Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 24 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Raciborzu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Bilka-Pason Protokolant: sekr. sąd. Magdalena Ćwirko

na rozprawie rozpoznał sprawę

z wniosku P. K.

z udziałem K. K. (1)

o zagrożenie nakazem zapłaty za niewykonanie orzeczenia w sprawie kontaktów

postanawia

1.  zagrozić uczestniczce postępowania K. K. (1) pesel (...) nakazaniem zapłaty na rzecz wnioskodawcy P. K. kwoty po 50 zł (pięćdziesiąt złotych) za każde naruszenie wykonania obowiązków wynikających z wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 20.09.2016 sygn. akt II RC 984/16 dotyczącego kontaktów wnioskodawcy z małoletnim B. K., urodzonym (...);

2.  zasądzić od uczestniczki postępowania na rzecz wnioskodawcy kwotę 280 zł ( dwieście osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

Sygn. akt III Nsm 282/17

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2017 roku do tut. Sądu wpłynął wniosek pełnomocnika P. K. w przedmiocie wykonywania kontaktów z małoletnim B. K.. Wnioskodawca domagał się zagrożenia uczestniczce postępowania K. K. (1) nakazaniem zapłaty na swoją rzecz kwoty 500 złotych za każde naruszenie przez uczestniczkę obowiązku wynikającego prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek zamiejscowy w Rybniku z dnia 20 września 2016 roku o sygn. akt II RC 984/16. Ponadto wniósł o zasądzenie od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że wyrokiem z dnia 20 września 2016 roku o sygn. akt II RC984/16 Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku uregulował kontakty wnioskodawcy z jego małoletnim synem w ten sposób, że P. K. jest uprawniony do kontaktowania się z małoletnim w I i III weekend miesiąca z prawem zabierania małoletniego poza miejsce zamieszkania od soboty od godziny 10:00 i z obowiązkiem odprowadzenia małoletniego do miejsca zamieszkania matki w dniu następnym o godzinie 18:00, w każdy V weekend miesiąca – analogicznie poczynając od soboty od godziny 10:00 do dnia następnego do godziny 10:00, w dniu 1 maja w latach nieparzystych o godzinie 10:00 z obowiązkiem doprowadzenia małoletniego do matki w dniu 3 maja o godzinie, nadto wnioskodawca ma prawo zabierać małoletniego poza miejsce jego zamieszkania w pierwszą sobotę lipca i pierwszą sobotę sierpnia od godziny 10:00 do drugiej niedzieli do godziny 18:00, w pierwszy tydzień ferii zimowych od soboty od godziny 10:00 do niedzieli do godziny 18:00, w pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia od godziny 10:00 do 18:00 w latach parzystych, a w latach nieparzystych w drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia i w Wigilię od godziny 10:00 do godziny 18:00 oraz w poniedziałek Wielkanocny od godziny 10:00 do godziny 18:00. Pomimo ciążącego na uczestniczce obowiązku realizacji orzeczenia, nie umożliwia ona wnioskodawcy utrzymywanie kontaktów z małoletnim. W dniach 18 kwietnia 2015 roku oraz 25 kwietnia 2015 roku uczestniczka odmówiła wnioskodawcy kontakty z synem z uwagi na chorobę małoletniego. Ponadto kontakty wnioskodawcy z synem nie zostały zrealizowane w dniach 17-18 grudnia 2016 roku, 14-22 stycznia 2017 roku, 18-19 marca 2017 roku, 15-16 kwietnia 2017 roku.

Pismem z dnia 31 lipca 2017 roku pełnomocnik uczestniczki postępowania K. K. (1) wniósł o oddalenie wniosku oraz o zasadzenie od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki postępowania zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podniósł, że uczestniczka kategorycznie zaprzecz jakoby miała utrudniać wnioskodawcy kontakty z małoletnim. Małoletni B. K. jest alergikiem, często choruje. We wskazanych przez wnioskodawcę terminach od 18 kwietnia 2015 roku do 7 maja 2015 roku małoletni był chory co potwierdzają zwolnienia lekarskie złożone w aktach sprawy III Nsm 365/15. W terminach 17-18 grudnia 2016 roku, 14-22 stycznia 2017 roku, 18-19 marca 2017 roku małoletni był chory i miał przeciwwskazania do wychodzenia z domu. W terminie 15-16 kwietnia 2017 roku wnioskodawcy nie przysługiwało spotkanie, gdyż był to okres Świąt Wielkanocnych, a wnioskodawcy przysługiwał kontakt w Poniedziałek Wielkanocny, wobec czego uczestniczka miała prawo spędzić z synem niedzielę Wielkanocną. Uczestniczka każdorazowo informował wnioskodawcę o stanie zdrowia małoletniego. Wnioskodawca i jego rodzina są negatywnie nastawieni wobec uczestniczki. W dniu 17-18 czerwca 2017 roku małoletni był świadkiem naruszenia nietykalności uczestniczki oraz małoletniego przez ojca wnioskodawcy, co zakończyło się badaniem małoletniego w przychodni i interwencją policji. Po traumatycznych przeżyciach małoletni nie chce realizować ustalonych kontaktów, podnosi że podczas kontaktów wnioskodawca nie interesuje się nim, zostawia go samego oraz go bije. Uczestniczka uczęszcza z małoletnim do psychologa.

W toku dalszych czynności strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni B. K. urodzony (...) jest synem wnioskodawcy P. K. i uczestniczki postępowania K. K. (1).

(dowód: odpis skrócony aktu urodzenia małoletniego, k. 6)

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 20 września 2016 roku ustalono sposób kontaktowania się wnioskodawcy z małoletnim synem, w ten sposób że matka każdorazowo wyda małoletniego jego ojcu na klatce schodowej przed mieszkaniem, w którym zamieszkuje z synem w I i III weekend miesiąca z prawem zabierania małoletniego poza miejsce zamieszkania od soboty od godziny 10:00 i z obowiązkiem odprowadzenia małoletniego do miejsca zamieszkania matki w dniu następnym o godzinie 18:00, w każdy V weekend miesiąca – analogicznie poczynając od soboty od godziny 10:00 do dnia następnego do godziny 10:00, w dniu 1 maja w latach nieparzystych o godzinie 10:00 z obowiązkiem doprowadzenia małoletniego do matki w dniu 3 maja o godzinie, nadto wnioskodawca ma prawo zabierać małoletniego poza miejsce jego zamieszkania w pierwszą sobotę lipca i pierwszą sobotę sierpnia od godziny 10:00 do drugiej niedzieli do godziny 18:00, w pierwszy tydzień ferii zimowych od soboty od godziny 10:00 do niedzieli do godziny 18:00, w pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia od godziny 10:00 do 18:00 w latach parzystych, a w latach nieparzystych w drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia i w Wigilię od godziny 10:00 do godziny 18:00 oraz w poniedziałek Wielkanocny od godziny 10:00 do godziny 18:00.

( dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek miejscowy w Rybniku z dnia

20 września 2016 roku, o sygn. akt II RC 984/16, k. 5)

Kontakty wnioskodawcy z synem przebiegały początkowo w dobrej atmosferze. Małoletni chętnie widywał się z ojcem, dziadkami i partnerką ojca. Wnioskodawca początkowo przyjeżdżał po małoletniego ze swoją matką K. K. (2), a w okresie gdy rozpoczęły się problemy z ich realizacją z ojcem A. K.. Kontakty wnioskodawcy z synem nie były zrealizowane w dniach 17-18 grudnia 2016 roku, 14-22 stycznia 2017 roku, 18-19 marca 2017 roku z uwagi na chorobę małoletniego. Nie zostały również zaproponowane inne terminy spotkań małoletniego. W dniu 18 czerwca 2017 roku małoletni był świadkiem negatywnych zachowań uczestników postępowania wobec siebie, które zakończyły się interwencją policji. Od tego czasu małoletni nie chce realizować kontaktów z ojcem. Wszelkie próby realizacji kontaktów wnioskodawcy z synem kończą się negatywnie. Małoletni widząc ojca wpada w histerię, krzyczy i płacze. Kontakty nie są realizowane. Jedyny pozytywny kontakt wnioskodawcy z małoletnim miał miejsce podczas badania psychologicznego, podczas którego małoletni bez obecności matki w sposób swobodny podjął kontakt z ojcem, ciesząc się z jego obecności lgnął do niego.

(dowód: opinia sądowo-psychologiczna z dnia 10 września 2018 roku, k. 124-135

zeznania świadka K. K. (2), k. 59-61

zeznania świadka A. K., k. 62-64

zeznania świadka R. G., k. 65-66

zeznania świadka A. O. , k. 75-77

zeznania świadka U. B., k. 77

zeznania świadka A. U., k. 104-105

zeznania świadka S. L., k. 105

zeznania świadka K. P., k. 105-106

przesłuchanie wnioskodawcy, k. 108-109

przesłuchanie uczestniczki postępowania, k. 110-111)

Wnioskodawca P. K. ma 32 lata. Nie pracuje, jest zarejestrowany w KRUS. Utrzymuje się z pomocy rodziny i partnerki. Dobrowolnie łoży na utrzymanie syna kwotę 400 złotych miesięcznie. Wykazuje bliski i uczuciowy kontakt z synem. Przejawia wysoce pożądaną postawę akceptacji dziecka. Stwarza małoletniemu klimat sprzyjający swobodnej wymianie uczuć uczy dziecko ufności do świata i ludzi zachęcając go do otwartych i spontanicznych relacji u kontaktowania się. Sra się by małoletni czuł się bezpieczny i akceptowany, co małoletni czuje i pozytywnie reaguje na ojca. Wnioskodawca traktuje syna z godnością i szacunkiem należnym dziecku, zachowując względem niego elastycznie, stosownie do jego potrzeb rozwojowych. W wzajemnym kontakcie osobistym całkowicie angażuje się w sprawy dziecka co powoduje, że małoletni lgnie do ojca i poszukuje stałego kontaktu z nim.

(dowód: opinia sądowo-psychologiczna z dnia 10 września 2018 roku, k. 124-135

przesłuchanie wnioskodawcy, k. 108-109)

K. K. (1) ma 26 lat. Zatrudniona jest w Zakładzie (...) w R., obecnie przebywa na urlopie wychowawczym. Pozostaje na utrzymaniu partnera R. G., którego wynagrodzenie wynosi około 3.000 złotych miesięcznie. Wykazuje duży krytycyzm i negatywne nastawienie do uczestnika postępowania. Postawy rodzicielskie wnioskodawczyni takie jak wymagania względem małoletnich ta także ich ochraniania ujawniają nieprawidłowości. Wymagania stawiane małoletnim są nieadekwatne do ich możliwości rozwojowych i zasobów intelektualnych. Brakuje jej otwartości na faktyczne pogrzeby dziecka, przejawia skrajne postawy od obojętności do narzucania swojej woli dziecku wedle własnego uznania.

Małoletni B. K. ma 7 lat. Uczęszcza do I klasy Szkoły Podstawnej nr 1 w R.. Korzystał z pomocy psychologicznej, jednakże nie było konieczności kontynuacji terapii. Małoletni często choruje jest alergikiem. Małoletni przeżywa silny konflikt lojalnościowy względem matki. Z ojcem łącza go dobre relacje. Małoletni ujawnia lęki związane z utratą swojej pozycji w rodzinie, obawia się, że jeżeli się nie podporządkuje się woli matki i jej zasadom, przestanie być w tej rodzinie ważny i kochany. Konflikt pomiędzy rodzicami małoletniego pozwala mu czerpać korzyści wtórne takie jak zainteresowanie obojga rodziców i koncentracje na jego osobie. Małoletni wykazuje podatność na sugestie matki.

(dowód: opinia sądowo-psychologiczna z dnia 10 września 2018 roku, k. 124-135)

przesłuchanie wnioskodawcy, k. 108-109

przesłuchanie uczestniczki postępowania, k. 110-111)

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci przesłuchania stron, zeznań świadków, wywiadów kuratora. Sąd na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ustalił w jaki sposób realizowane są kontakty wnioskodawcy z synem. Okoliczność, że uczestniczka obecnie nie wydaje wnioskodawcy dziecka na widzenia zgodnie z postanowieniem, była bezsporna między stronami. Analizy przyczyn niezrealizowania kontaktów przez małoletniego z uczestnikiem postępowania, Sąd dokonał w oparciu o opinię biegłego sądowego z zakresu psychologii L. K.. Sąd ocenił tę opinię jako precyzyjną i wszechstronną oraz stanowiącą środek dowodowy cechujący się znamieniem szczegółowej wiedzy i doświadczenia w specjalistycznej dziedzinie, a nade wszystko znamieniem obiektywizmu. Uczestniczka składała przy tym zastrzeżenia do przedmiotowej opinii, jednakże w ocenie Sądu opinia z dnia 10 września 2018 roku, jest pełna, precyzyjna i wszechstronna jak również obiektywna. Sąd oddalił wnioski dowodowe o przesłuchanie małoletniego B. K., gdyż nastawienie małoletniego do wnioskodawcy zostało szczegółowo omówione w opinii psychologicznej, tak jak i powody jego niechęci do spotkań z ojcem. Sąd oddalił wniosek o zwrócenie się do poradni zdrowia psychicznego w przedmiocie przebytych konsultacji psychologicznych, z dwóch nagrań CD wraz z stenogramem, przesłuchania świadków A. O., M. Z. i J. B. oraz o ponowne przesłuchanie stron postępowania, z uwagi na dostateczne wyjaśnienie okoliczności sprawy.

Sąd zważył co następuje.

Sąd zagroził uczestniczce postępowania K. K. (1) nakazaniem zapłaty na rzecz wnioskodawcy P. K. kwoty po 50 złotych za każde naruszenie wykonania obowiązków wynikających z wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 20 września 2016 roku w sprawie o sygn. akt II RC 984/16.

Za podstawę prawna orzeczenia Sąd przyjął normę zawarta w treści art. 598 ¹⁵ §1 KPC w brzmieniu: jeżeli osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, nie wykonuje albo niewłaściwie wykonuje obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy, uwzględniając sytuację majątkową tej osoby, zagrozi jej nakazaniem zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku.

Orzeczenie Sądu w pełnym wymiarze znajduje swoje odzwierciedlenie w wyżej cytowanym przepisie. Osobą pod której pieczą znajduje się małoletni jest uczestniczka postępowania K. K. (1). Uczestniczka nie wykonuje orzeczonych kontaktów, podnosząc, iż woli na nie nie wyraża małoletni B. K.. Uczestniczka mimo starań w dalszym ciągu nie realizuje nałożonego na nią obowiązku.

Zgodnie z treścią Art. 113§ 1 kro stanowi, iż niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów.

Z literalnego brzmienia art. 598 ^{( 15)} § 1 KPC wynika, że każde naruszenie obowiązku wynikającego z orzeczenia albo ugody o kontaktach z dzieckiem będzie uzasadniać zagrożenie zapłatą oznaczonej sumy pieniężnej na skutek dalszych naruszeń. Stanowisko takie wydaje się jednak zbyt daleko idące. Wydaje się, że naruszenie to musi być przede wszystkim zawinione oraz istotne [por. uzasadnienie post. SO w Toruniu z 10.8.2012 r., VIII Cz 392/12, niepubl. in fine; I. K. , Opinia na temat komisyjnego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (druk Nr 1856) oraz rządowego projektu ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (druk Nr 3063), www. sejm, gov. pl]. (K. Piasecki (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Tom II. Komentarz. Art. 367–729, Wyd. 7. Warszawa 2016).

Podstawową przesłanką uwzględnienia wniosku jest niewykonywanie lub niewłaściwie wykonywanie obowiązków wynikających z orzeczenia ustalającego kontakty z małoletnim. W niniejszej sprawie, niewątpliwie kontakty małoletniego z jego ojcem nie były i nie są realizowane. Jak wynika z opinii psychologicznej z dnia 10 września 2018 roku przyczyna niechęci małoletniego do spotkań z ojcem może mieć podłoże w niechęci uczestniczki postępowania do wnioskodawcy. Konflikt pomiędzy rodzicami małoletniego odzwierciedla się w jego zachowaniu. Małoletni odczuwa silny konflikt lojalnościowy i obawia się, że jeżeli nie podporządkuje się woli matki i jej zasadom, przestanie być ważny i kochany.

Sąd uznał, iż zagrożenie uczestniczce postępowania nakazaniem zapłaty kwoty 50 złotych za każde naruszenie ustalonych w postanowieniu kontaktów, sprawi iż uczestniczka postępowania zacznie się do nich stosować. Kwota orzeczona przez Sąd będzie odpowiednio dolegliwa i możliwa do spłaty przez uczestniczkę i uwzględnia jej sytuację majątkową.

K. K. (1) pozostaje na bezpłatnym urlopie wychowawczym. Pozostaje na utrzymaniu swojego partnera R. G., który uzyskuje dochody w kwocie około 3.000 złotych miesięcznie.

Sąd na podstawie art. 98 kpc w zw. z art. 13§2 kpc oraz z § 4 ust. 1 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie, Sąd zasądził od uczestniczki postępowania na rzecz wnioskodawców kwotę 280 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.