Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodniczący

Sędzia Agnieszka Bierza

Protokolant

stażysta Magdalena Masłowska

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 628/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

M. N.

W bliżej nieokreślonych dniach pomiędzy sierpniem 2019 roku a grudniem 2019 roku co najmniej w sierpniu, październiku i dwukrotnie w grudniu 2019 roku, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru kontaktował się telefonicznie z byłą żoną S. N., dzwoniąc do niej, wbrew jej woli, nie stosując się tym samym do orzeczonego wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w. R., sygn. akt III K 680/17 z dnia 25 września 20918 roku zakazu kontaktowania się z S. N. w jakiejkolwiek formie na okres 5 lat, tj. czyn z art. 244 kk w zw. z art. 12 §1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Wyrokiem z dnia 25 września 2018 roku w sprawie o sygn. akt III K 680/17 Sąd Rejonowy w. R. uznał oskarżonego M. N. za winnego popełnienia czynu z art. 207§1 kk na szkodę żony, dzieci i pasierbicy i wymierzył mu za ten czyn karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Nadto Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzonymi M. K. i S. N. w jakiejkolwiek formie, wbrew ich woli poza sprawami związanymi ze sprawowaniem władzy rodzicielskiej, na okres 5 lat. Wyrok uprawomocnił się w dniu 3 października 2018 roku.

W w/w sprawie S. N. występowała w charakterze oskarżycielki posiłkowej. W głosach końcowych stron nie wnosiła ona o orzeczenie wobec oskarżonego zakazu kontaktowania się z nią. Oskarżony był obecny przy ogłoszeniu wyroku.

odpis wyroku Sądu Rejonowego w. R. w sprawie o sygn. akt III K 680/17

k. 3

odpis protokołu rozprawy z dnia 25 września 2018 roku w sprawie o sygn. akt III K 680/17

k.68-69

2.  Kiedy oskarżony M. N. przebywał w zakładzie karnym kilka razy zatelefonował do S. N.. I tak w sierpniu 2019 roku zatelefonował do niej, aby ją przeprosić, następnie zatelefonował w październiku 2019 roku, gdy miała ona urodziny, nadto rozmowa dotyczyła dzieci. Poza tym oskarżony zatelefonował dwa razy w grudniu 2019 roku, kiedy dzieci miały urodziny. Rozmowy trwały po kilka minut, kończył je oskarżony. S. N. nie przerywała rozmów, nie odkładała słuchawki, gdy usłyszała głos oskarżonego. W trakcie rozmów przypominała mu jednak, że ma zakaz kontaktowania się z nią, a ona musi co jakiś czas informować kuratora, czy oskarżony dzwoni.

zeznania świadka S. N.

k. 6,60

wyjaśnienia oskarżonego M. N.

k. 17,59

zawiadomienie Zespołu Kuratorów wraz z pismem S. N.

k. 1,2

3.  M. N. był uprzednio karany.

dane o karalności

k. 31-33

odpisy wyroków SR w. R. o sygn. akt II K 680/17 i III K 2337/18

k. 3,4

1.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

------------

----------------------------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

---------------------------------

-------------------

-------

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2

częściowo zeznania świadka S. N.

Przed sądem świadek wskazywała, że informowała oskarżonego, że „nie powinien do mnie dzwonić, bo ma zakaz i że ja muszę co jakiś czas składać pismo do kuratora, czy do nas dzwonił”. Nadto w swoich zeznaniach wskazała na treść rozmów z oskarżonym. Dodała, że nie rozłączała się po odebraniu telefonu od oskarżonego, bo to nieładnie, a nadto wie, że w więzieniu jest ciężko i nie ma z kim porozmawiać.

Zasadniczo sąd dał wiarę zeznaniom świadka złożonym przed sądem, gdyż korelowały one z wyśnieniami oskarżonego. Przy czym sąd miał na uwadze, że z jednej strony świadek próbowała przekonać sąd, że nie chciała kontaktu z oskarżonym, a z drugiej strony treść jej zeznań wskazuje, że nie była przeciwna rozmowom z oskarżony, kontynuowała te rozmowy, informowała o tym, co się dzieje w domu. Miała ona świadomość orzeczonego zakazu i tego, że musi informować kuratora o tym, że oskarżony telefonuje, stąd przypominała temu ostatniemu o obowiązującym zakazie. Świadek była skupiona na tym, że orzeczono wobec oskarżonego zakaz kontaktowania się z nią, natomiast umknęło jej to, że oskarżony może się z nią kontaktować w sprawach związanych z wykonywaniem władzy rodzicielskiej.

2

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. N.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w części, w której przyznał, że telefonował do S. N. w sierpniu, październiku i dwa razy w grudniu 2019 roku. Jest to bowiem okoliczność bezsprzeczna, którą potwierdziła sama S. N.. Podobnie sąd ocenił jako zgodne z prawdą twierdzenia oskarżonego, co do przyczyn wykonania telefonów i treści rozmów. Rzeczywiście w październiku urodziny miała S. N., zaś w grudniu dzieci. Nadto rozmowa z października dotyczyła również dzieci. S. N. potwierdziła, że połączenia telefoniczne z października i grudnia miały związek z urodzinami, natomiast nie pamiętała co było przedmiotem rozmowy z sierpnia. Podobnie za zgodne z prawdą sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego co do czasu rozmów, tego, że jego żona nie odkładała telefonu, gdy słyszała jego głos. S. N. potwierdziła powyższe.

2

zawiadomienie kuratorów wraz z pismem S. N.

brak podstaw do kwestionowania, wskazuje na możliwość popełnienia przez oskarżonego występku z art. 244 kk

1,3

odpis wyroku Sądu Rejonowego w. R. w sprawie o sygn. akt III K 680/17

dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania

3

dane o karalności

dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania wiarygodności

3

odpis wyroku Sądu Rejonowego w. R. o sygn. akt III K 2337/18

dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania

1

odpis protokołu rozprawy z dnia 25 września 2018 roku w sprawie o sygn. akt III K 680/17

dokumentuje przebieg rozprawy, brak podstaw do kwestionowania dokumentu

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. N.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, gdy twierdził, że wiedział, że ma zakaz zbliżania się do S. N., ale nie wiedział, że ma zakaz kontaktowania się z nią. Dodał, że był na ogłoszeniu wyroku, ale go nie rozumiał. Tymczasem z protokołu rozprawy, na której zapadł wyrok orzekający m.in. zakaz kontaktowania się z S. N. nie wynika, aby oskarżony czegoś nie rozumiał, aby domagał się wyjaśnień. Nadto jak wynika z zeznań S. N., informowała ona oskarżonego, że nie powinien do niej dzwonić, bo ma zakaz, a ona musi informować o tym kuratora.

Zatem, zdaniem sądu, powyższe wyjaśnienia oskarżonego były tylko próbą umniejszenia jego winy.

częściowo zeznania S. N.

W postępowaniu przygotowawczym świadek potwierdziła, że oskarżony kilkukrotnie do niej telefonował, a ma zakaz kontaktowania się z nią oraz dziećmi. Sąd odmówił wiary świadkowi co do tego, że oskarżony miał również zakaz kontaktowania się z dziećmi. Jak wynika bowiem z odpisu wyroku w sprawie o sygn. akt III K 680/17 zakaz ten dotyczył tylko M. K. i S. N., wbrew ich woli, za wyjątkiem spraw związanych ze sprawowaniem władzy rodzicielskiej.

Nadto świadek zeznała, że w poprzedniej sprawie była oskarżycielką posiłkową i przyłączyła się do tego, żeby orzec wobec oskarżonego zakaz kontaktowania się z nią. Tymczasem z protokołu rozprawy z dnia 25 września 2018 roku nie wynika, aby któraś ze stron postępowania o taki zakaz wnosiła.

pismo S. N. z 7 lutego 2019 roku

Pismo to nie miało znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, gdyż nie dotyczyło okresu objętego aktem oskarżenia, a okresu wcześniejszego.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---------

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

--------

-----------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---------------------------------------

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

-----------------

---------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

-------------------

---------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

1.7.  Uniewinnienie

1

M. N.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Sąd uznał, że w niniejszej sprawie brak jest podstaw ku temu, aby przypisać oskarżonemu popełnienie występku z art. 244 kk. Niewątpliwie we wskazanym czasie oskarżony kontaktował się z S. N. telefonicznie jednak, zdaniem sądu, jego zachowanie nie wyczerpało znamion w/w występku. Przede wszystkim podkreślić należy, że w wyroku z dnia 25 września 2018 roku w sprawie o sygn. akt III K 680/17 sąd orzekł zakaz kontaktowania się oskarżonego z S. N. w jakiejkolwiek formie, wbrew jej woli, poza sprawami związanymi ze sprawowaniem władzy rodzicielskiej. Tymczasem jak wynika z wyjaśnień oskarżonego i zeznań S. N. oskarżony telefonował dwukrotnie w grudniu, gdyż dzieci miały wtedy urodziny. Sąd nie ma żadnych wątpliwości, że chęć przekazania życzeń urodzinowych dzieciom i wykonanie w tym celu telefonu do ich matki ma związek z wykonywaniem władzy rodzicielskiej. Nadto jak wskazał oskarżony w postępowaniu przygotowawczym, zatelefonował on do S. N. w październiku, gdyż miała urodziny, ale rozmowa dotyczyła też dzieci. S. N. nie zaprzeczyła powyższemu.

Z materiału dowodowego wynika, że tylko rozmowa telefoniczna z sierpnia 2019 roku nie dotyczyła dzieci i wykonywania władzy rodzicielskiej, przy czym S. N. nie pamiętała treści tej rozmowy. Niemniej jednak, zdaniem sądu, i to zachowanie oskarżonego nie wyczerpało znamion przestępstwa. W ocenie sądu, wbrew zapewnieniom S. N. z postępowania przygotowawczego, że nie życzyła sobie ona kontaktu z oskarżonym, okoliczności wszystkich czterech rozmów telefonicznych, jak również treść zeznań świadka złożonych na rozprawie wskazują, że nie była ona przeciwna rozmowom z oskarżonym. Na rozprawie wskazywała ona wprost, że informowała oskarżonego, że „nie powinien do mnie dzwonić, bo ma zakaz i że ja muszę co jakiś czas składać pismo do kuratora, czy do nas dzwonił”. Sąd zważył, że S. N. nie zainicjowała postępowania przeciwko oskarżonemu, zrobił to kurator sądowy. W związku z prośbami kuratora o informację S. N. informowała go o tym, że faktycznie oskarżony do niej dzwonił i wskazywała, że nie chce mieć z oskarżonym kontaktu, jednak nie podawała w jakim celu oskarżony telefonuje i czego rozmowy dotyczyły. Również kurator sądowy tego nie dociekał, a ma to istotne znaczenia dla ustalenia czy doszło do popełnienia przestępstwa. W ocenie sądu S. N. skupiła się tylko na tym, że oskarżony ma zakaz kontaktowania się z nią, natomiast umknęło jej to, że zakaz ten nie dotyczy spraw związanych z wykonywaniem władzy rodzicielskiej oraz że oskarżony ma zakaz kontaktowania się z nią wbrew jej woli. Tymczasem, jak już podano, okoliczności sprawy wskazują, że S. N. nie była przeciwna rozmowom z oskarżonym. Gdyby rzeczywiście nie chciała ona kontaktu z oskarżonym, to przecież mogła nie odbierać połączenia telefonicznego, a gdy odebrała, bo nie wiedziała kto dzwoni, to mogła od razu odłożyć słuchawkę, a nie kontynuować rozmowy. Tymczasem kontynuowała dialog, informowała o sprawach bieżących mających miejsce w domu i tylko przypominała oskarżonemu, że „nie powinien dzwonić”. Tłumaczenia świadka, że nie odkładała słuchawki, bo to nieładnie tak kończyć rozmowę albo, że wie, iż w więzieniu jest ciężko i nie ma z kim porozmawiać, w żaden sposób nie wskazują na to, że nie życzyła sobie kontaktu z oskarżonym. Jeszcze raz należy podkreślić, że gdyby rzeczywiście tak było, to nie odbierała by połączeń od oskarżonego albo po odebraniu od razu odkładała by słuchawkę. Mogła też złożyć zawiadomienie do prokuratury czy na policję, że oskarżony nie stosuje się do zakazu orzeczonego przez sąd i kontaktuje się z nią wbrew jej woli. Tego jednak nie uczyniła.

Mając powyższe na uwadze, sąd doszedł do przekonania, że zachowanie oskarżonego nie wyczerpało znamion występku z art. 244 kk. Trzy rozmowy telefoniczne miały związek z wykonywaniem władzy rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi oskarżonego i S. N., zaś odnośnie rozmowy z sierpnia 2019 roku (ale również i kolejnych) sąd uznał, że nie były one wbrew woli S. N.. Wobec tego sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia czynu z art. 244 kk w zw. z art. 12 §1 kk.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-----

------

------

---------

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---

---

---

-----

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-------------------------------------

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Na mocy art. 29 ustawy Prawo o adwokaturze zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata T. S. kwotę 504 złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielanej z urzędu na rzecz oskarżonego i kwotę 115,92 złotych stanowiącą stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności. Ustalając wysokość wynagrodzenia sąd uwzględnił ilość rozpraw, na których obrońca świadczył pomoc prawną na rzecz oskarżonego.

3

W związku z tym, że sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, to na podstawie art. 632 pkt 2 kpk kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

1.1Podpis