Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 265/21

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1 Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. Z.

pkt I i II wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

30 grudnia 2020 r. ok. godz. 7:15 funkcjonariusze policji udali się na ul. (...) w K., gdzie nietrzeźwy mężczyzna zakłócał spokój domowników, dobijał się do drzwi, przewracał elementy ogrodowe.

zeznania świadka B. P.

k. 5, 95 verte

zeznania świadka T. M.

k. 11, 83 verte

zeznania P. S.

k. 17-18, 84

Policjanci po przyjeździe na miejsce zastali oskarżonego w pomieszczeniu gospodarczym. Był agresywny w stosunku do funkcjonariuszy, kierował wobec nich wulgarne wyzwiska i nie wykonywał ich poleceń. Nadto podczas interwencji groził policjantom pozbawieniem życia, jeżeli nie odstąpią od czynności.

Policjanci próbowali obezwładnić oskarżonego, co udało się im zrobić dopiero po przyjeździe dodatkowego patrolu oraz po zastosowaniu środków przymusu bezpośredniego tj. chemicznego środka obezwładniającego w postaci ręcznego miotacza gazu oraz kajdanek zapiętych z tyłu.

zeznania świadka B. P.

k. 5, 95 verte

zeznania świadka T. M.

k. 11, 83 verte

protokół zatrzymani

k. 2

zeznania P. S.

k. 17-18, 84

M. Z. został przewieziony do Komendy Powiatowej Policji w T.. Nadal był agresywny i próbował się wyswobodzić z kajdanek, dlatego zastosowano kajdanki zespolone.

zeznania świadka B. P.

k. 5, 95 verte

zeznania świadka T. M.

k. 11, 83 verte

zeznania P. S.

k. 17-18, 84

W czasie czynów oskarżony miał w znacznym stopniu ograniczoną zdolność rozpoznawania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem z powodu ostrej reakcji na stres. W trakcie interwencji oskarżony był pod wpływem alkoholu oraz leku psychotropowego A..

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 47-48

1.2 Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. Z.

I i II

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony nie przyznał się do zarzucanych mu czynów i wskazał, że nie pamięta zdarzenia.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 27-28

2.  OCena DOWOdów

2.1 Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania P. S.

Sąd uznał zeznania pokrzywdzonych funkcjonariuszy policji za wiarygodne.

Policjanci zeznawali na okoliczność przeprowadzonej interwencji.

Potwierdzili, że oskarżony podczas interwencji był agresywny, nie stosował się do ich poleceń, używał wobec nich wulgarnych wyzwisk oraz groził pozbawieniem życia.

Funkcjonariusze wykonywali swoje obowiązki służbowe, wskazali, że podczas interwencji zaistniała konieczność wezwania wsparcia innych policjantów oraz użycia wobec oskarżonego środków przymusu bezpośredniego.

Ich zeznania jako osób w sprawie bezstronnych, niezaangażowanych osobiście w jej rozstrzygnięcie, wykonujących zawód zaufania publicznego zdaniem Sądu nie budzą wątpliwości i przyczyniły się do ustalenia stanu faktycznego sprawy. Policjanci zeznawali w zakresie związanym z ich obowiązkami służbowymi, relacjonowali w sposób szczegółowy i zbieżny.

zeznania świadka B. P.

zeznania świadka T. M.

protokół zatrzymania

Protokół sporządzony przez funkcjonariusza policji w związku z zatrzymaniem oskarżonego nie budził jakichkolwiek wątpliwości.

opinia sądowo-psychiatryczna

Opinia dwóch biegłych sądowych psychiatrów była rzetelna i wiarygodna.

Stanowiła podstawę ustalenia, iż w czasie czynów oskarżony miał w znacznym stopniu ograniczoną zdolność rozpoznawania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

2.2 Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd uznał, iż nieprzyznanie się oskarżonego do zarzucanych mu czynów stanowi jedynie przyjętą linię obrony.

Jego relacji przeczą w szczególności wiarygodne i zbieżne zeznania słuchanych w sprawie policjantów. Niewątpliwie oskarżony zirytowany interwencją, będąc agresywnym dopuścił się przedmiotowego znieważenia, grożenia pozbawieniem życia w celu odstąpienia przez policjantów od czynności.

Brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjęcia jakoby funkcjonariusze przeprowadzający wówczas interwencję, bezpodstawnie obciążali M. Z..

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1 i 2

M. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Na podstawie art. 226 § 1 kk odpowiedzialność karną ponosi sprawca, który znieważa funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. Przestępstwo to jest typem kwalifikowanym zniewagi z art. 216 kk. Przedmiotem jego ochrony jest w szczególności godność i powaga funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej. Zważyć należy, iż „o tym, czy zachowanie miało charakter znieważający, decydują dominujące w społeczeństwie oceny i normy obyczajowe, a nie subiektywne przekonanie osoby rzekomo znieważonej” (zob. Uchwała SN z dnia 5 czerwca 2012 r., (...) 26/12, LEX nr 1231618). Niewątpliwie wypowiadane przez M. Z. wobec pełniących służbę funkcjonariuszy policji wulgarne słowa, w tym zwłaszcza określenie ich jako „cwele", "pedały" "cioty”, „kurwy” miały charakter znieważenia, naruszały powszechnie przyjęte w społeczeństwie normy obyczajowe, tym samym oskarżony swym zachowaniem wypełnił znamiona występku z art. 226 § 1 kk.

W myśl art. 224 § 2 kk karze podlega ten, kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego albo osoby do pomocy mu przybranej do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej. Czynnością sprawczą w art. 224 § 2 kk jest zmuszanie przy użyciu przemocy lub groźby bezprawnej funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej, do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej.

M. Z. podczas interwencji zastosował wobec policjantów groźbę bezprawną mówiąc, że ich "zajebie jak nie będą wypierdalać" (k.11 verte, 5 verte, 17 verte). Oskarżony swoimi słowami oraz zachowaniem chciał spowodować zaniechania czynności służbowej funkcjonariuszy. M. Z. był znany policjantom. Twierdzili oni, że pod wpływem alkoholu jest to osoba nieobliczalna, dysponująca dużą siłą fizyczną oraz trenująca sztuki walki. Funkcjonariusze obawiali się, że oskarżony spełni swoje groźby. Z uwagi na agresję oskarżonego bali się o swoje życie i zdrowie.

Oskarżony tym samym wyczerpał znamiona czynu z art. 224 § 2 kk.

Oskarżony w czasie popełnienia czynów miał w znacznym stopniu ograniczoną zdolność rozpoznania ich znaczenia lub kierowania postępowaniem w rozumieniu art. 31 § 2 kk.

Przepis art. 31 § 2 kk przewiduje sytuację, w której sprawca ani nie jest niepoczytalny, ani nie jest w pełni poczytalny, gdyż jego poczytalność jest ograniczona. Trudno jest bowiem wyznaczyć sztywną i ścisłą linię oddzielającą oba te stany. Ustawodawca w art. 31 § 2 KK utworzył pole do uwzględniania takich "granicznych" sytuacji, gdy sprawca co prawda nie jest niepoczytalny, ale w czasie popełnienia przestępstwa jego zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była ograniczona z przyczyn, które są wskazane w art. 31 § 1 kk.

Powodem ograniczonej poczytalności może być choroba psychiczna, upośledzenie umysłowe lub inne zakłócenie czynności psychicznych.

Zgodnie z opinią dwóch biegłych psychiatrów powodem ograniczonej poczytalności u oskarżonego była ostra reakcja na stres. Rozpoznano u niego również ostre zatrucie alkoholem oraz alprazolamem.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. Z.

1

1

Sąd uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt I wyroku, wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd miał na względzie, iż występek z art. 226 § 1 kk zagrożony jest karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę dyrektywy zawarte w treści art. 53 kk.

Pod rozwagę wzięto stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego na poziomie wyższym niż znikomy, a także charakter naruszonego przestępstwem dobra prawnego, którym jest szacunek dla instytucji reprezentowanej przez funkcjonariusza publicznego, a także godność osobista policjantów.

Ponadto oskarżony w czasie popełnionego czynu był osobą karaną (k. 38).

M. Z.

2

2

Sąd uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt II wyroku, wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd miał na względzie, iż występek z art. 224 § 2 kk zagrożony jest karą pozbawienia wolności do 3 lat.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę dyrektywy zawarte w treści art. 53 kk.

Pod rozwagę wzięto stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego na poziomie wyższym niż znikomy, a także charakter naruszonego przestępstwem dobra prawnego, którym jest swoboda podejmowania decyzji przez właściwe organy i funkcjonariuszy, a także wolność funkcjonariusza od zachowań innych osób zmuszających ich do określonych działań.

Ponadto oskarżony w czasie popełnionego czynu był osobą karaną (k. 38).

M. Z.

3 i 4

1 i 2

Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Nadto na mocy art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił tytułem próby na okres 3 lat.

Właściwości osobiste oskarżonego oraz jego niekaralność uzasadniły przyjęcie w stosunku do niego pozytywnej prognozy kryminologicznej i zastosowanie dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary. Takie rozstrzygnięcie będzie stanowiło dla M. Z. szansę na powrót do normalnego życia w społeczeństwie i zapewni możliwość ukształtowania postawy zgodnie z panującym porządkiem prawnym. Jednocześnie warunkowe zawieszenie orzeczonej kary będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, w szczególności zapobiegnie powrotowi na drogę przestępstwa. Dodatkowo, ewentualność zarządzenia wykonania kary, przy uwzględnieniu wymiaru i jej izolacyjnego charakteru, zdyscyplinuje oskarżonego i będzie stanowiła należytą barierę przed powrotem do przestępstwa, będzie także oddziaływała na niego wychowawczo.

Wskazać należy, iż 3-letni okres próby, zdaniem Sądu ostatecznie zweryfikuje postawę oskarżonego.

Sąd uznał, że wymierzona kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania będzie stanowiła dostateczną dolegliwość dla oskarżonego. Nadto odpowiada stopniu zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, jest współmierna i sprawiedliwa. Kara ta powinna spełnić swe cele zapobiegawcze względem sprawcy oraz będzie oddziaływać w ramach społecznej świadomości prawnej, przy czym jest wystarczająco wychowawcza i dotkliwa.

M. Z.

5

1 i 2

W związku z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności, na mocy art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązano oskarżonego do informowania Sądu o przebiegu okresu próby pisemnie co 3 miesiące. Niniejszy obowiązek przyczyni się do zweryfikowania postawy oskarżonego podczas trzyletniego okresu próby.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.

Sąd na mocy art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. C. kwotę 619,92 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonemu z urzędu.

7.

W myśl art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych i art. 624 § 1 kpk zwolniono oskarżonego od opłaty oraz ponoszenia pozostałych kosztów procesu obciążając nimi Skarb Państwa.

7.  Podpis