Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 183/20 - wyrok Sąd Rejonowy w Raciborzu z 2020-10-08

Sygn. akt II K 183/20

PR 2 Ds 480.19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2020r.

Sąd Rejonowy w R a c i b o r z u Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Anna Maksoń-Prach

Protokolant: sekr. sądowy Elżbieta Stacha

w obecności Prokuratora: asesora Agaty Domińczyk

po rozpoznaniu w dniu: 08 października 2020r.

sprawy:

D. K. (1)

s. R. i M.

ur. (...) w W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 2 lipca 2019r. w nieustalonym miejscu, złożył drogą elektroniczną do Ośrodka Pomocy (...) w R., pod rygorem odpowiedzialności karnej, przewidzianej przez przepis art. 13 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci, fałszywe oświadczenie odnośnie wspólnego zamieszkiwania dzieci L. i T. rodz. K. z D. K. (1) i pozostawaniu dzieci na jego utrzymaniu, które to oświadczenie stanowiło część wniosku o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego tzw. „500+” w postępowaniu prowadzonym na podstawie wskazanej ustawy

tj. o czyn z art. 233 § 6 kk w zw. z art. 233 § 1 kk

1.  uznaje oskarżonego D. K. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa z art. 233 § 6 kk w zw. z art. 233 § 1 kk i za to na podstawie art. 233 § 1 kk w zw. z art. 37a kk, art. 33 § 1 i 3 kk i art. 4 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego karę grzywny w ilości 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 złotych;

2.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w postaci wydatków w wysokości 70 złotych i obciąża go opłatą w kwocie 500 złotych.

Sędzia:

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 183/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

D. K. (1)

w dniu 2 lipca 2019r. w nieustalonym miejscu, złożył drogą elektroniczną do Ośrodka Pomocy (...) w R., pod rygorem odpowiedzialności karnej, przewidzianej przez przepis art. 13 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci, fałszywe oświadczenie odnośnie wspólnego zamieszkiwania dzieci L. i T. rodz. K. z D. K. (1) i pozostawaniu dzieci na jego utrzymaniu, które to oświadczenie stanowiło część wniosku o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego tzw. „500+” w postępowaniu prowadzonym na podstawie wskazanej ustawy

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony D. K. (1) oraz E. K. (1) (obecnie K.) pozostawali małżeństwem, z którego pochodzą dzieci L. K. – 9 lat oraz T. K.- 6 lat . D. K. (1) oraz E. K. (1) rozwiedli się na mocy wyroku Sądu Okręgowego w G., Wydział II Cywilny, Ośrodek zamiejscowy w R. z dnia 14 listopada 2018 r. sygn. akt (...). Na mocy niniejszego wyroku Sąd pozostawił władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi stron obojgu rodzicom ustalając miejsce zamieszkania małoletnich u matki. Dodatkowo kosztami utrzymania małoletnich dzieci obciążył obydwie strony przy czym zobowiązał D. K. (2) do płacenia alimentów w wysokości po 700 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich.

Wyrok ten został zaskarżony przez D. K. (1).

T. oraz L. K. zamieszkują wspólnie z matką E. K. (2), która na oboje dzieci, pobiera świadczenie 500+, w oparciu o wniosek złożony i uwzględniony w dniu 1 lipca 2019 r.

Jeszcze w czasie trwania małżeństwa E. i D. K. (1), pobierane było przez małżonków świadczenie wychowawcze 500+.

W dniu 2 lipca 2019r. w nieustalonym miejscu, oskarżony złożył drogą elektroniczną do Ośrodka Pomocy (...) w R., pod rygorem odpowiedzialności karnej, przewidzianej przez przepis art. 13 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci, fałszywe oświadczenie odnośnie wspólnego zamieszkiwania dzieci L. i T. rodz. K. z D. K. (1) i pozostawaniu dzieci na jego utrzymaniu. Oświadczenie to stanowiło część wniosku o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego tzw. „500+” w postępowaniu prowadzonym na podstawie wskazanej ustawy. Wniosek zawierał pouczenie o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, z którym oskarżony się zapoznał.

Wniosek ten został według właściwości przekazany do (...) w S., ponieważ oskarżony wskazał we wniosku jako adres zamieszkania S..

W związku ze złożeniem przez oskarżonego ww. wniosku, w stosunku do E. K. (2) czasowo została wstrzymana wypłata świadczenia wychowawczego. (...) S. zwrócił się bowiem o udzielenie informacji dotyczących świadczenia do (...) w R.. Trwały czynności wyjaśniające. E. K. (2) została wezwana do złożenia wyjaśnień przez (...) w R..

W dniu 2 września 2019 r. przez Gminny Ośrodek Pomocy (...) w S. została wydana decyzja odmawiająca przyznania D. K. (1) prawa do świadczenia wychowawczego.

D. K. (1) ma 37 lat, posiada wykształcenie wyższe, z zawodu jest ekonomistą, prowadzi własną działalność gospodarczą, z której osiąga dochody w wysokości 2000 zł netto miesięcznie. Jest rozwiedziony. Na utrzymaniu posiada dwoje dzieci. Był uprzednio karany. Nie leczył się neurologicznie, psychiatrycznie ani odwykowo,

Zawiadomienie o przestępstwie

Kserokopie dokumentów dołączonych do zawiadomienia o przestępstwie

Zeznania świadka E. K. (2)

Pismo z (...) w S.

Wniosek o świadczenie wychowawcze sporządzony przez D. K. (1)

Zeznania świadka B. Ś.

Wyrok SO G.

Pismo z (...) w S. wraz z dokumentacją

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1)

Pismo z SO G.

Karta karna

k. 1-2

k. 3-8

k. 9-10, k. 95

k. 12-13

k. 14-15

k. 22-24,k.95

k. 16-17

k.24-43

k. 52-54

k. 57

k. 59-60, k.83- 84

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

xxx

xxx

xxx

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

X.

xxx

xxx

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Zeznania świadka E. K. (2)

Zeznania świadka B. Ś.

Pozostałe dowody z dokumentów

Sąd nie dał wiary oskarżonemu w zakresie w jakim nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Na prawdzie polegały jednak wyjaśnienia, w których podał, że złożył wniosek o wypłatę świadczenia w dniu 2 lipca 2019 r. drogą elektroniczną, zapoznał się z treścią wniosku oraz treścią pouczenia o odpowiedzialności za złożenie fałszywego oświadczenia. Miał także świadomość, że była żona otrzymuje na dzieci świadczenie wychowawcze. Te bowiem wyjaśnienia pozostawały zgodne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. W pozostałym zakresie odmówił nadaniu jego wyjaśnieniom waloru wiarygodności.

Przesłuchiwana w toku postepowania przygotowawczego jak i przed sądem Ewa K. w sposób szczegółowy opisała okoliczności dotyczące zdarzenia. Przedstawiła sytuację w jakiej znajdują się małoletni, na których pobiera świadczenie wychowawcze, o które zawnioskował oskarżony. Przedstawiła również wszelkie informacje jakie byłe jej wiadome w sprawie, także w związku z kontaktowaniem się z (...) w S. oraz (...) w R.. Posiadła także informacje, na temat dotychczasowej sytuacji, dotyczącej pobierania świadczeń i życia oskarżonego, które to okoliczności zostały potwierdzone zgromadzonymi w sprawie dowodami z dokumentów Jej zeznania były spójne, logiczne i rzeczowe. Zarówno w postepowaniu przygotowawczym, jak i przed Sądem zeznawała tak samo. Jej zeznania potwierdzają zeznania B. Ś. pracownika (...) w R..

Świadek jako pracownik (...) w R. styczność ze zdarzeniem miała w ramach pełnienia obowiązków służbowych. Jako osoba obca dla oskarżonego nie miała powodu by składać zeznania go obciążające. Przesłuchiwana w toku postępowania przygotowawczego w sposób zwięzły i logiczny opisała wszelkie okoliczności złożenia do (...) w R. przez D. K. (1) wniosku o przyznanie świadczenia wychowawczego, jak również dalszych okoliczności związanych z tym faktem. W sposób dokładny opisała przebieg zdarzeń w sprawie. Przesłuchiwana przed Sądem, nie pamiętała niczego, jednak, jak wskazała nie jest już pracownikiem (...). W ocenie Sądu jej zeznania zasługiwały na nadanie im waloru wiarygodności, były bowiem zbieżne ze zgromadzoną w sprawie dokumentacją, zeznaniami E. K. (2) a częściowo także wyjaśnieniami oskarżonego, stąd Sąd uczynił je podstawą ustaleń faktycznych w sprawie.

Prawdziwość i rzetelność pozostałych dowodów nie była kwestionowana przez strony. Nie ujawniły się również okoliczności nakazujące Sądowi ich pominięcie przy ustalaniu stanu faktycznego w sprawie.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w których nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wskazał, że pomimo zapoznania się w z wnioskiem o wypłatę świadczenia wychowawczego nie miał świadomości tego, że jedynie rodzic, u którego zamieszkują dzieci ma prawo starać się o świadczenie 500+. Zeznania te uznać należy jedynie za linię obrony oskarżonego, polegającą na udowadnianiu swojej nieświadomości, a służącą uniknięciu odpowiedzialności karnej. Zeznania w tej części uznano za niewiarygodne albowiem dotychczasowe doświadczenie oskarżonego tj. wcześniejsze pobieranie świadczenia wraz z byłą już małżonką wskazuje na to, że posiadał on informacje na jakich zasadach i w jakim zakresie świadczenie to przysługuje. Nadto na uwadze należy mieć także, ze w samym wniosku wyraźnie zostało w skazane, iż świadczenie przysługuje wyłącznie temu z rodziców, u którego dzieci stale zamieszkują a sam oskarżony wskazał, że się z tym zapoznał. Dodatkową zaś okolicznością świadczącą o nieprawdziwości twierdzeń o braku wiedzy na temat odpowiedzialności za składanie fałszywego oświadczenia jest fakt, iż oskarżony jest osobą wykształconą, prowadzącą własną działalność gospodarczą, a zatem należy także założyć, że w pełni świadomą składanych przez niego oświadczeń. Stąd w oddanym zakresie Sąd uznał zeznania oskarżonego za niewiarygodne.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

D. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W niniejszej sprawie nie ma wątpliwości, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 233 § 6 kk w zw. z art. 233 § 1 kk.

Zgodnie z art. 233 § 1 k.k. kto, składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Warunkiem odpowiedzialności jest, aby przyjmujący zeznanie, działając w zakresie swoich uprawnień, uprzedził zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie lub odebrał od niego przyrzeczenie (§ 2). Zgodnie z art. 233 § 6 przepis ten stosuje się odpowiednio do osoby, która składa fałszywe oświadczenie, jeżeli przepis ustawy przewiduje możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej. Zgodnie z art. 13 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci 2a. Informacje przedstawione we wniosku o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: "Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia." Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

D. K. (1) wypełnił wszystkie znamiona przedmiotowe zarzucanego mu przestępstwa. We wniosku o ustalenie prawa do świadczenie wychowawczego złożył bowiem fałszywe oświadczenie odnośnie zamieszkiwania z nim dzieci L. i T. K. oraz pozostawaniu dzieci na jego utrzymaniu. Oświadczenia te zostały złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej. Oskarżony wniosek sporządził i wniósł droga elektroniczną. Przed jego wysłaniem zapoznał się z treścią wniosku, miał więc zamiar złożenia oświadczenia niezgodnego z prawdą. Swoją świadomością obejmował fakt, że dzieci z nim nie zamieszkują. Wobec powyższego zrealizował wszelkie znamiona zarzucanego mu przestępstwa.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

xxx

xxx

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

xxx

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

xxx

xxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

xxx

3.4.  Umorzenie postępowania

xxx

xxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

xxx

3.5.  Uniewinnienie

xxx

xxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

xxx

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. K. (1)

1.

1.

Przystępując do wymierzenia oskarżonemu kary Sąd wziął pod uwagę wytyczne z art. 53 § 1 i 2 k.k. Baczył, by kara swoją dolegliwością nie przekraczała stopnia winy i społecznej szkodliwości jego czynów.

Niewątpliwie czyn jakiego dopuścił się oskarżony jest czynem zawinionym i to w stopniu wysokim. Nie ujawniły się bowiem żadne okoliczności, które mogłyby chociaż w niewielkim stopniu zniwelować stopień zawinienia. Działał on z niskich pobudek, wiedząc doskonale, że jego zachowanie jest bezprawne. Nie działał też w sytuacji stanu wyższej konieczności. Brak również było podstaw do kwestionowania poczytalności oskarżonego.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez D. K. (1) czynu Sąd wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru i motywację sprawcy.

W ocenie Sądu stopień karygodności czynu oskarżonego jest wysoki. Przede wszystkim złożenie fałszywego zeznania mogło doprowadzić do nieuprawnionego otrzymania świadczenie wychowawczego, pomimo braku zamieszkiwania małoletnich z wnioskodawcą – oskarżonym. Nadto na skutek czynu oskarżonego ww. świadczenia zostały okresowo wstrzymane a E. K. (2) została poproszona o złożenie wyjaśnień w sprawie, w której toczyło się postępowanie wyjaśniające prowadzone przez (...) w S.. Oskarżony swoim zachowaniem doprowadził do wskazania nieprawdziwych faktów, co utrudniało organom państwa dotarcie do prawdy w sprawie wypłaty świadczenia.

W ocenie Sądu oskarżonemu należało wymierzyć karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych. Sąd za ww. przestępstwo wymierzył oskarżonemu, karę o charakterze wolnościowym stosując przy tym instytucję przewidzianą w art. 37a § 1 k.k. Jej zastosowanie było możliwe albowiem przestępstwo z art. 233 § 1 k.k. zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Sąd stosując przepis art. 4 § 1 k.k. wymierzył karę na podstawie przepisu art. 37a § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym w czasie popełnienia czynu, albowiem było ono względniejsze dla sprawcy niż brzmienie obowiązujące w dacie orzekania.

Przy wymiarze kary Sąd wziął także pod uwagę, iż oskarżony był uprzednio karany. Wysokość stawki dziennej pozostaje w rozsądnej relacji do stanu majątkowego i zarobków oskarżonego, a łączna kwota 5000 zł, choć odczuwalna, nie uniemożliwi mu zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, nie naruszy jego stabilności finansowej. Kara grzywny zmusi D. K. (1) do podjęcia oszczędności, wyrzeczeń. W perspektywie ogólnoprewencyjnej orzeczona kara ma na celu uświadomienie społeczeństwu, że państwo w realizacji swoich funkcji rzeczywiście jest chronione. W ocenie Sądu ten odstraszający efekt kary ma zmaterializować się w umyśle skazanego i wytworzyć przeświadczenie o nieopłacalności popełniania przestępstw w przyszłości. W szczególności ma to znaczenie wobec skazanego, który już w przeszłości był karany. W ocenie Sądu wymierzona kara jest odpowiednią dolegliwością dla oskarżonego i niezbędną dla uświadomienia naganności jego zachowania oraz osiągnięcia odpowiednich celów zapobiegawczych i wychowawczych. W ocenie Sądu orzeczona karta nakaże oskarżonemu refleksję nad swoim zachowaniem i będzie wystarczająca dla osiągnięcia celów kary – wychowawczego i represyjnego.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

xxx

xxx

xxx

xxx

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

xxx

1.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

Konsekwencją rozstrzygnięcia merytorycznego było orzeczenie w przedmiocie kosztów sądowych. Sąd na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w postaci wydatków w wysokości 70 złotych i obciążył go opłatą w kwocie 500 złotych.

2.  1Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Danuta Rokita
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Raciborzu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Anna Maksoń-Prach
Data wytworzenia informacji: