Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 czerwca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Tadeusz Piesowicz

Protokolant: Daniel Drożdż

po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2014 roku w Nowym Sączu

na rozprawie

odwołania A. B.

od decyzji Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenowa w N.

z dnia 11 czerwca 2013 roku znak: (...)

w sprawie A. B.

przeciwko Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenowa w N.

o wypłatę uzupełniającej części renty rolniczej

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że nakazuje Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenowej w N. podjęcie wypłaty emerytury rolniczej w pełnej wysokości dla A. B. od dnia 1 maja 2013 roku.

Sygn. akt IV U 1197/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 18 czerwca 2014 roku

Decyzją z dnia 11 czerwca 2013 roku, znak: (...) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, powołując się na przepisy ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U z 2013r. poz. 1403 ze zm.), odmówił A. B. podjęcia wypłaty emerytury rolniczej w pełnej wysokości, albowiem jak wynika z posiadanej dokumentacji odwołująca jest współwłaścicielem w ½ części w gospodarstwie rolnym o ogólnej powierzchni 12,2379 ha użytków rolnych.

Od powyższych decyzji odwołała się A. B.. Wyjaśniła, iż ze względu na wiek i zły stan zdrowia nie pracuje na gospodarstwie rolnym położonym w C.. Nadto mieszka poza domem w miejscowości L. u (...).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy powołując się na argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji wniósł o oddalenie odwołania.

Bezspornym w sprawie było, iż odwołująca A. B. ur. (...), od dnia 17 stycznia 1992 roku ma przyznaną rentę rolniczą. Od dnia 1 lipca 2009 roku organ rentowy zawiesił odwołującej wypłatę części uzupełniającej emerytury. A. B. jest współwłaścicielem w ½ części użytków rolnych o ogólnej powierzchni 12,2379 ha położonych w miejscowości C..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. B. od kilkunastu lat nie mieszka na terenie gospodarstwa rolnego w miejscowości C., gospodarstwo to prowadzi jej syn B. B. wraz z żoną O. B.. Po wyprowadzeniu się z tego gospodarstwa odwołująca zamieszkała u (...) początkowo T. a od pięciu lat mieszka w L.. Odwołująca z posiadanych gruntów nie pobiera żadnych pożytków.

dowód: zeznania odwołującej k. 39

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy, której wiarygodności i mocy dowodowej żadna ze stron nie kwestionowała w toku postępowania. Sąd oparł się również na zeznaniach odwołującej. Sąd w pełni dał wiarę tym zeznaniom albowiem były one przekonujące, logiczne i pozbawione jakichkolwiek sprzeczności. W zakresie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy jednoznacznie wynika że sporne grunty nie są uprawiane przez A. B..

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie A. B. zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem niniejszego postępowania była ocena zasadności zawieszenia wypłaty części uzupełniającej emerytury rolniczej.

Zgodnie z dyspozycją art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2013 r., poz. 1403 z zm.), wypłata emerytury lub renty rolniczej z ubezpieczenia ulega częściowemu zawieszeniu na zasadach określonych w ustępie 2-8, jeżeli emeryt lub rencista prowadzi działalność rolniczą. Według ust. 3 art. 28 w/w ustawy, wypłata ulega zawieszeniu w całości, jeżeli emeryt lub rencista nie zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, z zastrzeżeniem ust. 5-7 oraz 9-10.

Ustęp 4 art. 28 cyt. ustawy stanowi, że uznaje się, iż emeryt lub rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, jeżeli ani on, ani jego małżonek nie jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem gospodarstwa rolnego i nie prowadzi działu specjalnego.

Wskazać należy, że w uzasadnieniu wyroku z dnia 27 maja 1997 r. sygn. II UKN 145/97, LEX nr 31916 Sąd Najwyższy stwierdził, że ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników przewiduje dopuszczalność częściowego zawieszenia wypłaty emerytury lub renty inwalidzkiej na zasadach przewidzianych w jej art. 28, jeżeli emeryt lub rencista prowadzi działalność rolniczą, tj. działalność, o której mowa w art. 6 pkt 3 ustawy, a więc działalność w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, w tym produkcji ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej, rybnej i leśnej. Samo posiadanie gospodarstwa rolnego, bez prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu art. 6 pkt 3 ustawy, nie uzasadnia zastosowania art. 28 ust.1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Podobnie wypowiedział się Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 8 grudnia 2004 r. sygn. III AUa 598/04, stwierdzając, iż zawieszenie wypłaty emerytury rolniczej nie dotyczy osoby jedynie posiadającej gospodarstwo rolne, ale tylko takiej osoby, która gospodarstwo rolne prowadzi i gospodarstwo to przynosi jej dochód.

Należy podkreślić, że prowadzenie działalności rolniczej w rozumieniu art. 6 pkt 1 cyt. ustawy oznacza prowadzenie na własny rachunek przez posiadacza gospodarstwa rolnego działalności zawodowej związanej z tym gospodarstwem, stałej i osobistej oraz mającej charakter wykonywania pracy lub innych czynności wiążących się z jego prowadzeniem. Osobisty charakter działalności jako cecha działalności rolniczej oznacza, że rolnik osobiście prowadzi gospodarstwo rolne, co wyraża się co najmniej w tym, że do niego zwykle należy podejmowanie decyzji dotyczących prowadzonego gospodarstwa.

W ocenie Sądu przepis ust. 4 art. 28 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. przez zapis „ uznaje się, że...” stwarza domniemanie, iż osoba będąca właścicielem (współwłaścicielem) gospodarstwa lub jego posiadaczem – prowadzi w nim działalność rolniczą. Ubezpieczony ma jednak możliwość wykazania, iż pomimo tego, że jest właścicielem (współwłaścicielem) gospodarstwa rolnego, nie prowadzi w nim działalności rolniczej. Inna interpretacja tego przepisu prowadziłaby do sprzeczności pomiędzy ust.1 a ust. 4 art. 28, ponieważ ust.1 mówi o prowadzeniu działalności rolniczej, definiowanej przez art. 6 pkt 3, który to przepis nie zalicza do prowadzenia działalności rolniczej samego faktu posiadania gospodarstwa rolnego w formie własności, bądź innego typu posiadania, a jedynie podejmowania konkretnych działań. Takie stanowisko potwierdza wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 2005 r. I UK 59/05, w którym stwierdzono; „przy ustalaniu podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników, ustawowe domniemanie, że właściciel gruntów zaliczanych do użytków rolnych prowadzi działalność rolniczą, może być obalone odpowiednimi dowodami”.

Poglądy wyrażone w tezach cytowanych orzeczeń, jak i ich uzasadnieniach, Sąd rozpoznający niniejszą sprawę w pełni podziela.

W przedmiotowej sprawie – jak wynika to z ustaleń Sądu – A. B. wykazała, iż nie prowadzi działalności rolniczej oraz nie osiąga z posiadanych nieruchomości żadnych korzyści.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że nakazał Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenowej w N. podjęcie wypłaty emerytury rolniczej w pełnej wysokości dla A. B. od dnia 11 czerwca 2013 roku.