Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 24 października 2017 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie IV Wydział Karny Odwoławczy, Sekcja ds. postępowań szczególnych i wykroczeń w składzie:

Przewodniczący: SSO Ireneusz Bieniek

Protokolant: st. sekr. sądowy Halina Gofron

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 24 października 2017 roku

w sprawie przeciwko P. K.

obwinionemu o wykroczenie z art. 124 § 1 kw,

na skutek zażalenia pokrzywdzonego S. G.,

na zarządzenie upoważnionego Sędziego Sądu Rejonowego dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie z dnia 13 lipca 2017 roku sygn. akt II W 512/16/K

w przedmiocie odmowy przyjęcia apelacji od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie z dnia 30 stycznia 2017r. sygn. akt II W 512/16/K

na zasadzie art. 437 § 2 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw

p o s t a n a w i a:

uchylić zaskarżone zarządzenie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu dla Krakowa-Krowodrzy do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem upoważniony Sędzia Sądu Rejonowego dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie, na zasadzie art. 429 § 1 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw, odmówił przyjęcia apelacji S. G., która wpłynęła do tamt. Sądu w dniu 26 czerwca 2017 roku, jako złożonej przez osobę nieuprawnioną.

Przedmiotowe zarządzenie zaskarżone zostało zażaleniem przez pokrzywdzonego S. G., który zarzucił, iż zarządzenie to jest niezgodne z domaganiem się przez niego całkowitej wymiany drzwi uszkodzonych w dniu 2 października 2017r. skarżący dodał, iż żąda zasądzenia na jego rzecz odsetek od wskazanej przez niego wartości uszkodzonych drzwi, tj. kwoty 3000 zł oraz nałożenia na Sąd kary w wysokości 10 krotnej sumy wartości uszkodzonych drzwi, tj. kwoty 30000 zł za niedotrzymanie terminu i opieszałość w prowadzeniu dochodzenia.

Sąd Odwoławczy zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne.

Pokrzywdzony skierował dwa pisma 7 maja 2016 roku, jedno na Komisariat Policji w K., a drugie do Sądu I instancji (k. 47, 48).

Z obu tych pism wynika, że nie zgadza się z wysokością szkody ustaloną we wniosku o ukaranie i domaga się wyższego odszkodowania.

Pokrzywdzony został pouczony o możliwości złożenia oświadczenia o przystąpieniu do udziału w postępowaniu w charakterze oskarżyciela posiłkowego (k. 27), które to pouczenie odebrał w dniu 4.05.2016 r. (k. 1 zał. adresowego).

Zgodnie z treścią art. 118 § 1 kpk w zw. z art. 38 § 1 kpw znaczenie czynności procesowej ocenia się według treści złożonego oświadczenia.

Treść obu wskazanych wyżej pism (k. 47, 48) w których pokrzywdzony żąda wyższego odszkodowania jednoznacznie wskazuje na wolę brania udziału w postępowaniu w charakterze strony i pomimo braku wyraźnego oświadczenia pisma te złożone z zachowaniem 7-dniowego terminu od otrzymania pouczenia powinny być uznane za oświadczenie pokrzywdzonego o woli wystąpienia w postępowaniu w charakterze oskarżyciela posiłkowego.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

SSO Ireneusz Bieniek

Sygn. akt IV 1 Kz 155/17

ZARZĄDZENIE

- (...).

K. dn. 24 października 2017r.

SSO Ireneusz Bieniek