Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV RC 47/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Rybniku z 2021-06-25

Sygn. akt: IV RC 47/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 czerwca 2021r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia SR Ewa Woźniczka

Protokolant:Beata Doleżych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2021 r. w R.

sprawy z powództwa małoletnich F. i R. rodzeństwa D. działających przez matkę J. S. (1)

przeciwko K. D.

o podwyższenie alimentów

1)  zasądza od pozwanego K. D. na rzecz małoletniego powoda R. D. alimenty w kwocie po 950 zł (dziewięćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniego powoda J. S. (1) do dnia 10-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 1 lutego 2021 roku, a to w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek (...) w R. z dnia 16 lutego 2016 roku w sprawie sygn. akt II RC 1445/15;

2)  zasądza od pozwanego K. D. na rzecz małoletniego powoda F. D. alimenty w kwocie po 750 zł (siedemset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniego powoda J. S. (1) do dnia 10-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 1 lutego 2021 roku, a to w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek (...) w R. z dnia 16 lutego 2016 roku w sprawie sygn. akt II RC 1445/15;

3)  oddala w pozostałym zakresie powództwa małoletnich R. i F. rodzeństwa D.;

4)  zasądza od pozwanego K. D. na rzecz małoletnich powodów R. i F. rodzeństwa D. kwotę 1260 zł (tysiąc dwieście sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

5)  zasądza od pozwanego K. D. na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Rybniku) kwotę 500zł (pięćset złotych) tytułem kosztów sądowych;

6)  odstępuje od obciążania małoletnich powodów R. i F. rodzeństwa D. kosztami procesu;

7)  nadaje wyrokowi w punkcie 1 i 2 rygor natychmiastowej wykonalności oraz klauzulę wykonalności w zakresie punktu 1 i 2.

Sygn. akt IV RC 47/21

UZASADNIENIE

Małoletni powodowie R. i F. rodzeństwo D. działający przez matkę J. S. (1) domagali się zasądzenia od pozwanego K. D. alimentów w kwocie po 1.500 zł miesięcznie, płatnych do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu pozwu podano, że małoletni pochodzą ze związku małżeńskiego J. S. (1) oraz K. D.. Małżeństwo rodziców małoletnich zostało rozwiązane na mocy wyroku rozwodowego z 16 lutego 2016 roku, gdzie powierzono matce wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi, jednocześnie ograniczając władzę rodzicielską ojca do współdecydowania o istotnych sprawach dzieci, jak wybór leczenia i kierunku kształcenia. Sąd wówczas obciążył strony kosztami utrzymania małoletnich dzieci, przy czym pozwanego K. D. zobowiązał do łożenia na rzecz małoletniego R. D. kwoty po 600 zł i na rzecz małoletniego F. D. kwoty po 400 zł miesięcznie. Od czasu ustalenia ostatnich alimentów znacznie wzrosły koszty utrzymania małoletnich. Małoletni R. D. posiada orzeczenie o niepełnosprawności. Zdiagnozowano u niego autyzm oraz padaczkę oraz młodzieńcze zapalenie stawów. W związku z powyższymi dolegliwościami pozostaje pod stała opieką specjalistów z min. zakresu psychiatrii, reumatologii oraz innych specjalistów wspomagających jego proces leczenia, rehabilitacji oraz edukacji. Natomiast małoletni F. D. od czasu ustalenia ostatnich alimentów posiada zwiększone potrzeby dietetyczne związane z uprawianiem sportu. Nadto małoletni wymaga regularnych wizyt okulistycznych.

W odpowiedzi na pozew pozwany uznał roszczenie małoletniego powoda R. D. do kwoty 800 zł miesięcznie począwszy od dnia wydania wyroku oraz wniósł o oddalenie powództwa ponad uznaną kwotę. Odnośnie żądania małoletniego powoda F. D. uznał roszczenie do kwoty 600 zł miesięcznie począwszy od daty wydania wyroku oraz wniósł o oddalenie powództwa ponad żądaną kwotę. Wniósł także o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norma przepisanych.

W uzasadnieniu podał, że wysoki dochód pozwanego wynika z jego osobistego zaangażowania o płynność finansową rodziny. Wskazał, że pracuje siedem dni w tygodniu. Obecnie pozostaje w związku małżeńskim z J. D. (1), z którą posiada dwie małoletnie córki w wieku pięciu lat i trzech lat. Pozwany poza miesięcznymi wydatkami oscylującymi w granicach 10.000 zł posiada jeszcze dodatkowe zobowiązania finansowe w łącznej kwocie 17.827,20 zł. Wskazał nadto, że sytuacja J. S. (1) uległa zmianie. W dacie ustalenia ostatnich alimentów otrzymywała wynagrodzenie w kwocie 1.355,69 zł, natomiast obecnie otrzymuje w wysokości 2.100 zł miesięcznie. Podał również, że stan zdrowia synów w dacie ustalania obowiązku alimentacyjnego istniał, a konieczność ich leczenia nigdy nie była kwestionowana. W tym czasie, jak również obecnie, wszystkie lekarstwa dla syna R. były w 100% refundowane.

Sąd ustalił.

Małoletni R. D. urodzony (...) oraz małoletni F. D. urodzony (...) pochodzą ze związku małżeńskiego K. D. i J. S. (1). Wyrokiem z 16 lutego 2016 roku w sprawie o sygn. II RC 1445/15 Sąd Okręgowy w Gliwicach Wydział II Cywilny Ośrodek (...) w R. rozwiązał małżeństwo rodziców małoletnich przez rozwód. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi R. D. i F. D. powierzył matce, ograniczając władzę rodzicielską ojca do współdecydowania o istotnych sprawach dzieci, jak wybór sposobu leczenia, kierunku kształcenia, zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 20 sierpnia 2014 roku, w sprawie o sygn. IV Nsm 854/14. Obowiązek alimentacyjny pozwanego na rzecz małoletniego R. D. określono na kwotę 600 zł miesięcznie, natomiast na F. D. na kwotę 400 zł, płatnych do rąk matki do 15 – go każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia płatności którejkolwiek z rat, w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z 21 lutego 2014 roku, w sprawie o sygn. IV RC 819/13. W pkt. 5 wyroku upoważniono matkę powodów do pobierania świadczeń socjalnych należnych R. D. i F. D. w zakładzie pracy pozwanego.

Dowód: odpis skrócony aktu urodzenia k. 13,14, wyrok z 16 lutego 2016 roku w aktach o sygn. II RC 1445/15.

Małoletni R. D. miał wówczas 8 lat. Był dzieckiem niepełnosprawnym. Posiadał stwierdzoną padaczkę, małopłytkowość oraz podejrzenie zespołu (...). Dwa razy do roku wymagał kontroli psychiatry. Ponadto posiadał problemy ze słuchem. Uczęszczał do pierwszej klasy szkoły podstawowej, gdyż z powodu opóźnienia w rozwoju odroczono jego obowiązek szkolny. Koszty jego utrzymania kształtowały się wówczas na poziomie 950 zł miesięcznie.

Małoletni F. D. miał wówczas 7 lat. Był dzieckiem ogólnie zdrowym. Koszty utrzymania małoletniego kształtowały się wówczas na tym samym poziomie jak brata R. D., poza kosztem leków.

Matka małoletnich pracowała wówczas jako sprzedawca w księgarni i otrzymywała wynagrodzenie w wysokości 1.355 zł netto. Ponadto pobierała alimenty w wysokości 800 zł na małoletnich synów. Mieszkała w wynajmowanym mieszkaniu. Jej miesięczne koszty utrzymania wynosiły około 1.040 zł.

Pozwany natomiast pracował wówczas jako górnik w (...) Zakładzie Usług (...) i zarabiał średnio około 3.374 zł miesięcznie. Ponadto otrzymywał on ekwiwalent za deputat węglowy w wysokości około 300 zł miesięcznie oraz bony żywnościowe w wysokości 14,90 zł za każdą przepracowaną dniówkę (300 zł miesięcznie). Wynagrodzenie pozwanego, po uwzględnieniu wszystkich dodatkowych składników wynagrodzenia, średniomiesięcznie w okresie od listopada 2014 roku do października 2015 roku wynosiło około 3.675 zł do 3.975 zł netto miesięcznie (było to uzależnione od ilości przepracowanych dni w miesiącu). Dodatkowo otrzymywał nieregularne premie w wysokości 200 – 500 zł miesięcznie. Czasami pracował w weekendy za wynagrodzeniem 100 zł za dzień. Mieszkał sam w dotychczasowym własnościowym mieszkaniu stron. Swoje miesięczne wydatki oszacował na kwotę 4.000 zł.

