Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 22 czerwca 2017 roku

Sąd Apelacyjny w Krakowie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSA Anna Kowacz-Braun

Sędziowie: SSA Jerzy Bess (spr.)

SSA Robert Jurga

po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2017 roku w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

przy uczestnictwie D. A.

o nadanie klauzuli wykonalności w związku z przejściem uprawnienia na inną osobę

na skutek zażalenia dłużniczki na postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 17 lutego 2017 roku, sygn. akt I Co 547/16

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSA Robert Jurga SSA Anna Kowacz-Braun SSA Jerzy Bess

Sygn. akt I ACz 991/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Krakowie:

I.  nadał klauzulę wykonalności tytułowi egzekucyjnemu – prawomocnemu wyrokowi wydanemu w dniu 25 czerwca 2014 r. przez Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt I C 2261/13, na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S., na którą przeszło uprawnienie wierzyciela Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej (...) w G.;

II.  zasądził od dłużniczki D. A. na rzecz wnioskodawcy (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. kwotę 187 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności, w tym kwotę 137 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Z uzasadnienia przedmiotowego orzeczenia wynika, że prawomocnym wyrokiem wydanym w sprawie I C 2261/13 zasądzono od dłużniczki na rzecz Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej (...)w G. kwotę 101.139,83 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 16 lutego 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 4.882 zł tytułem kosztów postępowania. Wierzytelność stwierdzona wyżej opisanym prawomocnym tytułem egzekucyjnym stała się następnie przedmiotem obrotu prawnego: na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej w dniu 29 kwietnia 2016 r. Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa (...) z siedzibą w G. dokonała przelewu na rzecz (...).á r.l. z siedzibą w Luksemburgu przysługującej jej wierzytelności wobec dłużniczki, wymienioną w zawartym w art. VVI wykazie wierzytelności („Zestawienie zawierające listę dłużników i dane przedmiotowe poszczególnych Wierzytelności (...)”). Następnie, na mocy umowy dotyczącej obsługi wierzytelności (...) w odniesieniu do Funduszu 26 z dnia 29 kwietnia 2016 r., (...).á r.l. z siedzibą w Luksemburgu powierniczo przelała w/w wierzytelność na (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S..

Sąd Okręgowy wskazał, że przy rozpatrywaniu wniosku o nadanie klauzuli wykonalności sąd nie bada w zasadzie przesłanek merytorycznych, a tylko czy na podstawie złożonych dokumentów nabywca jest następcą prawnym wierzyciela, zaś jednym z dokumentów świadczących o przejściu uprawnień wierzyciela jest umowa przelewu wierzytelności. W ocenie Sądu I instancji wnioskodawca spełnił ten wymóg, dołączając do wniosku poświadczone za zgodność z oryginałem przez reprezentującego go pełnomocnika wyżej wskazane dokumenty prywatne sporządzone w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. W konsekwencji – zdaniem Sądu Okręgowego - uznać trzeba, iż zostały spełnione przesłanki z art. 788 § 1 k.p.c. warunkujące uwzględnienie wniosku w zakresie dotyczącym w/w wyroku Sądu Okręgowego.

Przedmiotowe postanowienie dłużniczka zaskarżyła zażaleniem, zarzucając mu:

1.  naruszenie art. 788 § 1 k.p.c. poprzez jego błędne zastosowanie, polegające na przyjęciu, że wierzyciel wykazał przejście uprawnień na skutek przelewu wierzytelności, podczas gdy wierzyciel takiego przelewu nie wykazał,

2.  zastosowanie art. 770 k.p.c. w zw. z art. 788 k.p.c., który w związku z nienależnym nadaniem klauzuli wykonalności nie znajduje zastosowania.

Na podstawie tak ujętych zarzutów dłużniczka wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości oraz o zasądzenie od wnioskodawcy na jej rzecz kosztów procesu wedle norm przepisanych.

W uzasadnieniu zażalenia wskazano, że w umowie z dnia 29 kwietnia 2016 roku strony uregulowały wprost, że wnioskodawca będzie działał we własnym imieniu, jednak to zleceniodawca jest wyłącznym i ostatecznym beneficjentem obsługiwanej wierzytelności. Zdaniem dłużniczki nie doszło więc do faktycznego przejścia wierzytelności z (...) S.a. r.l. na wierzyciela, gdyż wnioskodawca przejął ją tylko w celu dokonywania windykacji. Dłużniczka podała nadto, że umowa zawarta w dniu 29 kwietnia 2016 roku została podpisana przez osoby umocowane do reprezentacji zgodnie z odpisem luksemburskiego rejestru handlowego wystawionym dnia 4 kwietnia 2016 roku, wobec czego wątpliwe jest, czy wymienione osoby wykazały swoją reprezentację w sposób prawidłowy, gdyż okres 25 dni jest wystarczająco długi do tego, by w danej spółce mogły zajść zmiany na stanowisku członka zarządu.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W postępowaniu o nadaniu klauzuli wykonalności sąd co do zasady bada, czy dokument, któremu ma nadać klauzulę, spełnia wymogi formalne tytułu egzekucyjnego, to jest, w wypadku orzeczenia sądu – czy jest ono prawomocne bądź natychmiast wykonalne (art. 777 § 1 pkt 1 k.p.c.). Jak zaś stanowi art. 788 § 1 k.p.c., jeżeli uprawnienie lub obowiązek po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy przed wydaniem tytułu przeszły na inną osobę, sąd nada klauzulę wykonalności na rzecz lub przeciwko tej osobie, gdy przejście to będzie wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym.

Zarzuty zażalenia nie są zasadne. Po pierwsze wskazać trzeba, ze umowa z dnia 29 kwietnia 2016 roku pomiędzy (...).à. r.l. a (...) sp. z o.o. jest umową tzw. powierniczego przelewu wierzytelności. Konstrukcja tego typu umowy polega na tym, że wierzyciel na podstawie stosunku wewnętrznego (z reguły umowy zlecenia) z inną osobą, zamiast udzielenia jej pełnomocnictwa, przelewa wierzytelność na zleceniobiorcę (cesjonariusza), który zobowiązuje się ściągnąć wierzytelność od dłużnika i wydać wierzycielowi uzyskane świadczenie. W następstwie takiej umowy zleceniobiorca staje się nabywcą wierzytelności, która z prawnego punktu widzenia wchodzi do jego majątku. W stosunku wewnętrznym zleceniobiorca (cesjonariusz), jako powiernik, powinien stosować się do wskazówek zleceniodawcy (cedenta). Działa, z gospodarczego punktu widzenia, na rachunek zleceniodawcy, jednakże w imieniu własnym. Na zastosowanie takiej konstrukcji jasno wskazuje treść pkt 1. ppkt 1.1. wspomnianej umowy, na mocy którego strony przeniosły między sobą wierzytelności określone w załączniku nr(...) do umowy. Jakkolwiek więc ostatecznym gospodarczym beneficjentem podjętych przez (...) sp. z o.o. czynności będzie cedent, to nie może być wątpliwości, że mocą omawianej umowy wierzytelność wobec dłużniczki przeszła na wskazaną spółkę.

Nie może odnieść skutku również zarzut związany z upływem czasu od daty wystawienia przedłożonego do akt odpisu z rejestru handlowego Luksemburga do daty zawarcia umowy z dnia 29 kwietnia 2016 roku. W ocenie Sądu Apelacyjnego w okolicznościach sprawy nie ma uzasadnionych powodów, by wątpić w prawidłowe umocowanie osób reprezentujących spółkę (...) w dacie zawarcia przedmiotowej umowy. W zażaleniu nie wskazano przy tym żadnych okoliczności uprawdopodabniających sugestię, iż skład zarządu cedenta w istocie zmienił się tuż przed zawarciem umowy przelewu. Okoliczność tę można zaś przecież sprawdzić, choćby poprzez sieć internet, w której udostępnia się dane luksemburskiego Rejestru Handlu i Spółek.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że istniały podstawy do nadania klauzuli wykonalności na rzecz wierzyciela na zasadzie art. 788 § 1 k.p.c., wobec czego należało też obciążyć dłużniczkę kosztami postępowania klauzulowego. Zaskarżone postanowienie jest więc w pełni zasadne. W tym stanie rzeczy Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie, na zasadzie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

SSA Robert Jurga SSA Anna Kowacz-Braun SSA Jerzy Bess