Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ŁĄCZNY

UZASADNIENIE

Skazana N. K. wniosła o wydanie wyroku łącznego na podstawie wyroków wydanych przez:

  - Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej sygn. akt II K 506/13,

  - Sąd Rejonowy Katowice Zachód w Katowicach sygn. akt VIII K 228/13,

  - Sąd Rejonowy w Chorzowie sygn. akt II K 602/11,

  - Sąd Rejonowy w Chorzowie sygn. akt IX K 243/12,

W toku przewodu Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej ustalił co następuje.

Skazana N. K. została dotychczas prawomocnie skazana wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 31 sierpnia 2010 r., sygn. II K 538/10 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 1 maja 2009 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 3 lat, zobowiązano do naprawienia szkody, oddano pod dozór kuratora.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 7 października 2011 r., sygn. IV Ko 1320/11 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary 3 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet zarządzonej kary zaliczono okres zatrzymania w sprawie w dniu 19 maja 2010r.

-Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 5 października 2010 r., sygn.IX K 780/10 za przestępstwo z art. 275 § 1 k.k. popełnione w dniu 30 grudnia 2009 r. na karę 5 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin; postanowieniem Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 28 czerwca 2011 roku, sygn. IV Ko 843/11 zamieniono karę 5 miesięcy ograniczenia wolności na zastępczą karę 75 dni pozbawienia wolności;

- Sądu Rejonowego w Bytomiu z dnia 9 marca 2011 r., sygn. II K 55/11 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 23 grudnia 2010 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 3 lat, oddano pod dozór kuratora, zobowiązano do naprawienia szkody.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 11 kwietnia 2012r., sygn. IV Ko 282/12 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary 5 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet zarządzonej kary zaliczono okres zatrzymania w sprawie w dniach 23 do 24 grudnia 2010 r. tj. 2 dni.;

- Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 4 października 2011 r., sygn. II K 522/11 za przestępstwo z art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 278 § 1 i 3 k.k. popełnione w dniu 21 lutego 2011 r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, zobowiązano do naprawienia szkody;

- Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. II K 602/11 za przestępstwo z art. 278 § 1 i 5 k.k. popełnione w dniu 2 czerwca 2011 roku na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 2 lat, oddano pod dozór kuratora, zobowiązano do naprawienia szkody.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 6 maja 2014r., sygn. akt IV Ko 735/14 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary 5 miesięcy pozbawienia wolności;

- Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 29 czerwca 2012 r., sygn. IX K 243/12 za:

a) przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 1 listopada 2011 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności,

b) przestępstwo z art. 226 § 1 k.k. popełnione w dniu 1 listopada 2011 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

orzeczono karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 5 lat, oddano pod dozór kuratora w okresie próby, zobowiązano do naprawienia szkody.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 30 czerwca 2014 r., sygn. IV Ko 914/14 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres zatrzymania w dniach 1 listopada 2011 r., 2 listopada 2011 r. i 7 marca 2012 roku;

z tym, żewyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 27 września 2012 r., sygn.II K 172/12 połączono skazanej N. K. kary orzeczone wyrokami:

a) Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 31 sierpnia 2010 r., sygn. II K 538/10 oraz Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 5 października 2010 r., sygn. IX K 780/10 i wymierzono karę łączną 4 miesięcy pozbawienia wolności;

b) Sądu Rejonowego w Bytomiu z dnia 9 marca 2011 r., sygn. II K 55/11 oraz Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 4 października 2011 r., sygn. II K 522/11 i wymierzono karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności;

na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt 1 wyroku kary pozbawienia wolności zaliczono skazanej okres dotychczas odbytych kar w dniu 19 maja 2010 roku i od 22 marca 2012 r. do 21 lipca 2012 roku uznając karę łączną za wykonaną w całości oraz zaliczono na poczet orzeczonej w pkt 2 kary łącznej pozbawienia wolności okres kar dotychczas odbytych od 21 lipca 2012 roku do 27 września 2012 roku, umorzono postępowanie w pozostałej części;

- Sądu Rejonowego Katowice - Zachód w Katowicach z dnia 2 grudnia 2013 r., sygn. VIII K 228/13 za:

a) ciąg przestępstw z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. przy zat. art. 11 § 2 k.k. popełniony w okresie od 12 listopada 2011 r. do 19 listopada 2011 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

b) przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. przy zat. art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 19 listopada 2011r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności i orzeczono karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, zobowiązano do naprawienia szkody, orzeczono przepadek dowodów rzeczowych.

- Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 29 stycznia 2014 r., sygn. II K 506/13 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 3 kwietnia 2013 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, rozstrzygnięto o dowodach rzeczowych.

Powyższe ustalono w oparciu o oryginały, względnie odpisy wskazanych wyroków i na tej podstawie, a także z uwzględnieniem pozostałych ujawnionych podczas rozprawy dokumentów tj. informacji o skazanym z Krajowego Rejestru Karnego i opinii o nim pochodzącej z jednostki penitencjarnej, w której aktualnie jest osadzony, a które to dowody z racji ich urzędowego charakteru nie mogły budzić żadnych wątpliwości co do swej autentyczności i prawdziwości, te ich przymioty nota bene nie były przez nikogo kwestionowane.

Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej zważył co następuje:

Przesłanką wydania wyroku łącznego jest zaistnienie warunków do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów ( art. 569 § 1 k.p.k. ).

Ponieważ N. K. po wydaniu wyroku łącznego przez Sąd Rejonowy w Chorzowie w dniu 27 września 2012 r. w sprawie o sygn. II K 172/12 została skazana łącznie jeszcze dwoma prawomocnymi wyrokami istniały obecnie podstawy do ustalenia, czy nastąpił realny zbieg przestępstw i czy zachodziły warunki do orzeczenia kary łącznej i wydania wyroku łącznego przez Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej, który jako ostatni wydał wyrok skazujący w pierwszej instancji (art. 569 § 1 k.p.k. in fine ).

Zgodnie z dyspozycją art. 85 k.k. oraz art. 91 § 2 k.k. warunkiem orzeczenia kary łącznej jest, aby sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, ewentualnie dwa lub więcej ciągów przestępstw bądź też ciąg przestępstw oraz inne przestępstwo, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z nich / zbieg realny przestępstw / i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Wskazać tu należy, iż chociaż zwrot "zanim zapadł pierwszy wyrok" odnosi się do pierwszego chronologicznego wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnych przestępstw, to jednak wyrokiem "pierwszym" może być również wyrok wydany później ( po nim ), a więc drugi, czy jeszcze dalszy, w zależności od układu procesowego ( por. wyrok SN z 1 sierpnia 2007 r., IV KK 195/07, LEX nr 296718 ).

Z uwagi na to, że wyroki jednostkowe zapadłe wobec N. K. w sprawach o sygn. akt II K 538/10, IX K 780/10, II K 55/11, II K 522/11 objęte zostały prawomocnym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 27 września 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 172/12 objętej res iudicatą, a sytuacja prawna dotycząca tych skazań nie uległa zmianie, co podlegało badaniu w niniejszej sprawie przez Sąd oraz wobec faktu, iż wniosek skazanej N. K. nie obejmował tych rozstrzygnięć podstawą do pora wadzenia przez Sad Rejonowy w Rudzie Śląskiej nowych warunków do wydania wyroku łącznego stały się skazania w sprawach: II 602/11, IX K 243/12, VIII K 228/13 i II K 506/13.

Tak więc N. K. skazana została:

- za przestępstwo z art. 278 § 1 i 5 k.k. popełnione w dniu 2 czerwca 2011 roku na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności ( sygn. akt II K 602/11),

- za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 1 listopada 2011 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności (sygn. akt IX K 243/12),

- za przestępstwo z art. 226 § 1 k.k. popełnione w dniu 1 listopada 2011 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności (sygn. akt IX K 243/12),

- za ciąg przestępstw z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. przy zat. art. 11 § 2 k.k. popełniony w okresie od 12 listopada 2011 r. do 19 listopada 2011 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności (sygn. akt VIII K 228/13),

- za przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. przy zat. art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 19 listopada 2011r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności (sygn. akt VIII K 228/13),

- za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 3 kwietnia 2013 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności ( sygn. akt II K 506/13).

a wyroki sądów pierwszej instancji co do nich zapadały kolejno: z dnia 10 listopada 2011r. (sygn. II K 602/11), 29 czerwca 2012r. (sygn. IX K 243/12), 2 grudnia 2013r. (sygn. VIII K 228/13), 29 stycznia 2014r. ( sygn. II K 506/13).

Przenosząc powyższe na całokształt okoliczności ujawnionych w toku postępowania, stwierdzić należało, iż konfiguracja dat wydania wyroków i dat popełnienia czynów nimi przypisanych sprawia, że w zbiegu realnych pozostawały:

I. zbieg pierwszy:

-

z art. 278 § 1 i 5 k.k. popełnione w dniu 2 czerwca 2011 roku (sygn. akt II K 602/11),

-

z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 1 listopada 2011 roku (sygn. akt IX K 243/12),

-

z art. 226 § 1 k.k. popełnione w dniu 1 listopada 2011 roku (sygn. akt IX K 243/12),

gdyż wszystkie zostały popełnione zanim w dniu 10 listopada 2011r. w sprawie o sygn. akt II K 602/11 został wydany przez Sąd Rejonowy w Chorzowie pierwszy chronologicznie wyrok skazujący N. K. oraz orzeczone zostały za nie kary pozbawienia wolności.

II. zbieg drugi:

-

z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. przy zat. art. 11 § 2 k.k. popełniony w okresie od 12 listopada 2011 r. do 19 listopada 2011 roku ( sygn. akt VIII K 228/13),

-

z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 19 listopada 2011 roku ( sygn. akt VIII K 228/13),

-

z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 3 kwietnia 2013 roku ( sygn. akt II K 506/13)

gdyż wszystkie zostały popełnione zanim w dniu 2 grudnia 2013r. w sprawie o sygn. akt VIII K 228/13 został wydany przez Sąd Rejonowy Katowice - Zachód w Katowicach pierwszy chronologicznie wyrok skazujący N. K. oraz orzeczone zostały za nie kary pozbawienia wolności.

Z uwagi, iż w niniejszej sprawie - jak wskazano wyżej – wystąpiły dwa zbiegi realne:

a) przestępstw, za które N. K. skazana została wyrokami w sprawach o sygn. akt II K 602/11 i IX K 243/12 na kary pozbawienia wolności:

- za przestępstwo z art. 278 § 1 i 5 k.k na karę 5 miesięcy pozbawiania wolności,

- za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. na karę 1 rok pozbawienia wolności,

- za przestępstwo art. 226 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawiania wolności

i związku z tym Sąd mógł wymierzyć karę łączną pozbawienia wolności w granicach od najwyższej z tego rodzaju kar jednostkowych podlegających łączeniu tj. 1 roku pozbawienia wolności do ich sumy tj. 1 roku i 11 miesięcy pozbawienia wolności / zob. art. 86 § 1 k.k. /;

b) przestępstw i ciągu przestępstw za które N. K. skazana została wyrokami w sprawach o sygn. akt VIII K 228/13 i II K 506/13 na jednostkowe kary pozbawienia wolności:

- ciąg przestępstw z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. przy zat. art. 11 § 2 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

- przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. przy zat. art. 11 § 2 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

- za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

i związku z tym Sąd mógł wymierzyć karę łączną pozbawienia wolności w granicach od najwyższej z tego rodzaju kar jednostkowych podlegających łączeniu tj. 10 miesięcy pozbawienia wolności do ich sumy tj. 2 lat pozbawiania wolności / zob. art. 86 § 1 k.k. /;

Przy wymiarze kar łącznych, w omówionych wyżej granicach, należało rozważyć którą z zasad jej wymiaru należy zastosować.

Zastosowanie zasady absorbcji, asperacji czy kumulacji przy wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo-podmiotowy łączy te czyny. Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa, objęte tym wyrokiem, im związek ten luźniejszy tym przeważać powinno kumulowanie poszczególnych kar zob. wyrok SN z 25 października 1983 r., IV KR 213/83, OSNKW z 1984 r., z. 5-6, poz. 65; wyrok SN z dnia 15 maja 1990 r., IV KR 80/90, LEX nr 22064; wyrok S.A. w Krakowie z dnia 10 października 1991 r., II AKr 127/91, KZS z 1991 r., z. 10, poz. 10 ).

Przez związek przedmiotowo-podmiotowy należy rozumieć podobieństwo rodzajowe zbiegających się przestępstw, motywację oraz czas i miejsce popełnienia każdego z nich (zob. wyrok S.A. w Krakowie z dnia 2 lipca 1992 r., II AKr 117/92, KZS z 1992 r., z. 9, poz. 50 ).

Przenosząc powyższe na okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że w przypadku pierwszego zbiegu realnego związek przedmiotowo-podmiotowy pomiędzy przestępstwami z art. 278 § 1 k.k. (II K 602/11 i IX K 243/12) oraz art. 226 § k.k. ( IX K 243/12) nie był bliski aby zastosować zasadę absorpcji albowiem nie wszystkie ze zbiegających się przestępstw były przestępstwami podobnymi. Popełnione zostały na rzecz różnych pokrzywdzonych, w różnych miejscach, przy innych sposobnościach w przeciągu sześciu miesięcy. Natomiast w zakresie drugiego zbiegu z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. przy zat. art. 11 § 2 k.k., art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. przy zat. art. 11 § 2 k.k ( VIII K 228/12 ) oraz art. 278 § 1 k.k. ( II K 506/13) również nie był na tyle bliski aby sięgnąć po zasadę pełnej absorpcji mimo, iż są to przestępstwa podobne. Zważyć wiem należy, z popełnione zostały na rzecz różnych pokrzywdzonych, przy innych sposobnościach, w inny sposób, chociaż działając w tym samym celu – osiągnięcia korzyści majątkowej. Należy przy tym jednocześnie podkreślić iż popełnione one zostały w znacznie odległym od siebie okresie czasu albowiem dzielił je okres prawie półtoraroczny czasu. Tak więc biorąc pod uwagę powyższe rozważania brak było podstaw do zastosowania zasady absorpcji.

W przypadku pierwszego ze zbiegów pomiędzy popełnieniem pierwszego z przestępstw a ostatnim upłynęło sześć miesięcy nie było podstaw, aby można było sięgnąć po zasadę absorpcji.

W przypadku drugiego ze zbiegów pomiędzy popełnieniem pierwszego z nich i ostatnim upłynęło niemalże okres półtora roku nie było podstaw, aby można było sięgnąć po zasadę absorpcji.

Decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej miał także wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Twierdzić bowiem należy, iż nie ulega wątpliwości, iż skazana nie uczyniła refleksji nad zapadającymi kolejno wyrokami, mimo, iż kolejno orzekające w jej sprawach sądy rejonowe dostrzegały możliwość warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonych kar pozbawienia wolności na okresy próby ( w sprawach II K 602/11 i IX K 243/12). Popełnienie wprawdzie łącznie kilku przestępstw w przeciągu w miarę krótkiego okresu czasu i analogicznie odnosząc do drugiego zbiegu kilku przestępstw i ciągu przestępstw w odleglejszym przeciągu czasu i to uwzględniając, iż w przeszłości skazana był juą karana sądownie, było istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzeczeniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji czy częściowej kumulacji w wysokości zbliżonej do minimum / zob. wyrok S.A. w Łodzi z dnia 20 września 2001 r., II AKa 154/01, Prok.i Pr. z 2002 r. z.4, poz. 26, wyrok S.A. w Warszawie z dnia 12 lipca 2000 r., II Aka 171/00, OSA z 2001 r., z. 2, poz. 5 /.

Na wymiar kary łącznej nie miał wpływu natomiast ani stopień zawinienia z jego funkcją limitującą, ani stopień społecznej szkodliwości poszczególnych przestępstw przypisanych skazanej, prowadziłoby to bowiem do ponownego sądzenia za czyny już osądzone, do ukrytego weryfikowania rzeczy osądzonej, a więc do postąpienia sprzecznego z zakazem ponownego sądzenia ( zob. wyrok SN z dnia 28 listopada 1990 r., II KR 61/90, OSP z 1991 r., z. 11, poz. 292; wyrok. S.A. w K. z dnia 13 lipca 1995 r., II AKr 184/95, Prok.i Pr. z 1996 r., z. 2-3/, poz. 6, wyrok S.A. w Białymstoku z dnia 29 września 1998 r., II AKa 98/98, OSA z 1999 r., z. 3, poz. 20 ).

Istotnego znaczenia przy wydawaniu wyroku łącznego miały również okoliczności zaistniałe już po wydaniu poprzednich wyroków, które przemawiają za mniej, bardziej korzystnym ukształtowaniem kar łącznych i dotyczą one zachowania skazanego w zakładzie karnym / zob. wyrok SN z dnia 1985 r., II KR 245/85, OSNKW z 1986 r., z. 5-6, poz. 39; wyrok S.A. w Krakowie z dnia 26 kwietnia 1994 r., II AKr 26/94,KZS z 1994 r., z. 5, poz. 14 /.

Z aktualnej opinii o skazanym wynika, że przed aktualnym osadzeniem od dnia 12 maja 2014r. odbywała już kare zastępczą pozbawienia wolności oraz karę zasadniczą pozbawienia wolności. Skazana ma siedmioletnią córkę umieszczoną w rodzinie zastępczej, co do której ma odebrane prawa rodzicielskie. Na wolności nadużywała alkoholu i poza kilkoma spotkaniami nie kontynuowała terapii.

W warunkach izolacji penitencjarnej jego zachowanie oceniono jako dobre. Była czterokrotnie nagradzana regulaminowo, otrzymała cztery ulgi. Nie była karana dyscyplinarnie. Przyjmuje postawy regulaminowe, a w celu mieszkalnej funkcjonuje bezkonfliktowo. Nie przejawia zachowań agresywnych i samo agresywnych. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej.

/ opinia o skazanej - k. 44-44v, 9-10 /.

W związku z powyższym uwzględniając cel prewencji szczególnej i ogólnej, bacząc jednocześnie na dyrektywę humanitarnego miarkowania kar przy jej wymiarze, potrzebę dalszej resocjalizacji N. K., względy wychowawcze i zapobiegawcze przesądziły o orzeczeniu kary łącznej:

- w przypadku pierwszego zbiegu w wysokości 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności;

-w przypadku drugiego zbiegu 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Taki wymiar kary łącznej w przypadku pierwszego i drugiego zbiegu jest zarazem korzystniejszy dla skazanej, niż wykonywanie po kolei kar jednostkowych podlegających łączeniu w przedmiotowej sprawie.

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności Sąd zaliczył N. K. okresy odbytych dotychczas kar jednostkowych podlegających łączeniu.

Z uwagi na przewidywany okres izolacji skazanej, sytuację majątkową skazanej i brak możliwości zarobkowych wynikłe z osadzenia w zakładzie karnym, Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił ją od ponoszenia wydatków w sprawie o wydanie wyroku łącznego.

Z tych względów orzeczono jak w części dyspozytywnej wyroku łącznego.