Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV RC 792/18 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Rybniku z 2019-10-14

Sygn. akt: IV RC 792/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2019r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Grażyna Grzybczyk

Protokolant: Monika Kmita

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2019r. w R.

sprawy sprawę z powództwa mał. M. B. reprezentowanego przez matkę D. Z.

przeciwko S. B.

o podwyższenie alimentów

1)  podwyższa alimenty od pozwanego S. B. na rzecz mał. M. B. z kwoty po 100 zł miesięcznie do kwoty po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie płatne do rąk matki – D. Z. do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności każdej raty począwszy od 1 lipca 2019 roku, a to w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 4 grudnia 2014 roku w sprawie XIC 2513/12;

2)  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

3)  odstępuje od obciążania stron kosztami postępowania za postępowanie przed Sądem I instancji;

4)  nadaje wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt: IV RC 792/18

UZASADNIENIE

Powód M. B. reprezentowany przez matkę D. Z. w ostatecznie sprecyzowanym stanowisku wniósł o zasądzenie od pozwanego S. B. alimentów po 800 zł miesięcznie płatnych do 10-tego dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w terminie płatności a to w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z 4 grudnia 2014 r. w sprawie sygn. akt XI C 2513/12 na kwotę po 100 zł miesięcznie począwszy od grudnia 2018 r. ( k. 231)

W uzasadnieniu podniósł, że od czasu zasądzenia ostatnich alimentów minęło kilka lat, a zasądzona kwota nie pozwala na pokrycie rosnących stale potrzeb małoletniego. Małoletni ma problemy zdrowotne, które generują wydatki związane z rehabilitacją, zakupem lekarstw oraz wizytami lekarskimi. U małoletniego zostało zdiagnozowane płaskostopie koślawe, w związku z czym konieczny jest zakup specjalnego obuwia. Ciężar ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletniego w całości spoczywa na matce, bowiem kwota zasądzonych alimentów jest symboliczna. (k. 3-4v.,208)

W ostatecznie sprecyzowanym stanowisku pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty po 500 zł miesięcznie. W uzasadnieniu wskazał, że decyzją z 17 lipca 2019 r. została przyznana mu emerytura w kwocie 1380,31 zł netto, zatem jest w stanie przekazywać na utrzymanie syna kwotę po 500 zł miesięcznie. Podniósł także, że jego stan zdrowia ulega ciągłemu pogorszeniu i z uwagi na zwiększone wydatki i koszty leczenia nie jest w stanie przekazywać na rzecz syna wyższej kwoty. (k. 97, 204)

Sąd ustalił, co następuje:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z 4 grudnia 2014 r. w sprawie sygn. akt XI C 2513/12 rozwiązano przez rozwód związek małżeński S. B. i D. Z.. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim M. B. powierzono matce, ograniczając władzę rodzicielską ojca do prawa współdecydowania o wyborze szkoły małoletniego oraz o stałym miejscu zamieszkania dziecka poza granicami kraju. Kosztami utrzymania małoletniego syna stron obciążono oboje rodziców i zasądzono od pozwanego na rzecz małoletniego alimenty w kwocie po 100 zł miesięcznie.

W czasie ostatniego orzekania o alimentach pozwany miał 60 lat, z wykształcenia był technikiem elektrykiem. Nie pracował, utrzymywał się z otrzymywanego z Ośrodka Pomocy (...) zasiłku stałego w kwocie 520 zł.

Matka powoda miała 41 lat i była zatrudniona na stanowisku prezesa fundacji i uzyskiwała wynagrodzenie w kwocie 4000 zł netto. Małoletni uczęszczał wówczas do III klasy szkoły podstawowej. Był leczony z powodu płaskostopia. Uczęszczał na zajęcia z języka angielskiego, których koszt wynosił 240 zł oraz ogólnorozwojowe, których koszt wynosił 130 zł. Nadto uczęszczał również na basen i w związku, z którym matka ponosiła koszty w wysokości 100 zł. Na wyżywienie małoletniego matka przeznaczała miesięcznie kwotę 400 zł.

Strony zgodnie ustaliły wysokość świadczeń alimentacyjnych na małoletniego w wysokości 100 zł miesięcznie.

dowód: akta XI C 2513/12 w szczególności przesłuchanie stron k. 228-230;

Powód ma aktualnie 14 lat, uczęszcza do VII klasy szkoły podstawowej. Cierpi na poważną koślawość stóp, grozi mu operacja, w związku z tym wymaga specjalnego obuwia ortopedycznego. Matka małoletniego zakupuje dla syna obuwie ortopedyczne dwa razy do roku, na zewnątrz oraz do szkoły. Jednorazowy koszt takiego obuwia to kwota 480 zł, przy czym w roku refundowane są dwie pary, a refundacja jednorazowa wynosi 310 zł. Małoletni uczęszcza na zajęcia korekcyjne do Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (...) w R.. Pojedynczy koszt zajęć wynosi 40 zł, natomiast karnet 10 zajęć korekcyjnych wynosi 360 zł.

Małoletni uczęszcza na wizyty do dentysty dwa razy do roku, każdorazowy koszt wizyty to kwota 250 zł. Nadto małoletni nosi okulary. Raz w roku jest konsultowany okulistycznie, a koszt wizyty wynosi 60 zł.. Z uwagi na postępującą wadę wymaga wymiany okularów raz w roku, koszt takiej wymiany to kwota rzędu 500 zł.

Matka powoda pracuje na stanowisku prezesa w fundacji. Od 2019 roku jest to forma działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza oraz niepełny etat w fundacji przynoszą matce małoletniego miesięczny dochód rzędu 5000 – 6000 zł netto.

Małoletni mieszka wraz z matką i jej partnerem w domu stanowiącym własność matki małoletniego. Dom został zakupiony w kredycie hipotecznym, którego miesięczna rata wynosi 2500 zł. Koszty mieszkaniowe kształtują się następująco:

- prąd 120 zł miesięcznie;

- gaz w sezonie zimowym 1600 zł miesięcznie, w sezonie letnim 600 zł miesięcznie;

- woda 80 zł miesięcznie;

- wywóz nieczystości 150 zł co 1,5 miesiąca;

- wywóz odpadów 78 zł na kwartał.

Łącznie w przeliczeniu na mieszkańca ok. 420 zł miesięcznie.

Poza wskazanymi powyżej, na miesięczny koszt utrzymania powoda składają się:

- wyżywienie 400 zł,

- odzież 500 zł sezonowo tj. ok. 160 zł,

- wyjazdy wakacyjne, wycieczki 200 zł. miesięcznie ( kwota ta winna być gromadzona przez cały rok);

- prezenty 50 zł;

- koszty zakupu obuwia ortopedycznego , okularów , leczenia zajęć dodatkowych, wyposażenia pokoju itp.

Łącznie miesięczne utrzymanie powoda wynosi około 1500 zł. miesięcznie.

Małoletni uczęszcza również na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego w wymiarze jedna lekcja w tygodniu. Koszt jednej lekcji wynosi 60 zł.

Powód otrzymał podręczniki do szkoły za darmo. Matka powoda otrzymała świadczenie 300+ na wyprawkę szkolną, która została w całości przeznaczona na ten cel jednak nie pokryła całych kosztów. Matka powoda dołożyła 400 zł do wyprawki.

Aktualnie pozwany ma 65 lat. Nie pracuje, otrzymuje stały zasiłku w wysokości 645 zł z Ośrodka Pomocy (...), który został przyznany na okres od 1 czerwca 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. Decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 17 lipca 2019 r. została przyznana pozwanemu emerytura w kwocie 1380,31 zł netto. Posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności oraz niezdolności do pracy. Stale leczy się z uwagi na doznany podczas wypadku uszczerbek. Miał uszkodzony kręgosłup oraz miednicę. Oczekuje na operację kręgosłupa oraz biodra. Na leczenie wydaje miesięcznie ok. 200 zł.

Pozwany mieszka w domu rodzinnym wraz ze swoją byłą żoną. Była żona pozwanego dokonuje wszystkich opłat mieszkaniowych. Pozwany na wyżywienie przeznacza miesięcznie kwotę 200 zł. Ponad tą kwotę w kosztach jego wyżywienia partycypuje była żona.

Pozwany jest współwłaścicielem domu z 1979 roku o powierzchni ok. 80 m kw. oraz działki. Całość nieruchomości obciążona jest zadłużeniem na ponad milion złotych. Pozwany nie spłaca zadłużenia.

Dowód: przesłuchanie stron k.117-118, 10v.-121, rachunki k. 6-13, 18-21, 31, 33-39, 41-47, 49-60, 65-68, 153-156,158-159, 164, 172-182, 18-192, 194-199, 201-203 zaświadczenie k. 27, skierowanie k. 28 , orzeczenie o niepełnosprawności k. 80, 184, decyzja k. 8, opinia sądowo – lekarska k. 98-99, karta wypisowa k. 100-102, informacja (...) k. 138, dane US k. 136, umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych k. 162, decyzja k. 165-166, informacja ZUS k. 223-224

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o podane wyżej dowody uznając je za wiarygodne, logiczne i wzajemnie się uzupełniające.

Strony nie zgłaszały dalszych wniosków dowodowych, a Sąd uznał sprawę za merytorycznie wyjaśnioną.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 k.r.o, każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Art. 138 k.r.o stanowi natomiast, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Istotą niniejszej sprawy było zatem ustalenie, czy od ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów nastąpiła takowa zmiana stosunków po stronie małoletniej powódki oraz pozwanego.

Ustalenie, czy nastąpiła zmiana stosunków, o których mowa powyżej następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami istniejącymi poprzednio podczas ustalania wysokości alimentów (a zatem zakresu tego obowiązku w rozumieniu art. 135 k.r.o). Zakres świadczeń alimentacyjnych, który ustawodawca określił w art. 135 § 1 k.r.o, jest bowiem uzależniony z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego z drugiej zaś od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć potrzeby, których zaspokojenie zapewni podmiotowi uprawnionemu do alimentów odpowiedni rozwój fizyczny i duchowy.

Jednym z podstawowych kryteriów decydujących o zmianie stosunków między stronami są również możliwości zarobkowe i majątkowe drugiego z rodziców. Do możliwości zarobkowania poza podstawowym wynagrodzeniem wlicza się ponadto wszelkiego rodzaju premie, nagrody, świadczenia z funduszu socjalnego, dodatki itp. Sąd określając status zarobkowy drugiego z rodziców nie opiera się wyłącznie na kwotach aktualnie osiąganych dochodów, lecz przede wszystkim sprawdza jego możliwości zarobkowe oraz to czy zostały one w pełni wykorzystane. (orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 1959 r., III CR 212/58)

Wydanie poprzedniego rozstrzygnięcia w przedmiocie świadczeń alimentacyjnych nastąpiło przed niespełna 5 laty. Przeprowadzone postępowanie wykazało przy tym istotną zmianę stosunków pomiędzy stronami, odnotowaną w płaszczyźnie uzasadnionych kosztów utrzymania uprawnionego. Niewątpliwie, koszty utrzymania małoletniego powoda od ostatniego rozstrzygnięcia wzrosły, z uwagi na jego naturalny rozwój, jak również ogólny wzrost cen towarów i usług (jako okoliczność niezależna od stron). Małoletni powód uczęszcza do VIII klasy szkoły podstawowej i pozostaje w fazie intensywnego wzrostu, co dodatkowo determinuje częstszą wymianę garderoby

Istotną niezmienną jest to, że powód, uczęszczający do szkoły nie posiada własnych możliwości zarobkowych, aby utrzymać się samodzielnie. Nie dysponuje także majątkiem, który mógłby stanowić jego źródło utrzymania.

Wydatki powoda, szczególnie ich wysokość należą do przeciętnych wydatków dzieci w jego wieku, ale determinuje je też konieczność zakupu dodatkowego wyposażenia jak buty ortopedyczne czy okulary. Sąd zliczając koszty utrzymania powoda, które ewidentnie w porównaniu z kosztami sprzed 5 lat są wyższe zmiarkował niektóre z nich, bądź nie brał w ogóle pod uwagę. Małoletni powód ma prawo do rozrywek, wyjazdów wakacyjnych czy drogich prezentów, jednakże biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe pozwanego nie sposób uznać, że powinny one w pełnej wysokości obciążać pozwanego. Sytuacja finansowa matki małoletniego pozwala na ponoszenie takich wydatków, jednakże nie może ona oczekiwać, że ojciec małoletniego posiadając niskie dochody będzie partycypował w tych wydatkach.

Nie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia był również fakt, że dotychczasowe alimenty są na bardzo niskim poziomie, niepozwalającym na zaspokojenie nawet połowy podstawowych potrzeb małoletniego powoda. W pozostałym zakresie powód pozostaje na utrzymaniu matki. Nadto pozwany poza przekazywaną kwotą alimentów nie partycypuje w żadnym zakresie w kosztach utrzymania syna – dołożył się jedynie do zakupu komputera , a syn sporadycznie bywa u niego.

Kwota raty alimentacyjnej w wysokości 600 zł. w obecnych warunkach ekonomicznych jest kwotą niewygórowaną. Dziecko ma prawo do równiej stopy życiowej z rodzicem, a rodzic jest zobowiązany dzielić się z dzieckiem nawet najskromniejszym dochodem.

Sytuacja majątkowa i zarobkowa pozwanego na przestrzeni tych pięciu lat także uległa zmianie. Pozwany od lipca 2019 r. otrzymuje świadczenie emerytalne w wysokości 1380,31 zł, zatem jego dochody uległy zwiększeniu. Pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty po 500 zł miesięcznie. W ocenie Sądu posiada on możliwości zarobkowe na partycypowanie w kosztach utrzymania syna w większym zakresie, choć nie w wysokości objętej żądaniem pozwu. Żądana kwota 800 zł przekracza bowiem obecne możliwości ekonomiczne pozwanego i stanowiłaby dla niego nadmierny uszczerbek. Datę powstania nowego obowiązku alimentacyjnego ustalono od początku miesiąca, w którym pozwanemu zostało przyznane świadczenie emerytalne.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji w oparciu o przepis art. 138 kro. Podwyższona kwota alimentów, jak również udział finansowy matki małoletniego, zdaniem Sądu, pozwolą zabezpieczyć aktualne potrzeby uprawnionego. Ponad kwotę 600 zł Sąd powództwo oddalił jako nieuzasadnione.

O odsetkach na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych orzeczono w myśl przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c., natomiast o natychmiastowej wykonalności punktu 1 wyroku Sąd orzekł na mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Mając zaś na względzie sytuację majątkową stron, na zasadzie art. 102 k.p.c. odstąpiono od obciążania stron kosztami postępowania.

sędzia Sądu Rejonowego

Grażyna Grzybczyk

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować uzasadnienie;

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pozwanemu;

3.  K.. 14 dni lub z wpływem.

R., 29 października 2019 roku

sędzia Sądu Rejonowego

Grażyna Grzybczyk

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Zimończyk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Rybniku
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Grażyna Grzybczyk
Data wytworzenia informacji: