Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Wojciech Arczyński

Protokolant: st.sekr.sądowy Anna Niebudek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Roberta Jagusiaka

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2014 roku

sprawy J. W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 244 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Starachowicach

z dnia 13 marca 2014 roku sygn. akt II K 93/14

I.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

II.  zasądza od oskarżonego J. W. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 140 (sto czterdzieści) złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt IX Ka 624/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Starachowicach wyrokiem z dnia 13 marca 2014 roku sygn. akt II K 93/14 uznał oskarżonego J. W.winnym tego, że w dniu 4 listopada 2013 roku
w miejscowości R.gminy (...)w woj. (...), prowadząc pojazd marki S.o nr rej.(...) w ruchu lądowym nie zastosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Kielcach wyroku sygn. akt XII K 112/12 z dnia 20 kwietnia 2012 roku
w sprawie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat i kwalifikując ten czyn jako występek z art. 244 kk na zasadzie tegoż przepisu wymierzył mu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności; zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.

Apelację od tego wyroku wywiódł obrońca oskarżonego zarzucając rażącą surowość wymierzonej kary poprzez wymierzenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności wynikającą m.in. z błędnego ustalenia, iż stopień winy oskarżonego jest wysoki, zaś okoliczności sprawy oraz warunki osobiste oskarżonego powodują, że tylko kara pozbawienia wolności może wywrzeć odpowiedni wpływ na oskarżonego oraz spełnić cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa - podczas gdy należy uznać, iż stopień winy oskarżonego nie jest wysoki, sam zamiar popełnienia przestępstwa był nagły, zaś warunki osobiste oskarżonego oraz spełnienie celów zapobiegawczych i wychowawczych wobec oskarżonego oraz
w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa uzasadniają orzeczenie kary łagodniejszego rodzaju.

Mając powyższe na uwadze wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej kary poprzez:

a)  wymierzenie - przy zastosowaniu art. 58 § 3 kk - kary 2 lat ograniczenia wolności
z obowiązkiem wykonywania pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin
w stosunku miesięcznym,

ewentualnie

b)  warunkowe zawieszenie wykonania kary 4 miesięcy pozbawienia wolności;

ewentualnie

c)  wymierzenie oskarżonemu kary 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna w stopniu oczywistym.

Z jej treści wynika, że skarżący nie kwestionuje poczynionych przez Sąd Rejonowy ustaleń odnoszących się do przebiegu będącego przedmiotem osądu w sprawie niniejszej, zdarzenia, winy oskarżonego i oceny prawnej przypisanego mu przestępstwa. Skarżący koncentruje się wyłącznie na kwestiach dotyczących orzeczenia o karze.

Sąd Okręgowy uznał ustalenia poczynione przez Sąd I instancji w niekwestionowanej części za prawidłowe i nie wymagające z urzędu korekty.

Z treści zaskarżonego wyroku wynika, iż Sąd Rejonowy wymierzając oskarżonemu bezwzględną karę pozbawienia wolności wziął pod uwagę wysoki stopień szkodliwości społecznej czynu i wysoki stopień zawinienia oskarżonego polegający na zbagatelizowaniu orzeczonego w innej sprawie w dacie czynu obowiązującego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych łącząc je z uprzednią, trzykrotną karalnością oskarżonego za przestępstwa przeciwko komunikacji i to w sytuacji, w której wykonanie orzeczonych kar warunkowo zawieszono. Wyrażony przez Sąd Rejonowy pogląd, że kary te nie odnosiły wobec oskarżonego żadnych pozytywnych skutków jest poglądem
w okolicznościach sprawy zasadnym i uznanie, że wymierzona za przypisany oskarżonemu czyn bezwzględna kara pozbawienia wolności jest uzasadnione. Mimo sformułowania
w apelacji wniosków o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie oskarżonemu kary 2 lat ograniczenia wolności, jak również o warunkowe zawieszenie jej wykonania, skarżący nie dostarcza argumentów mogących uzasadniać zastosowanie zasad, o których mowa
w przepisach art. 58 § 1 kk czy art. 69 § 1 i 2 kk.

Wszystkie postulowane w apelacji zmiany zaskarżonego wyroku w części odnoszącej się do wymiaru kary w istocie zmierzają do stworzenia sytuacji, w której oskarżony mógłby odbyć zarówno karę orzeczoną w niniejszej sprawie, jak i karę orzeczoną w sprawie XII K 112/13 Sądu Rejonowego Kielcach w systemie dozoru elektronicznego, o czym skarżący pisze wprost w uzasadnieniu apelacji. Rozumowania tego Sąd Okręgowy nie podziela. Wymierzona w sprawie niniejszej kara nie ma cech kary rażąco surowej czy też niesprawiedliwej wobec czego nie można twierdzić, że Sąd Rejonowy popełnił błąd przy jej wymiarze. Fakt, że oskarżony został ukarany za konkretne przestępstwo ocenione niniejszym postępowaniu, co może mieć wpływ na sposób wykonania kar orzeczonych w innych sprawach nie może stanowić argumentu za złagodzeniem kary.

Z tych też przyczyn na zasadzie art. 437 § 1 kpk Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku. O kosztach sądowych za II instancję orzeczono na zasadzie art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych.

SSO Wojciech Arczyński

AM