Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Łącka
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale:./.

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2014 r. w Rybniku

sprawy z odwołania J. D. (D.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania J. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 23 września 2014 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia 5 grudnia 2014r.

Sędzia

Sygn.akt 1686/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23.09.2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił J. D. prawa do emerytury ponieważ nie ukończył wieku emerytalnego i nie udokumentował 15-tu lat pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji i wniósł o jej zmianę zarzucając, że w okresie od 05.11.1976 r. do 31.12.1991 r. pracował stale jako kierowca samochodu ciężarowego

o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

Na rozprawie w dniu 10.12.2014 r. sprecyzował odwołanie wnosząc o przyznanie mu emerytury od ukończenia 60 lat.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Podniósł, że ubezpieczony nie przedstawił dokumentu wystawionego przez pracodawcę potwierdzającego wykonywanie pracy w warunkach szczególnych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

J. D. urodzony (...) w dniu 17.09.2014 r. złożył wniosek

o emeryturę.

Jest on członkiem otwartego funduszu emerytalnego ale we wniosku o emeryturę wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

W sposób niesporny między stronami udokumentował on na dzień 01.01.1999 r. 29 lat i 4 dni okresów składkowych oraz 8 dni okresów nieskładkowych.

Za pracę w warunkach szczególnych organ rentowy uznał ubezpieczonemu okres zatrudnienia od 26.06.1974 r. do 25.10.1974 r. w KWK (...) na stanowisku ładowacza pod ziemią tj. 3 miesiące i 29 dni. (akta ZUS-u).

J. D. w okresie od 05.11.1976 r. do 31.12.1991 r. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca samochodu ciężarowego.

W trakcie tego zatrudnienia od 04.11.1991 r. do 31.12.1991 r. przebywał na urlopie bezpłatnym. Nie miał nieusprawiedliwionych nieobecności (akta osobowe).

Ubezpieczony od 21.10.1976 r. posiada prawo jazdy kategorii „C”.

Od początku pracy w Przedsiębiorstwie (...)

w K. Zakładu w W. J. D. wykonywał pracę kierowcy samochodów ciężarowych marki (...) o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony i sporadycznie jeździł samochodem chłodnią marki (...) także o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Przedsiębiorstwo zajmowało się dowożeniem różnego rodzaju towarów do sklepów spożywczych i przemysłowych z hurtowni położonych w R. do W., J., P. czy R. (akta osobowe, zeznania św. G. J., B. P. i ubezpieczonego (protokół elektroniczny 15 m 02 s do 42 m15 s).

Także w okresie od 26.05.1997 r. do 31.12.1998 r. ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Jeździł wówczas najpierw samochodem ciężarowym marki (...) a później (...).

Firma wykonywała różnego rodzaju remonty dróg i chodników, kanalizacji oraz innych pracach remontowych w mieście, (zaświadczenie pracodawcy k. 4 akt sprawy, akta osobowe, zeznania ubezpieczonego protokół elektroniczny 33 m 26 s do 42 m 15 s).

W oparciu o powyższe Sąd zważył, co następuje.

Zebrane w sprawie dowody pozwalają przyjąć, że ubezpieczony na dzień 01.01.1999 r. wykazał ponad 15 lat pracy stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w charakterze kierowcy samochodów ciężarowych o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

Potwierdzają jego zeznania w tej mierze świadkowie będący jego współpracownikami w okresie objętym sporem, zaś z akt osobowych także wynika, że w trakcie zatrudnienia w (...) w K. przyznawano mu dodatek spedycyjny za takie czynności i w pismach tych zaznaczano, że dotyczy to samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

Świadek G. J. była dyspozytorem działu transportu w tym przedsiębiorstwie, zatem na co dzień wiedziała jakim samochodem jeździł ubezpieczony.

W tej sytuacji Sąd uznał zeznania świadków i ubezpieczonego za w pełni wiarygodne, bowiem znajdują one potwierdzenie w dokumentacji znajdującej się w aktach osobowych.

Zatem skoro ubezpieczony wykazał, że w okresach od 05.11.1976 r. do 03.11.1991 r.

i od 26.05.1997 r. do 31.12.1998 r. wykonywał prace kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony wymienione w wykazie A Dział VIII punkt 2 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz. 43 ze zm.), to udokumentował on na dzień 01.01.1999 r. ponad

15 lat takiej pracy.

Na dzień 05.12.2014 r. tj. ukończenia 60 lat spełnił więc warunki do nabycia emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach

z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1440 j.t.).

Dlatego też Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji wyroku.

Sędzia: