Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 17 grudnia 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie, Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSA Grzegorz Krężołek
Sędziowie:SASławomir Jamróg

SO (del.) Beata Kurdziel (sprawozdawca)
po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2015 r. w Krakowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa G. D.
przeciwko P. D.

orozwód

na skutek zażalenia pozwanego P. D. na postanowienie Sądu Okręgowego w
Nowym Sączu z dnia 16 października 2015r., sygn. akt I C 1035/15
postanawia:
oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu postanowieniem wydanym dnia 16 października
2015 roku w sprawie z powództwa G. D. przeciwko P. D. o
rozwód, udzielił zabezpieczenia na czas trwania postępowania o rozwód w ten sposób, że
zobowiązał pozwanego P. D. do przyczyniania się do zaspakajania potrzeb
małoletniej córki strony J. D. urodzonej (...) kwotą po
500 zł miesięcznie, płatną z góry do dziesiątego dnia każdego następującego po sobie
miesiąca do rąk matki dziecka G. D. z ustawowymi odsetkami na wypadek
opóźnienia płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Okręgowy wskazał, że w pozwie
rozwodowym, uzupełnionym pismem z dnia 7 października 2015 roku, powódka wniosła o
udzielenie zabezpieczenia na czas trwania postępowania poprzez zobowiązanie pozwanego
do przyczynienia się do zaspokojenia potrzeb małoletniego dziecka stron kwotą po 500 zł
miesięcznie. Na uzasadnienie wniosku powódka wskazała, że od 15 sierpnia 2015 roku ze
względu na agresję męża nie mieszka w pozwanym, przy czym schronienia powódce
udzieliła siostra. Powódka dokłada się do kosztów rachunków kwotą 100 zł miesięcznie,
natomiast miesięczne koszty utrzymania dziecka powódka wyliczyła na kwotę 990 zł, na
którą składa się: wyżywienie 400 zł, ubranie 100 zł, wydatki szkolne 60 zł, środki higieny
50 zł, witaminy 30 zł, zajęcia na basenie karnet wraz z lekcjami pływania 200 zł, koszty
utrzymania mieszkania 50 zł, rozrywka i wypoczynek letni i zimowy 100 złotych. Nadto
powódka wskazała, że będzie musiała ponieść wydatki związane z uroczystościami
pierwszej komunii dziecka. Powódka pobiera wynagrodzenie w kwocie 1750 zł brutto i
spłaca kredyt w kwocie 600 zł miesięcznie. Pozwany pracuje jako kierowca z
wynagrodzeniem 2300 zł.

Sąd I instancji wskazał, że w sprawie o rozwód, obejmującej m.in. rozstrzyganie w
zakresie alimentów, jak stanowi art. 753 k.p.c., podstawą zabezpieczenia jest jedynie
uprawdopodobnienie istnienia roszczenia, przy czym samo zabezpieczenie może polegać
na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty jednorazowo lub okresowo określonych sum
pieniężnych. Stosownie do treści art. 27 k.r.o., oboje małżonkowie obowiązani są, każdy
według swych sił oraz możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do

zaspakajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli, przy czym ustanie
wspólnego pożycia nie uchyla przewidzianych w art. 27 k.r.o. obowiązków w odniesieniu
do rodziny, którą tworzą dzieci w pozostałym z nimi małżonkiem. Przesłanką obowiązku
alimentacyjnego rodziców względem dziecka jest niezdolność dziecka do samodzielnego
utrzymania (art. 133 § 1 k.r.o.), przy czym zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od
usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości
zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka może polegać
także w całości lub w części na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie
(art. 45 k.r.o.). Z twierdzeń powódki wynika, że pozwany przekazuje na utrzymanie
dziecka kwoty 300 zł miesięcznie, które nie wystarczają na zaspokojenie
usprawiedliwionych potrzeb dziecka, stąd sąd uznał za zasadny wniosek powódki o
udzielenie zabezpieczenia kosztów utrzymania wspólnego małoletniego dziecka na czas
trwania postępowania rozwodowego. Ustalając wysokość kwoty, jaką powód winien
partycypować w kosztach utrzymania dziecka, Sąd wziął pod uwagę jego wiek i
usprawiedliwione potrzeby, które obejmują wydatki związane z wyżywieniem, zakupem
odzieży, środków higieny, wydatkami na szkołę, kosztami rozrywki, dodatkowymi
zainteresowaniami czy partycypacją w kosztach utrzymania domu. Zdaniem Sądu żądana
kwota zabezpieczenia na rzecz małoletniego dziecka w wieku ośmiu lat nie jest zawyżona

i  uwzględnia miesięczne usprawiedliwione potrzeby małoletniego dziecka w tym wieku,
które wynoszą w granicach 900 zł. W sytuacji, gdy to powódka wykonuje obowiązek
alimentacyjny w postaci osobistych starań o wychowanie i utrzymanie dziecka, pozwany
winien wyższym stopniu finansować potrzeby dziecka. Sąd miał także na uwadze, że istotą
instytucji zabezpieczenia kosztów utrzymania jest tymczasowe zapewnienie środków
materialnych członkom rodziny na czas trwającego procesu, a szczegółowa analiza
sytuacji majątkowej stron będzie przedmiotem postępowania dowodowego i w toku
postępowania sąd oceni rzeczywiste potrzeby małoletniego.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł pozwany P. D., zaskarżając go
co do zasądzonej kwoty alimentów powyżej 400 złotych i zarzucając błąd w ustaleniach
faktycznych polegający na niesłusznym przyjęciu, iż miesięczny koszt utrzymania liczącej
8 lat małoletniej wynosi w granicach 900 zł, w sytuacji, gdy w ocenie pozwanego koszt
utrzymania dziecka w tym wieku nie przekracza kwoty 700 zł miesięcznie oraz naruszenie
przepisów postępowania, a to art. 753 § 1 zd. 2 k.p.c. mające istotny wpływ na wynik
sprawy polegające na przyjęciu, iż powódka uprawdopodobniła wysokość środków

koniecznych do zaspokojenia potrzeb małoletniej podczas, gdy powódka
uprawdopodobniła wyłącznie niektóre wydatki i ich wysokość.

W oparciu o powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia
poprzez udzielenie zabezpieczenia na czas trwania procesu na kwotę 400 zł miesięcznie,
względnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania. W uzasadnieniu zażalenia pozwany wskazał, że w żadnym wypadku nie
uchyla się od obowiązku alimentacyjnego wobec córki, jednak okoliczności podawane w
rozpoznawanym przez sąd wniosku o zabezpieczenie, w jego ocenie są wątpliwie, bowiem
nie zostały uprawdopodobnione. W szczególności, powódka nie przedłożyła wydatków
ponoszonych na lekcje pływania, które mają wynosi 150 zł, przedkładając jedynie karnet
na basen na kwotę 50 zł. Pozwany nie zgadza się również z kosztami, jakie miałaby
ponosić powódka na wydatki szkolne. Powódka nie zakupiła książek dla małoletniej do
szkoły, bowiem książki drugoklasiści otrzymali bezpłatnie. Nie jest możliwe, aby na
ubezpieczenie, wycieczki oraz wyprawkę szkolną wydać ponad 720 zł, bowiem w
ubiegłym roku, gdy córka szkła do pierwszej klasy, koszty te były znacznie niższe.
Pozwany zakwestionował także wysokość wydatków wskazanych przez powódkę na
rozrywkę i organizację wypoczynku małoletniej, nadto wydatków na środki higieny.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego nie zasługiwało na uwzględnienie. Zgodnie z dyspozycją art.
133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które
nie jest jeszcze w stanie się utrzymać samodzielnie. Obowiązek alimentacyjny obciąża oboje
rodziców, przy czym zakres jego zależy od zarobkowych i majątkowych możliwości
zobowiązanego oraz od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego (art. 135 k.r.o.). Polega on
na dostarczaniu środków utrzymania, a w razie potrzeby także środków wychowania.
Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego są to potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu -
odpowiedni do jego wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy.

Stanowisko Sądu Okręgowego, zgodnie z którym usprawiedliwione potrzeby małoletniej
córki stron wynoszą w granicach 900zł, jest w pełni prawidłowe. Wbrew zarzutom
podniesionym w zażaleniu brak jakichkolwiek podstaw do zakwestionowania twierdzeń
powódki dotyczących wysokości wydatków ponoszonych na środki czystości przeznaczone
dla dziecka. Kwota 50 zł obejmuje przecież nie tylko środki osobistej higieny, ale także

detergenty, zużywane w celu zapewnienia czystości mieszkania, w którym dziecko przebywa
oraz rzeczy, z których korzysta. Nie budzi wątpliwość zasadność wyliczenia kwoty
przeznaczonej na organizację rozrywki i wypoczynku małoletniej. Zaznaczyć należy, że
koszty te nie są wygórowane, bowiem zamykają się kwotą 1200 zł rocznie. Przy
uwzględnieniu konieczności zapewnienia dziecku wyjazdu wakacyjnego (zimowego i
letniego) koszty te zostały ustalone na minimalnym poziomie. Odnośnie wydatków
związanych z nauczaniem dziecka zauważyć należy, że oprócz podręczników konieczny jest
zakup innych pomocy szkolnych (długopisy, kredki, bloki rysunkowe itp) oraz ponoszenia
innych wydatków związanych z nauką w szkole, które jak wskazuje doświadczenie życiowe
rodzic zobowiązany jest ponosić (np. ubezpieczenie, wydatki na komitet rodzicielski,
ewentualne wycieczki szkolne). Z treści zażalenia wynika, że pozwany zakwestionował także
wysokość kosztów nauki pływania córki. W związku z przedłożeniem do akt karnetu, fakt
uczęszczania dziecka na basen nie budzi wątpliwości. Oczywistym jest, że podczas pobytu na
pływalni dziecko musi pozostawać pod opieką dorosłej osoby, a zatem brak podstaw do
podważania twierdzeń powódki, że karnet na basen związany jest z pobieraniem lekcji
pływania. Wskazany we wniosku o zabezpieczenie koszt 30 zł za jedną lekcję jest kosztem
powszechnie znanym z tego typu zajęciami.

Wobec powyższego, uwzględniając usprawiedliwione potrzeby małoletniej oraz
wysokość miesięcznych zarobków pozwanego i jego wydatki, postanowienie zobowiązujące
pozwanego do przyczyniania się na czas trwania procesu o rozwód do zaspokojenia potrzeb
małoletniej córki w kwocie 500zł miesięcznie uznać należy za prawidłowe, co skutkowało
oddaleniem zażalenia na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397§2 k.p.c.