Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV RC 380/19 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Rybniku z 2019-11-05

Sygn. akt: IV RC 380/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 listopada 2019r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Katarzyna Krawczyk - Mandrak

Protokolant: Natalia Cyburt

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2019r. w R.

sprawy z powództwa małoletnich I. i J. rodzeństwa K. działających przez matkę A. K.

przeciwko P. K.

o alimenty

1)  zasądza od pozwanego P. K. na rzecz małoletnich powodów I. i J. rodzeństwa K. alimenty w kwocie po 350 zł (trzysta pięćdziesiąt złotych) miesięcznie na rzecz każdego z nich tj. łącznie 700 zł, począwszy od dnia 1 czerwca 2019r. do 31 lipca 2019r. oraz od 1 listopada 2019r.,płatne z góry do 10-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności każdej raty;

2)  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

3)  zasądza od pozwanego na rzecz powodów kwotę 1476 zł (tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

4)  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Rybniku) kwotę 419zł (czterysta dziewiętnaście złotych) tytułem kosztów sądowych;

5)  nadaje wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt IV RC 380/19

UZASADNIENIE

Małoletni powodowie działający przez matkę A. K. domagali się od pozwanego P. K. zasądzenia alimentów na rzecz małoletniej powódki J. K. w wysokości po 800 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniego powoda I. K. w wysokości po 900 zł miesięcznie tj. łącznie alimentów w kwocie po 1700 zł miesięcznie płatnych, do 10 – go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat.

Uzasadniając żądanie pozwu wskazano, że małoletni uprawnieni są dziećmi A. K. i pozwanego. Rodzice małoletnich pozostają w związku małżeńskim. Matka małoletnich powodów wyprowadziła się wraz z dziećmi z mieszkania pozwanego w połowie maja 2019 roku i od tego czasu zamieszkuje w mieszkaniu swojej matki. Małoletni uczęszczają do szkoły podstawowej. J. ukończyła IV klasę, a I. VI klasę. Powodowie są dziećmi zdrowymi, rozwijają się prawidłowo. Miesięczny koszt utrzymania małoletniej J. oscyluje w kwocie 1050 zł, a małoletniego I. w kwocie 1150 zł. Koszt utrzymania mieszkania wynosi około 800 zł miesięcznie ( łącznie przy czterech domownikach). Dodatkowo matka małoletnich w miarę możliwości przekazuje dzieciom drobne kwoty na ich bieżące, własne wydatki. Matka małoletnich sprawuje bieżącą opiekę nad powodami. Małoletni utrzymują kontakt z pozwanym zarówno podczas spotkań jak i w formie rozmów telefonicznych. Pozwany na ogół stara się utrzymywać z powodami stałą więź. Matka małoletnich powodów jest zatrudniona na stanowisku sprzedawca- kasjer na podstawie umowy o pracę w wymiarze czasu pracy ¾ etatu osiągając średniomiesięczne wynagrodzenie w wysokości ok. 1600 zł netto. Dodatkowo otrzymuje jedno świadczenie opiekuńcze tzw. „500 +”. W treści pozwu wskazano, że obecnie pozwany nie przekazuje na poczet utrzymania powodów żadnych kwot. W czasie roku szkolnego opłacał powodom jedynie obiady w szkole i atrakcje w czasie gdy małoletni przebywali pod jego opieką, lecz taka forma alimentacji nie zabezpieczała podstawowych potrzeb małoletnich. Pozwany jest zatrudniony na stanowisku górnika – elektryka w KWK (...). Jego średniomiesięczne wynagrodzenie zasadnicze wynosi ok. 4000 zł. Spłaca ratę kredytu mieszkaniowego, której wysokość wynosi ok. 300 zł miesięcznie ( pozew – k. 3-6).

Na rozprawie 5 listopada 2019 roku pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty po 350 zł miesięcznie w stosunku do każdego z małoletnich powodów tj. łącznie do kwoty po 700 zł miesięcznie a w pozostałym zakresie wniósł o jego oddalenie. Strona powodowa podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko procesowe (protokół – k. 38).

Sąd ustalił:

Małoletnia J. K. ur. (...) i małoletni I. K. ur. (...) są dziećmi pozwanego i A. K..

dowód: odpisy zupełne aktów urodzenia k.9, k. 10.

Rodzice małoletnich pozostają w związku małżeńskim, nie toczy się pomiędzy nimi sprawa o rozwód ani o separację.

dowód: odpis zupełny aktu małżeństwa k. 8.

W połowie maja 2019 roku z powodu licznych nieporozumień i narastających sytuacji konfliktowych matka małoletnich powodów wyprowadziła się od pozwanego i zamieszkiwała przez około trzy miesiące wraz z dziećmi w mieszkaniu swojej matki. W sierpniu 2019 roku A. K. wróciła wraz z dziećmi do pozwanego i obecnie strony mieszkają razem, jednak mimo nieporozumień nie podjęli decyzji o uczestnictwie w terapii rodzinnej. Matka małoletnich powodów nie wyklucza w przyszłości ponownej wyprowadzki od pozwanego.

dowód: zeznania A. K. k. 38v.

Matka małoletnich powodów ma 38 lat, z wykształcenia jest technikiem handlowcem. Od 14 lutego 2019 roku jest zatrudniona stanowisku sprzedawca- kasjer w (...) S.A.” na podstawie umowy o pracę w wymiarze czasu pracy ¾ etatu ( w systemie pracy zmianowej). Osiąga średniomiesięczne wynagrodzenie w wysokości ok. 1600 zł netto. Jej wynagrodzenie nie jest obciążone z tytułu wyroków sądowych, pożyczek pracowniczych ani innych tytułów. Otrzymuje jedno świadczenie opiekuńcze tzw. „500 +”. W związku z rozpoczęciem nowego roku szkolnego otrzymała na każdego z małoletnich powodów 300 zł wyprawki szkolnej. Podjęła decyzję o pracy w wymiarze ¾ etatu z uwagi na konieczność sprawowania bieżącej opieki nad małoletnimi powodami i chęć spędzania z małoletnimi większej ilości czasu.

dowód: zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 11, zeznania A. K. k. 38v.

Małoletni powodowie są dziećmi zdrowymi, nie chorują przewlekle i rozwijają się prawidłowo. Małoletni I. K. jest alergikiem, raz na kilka miesięcy przyjmuje zaleconą szczepionkę przeciwalergiczną. Małoletnia J. K. ma 10 lat, a małoletni I. K. 13 lat. Powodowie realizują obowiązek szkolny, uczęszczają do Zespołu Szkolno – Przedszkolnego nr (...) w R.. W roku szkolnym 2018/2019 małoletni brali udział w wycieczkach szkolnych. Całkowity koszt udziału w wycieczkach szkolnych małoletniej J. wyniósł 78 zł, a małoletniego I. 130,45 zł. Wycieczki zostały sfinansowane przez matkę małoletnich powodów.

dowód: Informacja Zespołu Szkolno – Przedszkolnego nr (...) w R. k. 19, zeznania A. K. k. 38v.

Koszty utrzymania małoletniej J. K. przedstawiają się następująco:

- wyżywienie ok. 400 zł miesięcznie,

- środki czystości 50 zł miesięcznie,

- ubrania, odzież ok. 200-300 zł miesięcznie,

- telefon 30 zł miesięcznie,

- przybory szkolne ok. 100 zł miesięcznie,

- rozrywka ( wyjścia do kina, na miasto czy pizzę) ok. 100– 150 zł miesięcznie,

- opłata za ubezpieczenie szkolne 50 zł na rok,

- opłata za komitet rodzicielski i „klasowe” 60 zł na rok

- kieszonkowe ok. 50-100 zł miesięcznie,

Reasumując miesięczny koszt utrzymania powoda wynosi ok. 940 – 1140 zł, średnio 1040 zł.

33

Koszty utrzymania małoletniego I. K. przedstawiają się następująco:

- wyżywienie ok. 500 zł miesięcznie,

- środki czystości 50 zł miesięcznie,

- ubrania, odzież ok. 200-300 zł miesięcznie,

- lekcje tańca 80 zł miesięcznie,

- przybory szkolne ok. 100 zł miesięcznie,

- rozrywka ( wyjścia do kina, na miasto czy pizzę) ok. 100– 150 zł miesięcznie,

- opłata za ubezpieczenie szkolne 50 zł na rok,

- opłata za komitet rodzicielski i „klasowe” 60 zł na rok

- kieszonkowe ok. 50-100 zł miesięcznie.

Reasumując miesięczny koszt utrzymania powoda wynosi ok. 1090-1240 zł, średnio 11650 zł.

dowód: zeznania A. K. k. 38v.

Pozwany ma 42 lata. Z wykształcenia jest technikiem elektrykiem. Mieszka z żoną i małoletnimi powodami. Jest zatrudniony na stanowisku górnika – elektryka w KWK (...). Jego średniomiesięczne wynagrodzenie zasadnicze wynosi od 3000 zł do 3500 zł netto miesięcznie w zależności od przepracowanych „dniówek” w czasie weekendów. Dodatkowo otrzymuje świadczenie z tytułu tzw. „barbórki”, które w 2018 roku wyniosła około 4000 zł, „14- sta pensję”, która wynosi ponad 4000 zł. Dodatkowo pozwany otrzymuje kartki żywnościowe za każdy przepracowany dzień. Wartość jednej kartki wynosi 19,30 zł, za każdy przepracowany dzień. Miesięcznie zatem jest to kwota 424,60 zł przy 22 – dniowym tygodniu pracy. Pozwanemu przysługuje 8 ton deputatu węglowego, który pobiera w naturze. Pozwany sprzedaje węgiel, a koszt sprzedaży jednej tony wynosi ok. 600-650 zł. Dochód pozwanego przy sprzedaży całego deputatu wynosi 4800-5200 zł.

Zliczając zatem wszystkie składniki wynagrodzenia podane przez pozwanego pozwalają na ustalenie, iż miesięczny dochód pozwanego jest nie mniejszy niż 4490,60 zł.

Pozwany z powodu problemów zdrowotnych przez cały październik przebywał na zwolnieniu lekarskim.

Na bieżące koszty utrzymania pozwanego składają się wydatki:

wyżywienie ok. 500 zł miesięcznie,

zakup odzieży ok. 100-200 zł miesięcznie,

środki czystości 100 zł miesięcznie.

leki na nadciśnienie tętnicze ok. 70 zł miesięcznie.

Łącznie wydatki te wynoszą 770 zł – 870 zł.

Pozwany samodzielnie ponosi opłaty za użytkowanie mieszkania, a matka powodów nie partycypuje w tych kosztach. Opłaty te wynoszą:

czynsz – 700 zł miesięcznie,

prąd – 150 zł co dwa miesiące,

gaz – 50 zł co dwa miesiące,

telewizja ok. 55 zł miesięcznie, I

Internet – 55 zł miesięcznie.

Łącznie koszty te wynoszą 910 zł miesięcznie.

Pozwany samodzielnie spłaca ratę kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania, w którym mieszka cała rodzina. Kredyt jest we frankach szwajcarskich, a wysokość raty oscyluje w wysokości ok. 300 zł miesięcznie.

Pozwany samodzielnie ponosi koszty utrzymania samochodu, z którego korzysta cała rodzina. I tak na paliwo wydaje on 250-300 zł miesięcznie, ubezpieczenie OC samochodu kosztuje 600 zł rocznie, naprawy samochodu ok. 300-400 zł rocznie, przegląd samochodu ok. 100 zł rocznie. Miesięczny koszt utrzymania samochodu kosztuje 330-430 zł.

Ponadto pozwany samodzielnie spłaca raty kredytów zaciągniętych na zakup sprzętu AGD i mebli łącznie w kwocie 200 zł miesięcznie.

Pozwany kupuje jedzenie dla całej rodziny oraz opłaca abonament za telefon żony i małoletnich powodów w kwocie ok. 200 zł miesięcznie.

W czasie gdy matka powodów wraz z powodami wyprowadziła się ze wspólnego zamieszkania
i zamieszkała u swojej matki, pozwany nie przekazywał dobrowolnych kwot na utrzymanie rodziny. W sierpniu 2019 roku gdy strony zamieszkały razem pozwany przekazał żonie na utrzymanie rodziny kwotę 1000 zł, a we wrześniu kwotę 700 zł ( tj. 600 zł na utrzymanie rodziny i 100 zł na wizytę u okulisty) a w październiku kwotę 600 zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej wymienione dowody przeprowadzone
w sprawie. Sąd poczynił ustalenia odnośnie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych i możliwości zarobkowych i majątkowych rodziców małoletnich w oparciu o podawane przez pozwanego i matkę powodów szczegółowe dane, które w szerokim zakresie znajdowały potwierdzenie w dokumentach przedłożonych przez nich do akt sprawy, których strony wzajemnie nie kwestionowały.

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika powódki o złożenie zaświadczenia o wynagrodzeniu pozwanego, uznając iż podawane przez pozwanego w toku jego przesłuchana szczegółowe dane odnośnie możliwości zarobkowych i majątkowych oraz nakreślone przez matkę powodów usprawiedliwione potrzeby powodów są wystarczające do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, a zwrócenie się do pracodawcy o wykaz zarobków doprowadziłoby do nieuzasadnionego przedłużenia postępowania.

Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych, a przeprowadzone postępowanie Sąd uznał za wystarczające do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył.

Zgodnie z regulacją art. 133 § 1 k.r.o. każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania
i wychowania. Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z treścią art. 133 § 3 k.r.o., rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że nie tyle wiek dziecka przesądza o istnieniu bądź nieistnieniu obowiązku alimentacyjnego, lecz możliwości dziecka do samodzielnego utrzymania się, dochody z jego majątku, a także niedostatek.

Zakres świadczeń alimentacyjnych ustawodawca określił w art. 135 § 1 k.r.o., uzależniając go z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć te, których zaspokojenie zapewni podmiotowi uprawnionemu do alimentów odpowiedni rozwój fizyczny i duchowy. Będą to zatem nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji lecz również te, których celem jest stworzenie warunków bytowania stosownie do wieku uprawnionego, stanu jego zdrowia i innych okoliczności, których uprawniony nie jest w stanie własnymi siłami sobie zapewnić.

Należy przy tym podkreślić, że opisane, usprawiedliwione potrzeby w przypadku dziecka uprawnionego do alimentów powinny być przy tym oceniane całościowo, a zatem nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych podmiotów zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku. Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można przy tym - co jednoznacznie wskazano w orzecznictwie Sądu Najwyższego - odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te (usprawiedliwione potrzeby uprawnionego i możliwości majątkowe oraz zarobkowe zobowiązanego) w praktyce pozostają bowiem we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez sąd wysokości alimentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 roku, III CRN 350/69, OSNPG 1970/2/15).

Konkludując powyższe, przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego należy brać pod uwagę zatem również usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 1975 roku, III CRN 330/75, LEX nr 7777). Do możliwości zarobkowania poza podstawowym wynagrodzeniem wlicza się ponadto wszelkiego rodzaju premie, nagrody, świadczenia z funduszu socjalnego, dodatki itp. Sąd określając status zarobkowy zobowiązanego nie opiera się wyłącznie na kwotach aktualnie osiąganych dochodów, lecz przede wszystkim sprawdza jego możliwości zarobkowe oraz to czy zostały one w pełni wykorzystane. (orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 1959 roku, III CR 212/58). Obowiązek alimentacyjny drugiego z rodziców, również nie pozostaje bez znaczenia dla określenia kwoty świadczeń alimentacyjnych.

W realiach niniejszej sprawy małoletni powodowie nie są w stanie utrzymać się samodzielnie. Uprawnieni nie posiadają również majątku, który pozwalałby na osiąganie dochodów wystarczających na pokrycie kosztów ich utrzymania. Zabezpieczenie uzasadnionych potrzeb małoletnich powodów uzależnione jest zatem w pełni od możliwości zarobkowych i majątkowych ich rodziców.

Możliwości zarobkowe pozwanego wynoszą nie mniej niż 4490,60 zł, a matki powodów ok. 1600 zł miesięcznie.

Odnosząc się do kosztów utrzymania powodów, wskazać należy przede wszystkim, że przedstawione koszty utrzymania małoletnich nie są przejawem zbytku powodów lecz odpowiadają wydatkom dzieci w ich wieku i naturalną potrzebą rozwoju. Usprawiedliwione koszty utrzymania powodów przedstawione przez ich matkę wynoszą w odniesieniu do J. wynoszą ok. 1040 zł miesięcznie, a do małoletniego powoda I. - ok. 1165 zł miesięcznie. Jednakże biorąc pod uwagę fakt, iż pozwany ponosi koszty zakupu żywności dla rodziny koszty te wynoszą po odliczeniu tych wydatków odpowiednio 640 zł dla J. (matka powódki zeznała, iż jej koszt wyżywienia wynosi 400 zł) i 665 zł dla I. (matka powoda zeznała, iż jego koszt wyżywienia wynosi 500 zł).

Mając zatem na uwadze powyższe ustalenia oraz oświadczenie pozwanego o uznaniu powództwa do kwoty po 350 z na każdego z powodów, Sąd ustalił alimenty na rzecz każdego z powodów alimenty w kwocie po 350 zł miesięcznie, łącznie 700 zł miesięcznie. Ustalając alimenty w takiej wysokości, Sąd miał na uwadze wysokość usprawiedliwionych potrzeb powodów ale również to, że pozwany samodzielnie ponosi koszty utrzymania mieszkania, spłaty kredytu na zakup mieszkania, opłatę abonamentu telefonicznego dla powodów i matki powodów, utrzymania samochodu, z którego korzysta cała rodzina.

Ustalając alimenty, Sąd miał na uwadze, że pozwany w sierpniu 2019 roku przekazał bowiem żonie na utrzymanie rodziny kwotę 1000 zł, we wrześniu kwotę 700 zł ( tj. 600 zł na utrzymanie rodziny i 100 zł na wizytę u okulisty) a w październiku kwotę 600 zł i uwzględnił już przekazane przez pozwanego. Sąd zatem zasądził alimenty za okres od 1 czerwca do 31 lipca 2019r. oraz od 1 listopada 2019r.

Ponad kwotę 350 zł na rzecz każdego z powodów Sąd powództwo oddalił jako wygórowane, a za okres od 1 sierpnia do 31 października 2019r. Sąd powództwo oddalił wobec dobrowolnego spełnienia przez pozwanego obowiązku.

O odsetkach na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych orzeczono w myśl przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c., natomiast o natychmiastowej wykonalności punktu 1 wyroku Sąd orzekł na mocy art. 333 § 1 pkt. 1 k.p.c.

Mając na względzie wynik postępowania w niniejszej sprawie, treść art. 98 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c., jak również sytuację majątkową i wysokość dochodów pozwanego, w oparciu o zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu Sąd zasądził od pozwanego na rzecz małoletnich powodów kwotę 1476 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (koszty zastępstwa procesowego, których wysokość ustalono uwzględniając stawki opłat za czynności adwokackie przewidziane w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 roku) tj. § 2 pkt 5, mając na uwadze, że strona pozwana została obciążona tymi kosztami w wysokości 41% albowiem w takim zakresie Sąd ustalił konieczność przyczynienia się pozwanego do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów (powodowie bowiem w takim zakresie utrzymali się w żądaniu). Z mocy art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Rybniku) kwotę 419 zł tytułem opłaty, od uiszczenia której strona powodowa była zwolniona z mocy prawa.

ZARZĄDZENIE

R., 25 listopada 2019 roku sędzia Sądu Rejonowego

K. M.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Zimończyk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Rybniku
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Katarzyna Krawczyk-Mandrak
Data wytworzenia informacji: