. Zazwyczaj tygodniowo M. J. przekazywał powodowi kwote netto 400 zł

Listy wypłat nie były prowadzone regularnie co miesiąc a kwoty pobrane kwitowane były na listach wypłat w różnych dłuższych okresach czasu i w kwotach nieodzwierciedlających wysokości otrzymanych świadczeń ale wynikających z tresci zawartej umowy..

W zakładzie brak jest list obecności powoda poza listą obecności za miesiąc sierpień na której w rubryce (...) znajdują się nie odpowiadające rzeczywistości wpisy co do obecności w pracy.

Dowód: Zeznania świadka M. J. k- 55 akt, świadka L. K. k- 64 akt, świadka E. D. k-51-52 akt, wyjaśnienia powoda, lista obecności za sierpień k-48 akt (ksero-k-22).

Za miesiące od marca do lipca 2015 r. powód otrzymywał wynagrodzenie za faktycznie godzinowo wykonaną pracę według stawi 10 zł na godzinę, choć na listach wypłat kwitował wynagrodzenie w wysokości wynikającej z zawartej umowy i za ten okres został w całości rozliczony.

Dowód: listy wypłat wynagrodzeń za miesiąc lipiec k- 48, za miesiąc marzec, kwiecień, maj i czerwiec - w aktach osobowych, kserokopie list wypłat za kwiecień i czerwiec k-26-27.

Od dnia 1 do 10 sierpnia twierdząc, że nie ma za co dojechać do pracy powód przestał świadczyć pracę i nie miał za ten okres zapłacone. Nie usprawiedliwił tego okresu ponieważ nie potrafił się dodzwonić do M. J., którego traktował jako swojego pracodawcę.

Od dnia 11 sierpnia 2015 e. do 19 sierpnia powód przebywał na zwolnieniu lekarskim, którego celowość nie została przez pracodawcę zweryfikowana.

Pismem z dnia 20 sierpnia 2015 r. powód wypowiedział pozwanemu umowę o pracę z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia i w okresie wypowiedzenia nie świadczył pracy.

Dowód: zwolnienie lekarskie oraz wypowiedzenia w aktach osobowych, kserokopie k-23-24 akt, wyjaśnienia stron- niesporne.

W dniu 2 września 2015 r. powód pojechał do siedziby pracodawcy aby rozliczyć się z mijającego okresu umowy o prace oraz odebrać świadectwo pracy.

Po przyjechaniu na miejsce poszedł do biura do L. J. gdzie po podpisaniu zaległych list wypłat otrzymał świadectwo pracy i nie otrzymał żadnych pieniędzy. Również M. J. nie dokonał na jego rzecz żadnej wypłaty pieniędzy.

Dowód: Listy wypłat k- 48, kserokopie k- 28-29 świadectwo pracy w aktach osobowych i ksero k- 25, wyjaśnienia powoda, zeznania świadka E. D. k- 52-53, pośrednio zeznania świadka M. J. k-55.

D. D. w dniach 22 czerwca 2015 r. i 22 kwietnia 2014 r. oddawał krew jako honorowy krwiodawca i z tego tytułu był zwolniony od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.

Dowód: zaświadczenia k- 59 – 60.

Według twierdzeń powoda potwierdzanych zeznaniami L. K. D. D. próbował dać M. J. w czerwcu zaświadczenie o tym, że oddawał krew jednak M. J. zaświadczenia tego nie przyjął twierdząc, że są to jakieś fanaberie.

M. J. słuchany w charakterze świadka zaprzeczył aby powód próbował w ten sposób usprawiedliwiać nieobecności.

Dowód: Zeznania świadków L. K. i M. J., wyjaśnienia powoda j.w.)

W aktach osobowych powoda znajduje się wyliczenie wynagrodzenia za czas choroby za 9 dni na kwotę 362,43 zł oraz wykaz urlopów i innych nieobecności w pracy gdzie odnotowane jest urlop od dnia 20 sierpnia 2015 r. oraz od dnia 3 sierpnia 2015 r. do 10 sierpnia 2015 r. z adnotację, że nie przychodził do pracy i miał to pokryte urlopem tj, 6 dni roboczych.

Dowód: akta osobowe powoda.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie wskazanych w tekście dowodów, zeznań świadków oraz wyjaśnień stron.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom powoda w zakresie w którym opisywał sposób świadczenia pracy oraz sposób rozliczania Dał wiarę również w zakresie twierdzeń, że rozliczanie następowało bez bieżących pokwitowań odbioru i list wypłat wynagrodzeń.

