Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 13 maja 2015 roku

Sąd Rejonowy w Raciborzu Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Nowak

Protokolant: sekr. sądowy Bożena Ploch-Ryczkowska

po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2015 roku w Raciborzu

na rozprawie

sprawy z wniosku: (...) Banku SA w W.

z udziałem : Gminy R.

o stwierdzenie nabycia spadku po O. S.

postanawia:

1. stwierdzić, że spadek po O. S., zmarłym w dniu 4 września 2007 roku w G., ostatnio stale zamieszkałym w R., na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza nabyła Gmina R. w całości,

2. nakazać pobrać od wnioskodawcy (...) Banku SA w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Raciborzu kwotę 50zł /pięćdziesiąt złotych/ tytułem wydatków na ogłoszenie.

Sygn. akt I Ns 182/14

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 20 lutego 2014 roku (...) Bank Spółka Akcyjna w W. wniósł o stwierdzenie nabycia spadku po O. S., zmarłym w dniu 4 września 2007 roku w G.. W uzasadnieniu wnioskodawca podniósł, że jest wierzycielem zmarłego O. S. z tytułu umowy kredytu. Jako uczestnika postępowania uprawnionego do objęcia spadku z mocy ustawy wnioskodawca wskazał Gminę R..

Uczestnik postępowania Gmina R. nie sprzeciwił się wnioskowi.

Na rozprawie w dniu 4 czerwca 2014 roku pełnomocnik uczestnika postępowania Gminy R. oświadczył, że nie zna spadkobierców po O. S..

Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2014 roku dokonano na stronie internetowej ebos.pl ogłoszenia o następującej treści: „W Sądzie Rejonowym w Raciborzu w sprawie I Ns 182/14 z wniosku (...) Banku Spółki Akcyjnej w W. toczy się postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku po O. S. zmarłym dnia 4 września 2007 r. w G. ostatnio stale zamieszkałym w R.. Sąd wzywa wszystkich spadkobierców, aby w terminie 6 miesięcy od daty publikacji ogłoszenia zgłosili i udowodnili nabycie spadku, gdyż w przeciwnym razie mogą być pominięci w postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku.”

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

O. S. był dłużnikiem (...) Banku Spółki Akcyjnej w W. z tytułu umowy kredytu z dnia 7 grudnia 2005 roku.

Okoliczność bezsporna;

O. S. zmarł w dniu 4 września 2007 roku w G., ostatnio stale zamieszkiwał w R.. W chwili śmierci był rozwiedziony. Spadkobiercy O. S. nie są znani.

Dowód:

- odpis skrócony aktu zgonu – k. 3;

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy poczynił w oparciu o przedłożone dokumenty.

Okoliczność, że O. S. był wierzycielem wnioskodawcy (...) Banku Spółki Akcyjnej w W. nie została zaprzeczona, a zatem zgodnie z art. 230 k.p.c. w zw. z art. 229 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., nie wymagała dowodu.

Mając na uwadze ustalony stan faktyczny, rozważania prawne sprowadzały się w niniejszej do ustalenia istnienia spadkobierców ustawowych zmarłego O. S..

Zgodnie z treścią przepisu art. 926 § 1 i 2 k.c. powołanie do spadku wynika z ustawy, albo z testamentu, przy czym dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje m. in. wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy. Sytuacja taka miała miejsce w niniejszej sprawie, albowiem spadkodawca O. S. nie pozostawił testamentu. Zaś zgodnie z art. 935 k.c. w braku małżonka spadkodawcy, jego krewnych i dzieci małżonka spadkodawcy, powołanych do dziedziczenia z ustawy, spadek przypada gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy jako spadkobiercy ustawowemu.

Zgodnie z art. 670 k.p.c. Sąd spadku bada z urzędu, kto jest spadkobiercą. Zaś zgodnie z art. 672 k.p.c. jeżeli zapewnienie nie było złożone albo jeżeli zapewnienie lub inne dowody nie będą uznane przez sąd za wystarczające, postanowienie w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku może zapaść dopiero po wezwaniu spadkobierców przez ogłoszenie. Na zasadzie art. 676 k.p.c. jeżeli w ciągu sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia o wezwaniu spadkobierców nikt nie zgłosił nabycia spadku albo, zgłosiwszy je, nie udowodnił go na rozprawie, sąd wyda postanowienie stwierdzające nabycie spadku przez spadkobierców, których prawa zostały wykazane, a w ich braku - przez Skarb Państwa jako spadkobiercę ustawowego.

Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2014 roku Sąd wezwał wszystkich spadkobierców, aby w terminie 6 miesięcy od daty publikacji ogłoszenia zgłosili i udowodnili nabycie spadku, gdyż w przeciwnym razie mogą być pominięci w postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku. Na powyższe ogłoszenie nikt się nie zgłosił.

Mając na uwadze powyższe, spadek po O. S. przypadł w całości gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy – to jest uczestnikowi postępowania Gminie R., która nabyła go z dobrodziejstwem inwentarza.

Orzeczenie w przedmiocie kosztów postępowania uzasadniał art. 83 § 2 w zw. z art.113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2014.1025 j.t.), na mocy którego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd orzeka poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatkach, na które złożyła się kwota 50 zł tytułem ogłoszenia w prasie. Wnioskodawca był zainteresowany ustaleniem spadkobierców po O. S., tak zatem Sąd obciążył go wydatkami.

Zgodnie ze stanowiskiem judykatury i orzecznictwa Sąd nie orzekał o zwrocie kosztów między uczestnikami i nie zamieścił w sentencji postanowienia rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, ponieważ art. 520 §1 kpc wyłącza zastosowanie normy z art. 108 §1 kpc. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9 grudnia 1999 r., III CKN 497/98, OSNC 2000, nr 6, poz. 116 negatywnie ocenił praktykę zamieszczania w sentencji postanowienia oddzielnego punktu o "wzajemnym zniesieniu kosztów postępowania między uczestnikami" lub zamieszczania rozstrzygnięcia powtarzającego treść art. 520 § 1. W postępowaniu nieprocesowym nie ma "pojedynku" dwóch przeciwstawnych sobie stron, dlatego też nie można mówić o przegrywającym, który powinien zwrócić koszty postępowania wygrywającemu (por. art. 98 § 1). Przeciwnie, z treści całego art. 520 kpc wynika, że ustawodawca zakłada, że w zasadzie uczestnicy postępowania są w tym samym stopniu zainteresowani jego wynikiem, a orzeczenie sądu udziela ochrony prawnej każdemu uczestnikowi. Dlatego ten, kto poniósł koszty sądowe lub koszty zastępstwa procesowego nie uzyska zwrotu wydanych kwot od innego uczestnika, ale i nie jest obowiązany do zwracania kosztów poniesionych przez innego uczestnika. Jedynie wyjątkowo jeżeli uczestnicy albo w różnym stopniu byli zainteresowani wynikiem postępowania, albo interesy ich były sprzeczne, sąd może orzec na zasadzie odpowiedzialności za wynik sprawy (art. 520 § 2) lub na zasadzie zawinienia (art. 520 § 3).