Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 października 2022r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia SR Katarzyna Rybczyńska

Protokolant: Dorota Krupińska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2022r. w R.

sprawy z powództwa małoletniej M. L. (1) reprezentowanej przez matkę E. C.

przeciwko M. L. (2)

o podwyższenie alimentów

1)  zasądza od pozwanego M. L. (2) na rzecz małoletniej powódki M. L. (1) alimenty w kwocie po 1 000 zł (jeden tysiąc złotych) miesięcznie, płatne z góry począwszy od 17 grudnia 2021 roku, do dnia 15-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki małoletniej powódki E. C., a to w miejsce alimentów zasądzonych na rzecz małoletniej powódki mocą wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z 27 lipca 2009 roku, w sprawie
o sygnaturze akt IV RC 605/09;

2)  w pozostałej części powództwo oddala;

3)  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej 1 548 zł (jeden tysiąc pięćset czterdzieści osiem złotych) tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa procesowego;

4)  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Rybniku) kwotę 322,50 zł (trzysta dwadzieścia dwa złote pięćdziesiąt groszy) tytułem części opłaty od uiszczenia której małoletnia powódka była zwolniona z mocy prawa;

5)  odstępuje od obciążania powódki kosztami procesu;

6)  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt: IV RC 604/21

UZASADNIENIE

punktów 1 , 3-5 wyroku z 13 października 2022r.

Małoletnia powódka M. L. (1) działająca przez matkę domagała się podwyższenia alimentów od pozwanego ustalonych na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z 27 lipca 2009 roku w sprawie o sygnaturze akt IV RC 605/09, z kwoty po 300 zł miesięcznie do kwoty po 1300 zł miesięcznie, począwszy od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu pozwu podano, że od czasu poprzedniego ustalenia alimentów upłynął okres 9 lat, który determinował wzrost kosztów utrzymania małoletniej. Małoletnia obecnie uczęszcza do VII klasy szkoły podstawowej. Chciałaby rozpocząć dodatkowe zajęcia pozalekcyjne z języka angielskiego. Miesięczne koszty utrzymania małoletniej wraz z kosztami mieszkaniowymi wskazano na poziomie ok. 1737 zł. Małoletnia powódka pozostaje pod wyłączną pieczą matki. Matka małoletniej jest zatrudniona na stanowisku kucharza uzyskując dochód w wysokości 1400 zł miesięcznie, co nie pozwala jej na poniesienie wszystkich usprawiedliwionych potrzeb małoletniej. Pozwany nie utrzymuje kontaktu z małoletnią powódką, a wedle wiedzy matki spotkał się z córką 11 lat temu. Dotychczasowa wysokość świadczeń alimentacyjnych pozwanego nie wystarcza na zaspokojenie usprawiedliwionych wydatków małoletniej. (k. 3-4).

Pozwany w odpowiedzi na pozew uznał żądanie pozwu do kwoty po 700 zł miesięcznie, a w pozostałej części wniósł o oddalenie powództwa.

Wskazał, że aktualnie mieszka w Niemczech i pozostaje w związku małżeńskim, z którego posiada dwoje małoletnich dzieci. Z tytułu pracy zawodowej w Niemczech osiąga wynagrodzenie na poziomie ok. 1755 Euro miesięcznie. Zakwestionował wysokość kosztów utrzymania małoletniej przedstawionych w pozwie m.in. w zakresie wyżywienia, zakupu odzieży, obuwia i środków czystości uznając je za wygórowane. Nadmienił również, że jest skłonny do podjęcia współpracy z matką małoletniej powódki w zakresie poczynienia niezbędnych formalności związanych z otrzymaniem zasiłku na małoletnią na terenie Niemiec, która to kwota miałaby zostać przekazana matce małoletniej. (k. 63-66).

Na rozprawie 13 października 2022 roku strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska procesowe. (k. 119v).

Sąd ustalił.

Małoletnia powódka M. L. (1) ur. (...) pochodzi z nieformalnego związku (...) i pozwanego.

Dotychczasowy obowiązek alimentacyjny został ustalony na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z 27 lipca 2009 roku w sprawie o sygn. akt IV RC 605/09 na kwotę po 300 zł, płatną począwszy od 10 czerwca 2009 roku.

W dacie ustalenia ostatnich alimentów małoletnia powódka była zdrowym dzieckiem
i rozwijała się prawidłowo. Mieszkała z matką i z dziadkami macierzystymi. Usprawiedliwione wydatki małoletniej jej matka oceniła wówczas na kwotę po 300 zł miesięcznie. Matka małoletniej nie osiągała własnych dochodów a małoletnia była utrzymywana przez dziadków macierzystych. Pozwany był wówczas zatrudniony w firmie ogólnobudowlanej za wynagrodzeniem rzędu 1500 – 1600 zł netto miesięcznie. Na swoje utrzymanie przeznaczał około 600 zł miesięcznie. Mieszkał z matką
i partycypował w kosztach utrzymania mieszkania przeznaczając na ten cel kwotę 300 zł miesięcznie. Poza tym nie posiadał innych zobowiązań.

Obecnie powódka ma 13 lat. Znajduje się w fazie intensywnego wzrostu. Uczęszcza do VIII klasy szkoły podstawowej. Realizuje obowiązek szkolny i jak dotąd nie powtarzała żadnej klasy ani też nie miała przerw w nauce. Małoletnia chodziła na dodatkowe lekcje nauki tańca. Koszt takich zajęć wynosił 100 zł miesięcznie. Powódka osiąga dobre wyniki w nauce. W przyszłości chciałaby rozpocząć dodatkowe lekcje z języka angielskiego, gdyż ma w szkole trudności z nauką tego języka. Koszt dodatkowych lekcji z języka angielskiego wyniesie 1250 zł za semestr nauki, a płatność ma zostać rozłożona na dwie raty. Do tej pory małoletnia nie pobierała żadnych korepetycji.

Powódka jest ogólnie zdrowa i rozwija się prawidłowo. Jedynie 3-4 razy w roku, zwłaszcza w okresie jesienno – zimowym choruje na infekcje górnych dróg oddechowych.

Poza dotychczas zasądzoną kwotą alimentów powódka nie otrzymuje od pozwanego żadnych dodatkowych kwot, ani prezentów rzeczowych. Małoletnia mieszka z matką, jej mężem oraz dwójką ich małoletnich dzieci w oddziedziczonym domu jednorodzinnym. Dom od 4 lat jest ogrzewany ekogroszkiem. Na ogrzanie domu potrzeba rocznie ok. 5 ton ekogroszku.

Miesięczne wydatki powódki wraz z udziałem w kosztach mieszkaniowych są następujące:

wyżywienie – 600 zł,

odzież i obuwie – ok. 200 zł,

środki czystości – 150 zł,

obiady w szkole – 120 zł,

wyprawka – ok. 200 zł rocznie/ ok. 16 zł miesięcznie,

telefon komórkowy – 40 zł,

rozrywka (kieszonkowe) – ok. 300 zł,

rada rodziców- 80 zł rocznie/ 6 zł miesięcznie,

wycieczki szkolne- ok. 120 zł rocznie/ 10 zł miesięcznie,

podatek od nieruchomości – ok. 325 zł rocznie/ ok. 27 zł miesięcznie,

prąd – ok. 35 zł,

woda – ok. 25 zł,

wywóz śmieci i nieczystości – ok. 22,50 zł,

opał (ekogroszek) – ok. 78 zł (przy cenie opału z 2021 roku),

łącznie: ok. 1630 zł.

Matka powódki E. C. ma obecnie 33 lata. Z zawodu jest kucharzem. Od trzech lat jest zatrudniona jako kucharz w ramach umowy o pracę na czas nieokreślony w wymiarze ½ etatu. Osiąga wynagrodzenie w kwocie ok. 1250 zł netto miesięcznie. Podjęła pracę w wymiarze ½ etatu w celu sprawowania opieki nad synem. Poza wynagrodzeniem za pracę nie osiąga innych dochodów ani nie posiada majątku. W 2013 roku zawarła związek małżeński, z którego ma syna w wieku 9 lat. Chciałaby podjąć pracę na pełny etat gdy małoletni syn ukończy 12 lat. Mąż matki powódki pracuje na budowach i osiąga dochody na poziomie minimalnego wynagrodzenia za pracę i poza wynagrodzeniem zasadniczym nie otrzymuje żadnych dodatków ani premii.

W tym roku rodzina planuje wyjechać na 10- dniowe wakacje za granicą. Koszt wyjazdy ma oscylować w granicach 7000 – 8000 zł miesięcznie. W ubiegłym roku wyjechali na 7 – dniowe wakacje do Polski, a koszt wyjazdu wyniósł łącznie 3500 zł oraz na ferie zimowe, a koszt wyjazdu wyniósł 2000 zł.

Pozwany ma obecnie 35 lat. Z wykształcenia jest blacharzem samochodowym. Od 5 lat mieszka na stałe w Niemczech. W ostatnim czasie zmienił pracę. Aktualnie jest zatrudniony w niemieckiej firmie ogólnobudowlanej przy wykończeniu wnętrz na pełny etat w ramach umowy o pracę na okres próbny do końca listopada 2022 roku. Pozwany osiąga wynagrodzenie w kwocie 1800 – 1900 euro miesięcznie. Nie otrzymuje dodatków do wynagrodzenia zasadniczego. Nie ma możliwości podjęcia pracy w godzinach nadliczbowych ani w soboty. Jeżeli pozwany sprawdzi się na dotychczasowym stanowisku, to otrzyma umowę o pracę na czas nieokreślony. W poprzedniej pracy pozwany był zatrudniony w ramach umowy o pracę na czas nieokreślony. Pracował wówczas przy maszynach na hali. Osiągał wynagrodzenie na poziomie kwoty 1600 – 1700 euro miesięcznie. Pozwany od 7 lat pozostaje w związku małżeńskim, z którego posiada dwoje małoletnich dzieci, a to córkę w wieku 5 lat i syna w wieku 3 lat. Żona pozwanego jest z zawodu technikiem sprzedawcą. Obecnie nie pracuje, gdyż sprawuje pieczę nad małoletnimi dziećmi. Nie pobiera również zasiłku macierzyńskiego ani wychowawczego. W 2019 roku pozwany zakupił wraz żoną dom jednorodzinny o powierzchni 160 m ² za kwotę 600 000 euro bez wkładu własnego i na ten cel zaciągnął zobowiązanie kredytowe. Okres spłaty kredytu hipotecznego wynosi 18 lat, a wysokość jednej raty wynosi 550 euro miesięcznie. Dom jest ogrzewany piecem na drewno. Pozwanego nie obciążają dodatkowe opłaty czynszowe związane z zakupioną nieruchomością.

Pozwany jest ogólnie zdrowy i nie choruje przewlekle. Poza wynagrodzeniem za pracę nie posiada majątku w postaci oszczędności i innych kosztowności. Użytkuje samochód osobowy. Ostatni raz pozwany był z rodziną na wakacjach 5 lat temu.

Podstawowe miesięczne koszty utrzymania pozwanego to:

wyżywienie – 400 euro (na całą rodzinę pozwanego),

odzież i obuwie – 100 euro,

środki czystości i kosmetyki – 50 euro,

telefon komórkowy – 30 euro,

lekarstwa – ok. 40 euro,

rozrywka (wyjścia do kina, na basen) - 50 euro,

internet – 40 euro,

przedszkole dla córki – 80 euro,

paliwo – 150 euro

łącznie: ok. 940 euro.

Miesięczne koszty mieszkaniowe pozwanego przedstawiają się następująco:

prąd - 120 euro,

śmieci- 50 euro,

podatek od nieruchomości- 220 euro rocznie/ 18 euro miesięcznie,

woda – 70 euro,

zakup drewna opałowego- 600 euro rocznie/ 50 euro miesięcznie,

usługi kominiarskie – 135 euro rocznie/ 11,25 euro miesięcznie,

łącznie: ok. 320 euro.

Rodzina pozwanego otrzymuje zasiłek na dzieci w kwocie po 219 euro miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich. Poza tym pozwany nie otrzymuje żadnych innych dochodów ani świadczeń socjalnych. Pozwany nie utrzymuje regularnych kontaktów z małoletnią powódką. Ostatni raz pozwany spotkał się z małoletnią w 2012 roku. Następnie dwukrotnie zaproponował córce spotkanie w 2015 i 2016 roku, lecz małoletnia nie miała ochoty spotkać się z ojcem. Pozwany dotychczas nie zainicjował sprawy o ustalenie kontaktów z małoletnią.

Dowód: akta sprawy IV RC 605/09, odpis zupełny aktu urodzenia k. 6, zaświadczenie o zarobkach k. 8, potwierdzenie transakcji bankowych k. 9- 14, 20- 27, faktury i rachunki k. 15, 17-24, 71- 90, 111- 113, decyzja k. 114- 116, zaświadczenie o zarobkach k. 117- 118, zeznania matki powódki E. C. k. 107v – 108, zeznania pozwanego M. L. (3) k. 108 – 108v.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione wyżej dowody przeprowadzone w niniejszej sprawie. Sąd w pełni oparł się na dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy, których wiarygodności nie podważano. Zeznania stron zasadniczo w szerokim zakresie korespondowały z pozostałymi dowodami przeprowadzonymi w niniejszej sprawie. Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych, a przeprowadzone postępowanie Sąd uznał za wystarczające do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 3 k.p.c. oddalił wniosek pozwanego o przesłuchanie świadka B. L. – żony pozwanego zgłoszony dla wykazania wysokości wydatków i kosztów utrzymania rodziny pozwanego w Niemczech albowiem dla wykazania tych okoliczności wystarczający jest dowód z przesłuchania pozwanego oraz z przedłożonych przez niego dokumentów, a przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka doprowadziłoby jedynie do nieuzasadnionego przedłużenia postępowania.

Sąd zważył.

M. - prawną podstawę rozpoznania żądania pozwu stanowią przepisy art. 133, 135 i 138 k.r.o..

Zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków, każda ze stron może żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Ustalenie czy nastąpiła zmiana stosunków następuje przez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami istniejącymi podczas ustalania wysokości poprzednich alimentów.

Poprzez zmianę stosunków należy przede wszystkim rozumieć zarówno zmiany w statusie ekonomicznym strony powodowej, wynikające z usprawiedliwionych potrzeb, jak i zmianę zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Ugruntowane stanowisko doktryny i orzecznictwa wskazuje ponadto, że ma być to zmiana istotna.

Zgodnie z regulacją art. 133 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Na płaszczyźnie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki nastąpiła istotna zmiana. Dotychczasowe alimenty zostały ustalone ponad 13 lat temu. Po pierwsze należy wskazać, opierając się na zasadach doświadczenia życiowego, że wraz z naturalnym rozwojem dziecka zwiększają się także jego potrzeby. Wpływ na zmianę kosztów utrzymania stron ma także wzrost cen towarów i usług
i jest to okoliczność od nich niezależna.

Niewątpliwie usprawiedliwione potrzeby powódki znacznie wzrosły od czasu zasądzenia ostatnich alimentów. Powódka obecnie znajduje się w fazie intensywnego wzrostu i rozwoju co stwarza potrzebę częstej wymiany odzieży i obuwia. Powódka ma obecnie 13 lat, a tylko podstawowe koszty jej utrzymania ustalono na poziomie ok. 1630 zł. Ustalając ratę alimentacyjną sąd brał pod uwagę koszt dodatkowych lekcji języka angielskiego powódki. Rodzice powódki są bowiem zobowiązani zapewnić małoletniej udział w dodatkowych zajęciach mających na celu podniesienie poziomu dotychczasowej edukacji, zwłaszcza że powódka ma trudności w szkole z nauką języka angielskiego.

Matka małoletniej powódki jest zatrudniona jako kucharz w ramach umowy o pracę na czas nieokreślony w wymiarze ½ etatu osiągając wynagrodzenie na poziomie ok. 1250 zł netto miesięcznie. Planuje jednak podjąć pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, co spowoduje istotny wzrost wynagrodzenia. Wskazać zatem należy, że oprócz osobistych starań o wychowanie i utrzymanie powódki, matka małoletniej ma również możliwości zarobkowe aby oprócz pozwanego mogła w większym stopniu partycypować w usprawiedliwionych kosztach utrzymania powódki.

Pozwany od 5 lat mieszka na stałe w Niemczech. Jest ogólnie zdrowy i nie choruje przewlekle. Aktualnie jest zatrudniony w niemieckiej firmie ogólnobudowlanej na pełny etat w ramach umowy o pracę na okres próbny do końca listopada 2022 roku. Osiąga wynagrodzenie w kwocie 1800 – 1900 euro miesięcznie. Pozwany pozostaje w związku małżeńskim, z którego posiada dwoje małoletnich dzieci, a to córkę w wieku 5 lat i syna w wieku 3 lat. Zaciągnął zobowiązanie kredytowe na zakup domu jednorodzinnego w Niemczech. Okres spłaty kredytu hipotecznego wynosi 18 lat, a wysokość jednej raty oscyluje w wysokości 550 euro miesięcznie. Podstawowe koszty utrzymania pozwanego wynoszą ok. 940 euro miesięcznie.

Bacząc zatem na aktualne możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego, alimenty w kwocie po 1000 zł leżą w zasięgu możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego i nie spowodują nadmiernego uszczerbku w jego usprawiedliwionych dobrach własnych, w szczególności, że stanowią równowartość około 200 euro miesięcznie, co nie jest dla pozwanego kwotą wygórowaną.

Mając na uwadze powyższe Sąd na mocy art. 133, 135 i 138 k.r.o. orzekł jak w punkcie 1 wyroku, uwzględniając żądanie powódki do kwoty po 1000 zł miesięcznie, począwszy od 17 grudnia 2021 roku, tj. od dnia wniesienia pozwu, zgodnie z żądaniem pozwu.

Sąd dokonał rozliczenia kosztów postępowania proporcjonalnie do utrzymania się strony powodowej w żądaniu. Stosownie do treści art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. i art. 100 k.p.c. oraz § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia z dnia 22 października 2015 r. zasądzono od pozwanego na rzecz strony powodowej 1548 zł tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa procesowego.

Ponadto Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Rybniku) kwotę 322,50 zł tytułem części opłaty od uiszczenia, której małoletnia powódka była zwolniona z mocy prawa.

Bacząc na sytuację ekonomiczną i życiową małoletniej powódki na podstawie art. 102 k.p.c. odstąpiono od obciążania strony powodowej kosztami procesu.