Małoletni powód R. D. ma obecnie 13 lat i uczęszcza do VI klasy Szkoły Podstawowej nr (...) w C.. Posiada rozpoznany zespół autystyczny, w tym z zespołem (...). W sierpniu 2020 roku rozpoznano u małoletniego młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów. Z tego powodu co dwa tygodnie poddawany jest leczeniu biologicznemu w Centrum (...) II w S.. Posiada również stwierdzoną padaczkę. Z tego powodu jest pod stałą opieką psychiatryczną oraz neurologiczną. Uczęszcza również do poradni psychologicznej z podejrzeniem zaburzeń umysłowych i osobowości. Ma problemy w relacjach z rówieśnikami i z tego powodu dokonał powierzchownego samookaleczenia przedramienia lewego. W szkole osiąga dobre wyniki w nauce i otrzymuje pozytywne oceny. Interesuje się grą na gitarze. Chętnie uczęszcza na zajęcia rewalidacji indywidualnych z nauczycielem oraz zajęcia korekcyjno – kompensacyjne z pedagogiem szkolnym. Mieszka wraz z bratem F. D. oraz matką J. S. (1) w wynajętym mieszkaniu w bloku. Posiada orzeczenie o niepełnosprawności do 31.12.2022 roku.

Miesięczny koszt utrzymania małoletniego, według strony powodowej, przedstawia się następująco:

- wyżywienie 600 zł,

- odzież, obuwie 200 zł,

- kosmetyki, chemia – 100 zł,

- przybory szkolne – 30 zł,

- leki, wizyty lekarskie, suplementy diety 100 zł,

- leczenie specjalistyczne 150 zł,

- korepetycje z języka angielskiego 200 zł,

- lekcje gry na gitarze 320 zł,

- rekreacja 200 zł,

- komitet rodzicielski – 8 zł,

- ubezpieczenie 7 zł,

- maski, przyłbice 50 zł,

- telefon 55 zł,

- wypoczynek, wczasy 250 zł,

- koszty mieszkaniowe 572,40 zł.

tj. łącznie 2 840 zł.

Sąd zmiarkował wysokość wydatków wskazanych przez matkę powoda, uznając je za częściowo zawyżone i nieudowodnione. Powołując się na szereg wysokich kosztów utrzymania dziecka, nie przedłożono jednocześnie rachunków, potwierdzeń wpłat ( złożono dokumentację medyczną i potwierdzenia przelewów opłat mieszkalności ). W szczególności nie wykazano kosztów zajęć dodatkowych małoletniego, kosztów leczenia, kosztów wypoczynku i rekreacji ( według strony powodowej koszt wypoczynku i rekreacji to średniomiesięcznie 450 zł. co przewyższa przeciętne potrzeby dzieci w tym wieku oraz dochody i standard życia stron nin. procesu, a nadto matka małoletnich korzysta z dofinansowania zakładu pracy pozwanego w zakresie wypoczynku dzieci ).

Mając na względzie przedłożone dokumenty, stan zdrowia małoletniego oraz przeciętne potrzeby dzieci w wieku powoda, Sąd przyjął średniomiesięczny koszt jego utrzymania na poziomie 1700 – 1800 zł.

Małoletni powód F. D. ma obecnie 12 lat i uczęszcza do VI klasy Szkoły Podstawowej nr (...) w C.. Jest dzieckiem ogólnie zdrowym. Interesuje się boksem.

Miesięczny koszt utrzymania małoletniego, według strony powodowej, przedstawia się następująco:

- wyżywienie 600 zł,

- odzież, obuwie 200 zł,

- sprzęt, strój sportowy 100 zł,

- kosmetyki, chemia 100 zł,

- przybory szkolne 30 zł,

- leki 100 zł,

- leczenie okulistyczne, zakup okularów 70 zł,

- rekreacja 200 zł,

- komitet rodzicielski 8 zł,

- ubezpieczenie 7 zł,

- maski, przyłbice 50 zł,

- telefon 55 zł,

- wypoczynek, wczasy 250 zł,

- treningi boksu 300 zł,

- koszty mieszkaniowe 572,40

tj. łącznie 2 640 zł.

Z przyczyn podanych wyżej odnośnie małoletniego R. D., Sąd zmiarkował również wysokość kosztów utrzymania małoletniego F. D. do kwoty 1500 – 1600 zł. średniomiesięcznie.

Matka małoletnich J. S. (1) ma obecnie 37 lat. Pracuje na cały etat w fabryce (...) na stanowisku referenta do spraw sprzedaży, gdzie otrzymuje wynagrodzenie w wysokości około 1.923,48 zł. Przeciętnie dwa razy w miesiącu pracuje w soboty i w zamian otrzymuje jeden dzień wolnego w tygodniu. W sytuacji kiedy przebywa w pracy, z małoletnimi pozostaje babcia lub ciocia. Jest w trakcie poszukiwania nowej pracy. Mieszka w wynajętym mieszkaniu w bloku razem z małoletnimi powodami R. D. i F. D.. Otrzymuje na małoletnich synów świadczenie 500+ oraz zasiłek pielęgnacyjny na R. D. w wysokości 215,84 zł miesięcznie. W 2020 roku otrzymała ulgę na dzieci w rozliczeniu PIT w wysokości 3.000 zł. We wrześniu 2018 roku, 2019 roku oraz w październiku 2020 roku otrzymała jednorazowe świadczenie (...) w kwocie po 300 zł na dziecko. Korzystała z funduszu socjalnego w zakładzie pracy pozwanego w zakresie paczek świątecznych oraz dofinansowań do zielonej szkoły małoletnich powodów. Wszystkie koszty mieszkaniowe lokalu zajmowanego przez małoletnich powodów oraz ich matkę wynoszą 1.717,20 zł.

Pozwany K. D. ma obecnie 35 lat. Pracuje w (...) S.A. Kopalni (...) na czas nieokreślony od 26 lutego 2018 roku jako przodowy. Z tego tytułu otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w wysokości około 9.071,17 zł. Dnia 29 października 2019 roku pozwany uległ wypadkowi przy pracy. Następstwa przebytego wypadku przy pracy lekarz orzecznik ZUS określił na 4% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Pozwany pracuje siedem dni w tygodniu. Po rozwodzie z J. S. (1) zawarł nowy związek małżeński z J. D. (1), z którą posiada małoletnie córki: J. D. (2) urodzoną (...) oraz H. D. urodzoną (...). J. D. (1) zarejestrowana jest jako osoba bezrobotna z uwagi na opiekę nad najmłodszą córką. Zamierza w przyszłości podjąć pracę. Pozwany wraz z obecną żoną oraz dwójką córek mieszka w mieszkaniu, które zostało nabyte na kredyt hipoteczny w trakcie trwania związku małżeńskiego z J. S. (2). Pozwany w całości spłaca ratę kredytu hipotecznego. Na przełomie marca i kwietnia 2021 roku pozwany poniósł koszt w wysokości 3.799,27 zł na remont samochodu osobowego. Miesięczne wydatki pozwanego:

- wyżywienie pozwanego i J. D. (1) – 1.000 zł,

- wyżywienie dzieci 600 zł,

- czynsz 458 zł,

- energia elektryczna 150 zł,

- gaz 50 zł,

- telefon 200 zł,

- Internet + TV 124,98 zł,

- woda 80 zł,

- paliwo 600 zł,

- ubezpieczenie samochodu 50 zł,

- rata kredytu hipotecznego 950 zł,

- rata kredytu na bieżące potrzeby 3.115 zł,

- środki czystości, kosmetyki 300 zł,

- odzież dla całej rodziny 800 zł,

- zobowiązania alimentacyjne 1.000 zł,

- komitet rodzicielski 8,50 zł,

- składka papiernicza 8,50 zł,

- posiłki w przedszkolu małoletniej J. D. (2) 130 zł,

Łącznie wydatki wynoszą: 9.624,98 zł.

Sąd jednocześnie zmiarkował wysokość wydatków wskazanych przez pozwanego w zakresie lekarstw i witamin uznając je za zawyżone i nieudowodnione w jakikolwiek sposób.

Dowód: odpisy skrócone aktu urodzenia k. 13-14, zaświadczenie k. 15, opinie wychowawcy szkolnego k. 16-18, zaświadczenie lekarskie k. 19, 22, 147-148, wyrok k. 20, opinia psychologiczna k. 21, karta leczenia szpitalnego k. 23-27, opis badania k. 28-30, historia wizyt k. 31-34, orzeczenie o niepełnosprawności k. 35, zaświadczenie k. 36, 87, 120, 135, potwierdzenia wykonania przelewów k. 37-62, 90-93, 95-97, 99-101, 104, zaświadczenie o zarobkach k. 88, 174, 178-179, zestawienie k. 89, zestawienie transakcji k. 94, faktury k. 98, 212-213, wyrok k. 103, pisma k. 105-106, 108, potwierdzenia nadania k. 107, zaświadczenie nr 66/21 k. 121, informacje PIT k. 122-134, kartoteki zarobkowe k. 136 – 138, karta medycznych czynności ratunkowych k. 149, przesłuchanie matki małoletnich powodów J. S. (1) k. 155-156, orzeczenie lekarza orzecznika ZUS k. 169-170, pismo dot. potrącenia alimentów k. 171, potwierdzenia wypłaty wynagrodzenia k. 180-210, paragony k. 211, przesłuchanie pozwanego K. D. k. 215-216.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody przeprowadzone w sprawie, szczegółowo powyżej opisane. Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych, a w konsekwencji postępowanie dowodowe Sąd uznał za wystarczające do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Sąd oddalił wniosek strony powodowej o przesłuchanie świadków M. S. (1), M. S. (2) i E. W. albowiem stan zdrowia małoletniego powoda R. D. został już wcześniej ustalony i poparty szeregiem dowodów. Nadto bezspornym było, że małoletni od wielu lat zmaga się z problemami zdrowotnymi, co również potwierdzała strona przeciwna. Sąd nadto oddalił wniosek dowodowy o kierowanie zapytania do (...), firmy (...) oraz skierowania zapytania do szkoły małoletniego powoda, jako zmierzający jedynie do przedłużenia postępowania. Nadto ten ostatni wykraczał poza zakres przedmiotowy postępowania.

Sąd zważył:

Zgodnie z regulacją art. 133 § 1 k.r.o. każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych ustawodawca określił w art. 135 § 1 k.r.o., uzależniając go z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć te, których zaspokojenie zapewni podmiotowi uprawnionemu do alimentów odpowiedni rozwój fizyczny i duchowy.

Będą to zatem nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji lecz również te, których celem jest stworzenie warunków bytowania stosownie do wieku uprawnionego, stanu jego zdrowia i innych okoliczności, których uprawniony nie jest w stanie własnymi siłami sobie zapewnić.

Należy przy tym podkreślić, że opisane, usprawiedliwione potrzeby w przypadku dziecka uprawnionego do alimentów powinny być przy tym oceniane całościowo, a zatem nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych podmiotów zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku.

Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można przy tym - co jednoznacznie wskazano w orzecznictwie Sądu Najwyższego - odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te (usprawiedliwione potrzeby uprawnionego i możliwości majątkowe oraz zarobkowe zobowiązanego) w praktyce pozostają bowiem we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez sąd wysokości alimentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 roku, III CRN 350/69, OSNPG 1970/2/15). Konkludując powyższe, przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego należy brać pod uwagę zatem również usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 1975 roku, III CRN 330/75, LEX nr 7777).

Nadto zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym w tezie IV wytycznych w zakresie wykładni prawa i praktyki sądowej w sprawach o alimenty, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami (uchwała pełnego składu Izby Cywilnej i Administracyjnej z dnia 16 grudnia 1987 roku III CZP 91/86).

Bezspornym w niniejszej sprawie jest fakt, że małoletni powód R. D. jest dzieckiem niepełnosprawnym wymagającym większego zaangażowania w wychowanie. Wraz ze wzrostem małoletniego, wzrosły także jego potrzeby. Niemniej jednak nie można tracić z pola widzenia okoliczności, że matka małoletniego jedynie częściowo zwalania się z obowiązku alimentacyjnego poprzez osobistą pieczę nad synem, tym bardziej, że w sprawowaniu opieki pomaga jej również najbliższa rodzina. Małoletni powodowie niewątpliwie potrzebują większego zaangażowania finansowego rodziców w swoje wychowanie. Matka małoletnich powodów swój obowiązek alimentacyjny względem małoletnich dzieci wykonuje głównie poprzez osobiste starania o ich wychowanie i opiekę. Jednakże ma ona możliwości zarobkowe, których nie wykorzystuje w pełni. Z kolei możliwości zarobkowe pozwanego kształtują się obecnie bez wątpienia na znacznie wyższym poziomie aniżeli matki małoletnich. Pozwany ma stałą pracę, a jego zadłużenia nie mogą być traktowane preferencyjnie względem obowiązku alimentacyjnego. Osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, musi przy podejmowaniu rozmaitych decyzji finansowych, jak chociażby właśnie zaciąganie kredytów, prowadzenie działalności gospodarczej, liczyć się z tym, że powinna podejmować takie działania dopiero wtedy, gdy jest w stanie zapewnić swoim dzieciom byt na stosownym poziomie (wyrok SN z 12 listopada 1976 r., III CRN 236/76).

Miesięczne koszty utrzymania małoletniego R. ustalono poprzednio na poziomie ok. 950 zł., a obecnie na poziomie ok. 1700 - 1800 zł. W ostatnim okresie małoletni powód nie wyjeżdżał na wakacje i uczył się zdalnie w domu. Natomiast miesięczne koszty utrzymania małoletniego F. D. ustalono poprzednio na poziomie ok. 750 zł, a obecnie 1500 - 1600 zł.

W realiach niniejszej sprawy ustalono, że miesięczne dochody pozwanego kształtują się na poziomie 9.071,17 zł brutto, natomiast miesięczne koszty utrzymania pozwanego to kwota rzędu 9.624,98 zł. Wskazać jednak należy, że pozwany posiada liczne zobowiązania kredytowe, a nadto zobowiązanie z tytułu zadośćuczynienia w związku z dokonaniem czynu zabronionego. Nie bez znaczenia jest również fakt, że aktualna żona pozwanego posiada niewykorzystane możliwości zatrudnienia. Nawet jeśli opłata za żłobek wynosiłaby 1.100 zł, to i tak gdyby żona pozwanego zarobkowała zostałaby nadwyżka środków finansowych i w związku z tym pozwany nie byłby jedynym żywicielem rodziny. Jednak pozwany dokonał takiego wyboru świadomie, godząc się na mniejsze wpływy do rodzinnego budżetu.

Pozwany nie interesuje się synami, nie utrzymuje z nimi kontaktów.

Matka małoletnich powodów otrzymuje miesięcznie około 1.923,48 zł. Otrzymała nadto ulgę w rozliczeniu na dzieci w wysokości 3.000 zł. Nie pracuje w weekendy.

Reasumując zatem wszystkie powyższe ustalenia faktyczne i rozważania prawne, Sąd doszedł do przekonania, że żądanie alimentów na rzecz małoletnich powodów jest w części uzasadnione, stąd też zasądził od pozwanego K. D. na rzecz małoletniego R. D. alimenty w kwocie po 950 zł miesięcznie, natomiast na rzecz małoletniego F. D. zasądził je w kwocie po 750 zł miesięcznie, począwszy od 1 lutego 2021 roku uwzględniając czas wniesienia pozwu. W ocenie Sądu zasądzone alimenty, przy dodatkowym wsparciu finansowym matki małoletnich, pozwolą w pełni zaspokoić wszystkie usprawiedliwione potrzeby małoletnich, przy uwzględnieniu także okoliczności dysponowania przez ich matkę dodatkowym wsparciem domowego budżetu kwotą 1000 zł miesięcznie z tytułu tzw. „świadczenia 500 plus” ( świadczenie to nie wyręcza oczywiście rodziców w alimentowaniu dzieci, niemniej jednak pozwala na podwyższenie standardu życia dzieci ).

Z tych względów Sąd orzekł jak w sentencji, w pozostałej części powództwo oddalając jako zbyt wygórowane ( matka małoletnich oczekiwała podwyżki w zakresie roszczenia synów : R. o 150%, a F. o 275% ).

O odsetkach na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych orzeczono w myśl przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c., natomiast o natychmiastowej wykonalności punktu 1 i 2 wyroku Sąd orzekł na mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. Ponadto, zgodnie z art. 1082 k.p.c. nadano z urzędu klauzulę wykonalności odnośnie punktu 1 i 2 uzasadnianego wyroku.

Sąd stosownie do art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. i art. 100 k.p.c. oraz § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. zasądził od pozwanego na rzecz małoletnich powodów kwotę 1260 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Ponoszenie przez pozwanego tych kosztów jest konsekwencją częściowego uwzględnienia powództwa. Jednocześnie z uwagi na nieposiadanie przez małoletnich własnych dochodów odstąpiono od obciążania ich kosztami procesu.

Z mocy art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Rybniku) kwotę 500 zł tytułem kosztów sądowych, od uiszczenia których strona powodowa była zwolniona z mocy prawa.

R., dn. 9.08.2021 r. sędzia Ewa Woźniczka

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Zimończyk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Rybniku
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Ewa Woźniczka
Data wytworzenia informacji: