Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 13 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Berczyńska - Bruś

Protokolant: Anna Woźniakowska

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2018 roku w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa – (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

przeciwko – P. P. (...)

o zapłatę

1. oddala powództwo,

2. zasądza od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na rzecz pozwanego P. P. (...)kwotę 1 817,00 złotych (jeden tysiąc osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

SSR Magdalena Berczyńska - Bruś

Sygn. akt V GC 1000/17

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. pozwem z dnia 14 marca 2017r. wniósł o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym od pozwanego P. P. (...)kwoty 8.112,89 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwoty 1.326,01 zł od dnia 16 kwietnia 2016r. do dnia zapłaty i z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot: 3.150,79 zł i 3.636,09 zł od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu wskazał, że pozwany kupował u powoda towary. Z tego tytułu powód wystawił faktury VAT, które były przez pozwanego spłacane po upływie terminu płatności wskazanego w treściach tych dokumentów. Ponadto do zapłaty pozwanemu pozostała jeszcze kwota 1.326,01 zł z tytułu należności głównej z faktury VAT nr (...). Na kwotę 3.150 zł złożyła się kwota 33,75 zł stanowiąca skapitalizowane odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych liczone od kwoty 16.208,33 zł od dnia 8 kwietnia 2016r. do dnia 15 kwietnia 2016r. (dot. częściowej spłaty faktury VAT nr (...)) i kwota 3.116,94 zł tytułem skapitalizowanych odsetek umownych w wysokości 14 % w stosunku rocznym od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty.

Oprócz należności z faktur VAT objętych pozwem powód domagał się stosownej rekompensaty w kwocie 3.636,09 zł, wskazanej w art. 10 ust.1 ustawy z 8 marca 2013r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Od tej kwoty powód wniósł o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty.

Do pozwu załączono faktury VAT z tytułu sprzedaży pozwanemu pszenżyta i pszenicy z historią rozliczenia, wezwanie do zapłaty z wyliczeniem odsetek i wyliczeniem rekompensat.

W dniu 4 kwietnia 2017r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt V GNc 1051/17 zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany, zachowując ustawowy termin wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa w oparciu o zarzut częściowej zapłaty oraz nie udowodnienia i bezzasadności pozostałej części dochodzonej przez powoda należności. Pozwany wniósł o zasadzenie zwrotu kosztów postępowania. Pozwany podniósł, że cześć z dochodzonej przez powoda należności głównej w kwocie 1.326,01 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) została uregulowana przez umorzenie, na skutek potrącenia wzajemnych wierzytelności stron dokonanego przez pozwanego. Pozwany zakwestionował powództwo również w zakresie kwoty 3.150,79 zł, wskazując, że pozwany nie ma podstaw aby domagać się od pozwanego zasądzenia umownych odsetek za opóźnienie w wysokości 14% w stosunku rocznym. Pozwany nigdy nie wyrażał zgody na umowne oprocentowanie opóźnionych płatności wobec powoda, a w szczególności oprocentowanie w wysokości 14 % w stosunku rocznym. Faktury nie zostały podpisane przez pozwanego, a pozwany nigdy tego zapisu nie akceptował. Wobec błędnego wyliczenia należności pozwany nie może domagać się od pozwanego rekompensaty w wysokości 40 euro liczonej od każdej faktury. Ponadto pozwany podniósł, że domaganie się zapłaty 40 euro od każdej opóźnionej płatności narusza art. 5 k.c., gdyż czyni to w sposób sprzeczny ze społeczno – gospodarczym przeznaczeniem prawa do rekompensaty przewidzianego w art. 10 ust. 1 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ponieważ poza kosztami zastępstwa procesowego, o zasądzenie których wnosi w pozwie nie poniósł żadnych dodatkowych wydatków związanych z odzyskiwaniem należności, przy czym wysokość dochodzonej przez powoda rekompensaty przekracza kwotę dochodzonych odsetek, co prowadzi do nieuzasadnionego wzbogacenia powoda.

Do sprzeciwu załączono kompensatę z dnia 14 kwietnia 2016r. wystawioną przez pozwanego i wymienione w niej dokumenty księgowe.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał żądanie pozwu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony współpracowały od dwóch lat. Pozwany kupował od powoda pszenicę, łubin czy inne zboża. Powód również kupował zboża od pozwanego. Projekt kontraktu stron przygotowała firma (...). Powód dostarczał pozwanemu pszenicę od września do października 2016r. w ilości 500 ton. Za pośrednictwem biura brokerskiego było wskazane miejsce dostawy. Transakcje z pozwanym zawierał prezes zarządu M. M.. O dostawach zarządzał prezes. Pszenicę dostarczano do portu w G.. Zlecenia transportowe wypełniali pracownicy logistyki pozwanego. Drogą mailową uzgadniano dostawy. Umowa została zrealizowana, pszenica dostarczona. Powód wystawiał faktury, na podstawie zestawień wystawianych przez pozwanego. Podstawą były również dokumenty kierowcy potwierdzające załadunek i rozładunek. Pozwany dokonał płatności za faktury, tylko nie w określonych w nich terminach. Zostały wystawione noty odsetkowe, zgodnie ze wskazaną w programie komputerowym powoda wysokością odsetek za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie. Pozwany nie zgłaszał zastrzeżeń, że treść faktur nie odpowiada umowie. Zdarzały się sytuacje, gdy pozwany nie chciał przyjąć faktury z uwagi na to, że nie były ujęte potrącenia wynikające z gorszej jakości towaru. Powód nie uznał kompensaty pozwanego i odesłał ją bez księgowania ponieważ ujęto w niej noty odsetkowe i rachunek, których powód nie miał.

Dowód: zeznania świadka M. C. (00:06:57 –

00:34:05 minuta rozprawy z dnia 13.09.2017r.)

Powód wystawił wobec pozwanego na podstawie zamówienia (...) z dnia 23.03.2016r. w dniu 24 marca 2016r. fakturę VAT nr (...) z tytułu sprzedaży pszenżyta w ilości 25,1 ton za cenę 615 zł na łączną kwotę 16.208,33 zł, płatną w terminie 14 dni do dnia 7 kwietnia 2016r. Odbiór faktury nie został potwierdzony przez pozwanego. Powód sporządził historię rozliczenia do tej faktury, w której wskazał, że w dniu 15 kwietnia 2016r. nastąpiła wpłata bankowa w kwocie 14.882,32 zł. Do zapłaty pozostał kwota 1.326,01 zł.

Dowód: faktura VAT (...) (k.7 akt), Historia rozliczenia (k. 8 akt)

W dniu 14 kwietnia 2016r. przedstawicielka pozwanego A. B. wystawiła dokument kompensaty przedstawiając do potrącenia kwotę 1.326,01 zł wynikającą z faktury (...) z 24 marca 2016r. z należnościami w kwocie 181,43 zł wynikającej z Faktury FS 871/DS./ (...) z 29.07.2015r., w kwocie 344,48 zł z Noty Księgowej (...) z 21 maja 2015r., w kwocie 258,57 z Noty zbiorczej z 18.11.2015r. i w kwocie 541,53 zł z Noty zbiorczej z 12.11.2015r.

Dowód: Kompensata z 14.04.2016r. (k. 79 akt)

Kompensata z dnia 14 kwietnia 2017r. została wysłana do powoda przez pracownicę pozwanego O. K. listem zwykłym.

Dowód: oświadczenie O. K. (k. 163 akt)

Należność w kwocie 181,43 zł wynikająca z faktury FS 871/DS./ (...) wynika z rozliczenia należności wynikającej z faktury VAT (...) wystawionej przez pozwanego wobec powoda w dniu 29 lipca 2015r. w kwocie 177.564,24 zł z tytułu sprzedaży rzepaku konsumpcyjnego z korektą faktury VAT (...) z 20.08.2015r. na kwotę 2.569,02 zł, kompensatą zobowiązań z dnia 26.08.2016r. dokonaną przez księgową pozwanego A. B. na kwotę 153.876,10 zł, wpłaty powoda w dniu 23 września 2015r. kwoty 3.918,08 z na poczet tej faktury i korekty faktury VAT (...) do faktury FS 990/DS./ (...) z 13.08.2015r. na kwotę 4.104,77 zł.