Jego wyjaśnienia znajdują potwierdzenie zarówno w zeznaniach świadka E. D. jak i M. J. i pośrednio L. K..

W tym zakresie sąd dał wiarę również wymienionym świadkom, bowiem ich zeznania się wzajemnie potwierdzają, są logiczne i konkretne.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom pozwanej L. J. w zakresie w jakim opisuje sposób dokonywania wypłat i stwierdza, że dokonała zapłaty w dniu 2 września 2016 r. bowiem jej wyjaśnienia SA sprzeczne z dowodami wskazanymi wyżej.

Sąd wziął również pod uwagę, że ilość dni urlopu wypoczynkowego jaki należał się powodowi za okres zatrudnienia pomiędzy stronami nie jest sporny i wzajemnie przyznany. Dlatego też do rozważań przyjęto, że powód miał prawo do 16 dni urlopu.

Sąd zważył co następuje:

Na wstępie w świetle zebranego materiału dowodowego stwierdzić należy, że dokumentacja pracownicza przedłożona przez pozwanego jest dokumentacją niekompletną i prowadzona była w sposób nierzetelny.

Brak jest list obecności za okres do sierpnia 2016 r. a lista obecności zawiera nieprawdziwe dane. Na liście tej w rubryce dla powoda odnotowano bowiem, że chociażby powód w dniu 6 sierpnia pracował, że 3 sierpnia miał urlop wypoczynkowy, nie odnotowano zwolnienia lekarskiego.

Również listy wypłat wynagrodzeń nie odpowiadają rzeczywiście pobranym przez powoda wynagrodzeniom.

Przyjąć jednak zdaniem sądu należy w ustalonym stanie faktycznym, że do końca lipca 2016 r. strony rozliczyły się między sobą z wynagrodzenia za prace i to w wyższym zakresie niżby to wynikało z przedstawionych list wypłat.

Dlatego też zdaniem sądu uznać należy, że roszczenie powoda dotyczące zapłaty za dni w których oddawał krew nie zasługuje na uwzględnienie bowiem w tym okresie pobierał on faktycznie wynagrodzenie przewyższające należność wynikająca z umowy o pracę a nadwyżka z pewnością zaspokoiłaby jego roszczenia za dwa dni płatnej nieobecności w pracy.

W świetle zebranego materiału dowodowego przyjąć zdaniem sądu należy, że od dnia 1 sierpnia 2016 r. [powód nie miał zapłaconego żadnego świadczenia.

Okres od 1 sierpnia do 10 sierpnia to rzeczywiści 6 dni pracy i zgodnie z wola powoda i pozwanego znajdująca potwierdzenie w aktach osobowych zaliczono w tym okresie nieobecność jako urlop wypoczynkowy.

Okres od 11 sierpnia 2015 r. do 19 sierpnia 2015 r. to okres przebywania powoda na zwolnieniu lekarskim.

Okres od 20 sierpnia 2016 r. to czas kiedy powód nie świadczył pracy A. do jej ustania.

Pracodawca nie podjął w tym czasie żadnych kroków aby można było uznać, że w tym czasie powód wykorzystywał kolejne dni z urlopu wypoczynkowego.

Uznać zatem należy, że na dzień rozwiązania umowy o prace należał się powodowi ekwiwalent pieniężny za 10 dni urlopu nie wykorzystanego.

Przyjmując założenie wskazane wyżej, że brak jest podstaw aby uznać, iż od 1 sierpnia 2015 r. powodowi zapłacone było jakiekolwiek wynagrodzenie sąd uznał, że kwota dochodzona przez niego z tytułu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy, za czas choroby i ekwiwalent za urlop w łącznej kwocie netto 1.105,55 zł jest zasadna co najmniej do wysokości tak określonego roszczenia.

Dlatego też wyrokiem z dnia 29 lutego 2016 r. zasądzono na rzecz powoda kwotę 1.105,55 zł netto z odsetkami za opóźnienie od dnia 3 września 2015 r. i oddalono roszczenie w pozostałym zakresie czyli co do zapłaty za dni w których oddawał krew.

O oddaleniu wniosku o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c.

Co do pozostałych kosztów orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 477 ² § 1 k.p.c.