Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 8 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku II Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Agata Pędracka

Protokolant:

st. sekr. sądowy Agnieszka Klimiuk

po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2016 r. w Rybniku na rozprawie

sprawy z wniosku Starosty (...)

z udziałem B. P. (1)

o orzeczenie przepadku pojazdu

postanawia:

oddalić wniosek.

Sygn. akt. II Ns 1103/15

UZASADNIENIE

Wnioskodawca Starosta (...) wniósł o orzeczenie przepadku na rzecz Powiatu (...) pojazdu marki D. (...) o numerze rejestracyjnym (...), numerze nadwozia VIN (...), rok produkcji 2001 r., usuniętego z drogi w miejscowości Ś., na podstawie art. 130a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym, stanowiącego własność uczestniczki postępowania B. P. (1), oraz zasądzenie na rzecz wnioskodawcy zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wniosku podano, że samochód stanowiący własność uczestniczki postępowania został usunięty z drogi w dniu 29 czerwca 2015 roku w miejscowości Ś. . Pojazd utrudniał ruch i zagrażał bezpieczeństwu w ruchu drogowym. Nie zachodziła możliwość zabezpieczenia pojazdu w inny sposób.

Do chwili obecnej uczestniczka nie odebrała jednak pojazdu mimo upływu terminu wskazanego w ustawie Prawo o ruchu drogowym.

Uczestniczka postępowania B. P. (1) wnosiła o oddalenie wniosku o przepadek i wskazywała , że do usunięcia pojazdu doszło bezprawnie a ponadto mimo chęci odbioru pojazdu nie może tego dokonać bowiem nie stać ją na pokrycie kosztów holowania i parkingu.

Sąd ustalił :

Samochód marki D. (...) o numerze rejestracyjnym (...), numerze nadwozia VIN (...), stanowi własność B. P. (1).

W dniu 29 czerwca 2015 r. Komenda Miejska Policji w R. wydała dyspozycję usunięcia z drogi w miejscowości Ś., z ul. (...), powyższego samochodu, z tego powodu że samochód zatarasowywał drogę na posesję. Samochód został usunięty na parking strzeżony w R., ul. (...).

dowód: dyspozycja usunięcia pojazdu nr (...)( k. 13 ), wydruk z bazy (...) z dnia 31 lipca 2015 r. (k.15), faktura Vat (...) z dnia 08.06.2015r. potwierdzająca zakup pojazdu przez uczestniczkę , ( k.23-24)

Do zatrzymania pojazdu doszło w pobliżu (...) Nauczyciela w Ś., który razem z otaczającą go posesją należy do Gminy Ś.. Pojazd marki D. (...) stał na drodze dojazdowej do (...) Nauczyciela od ul. (...). W momencie zatrzymania przez Policję w samochodzie znajdowała się jego właścicielka B. P. (1), która w samochodzie pomieszkiwała po tym jak ojciec ją pobił i wyrzucił z domu. Samochód policyjny zagrodził jej drogę wyjazdu w kierunku ul. (...), a funkcjonariusz policji , który ją zatrzymał przechylił się przez otwarte okno i wyrwał kluczyki ze stacyjki. Drugi z policjantów zatrzymał uczestniczkę postępowania , rzucił o płot , skuł ręce kajdankami i zażądał wydania dokumentów tj. prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego i dowodu osobistego. Na skutek stresu związanego zatrzymaniem , uczestniczka postępowania będąca w okresie menopauzy dostała krwotoku z dróg rodnych , oświadczyła że czuję się źle i poprosiła o wezwanie karetki. Zaznaczała , że kiedy krew przeciekała przez ubranie to policjanci się z niej wyśmiewali. Policjanci wezwali karetkę ze Szpitala (...) w R.. Kiedy karetka przyjechała na wezwanie, policjanci wprowadzili uczestniczkę skutą kajdankami do karetki i rozkuli dopiero na wyraźne żądanie ratowników medycznych. Po chwili rozmowy z ratownikiem policjant , który trzymał kluczyki do auta , otworzył drzwi karetki i wrzucił kluczyki do karetki. Uczestniczka postępowania pojechała karetką do szpitala , a samochód pozostał na drodze dojazdowej do posesji. Uczestniczka podkreślała , że policjant który dysponował kluczykami do auta mógł przepakować auto na parking , który znajdował się w odległości 10m od miejsca zatrzymania. W Szpitalu (...) w R. udzielono uczestniczce postępowania konsultacji lekarskiej i wypuszczono do domu. Uczestniczka przyznała , że faktycznie leczyła się psychiatrycznie , gdyż cierpi na depresję , ale nie wiedziała czy ten fakt był znany Policji. Uczestniczka wskazywała , że samochód zakupiła trzy tygodnie przed zatrzymaniem od sąsiada Z. G. , który prowadzi auto handel. Uważa , że do zatrzymania doszło z powodu złośliwej interwencji sąsiadów z którymi jest skonfliktowana. Uczestniczka podkreślała ,że nie odebrała samochodu z parkingu, gdyż nie stać ją na pokrycie kosztów holowania i parkingu. Obecnie nie pracuje, leczy się psychiatrycznie i z tego tytułu pobiera rentę.

dowód: zeznania uczestniczki B. P. ,( k. 38-39),

karta informacyjna odmowy przyjęcia do szpitala z dnia 29.06.2015r.z wywiadem lekarskim, ( k. 42),

Pismem z dnia 31 lipca 2015 r., Komenda Miejska Policji w R. zawiadomiła uczestniczkę o usunięciu pojazdu z drogi wraz z pouczeniem o skutkach nieodebrania pojazdu tj. że Starosta występuje do Sądu z wnioskiem o orzeczenie jego przepadku na rzecz powiatu.

dowód: zawiadomienie o usunięciu pojazdu z drogi z dnia 31 lipca 2015 roku (k.14)

Pismem z dnia 11 września 2015 roku Komenda Miejska Policji w R. poinformowała Starostę (...), że B. P. (1) nie odebrała pojazdu, który jest przechowywany na parkingu strzeżonym w R., prowadzonym przez przedsiębiorcę : Pomoc (...), A. R. ul. (...) .

W związku z powyższym pismem z dnia 1 października 2015 roku Pani B. P. (1) została wezwana przez Starostę R. do odbioru jej samochodu osobowego. Pismo to zostało doręczone w sposób skuteczny.

dowód: wezwania do odbioru pojazdu wraz z dowodem doręczenia (k. 10-12)

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie złożonych w sprawie dokumentów, których autentyczność nie była kwestionowana w sprawie oraz zeznań uczestniczki postępowania.

Sąd zważył:

Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.

Zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym (w brzmieniu ustawy obowiązującym w dniu wydania dyspozycji usunięcia pojazdu z drogi tj. 29 czerwca 2015 r.) pojazd może być usunięty z drogi na koszt właściciela, jeżeli nie ma możliwości zabezpieczenia go w inny sposób, w przypadku gdy kierowała nim osoba: znajdująca się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu, lub nieposiadająca przy sobie dokumentów uprawniających do kierowania lub używania pojazdu

Pojazd usunięty z drogi, w przewidzianych wyżej przypadkach umieszcza się na wyznaczonym przez starostę parkingu strzeżonym do czasu uiszczenia opłaty za jego usunięcie i parkowanie.

Zgodnie z ust. 10 art. 130a Prawa o ruchu drogowym starosta w stosunku do pojazdu usuniętego z drogi, w przypadkach określonych w ust. 1 lub 2, występuje do sądu z wnioskiem o orzeczenie jego przepadku na rzecz powiatu, jeżeli prawidłowo powiadomiony właściciel lub osoba uprawniona nie odebrała pojazdu w terminie 3 miesięcy od dnia jego usunięcia. Powiadomienie zawiera pouczenie o skutkach nieodebrania pojazdu. Starosta występuje z wnioskiem, o którym mowa w ust. 10, nie wcześniej niż przed upływem 30 dni od dnia powiadomienia.

W sprawach o przepadek pojazdu rozpoznawanych zgodnie z art. 610[6] kpc sąd stwierdza, czy zostały spełnione wszystkie przesłanki niezbędne do orzeczenia przepadku, w szczególności, czy usunięcie pojazdu było zasadne i czy w poszukiwaniu osoby uprawnionej do jego odbioru, dołożono należytej staranności oraz czy orzeczenie przepadku nie będzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Sąd uznał, że w niniejszej sprawie przesłanki konieczne do orzeczenia przepadku pojazdu nie zostały spełnione. Judykatura i komentatorzy są zgodni ,że zważywszy na dolegliwość skutku orzeczenia godzącego w prawo własności, sąd powinien postępować ze szczególną skrupulatnością, nie stroniąc od podejmowania inicjatywy dowodowej z urzędu, jeżeli wnioski dowodowe starosty są niezadowalające. Oceniając zgodność żądania i orzeczenia z zasadami współżycia społecznego, należy odwoływać się do dorobku doktryny i judykatury dotyczącego art. 5 k.c.

Odnosząc powyższe uwagi do ustalonego stanu faktycznego należało uznać ,że zatrzymanie pojazdu w dniu 29 czerwca 2015r. przez funkcjonariuszy policji i wydanie dyspozycji usunięcia było niezasadne. Właścicielka pojazdu bowiem znajdował się w samochodzie w chwili dokonywania interwencji i na żądanie policji zapewne przeparkowałaby samochód. Jeżeli jej zachowanie , tj. parkowanie w niewłaściwym miejscu stanowiło wykroczenie to Policja winna ukarać ją stosownie do stwierdzonego wykroczenia mandatem , a nie zmuszać do porzucenia samochodu , który następnie został odholowany. To niezasadne do okoliczności zachowanie Policji naraziło uczestniczkę postępowania na powstanie kosztów holowania i przetrzymywania na parkingu strzeżonym auta . Kosztów , których uczestniczka jako rencistka nie była w stanie pokryć , a których zapłata była warunkiem koniecznym wydania pojazdu.

Mając na względzie powyższe rozważania , należało przyjąć , że orzeczenie przepadku samochodu byłoby niezgodne z zasadami współżycia społecznego i musiało skutkować oddaleniem wniosku.