Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE WYROKU SĄDU REJONOWEGO

W SANDOMIERZU Z DNIA 30 GRUDNIA 2020 R.

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 261/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

S. B.

w okresie od dnia 25 kwietnia 2019 r. do dnia 08 marca 2020 r. w S., woj. (...), uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz córki M. K. w kwocie 350 zł miesięcznie określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w Sandomierzu z dnia 19.03.2008 r. w sprawie sygn. akt III RC 48/08, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, tj. występek z art. 209 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  S. B. i A. M. są rodzicami małoletniej M. K..

Okoliczności bezsporne

-

2.  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Sandomierzu z dnia 19 marca 2008 r. w sprawie sygn. akt III RC 48/08 podwyższono od S. B. na rzecz M. K. alimenty z kwoty po 300 zł miesięcznie orzeczone wyrokiem przez Sąd Rejonowy w Sandomierzu z dnia 23 listopada 2005 r. w sprawie sygn. akt III RC 177/05 do kwoty po 350 zł miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-ego każdego następującego po sobie miesiąca począwszy od dnia 18 lutego 2008 r. z ustawowymi odsetkami w stosunku rocznym w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat do rąk matki małoletniej.

6

3.  Począwszy od dnia 13 czerwca 2008 r. komornik sądowy prowadzi na podstawie ww. tytułu wykonawczego postępowanie egzekucyjne. W sierpniu 2019 r. wydał on zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji alimentów za okres ostatnich dwóch miesięcy, co stało się podstawą do przyznania A. M. świadczenia pieniężnego z funduszu alimentacyjnego na rzecz córki. W okresie od 25 kwietnia 2019 r. do dnia 08 marca 2020 r. S. B. nie dokonał dobrowolnie żadnej wpłaty tytułem alimentów.

Zaświadczenie

Decyzja

Dokumentacja komornicza

Wyjaśnienia oskarżonego

3

2

13-15

31v,48

4.  S. B. był uprzednio karany za przestępstwa, w tym trzykrotnie za czyny z art. 209 § 1 k.k.

Karta karna

23-25

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

-

-

-

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-

-

-

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.

Wyrok Sądu Rejonowego w Sandomierzu z dnia 19 marca 2008 r. sygn. akt III RC 48/08

Dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

3.

Decyzja

Zaświadczenie

Dokumentacja komornicza

Wyjaśnienia oskarżonego

Dokumenty nie zostały zakwestionowane przez strony zarówno co do pochodzenia, formy, jak i treści.

Wyjaśnienia oskarżonego, w których przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu były logiczne i w pełni korespondowały z nieosobowym materiałem dowodowym, potwierdzając zasadność stawianego oskarżonemu zarzutu.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

-

-

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

S. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawej

Po zmianie dokonanej ustawą z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy Kodeks Karny oraz ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. 2017.952) która weszła w życie w dniu 31.05.2017 r. przepis art. 209 § 1 k.k. stanowi, iż odpowiedzialności karnej podlega ten, kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące. Dla przypisania odpowiedzialności karnej za ten występek nie wystarczy ustalenie, że sprawca nie wywiązuje się z nałożonego obowiązku. Konieczne jest wykazanie, że sprawca uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego. Należy w tym miejscu przytoczyć pogląd wyrażony w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 07.11.2017 r., II KK 211/17, LEX nr 2417590, że w pojęciu „uchyla się” zawarty jest zawsze negatywny stosunek psychiczny osoby zobowiązanej do świadczenia - sprawca obowiązku tego nie wypełnia, gdyż go wypełnić nie chce lub lekceważy ten obowiązek. Musi to więc być zachowanie umyślne, w którym wyraża się szczególne nastawienie psychiczne sprawcy (element subiektywny), a z drugiej strony - stan uchylania się trwający przez określony dłuższy czas (element obiektywny).

Bezspornym jest, iż oskarżony nie łożył na utrzymanie własnego dziecka w sposób zgodny z orzeczeniem wydanym w sprawie sygn. akt III RC 48/08 tut. Sądu, a powstała zaległość przekroczyła równowartość trzech świadczeń okresowych. W ocenie Sądu brak jest przy tym wątpliwości co do tego, iż oskarżony w inkryminowanym okresie miał realne możliwości, aby wywiązywać się z ciążącego na nim obowiązku. Jest bowiem osobą zdrową, w pełni sił i miał predyspozycje do wykonywania pracy zarobkowej. Całokształt przytoczonych powyżej okoliczności świadczy więc zdaniem Sądu w sposób niebudzący wątpliwości, iż oskarżony był w stanie spełniać obowiązek alimentacyjny wobec córki, jednakże zbagatelizował tą powinność, a swoim zachowaniem wykazał lekceważący stosunek do obowiązków rodzicielskich. W konsekwencji przyjąć należało, że oskarżony swym zachowaniem wypełnił znamiona czynu z art. 209 § 1 k.k.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

-

-

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

-

☐

3.5.  Uniewinnienie

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. B.

I.

I.

W ocenie Sądu czyn przypisany oskarżonemu bezsprzecznie cechuje znaczny stopień zawinienia i społecznej szkodliwości. Oskarżony będąc w pełni świadomym ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie dziecka, przy pełnej zdolności do zarobkowania, po raz kolejny wykazał bierną postawę w tym zakresie, co skutkowało brakiem zabezpieczenia materialnych podstaw egzystencji osoby dla sprawcy najbliższej, zaś sytuacja trwała przez okres niemal 1 roku.

Jako okoliczność obciążającą Sąd poczytał uprzednią karalność oskarżonego.

Zasadnicze znaczenie dla wymiaru kary winny mieć zatem stopień zawinienia sprawcy oraz właściwa relacja pomiędzy charakterem popełnionego przez niego przestępstwa a społecznym poczuciem sprawiedliwości, któremu orzekana kara winna czynić zadość jako sprawiedliwa odpłata. Znaczenie przy tym ma nie tylko dolegliwość, ale także nieuchronność kary za popełnione przestępstwo.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż karą w pełni adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego oraz stopnia zawinienia, jak również celową z punktu widzenia prewencyjnego jej oddziaływania (art. 53 § 1 k.k.) – będzie kara 4 miesięcy pozbawienia wolności, którą wymierzono na podstawie art. 209 § 1 k.k. Charakter popełnionego przestępstwa i jego skutki, oraz dotychczasowa postawa oskarżonego naruszającego porządek prawny spowodowały, iż brak było podstaw do orzeczenia wobec niego takiej kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania czy też kary łagodniejszego rodzaju. Oskarżony wymaga dalszej resocjalizacji już tylko w warunkach izolacji więziennej, gdyż jego aktualna prognoza kryminologiczna jest negatywna. W realiach niniejszej sprawy niezbędnym jest, żeby oskarżony odczuł realną i bezpośrednią dolegliwość spowodowaną bezwzględną karą pozbawienia wolności, albowiem postawa poszanowania i przestrzegania porządku prawnego, w żaden inny sposób, przez zastosowanie innych środków represji karnej nie zostanie u niego wykształtowana. Zdaniem Sądu takie rozstrzygnięcie w pełni odzwierciedla negatywną ocenę przypisanego mu czynu, a zarazem pozwoli mu na uświadomienie sobie wysokiej naganności i powagi występku, jaki popełnił oraz wdroży do realizacji obowiązku alimentacyjnego wobec córki. Określona wyrokiem kara będzie odpowiednią, w ocenie Sądu, dolegliwością karną dla niego, a jednocześnie właściwą dla zrozumienia przez S. B. własnego zachowania i wystarczającą dla niego przestrogą na przyszłość. Kara taka da jednocześnie wyraz społecznemu poczuciu sprawiedliwości i kształtowaniu świadomości prawnej społeczeństwa.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-

-

-

-

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Podsumowując powyższe rozważania, uznać trzeba, iż takie rozstrzygniecie będzie w stanie spełnić swoje cele z zakresu prewencji indywidualnej, uświadamiając oskarżonemu naganność jego postępowania oraz sprawiając, iż ponownie w przyszłości przestępstwa nie popełni.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w związku z art. 626 § 1 k.p.k. mając na uwadze sytuację majątkową oskarżonego, priorytetowy charakter ciążącego na nim obowiązku zapłaty zaległych i bieżących świadczeń alimentacyjnych oraz rodzaj orzeczonej kary.

6.  1Podpis