Dowód: faktura VAT (...)./ (...) z 28.07.2015 (k. 80 akt), korekta

faktury VAT (...) z 20.08.2015 (k. 158 – 159 akt), kompensata z

26.08.2015r. (k. 161 akt), wyciąg z rachunku bankowego pozwanego

z 23.09.2015r. (k. 157 akt), korekta faktury VAT (...) z 20.08.2015

(k. 160 akt), Historia rozliczenia faktury FS 871/DS./ (...) z

26.09.2017 (k. 156 akt)

Ujęta w Nocie księgowej (...) z 21 maja 2015r. kwota 344,48 zł wynika z różnicy należności wynikającej z faktury FS (...) wystawionej przez pozwanego wobec powoda z tytułu sprzedaży łubinu za kwotę 13.132,80 zł z terminem płatności do 3.04.2015r., a dokonaną przez powoda wpłatą w dniu 8.04.2015r. w kwocie 3.148,67 w walucie euro, która po przeliczeniu według kursu euro obowiązującego w dniu 7.04.2015r. wyniosła 12.788,32 zł.

Dowód: Nota księgowa nr (...) z 21.05.2015r. (k. 81 akt), faktura VAT

(...) z 20.03.2015r. (k.146 akt), wyciąg z rachunku

bankowego pozwanego (k. 147 akt), Tabela A kursów średnich z

7.04.2015r. (k. 148 akt)

W dniu 12 listopada 2015r. pozwany wystawił Notę zbiorczą na kwotę 541,53 zł z tytułu odsetek za opóźnienie w zapłacie faktur FS (...) i FS (...).

Dowód: Nota zbiorcza z 12.11.2015r. (k. 83 akt), faktura VAT

(...) z 2.10.2015 (k. 153 akt), faktura VAT

(...) z 2.10.2015r. (k.154 akt), wyciąg z rachunku

bankowego pozwanego z 10.11.2015r. (k. 155 akt)

W dniu 18 listopada 2015r. pozwany wystawił Notę zbiorczą na kwotę 258,57 zł z tytułu odsetek za opóźnienie w zapłacie faktur FS (...) i FS (...).

Dowód: Nota zbiorcza z 18.11.2015r. (k. 82 akt), faktura VAT

(...) z 7.10.2015 (k. 149 akt), wyciąg z rachunku

bankowego pozwanego z 17.11.2015r. (k. 150 akt), faktura VAT

(...) z 6.10.2015r. (k.151 akt), wyciąg z rachunku

bankowego pozwanego z 16.11.2015r. (k. 152 akt)

Nota księgowa (...) z 21 maja 2015r., nota zbiorcza z 12 listopada 2015r. i nota zbiorcza z 18 listopada 2015r. zostały wysłane do powoda przez pracownicę pozwanego E. Pasiekę listem zwykłym.

Dowód: oświadczenie E. Pasieki z 18.09.2017r. (k. 162 akt)

A. B., księgowa pozwanego posiadała jego upoważnienie do składania oświadczeń woli w zakresie rozliczania zobowiązań i wierzytelności wobec kontrahentów, do podpisywania potwierdzeń sald oraz potrącania i kompensowania wzajemnych wierzytelności.

Dowód: upoważnienie pozwanego dla A. B. (k. 183 akt)

Za pośrednictwem brokera Z. O. z G. strony zawarły w dniu 19 kwietnia 2016r. pisemną umowę nr (...) na zakup przez pozwanego od powoda pszenicy konsumpcyjnej luzem, zbiór 2016. Umowa została zawarta na zakup w ilości 500 ton metrycznych pszenicy przy wskazaniu jej parametrów jakościowych. Ponadto ładunek miał być wolny od żywych insektów, zdrowy o jakości handlowej, o zapachu i kolorze swoistym. Termin realizacji przewidziano od 1 sierpnia 2016r. do 30 września 2016r. Cenę ustalono na 675 zł za tonę plus VAT. Płatność miała nastąpić przelewem bankowym – 100 % płatności po dostawie towaru i najpóźniej 14 dni od daty otrzymania oryginału faktury dostarczonej przez sprzedającego. Wszelkie zmiany umowy wymagały dla swej ważności akceptacji przez obie strony a następnie pisemnego potwierdzenia dokonania zmian, wysłanego przez Brokera drogą elektroniczną. Strony wspólnie uznają podpisanie umowy oraz wszystkich dokumentów z nią związanych drogą elektroniczną (np.fax, poczta elektroniczna) za wiążące.

Dowód: umowa stron z dnia 19.04.2016r. (k. 145 akt)

W dniu 21 września 2016r. powód wystawił wobec pozwanego na podstawie zamówienia z dnia 19 kwietnia 2016r. i zamówień z dnia 21 września 2016r.faktury VAT nr (...). W fakturach wskazano czternastodniowy termin płatności do dnia 5 października 2016r oraz odsetki za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek za opóźnienie (aktualnie 14 % rocznie). Odbiór faktur nie został potwierdzony datą i podpisem pozwanego. Faktury zostały zapłacone przez pozwanego, co potwierdza Historia rozliczenia do każdej faktury sporządzona przez powoda.

Dowód: faktury VAT z 21.09.2016r. z Historiami rozliczenia (k. 9 – 16 akt)

W dniu 28 września 2016r. powód wystawił wobec pozwanego na podstawie zamówienia z dnia 21 września 2016r. i zamówień z dnia 28 września 2016r. faktury VAT nr (...). W fakturach wskazano czternastodniowy termin płatności do dnia 12 października 2016r oraz odsetki za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek za opóźnienie (aktualnie 14 % rocznie). Odbiór faktur nie został potwierdzony datą i podpisem pozwanego. Faktury zostały zapłacone przez pozwanego, co potwierdza Historia rozliczenia do każdej faktury sporządzona przez powoda.

Dowód: faktury VAT z 28.09.2016r. z Historiami rozliczenia (k. 16 - 22 akt)

W dniu 7 października 2016r. powód wystawił wobec pozwanego na podstawie zamówienia z dnia 28 września 2016r. i zamówień z dnia 7 października 2016r. faktury VAT nr (...) z korektą nr (...). W fakturach wskazano czternastodniowy termin płatności do dnia 21 października 2016r oraz odsetki za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek za opóźnienie (aktualnie 14 % rocznie). Odbiór faktur nie został potwierdzony datą i podpisem pozwanego. Faktury zostały zapłacone przez pozwanego, co potwierdza Historia rozliczenia do każdej faktury sporządzona przez powoda.

Dowód: faktury VAT z 7.10.2016r. z Historiami rozliczenia (k. 23 - 39 akt)

W dniu 13 października 2016r. powód wystawił wobec pozwanego na podstawie zamówienia z dnia 13 października 2016r fakturę VAT nr (...). W fakturze wskazano czternastodniowy termin płatności do dnia 27 października 2016r oraz odsetki za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek za opóźnienie (aktualnie 14 % rocznie). Odbiór faktury nie został potwierdzony datą i podpisem pozwanego. Faktura została zapłacona przez pozwanego, co potwierdza Historia rozliczenia do każdej faktury sporządzona przez powoda.

Dowód: faktura VAT z 13.10.2016r. z Historią rozliczenia (k. 40 - 41 akt)

W dniu 3 listopada 2016r. powód wystawił wobec pozwanego na podstawie zamówienia z dnia 14 października 2016r. fakturę VAT nr (...). W fakturze wskazano czternastodniowy termin płatności do dnia 17 listopada 2016r oraz odsetki za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek za opóźnienie (aktualnie 14 % rocznie). Odbiór faktury nie został potwierdzony datą i podpisem pozwanego. Faktura została zapłacona przez pozwanego, co potwierdza Historia rozliczenia do faktury sporządzona przez powoda.

Dowód: faktury VAT z 3.11.2016r. z Historią rozliczenia (k. 42 - 43 akt)

W dniu 22 listopada 2016r. powód wystawił wobec pozwanego na podstawie zamówienia z dnia 3 listopada 2016r. i zamówień z dnia 22 listopada 2016r. faktury VAT nr (...). W fakturach wskazano czternastodniowy termin płatności do dnia 6 grudnia 2016r oraz odsetki za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek za opóźnienie (aktualnie 14 % rocznie). Odbiór faktur nie został potwierdzony datą i podpisem pozwanego. Faktury zostały zapłacone przez pozwanego, co potwierdza Historia rozliczenia do każdej faktury sporządzona przez powoda.

Dowód: faktury VAT z 22.11.2016r. z Historiami rozliczenia (k. 44 - 49 akt)

Informacja o odsetkach na fakturze jest standardowa, stosowana wobec wszystkich klientów. Zapis o odsetkach jest w programie komputerowym, który generuje się w momencie wystawienia faktury. Wystawiająca faktury K. B., nie opierała się w tym względzie na umowie stron, koncentrując się jedynie na ilości towaru, jego cenie i czternastodniowym terminie płatności od daty wystawienia faktury. Dysponowała projektem umowy, nie podpisanym przez strony. Było około dwudziestu transportów. Faktury były wysyłane do pana O., a on wysyłał je do pozwanego, ale oryginały wysyłano pocztą bezpośrednio do pozwanego. Faktura była wysyłana od razu po wystawieniu, najpóźniej na drugi dzień. Były przypadki, gdy wystawiano faktury z opóźnieniem po dostawie towaru, ale nie miało to wpływu na termin płatności, który był liczony od dnia wystawienia faktury. Nie było informacji o odbiorze towaru przy wystawieniu faktury.

Dowód: zeznania świadka K. B. (00:38:41 – 01:00:39 minuta

rozprawy z dnia 13.09.2017r.)

Jeżeli powstały jakiekolwiek opóźnienia przy dokonywaniu rozliczeń przyjętego towaru, to wynikały one z chaotycznej awizacji dostaw przez powoda. Odbioru towaru w imieniu pozwanego dokonywała firma (...). Jeżeli jakość towaru odbiegała od jakości umownej to pozwany informował o tym po otrzymaniu informacji od firmy (...) pana O.. Zdarzało się, że były faktury, które nie uwzględniały rozliczenia z żądaniem obniżenia ceny. Zdarzało się, ze pozwany wystawiał noty odsetkowe wobec powoda, ale nigdy nie były to odsetki umowne. Były one również odesłane bez jakiejkolwiek adnotacji lub informacji. Pozwany co roku miał problemy z powodem z ustaleniem sald. Wynikało z nich, że powód nie księgował not odsetkowych pozwanego.

Dowód: zeznania pozwanego (01:04:31 –01:23:47 minuta rozprawy z dnia

13.09.2017r.)

W dniu 3 marca 2017r. pełnomocnik powoda wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 8.280,22 zł, na którą składają się należności z faktur w kwocie 1.326,01 zł i 3.318,12 zł oraz rekompensata za koszty odzyskiwania należności w łącznej wysokości 3.636,09 zł.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 3 marca 2017r. (k. 50 – 51 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, zeznań świadków M. C. i K. B. oraz pozwanego.

Sąd ograniczył dowód z zeznań stron do przesłuchania pozwanego na podstawie art. 302 § 1 k.p.c. albowiem powód nie stawił się na rozprawę, prawidłowo wezwany do osobistego stawiennictwa pod rygorem pominięcia dowodu z ich zeznań.

Sąd zważył co następuje:

Strony łączyły umowy sprzedaży przez które sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 kodeksu cywilnego).

Powód spełnił obowiązki wynikające z umowy sprzedaży pszenicy konsumpcyjnej zawartej w dniu 19 kwietnia 2016r. Pozwany zaś towar odebrał i zapłacił należności wynikające z faktur VAT wystawionych przez powoda przelewami bankowymi z wyjątkiem kwoty 1.326,01 zł, co do której dokonał w dniu 14 kwietnia 2016r. kompensaty z należnościami, które miał względem powoda z tytułu wymienionych w niej dokumentów.

Powód otrzymał dokument kompensaty z dnia 14 kwietnia 2016r., jednakże nie uznał go odsyłając pozwanemu. Postępowanie dowodowe wykazało jednakże, że dokument ten został przez pozwanego sporządzony prawidłowo. Pozwany wykazał dokumentami i wyciągami z rachunku bankowego, że przedstawione w dokumencie kompensaty noty księgowe i odsetkowe, nazwane notami zbiorczymi znajdują uzasadnienie faktyczne i prawne.

Zgodnie z art. 498 § 1 i 2 k.c. gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelnością drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe (art. 499 k.c.)

Potrącenie jest jednostronną czynnością prawną jednego z wzajemnych wierzycieli. Oświadczenie o potrąceniu, jako wymagające złożenia drugiej stronie, jest dokonane z chwilą dojścia do niej w taki sposób, że mogła się z nim zapoznać. Po złożeniu drugiej stronie oświadczenie to jest nieodwołalne.

Powód działający przez swoje pracownice nie mógł nie zgodzić się z dokonanym potrąceniem. Odesłanie dokumentu kompensaty nie ma znaczenia prawnego. Pracownice pozwanego zeznały, że dokument ten odesłały po zapoznaniu się z jego treścią. Oznacza to, że doszło do umorzenia wierzytelności powoda w zakresie objętym kompensatą z dnia 14 kwietnia 2016r.

Roszczenie powoda o zapłatę kwoty 1.326,01 zł jako nieistniejące podlegało oddaleniu.

Postępowanie dowodowe wykazało, że pozwany zapłacił należności wynikające z faktur VAT wystawionych przez powoda. Powód nie wykazał natomiast, że pozwany nie dochował wynikających z nich terminów płatności. W treści umowy wskazano, że czternastodniowy termin płatności liczony jest od dnia otrzymania oryginału faktury dostarczonej przez sprzedającego. Powód nie przedstawił żadnych dowodów potwierdzających datę doręczenia faktury pozwanemu. Faktury nie zawierały również podpisów osób upoważnionych przez pozwanego do ich odbioru.

Przesłanką naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie jest popadnięcie dłużnika w stan opóźnienia. Przepis ten reguluje zasady naliczania odsetek za opóźnienie w stosunku do zobowiązań wynikających z transakcji handlowych, w których termin zapłaty oznaczono w umowie. Podstawy do naliczania odsetek za opóźnienie należy doszukiwać się w treści art. 481 §1 k.c., zgodnie z którym jeżeli bowiem dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Wyliczenie przez powoda odsetek po upływie 14 dni od daty wystawienia faktury nie znajduje jednak podstawy prawnej. Takiej podstawy powód nie miał tym bardziej domagając się odsetek umownych w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie. Umowa stron nie potwierdziła aby strony umówiły się co możliwości żądania takich odsetek.

Roszczenie powoda zarówno co do zasądzenia odsetek umownych jak i ustawowych za opóźnienie podlegało oddaleniu jako nieudowodnione ze względu na niewykazanie.

Powód nie posiadał również uprawnienia do domagania się od pozwanego kwoty 3.636,09 zł stanowiącej równowartość rekompensat w wysokości 40 euro za koszty odzyskiwania należności, stanowiących koszty windykacji należności wynikających z wszystkich faktur objętych przedmiotem sprawy, a wynikających z art. 10 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 2013r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. z 28.03.2013r. poz. 203). Ustawa ta wprowadza dwa rodzaje kosztów windykacji jakich może żądać od dłużnika wierzyciel niezależnie od wysokości niezapłaconej wierzytelności. Pierwsze są kosztami zryczałtowanymi i wynoszą równowartość 40 euro, przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne (art. 10 ust. 1 ustawy). Równowartość 40 euro należy się wierzycielowi za każdym razem kiedy dłużnik przekroczy termin zapłaty ustalony w umowie bądź na fakturze, niezależnie od rzeczywiście poniesionych kosztów. Skoro powód nie wykazał przekroczenia terminów płatności przez pozwanego nie może domagać się zasądzenia od niego tej rekompensaty.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie wynikającej z art. 98 k.p.c., zasady odpowiedzialności za wynik sprawy i obciążono nimi w całości przegrywającego spór powoda. Na koszty, których zwrot należy się pozwanemu od powoda składa się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego ustalone w kwocie 1.800 zł w oparciu o § 2 pkt.4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z dnia 5 listopada 2015r. poz. 1804) wraz z opłatą skarbową w wysokości 17 zł od pełnomocnictwa.

/-/ SSR Magdalena Berczyńska-Bruś