III K 1389/19 - wyrok Sąd Rejonowy w Rybniku z 2020-01-16

Sygn. akt III K 1389/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący Sędzia Sylwia Rehlis

Protokolant sekr.sądowy Gabriela Mainusz

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2020 r.

sprawy A. Ś. (1) (Ś.) s. Z. i U., ur. (...)
w K.

oskarżonego o to, że

W okresie od 01 lutego 2018 roku do 20 listopada 2018 roku w C. uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości Wyrokiem Sądu Rejonowego (...) z dnia 18 czerwca 2012 roku, sygn akt. IV RC 377/12/10, na mocy którego zobowiązany był do płacenia alimentów w wysokości 1000 zł
na rzecz dzieci N. i D. rodzeństwa Ś., przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości przekraczała równowartość 3 świadczeń okresowych, przez co naraził ich na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, przy czym czynu tego dopuścił się warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazany Wyrokiem Sądu Rejonowego w. (...) z dn. 21.07.2008r w sprawie sygn akt III K 752/06 za czyn z art. 207 § 1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie
od 28.02.2007r do 28 03 2007r oraz od 25.10.2013r do 21.09.2015r

tj. o czyn z art. 209 § 1a kk w zw. z art. 64 § 1 kk

1)  uznaje oskarżonego A. Ś. (1) (Ś.) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 209 § 1a kk w zw.
z art. 64 § 1 kk i za to na mocy art. 209 § 1a kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2)  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sędzia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 1389/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. Ś. (1)

W okresie od 01 lutego 2018 roku do 20 listopada 2018 roku w C. uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w. (...)z dnia 18 czerwca 2012 roku, sygn. akt IV RC 377/12/10, na mocy którego zobowiązany był do płacenia alimentów w wysokości 1000 zł na rzecz N. i D. rodzeństwa Ś., przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości przekraczała równowartość 3 świadczeń okresowych, przez co naraził ich na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w. (...)z dnia 21 lipca 2008 r. w sprawie sygn. akt III K 752/06 za czyn z art. 207 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 28.02.2007r. do 28.03.2007r. oraz od 25.10.2013r. do 21.09.2015r.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. i A. Ś. (2) pozostawali w związku małżeńskim. Ze związku tego pochodzi trójka dzieci – N., D. i K. Ś..

zeznania M. Ś.

k. 67v, k. 123v

Wyrokiem Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 18 czerwca 2012 r. (sygn. akt IV RC 377/12/10) oskarżony A. Ś. (1) został zobowiązany do łożenia na utrzymanie swoich dzieci: N., K. i D. alimentów w kwocie po 500 złotych miesięcznie na rzecz każdego z nich.

zawiadomienie Ośrodka Pomocy (...) w C., w tym odpis wyroku z dnia 18.06.2012 r

k. 1-40

Oskarżony A. Ś. (1) jest pozbawiony władzy rodzicielskiej nad swoimi dziećmi. Nie utrzymuje z nimi kontaktów.

zeznania M. Ś.

k. 67v, k. 123v

M. Ś. zamieszkuje sama z dziećmi. N. Ś. jest dzieckiem o znacznym stopniu niepełnosprawności, otrzymuje świadczenie rehabilitacyjne. Z uwagi na to, że choruje na epilepsje, M. Ś. nie podejmuje pracy.

K. Ś. jest pełnoletnia, pracuje i wobec niej ustał obowiązek alimentacyjny.

zeznania M. Ś.

k. 67v, k. 123v

Wyrokiem Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 28 marca 2019 roku (sygn. akt III K 1778/18) oskarżony został skazany za czyn z art. 209 § 1 kk i art. 209 §1a kk w zw. z art. 64 §1 kk popełniony w okresie od:

1.10.2012-24.10.2013r., 1.02.2016r. do 11.04.2017r. oraz 20.06.2017r. - 31.01.2018r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

wyrok Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 28 marca 2019 r. (sygn. akt III K 1778/18)

Wyrok Sądu Okręgowego w. (...) z dnia 13 listopada 2019 r.

(sygn. akt V.2 Ka 356/19)

k. 120

k. 121

W kolejnym okresie od 1 lutego 2018 roku do 20 listopada 2018 roku oskarżony wpłacał do komornika miesięcznie symboliczne kwoty po 50 złotych na poczet bieżących alimentów, wobec czego uchylał się on od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości w.w wyrokiem, na mocy którego zobowiązany był do płacenia alimentów w wysokości 1000 zł na rzecz N. i D. rodzeństwa Ś., a łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości przekraczała równowartość 3 świadczeń okresowych.

wyjaśnienia oskarżonego A. Ś. (1)

Informacja od Komornika Sądowego w R.

k. 85

k. 47-60

W okresie od 1 lutego 2018 roku do 20 listopada 2018 roku M. Ś. otrzymywała świadczenia alimentacyjne w kwocie 1000 złotych miesięcznie na rzecz N. i D. Ś. z funduszu alimentacyjnego, świadczenie 500+ na D. Ś., świadczenie rehabilitacyjnego na N. Ś. (80 zł) oraz świadczenie rodzinne (124 zł). Uchylanie się od wykonania obowiązku alimentacyjnego naraziło pokrzywdzonych na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

zawiadomienie Ośrodka Pomocy (...) w C.

zeznania M. Ś.

k. 1-40

k. 67v, k. 123v

W okresie od lutego 2018 roku do 20 listopada 2018 roku oskarżony nie był zarejestrowany w Państwowym Urzędzie Pracy. W tym okresie podejmował prace dorywcze.

informacja z Powiatowego Urzędu Pracy w R.;

wyjaśnienia oskarżonego

k. 41-42

k. 85v

W okresie od lutego 2018 roku do 20 listopada 2018 roku oskarżony nie był pozbawiony wolności.

informacja z Centralnego Zarządu Służby Więziennej

k. 44-45

Oskarżony był w przeszłości wielokrotnie karany.

karta karna

104

Wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 21.07.2008r. (sygn. akt III K 752/06) oskarżony został skazany za czyn z art. 207 §1 kk na karę 2 lat pozbawienia, którą odbył w okresie od 28.02.2007r. do 28.03.2007r. oraz od 25.10.2013r. do 21.09.2015r.

odpis wyroku Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 21.07.2008r. (III K 752/06)

k. 76-77

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Zawiadomienie Ośrodka Pomocy (...) w C.

Informacja organu administracji publicznej. Znajduje odzwierciedlenie w pozostałych dokumentach zgromadzonych w sprawie, w tym orzeczeniach sądowych. Brak podstaw do kwestionowania.

2.

Wyrok Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 28 marca 2019 r. (sygn. akt III K 1778/18)

Wyrok Sądu Okręgowego w. (...) z dnia 13 listopada 2019 r.

(sygn. akt V.2 Ka 356/19)

Dokument urzędowy. Brak podstaw do kwestionowania

3.

Informacja od Komornika Sądowego w R.

Dokument urzędowy potwierdzający czynności podjęte przez komornika sądowego w trakcie postępowania egzekucyjnego. Brak podstaw do kwestionowania.

4.

Informacja z Powiatowego Urzędu Pracy w R.

Dokument urzędowy stanowiący wyciąg z rejestru prowadzonego przez organ administracji publicznej. Brak podstaw do kwestionowania.

5.

Informacja z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w P.

Dokument urzędowy stanowiący wyciąg z rejestru prowadzonego przez organ administracji publicznej. Brak podstaw do kwestionowania.

6.

Informacja z Centralnego Zarządu Służby Więziennej

Dokument urzędowy znajdujący odzwierciedlenie w informacji z Centralnej Bazy Danych Osób Pozbawionych Wolności. Brak podstaw do kwestionowania.

7.

Karta karna

Dane te są rzetelnym i wiarygodnym źródłem, sporządzonym przez odpowiednie, uprawnione do tego organy w zakresie informacji dotyczących uprzedniej karalności oskarżonego. Brak podstaw do kwestionowania.

8.

Odpis wyroku Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 21.07.2008r. (III K 752/06)

Dokument urzędowy.

9.

Zeznania M. Ś.

Logiczne, konsekwentne i zbieżne w trakcie całego postępowania sądowego. Świadek opisała samotne macierzyństwo oraz wskazała dochody z jakich utrzymywała pokrzywdzonych w okresie objętym zarzutem. Zeznania te sąd uznał za wiarygodne, gdyż znajdują one odzwierciedlenie w dokumentach zgromadzonych w sprawie.

10.

Wyjaśnienia oskarżonego A. Ś. (1)

Wiarygodne w części w jakiej wskazał, że w okresie zarzutu uiszczał na poczet alimentów kwoty po 50 złotych miesięcznie. Ta część wyjaśnień koresponduje z informacją uzyskaną od komornika sądowego.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego A. Ś. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego w części w jakiej wskazał, iż w okresie zarzutu gdzieś pracował, ale nie było go stać na uiszczanie alimentów w pełnej wysokości nie zasługują na wiarę. Oskarżony, który wpłacał na konto komornika symboliczne kwoty po 50 złotych na oboje dzieci, stanowiące 5% obciążającego go obowiązku alimentacyjnego, liczył na to, że w ten sposób uda mu się uniknąć odpowiedzialności karnej za zarzucony czyn.

Również ta część wyjaśnień, w której oskarżony wskazał, iż w okresie zarzutu chorował na kręgosłup i wymagał dłuższego leczenia nie została udowodniona w toku postępowania stosowną dokumentacją.

Reasumując, zachowania oskarżonego w okresie zarzutu nie ekskulpuje fakt, iż jego niskie wynagrodzenie nie pozwoliłoby mu na regulację należności alimentacyjnych w pełnej wysokości. Wskazania wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego nakazują przyjąć, iż oskarżony zdawał sobie sprawę, iż fundusz alimentacyjny wypłaca na bieżąco alimenty, których obowiązek uiszczania spoczywał na nim. Linia obrony oskarżonego sprowadzająca się wykazania, iż nie jest tak, że całkowicie uchylał się od zobowiązania, a wręcz przeciwnie - regularnie wpłacał symboliczne kwoty – aczkolwiek w kwocie i terminie jaki sam uznał za stosowny, nie mogła zostać uznana za wystarczającą do zwolnienia oskarżonego z odpowiedzialności karnej, gdyż w dalszym ciągu stanowi wyraz lekceważącego stosunku do nałożonego na niego orzeczeniem sądowym obowiązku alimentacyjnego oraz przerzucania odpowiedzialności za utrzymywanie własnych dzieci na instytucje państwowe. Co więcej, jak wynika z jego wyjaśnień „gdzieś pracował”, a zatem najpewniej praca ta miała charakter dorywczy, niedokumentowany i wykluczający możliwość przeprowadzenia skutecznej egzekucji komorniczej a oskarżony nie dzielił się wypracowanym dochodem z dziećmi.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

X

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

A. Ś. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, iż oskarżony w okresie od 1 lutego 2018 roku do 20 listopada 2018 roku nie realizował ciążącego na nim z mocy wyroku Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 18 czerwca 2012 roku (sygn. akt IV RC 377/12/10) obowiązku alimentacyjnego, na mocy którego został zobowiązany do uiszczania na rzecz swoich dzieci - N. i D. Ś. alimentów w wysokości 1000 z, czym wyczerpał dyspozycję art. 209§1a kk. Czasookres braku realizacji obowiązku przekracza równowartość trzech świadczeń okresowych.

Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego pozwoliła na wysunięcie wniosku, iż brak regularnego uiszczania wpłat na poczet bieżących alimentów naraziło N. i D. Ś. na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Nie ulega wątpliwości bowiem, że w okresie zarzutu cały obowiązek utrzymania dwójki małoletnich dzieci spoczywał na ich matce, która z uwagi na chorobę N. Ś. nie może podjąć pracy zarobkowej. Rodzina utrzymywała się ze świadczeń wypłacanych z funduszu alimentacyjnego (1000 zł), świadczenia 500+ na D. Ś., świadczenia rehabilitacyjnego na N. Ś. (80 zł) oraz świadczenia rodzinnego (124 zł). W tym miejscu należy wyraźnie podkreślić, że stanu zagrożenia spowodowanego niepłaceniem rat alimentacyjnych nie niweluje to, że w pewnym zakresie potrzeby uprawnionych zaspokajał fundusz alimentacyjny czy ośrodek pomocy społecznej.

Już tylko pobieżna analiza ,,dochodów’’ rodziny Ś. prowadzi do uznania, że świadczenia alimentacyjne oraz opiekuńcze stanowią dochód, z których utrzymywane są dzieci oskarżonego, zaś ich uzyskiwanie to wynik udzielanej pomocy finansowej z Funduszu Alimentacyjnego oraz Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Gdyby nie ta pomoc, dzieci oskarżonego byłyby pozbawione środków finansowych skoro matka pokrzywdzonych nie osiągała żadnych dochodów z własnej pracy, bo takiej nie wykonywała. Gdyby więc nie świadczenia socjalne instytucji samorządowych i państwowych niepracująca kobieta nie miałaby nie tylko środków dla dzieci, ale także dla siebie. To zaś, że otrzymując je mogła zaspokoić ich potrzeby w niezbędnym zakresie dowodzi tylko tego, że potrafi tymi skromnymi środkami gospodarować oraz, że gdyby ich nie otrzymywała to nie byłaby w stanie dbać o potrzeby rodziny, zwłaszcza zaś dzieci.

Odnosząc się do przyjętego w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu działania w warunkach powrotu do przestępstwa, to wskazać należy, że oskarżony będąc uprzednio skazany za przestępstwo umyślne wyrokiem Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 21 lipca 2008 roku (sygn. akt III K 752/06) za czyn z art. 207 § 1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary, którą odbywał w okresie od 28.02.2007r. do 28.03.2007r. oraz od 25.10.2013r. do 21.09.2015r. umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa za które był skazany. O wspomnianym podobieństwie świadczy w myśl art. 115 § 3 kk podobieństwo przedmiotu ochrony, w które swoim czynem, godzi sprawca przestępstwa. Przedmiotem ochrony przestępstwa znęcania, którego uprzednio dopuścił się oskarżony jest prawidłowe funkcjonowanie rodziny. Podobnie, przedmiotem ochrony przy niealimentacji jest rodzina, a więc obowiązek zapewnienia realizacji potrzeb egzystencjonalnych. Co znamienne, zarówno w przypadku przestępstwa znęcania się jak i przestępstwa niealimentacji pokrzywdzoną była córka pokrzywdzonego N. Ś..

Z powyższych względów w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu przyjęto działanie w warunkach recydywy podstawowej.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. Ś. (1)

1.

1.

Przy wyborze rodzaju i rozmiaru kary zasadniczej Sąd baczył, aby była ona adekwatna do stopnia winy sprawcy, stopnia społecznej szkodliwości czynu przez niego popełnionego, jak również współmierna do wagi i okoliczności popełnionego czynu oraz do stopnia naruszonych przez oskarżonego dóbr prawnie chronionych.

W związku z tym, wymierzając karę Sąd miał na uwadze ogólne dyrektywy w tym zakresie wskazane przez treść art. 53 k.k., poczytując na niekorzyść oskarżonego prawie 9-miesięczny okres niealimentacji, oraz jego uprzednią kilkukrotną karalność, w tym za czyny tego samego rodzaju oraz działanie w warunkach powrotu do przestępstwa (w warunkach recydywy określonej w art. 64 § 1 k.k). Przemawia to za wymierzeniem kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy. W ocenie Sądu, wymierzona oskarżonemu izolacyjna kara pozbawienia wolności na wskazanym poziomie jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego oraz znacznej społecznej szkodliwości jego czynu, a także spełni oczekiwane rezultaty wychowawcze i zapobiegawcze, a także w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

W ocenie Sądu kara zasadnicza, w postaci kary 6 miesięcy pozbawienia wolności o charakterze izolacyjnym uwzględnia w sposób prawidłowy okoliczności popełnionego czynu, rangę naruszonych dóbr prawnie chronionych, motywację i osobowość sprawcy, oraz jest współmierna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości popełnionego czynu, przede wszystkim zaś umożliwi wdrożenie wobec oskarżonego poczucia obowiązku przestrzegania w przyszłości norm prawnych. W ocenie Sądu jedynie słusznym rozwiązaniem jest napiętnowanie występku oskarżonego, w sposób, w jaki uczynił to Sąd rozstrzygający przedmiotową sprawę. Sąd stoi na stanowisku, iż oskarżony, w wyniku orzeczenia w stosunku do niego kary pozbawienia wolności na wskazanym powyżej poziomie, zrozumie naganność i karygodność swojego postępowania, a w przyszłości nie popełni ponownie przestępstwa, przede wszystkim zaś będzie łożył na utrzymanie dzieci, co jest w istocie rzeczy priorytetem konsekwencji prawnokarnych wiążących się z przedmiotowym postępowaniem karnym. Kara pozbawienia wolności na wskazanym poziomie powstrzyma też oskarżonego od popełnienia w przyszłości przestępstw, a w społeczeństwie wzmocni przekonanie o skuteczności udzielonej przez państwo ochrony prawnej.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

W oparciu o treść art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.), Sąd zwolnił oskarżonego A. Ś. (1) od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa opłaty oraz wydatków poniesionych w trakcie postępowania uznając, że uiszczenie ich w sytuacji osobistej i majątkowej byłoby dla niego zbyt uciążliwe i w sposób pośredni byłoby z ewentualną szkodą dla ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego na rzecz dzieci.

6.  1Podpis

Rybnik, dnia 28.01.2020 r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Musiolik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Rybniku
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Sylwia Rehlis
Data wytworzenia informacji: