Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Łącka
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania H. O. (O.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania H. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 22 czerwca 2016 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do ponownego ustalenia wysokości emerytury ubezpieczonego na podstawie art. 110a ustawy z dnia

17 grudnia 1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poczynając od dnia 15 czerwca 2016r.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1478/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 22.06.2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu H. O. (O.) prawa do ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art.110a ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ustalony w najkorzystniejszy sposób, tj. od zarobków z lat 1965-1986 wynosi 206,32%, zatem nie jest wyższy niż 250%.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji, domagał się jej zmiany poprzez przeliczenie emerytury na podstawie art.110a ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wskazał, że w latach 1958-1986 pracował kolejno w KWK (...) i KWK (...), gdzie jego zarobki przekraczały 250% średniej krajowej. Ubezpieczony podniósł, że druk RP-7 z KWK (...) nie wykazał jego pełnych zarobków – w druku RP-7 wykazał zarobki na podstawie angażów. Nie wykazano stałych składników płacowych jak świadczenia za węgiel czy z karty górnika. Ubezpieczony dodał, że na KWK (...) prawidłowe zarobki wykazane są od 1980r.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy dodał, że za okresy od 01.07.1958r. do 31.07.1958r. oraz od 05.08.1959r. do 31.12.1963r. zastosowano wynagrodzenie minimalne wobec braku dokumentacji płacowej za ten okres.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony urodzony (...), od 1.07.1985r. jest uprawniony do emerytury górniczej. Podstawa wymiaru świadczenia została ustalona z okresu od 06/1985r. do 05/1986r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 468,17% i został ograniczony do 250%.

Po uzyskaniu prawa do emerytury ubezpieczony pozostawał w zatrudnieniu w KWK (...) w J..

W dniu 15.06.2016r. ubezpieczony złożył wniosek o przeliczenie świadczenia w trybie art. 110a ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W rozpoznaniu powyższego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

(dowód: akta organu rentowego)

Ubezpieczony w okresie od 1.07.1958r. do 5.03.1976r. zatrudniony był w KWK (...) na stanowiskach: od 1.07.1958r. do 31.07.1958r. ładowacza pod ziemią, od 5.08.1959r. do 31.01.1961r. praktykanta górniczego, od 1.02.1961r. do 30.11.1961r. ślusarza pod ziemią, od 1.12.1961r. do 30.10.1962r. ładowacza pod ziemią, od 1.11.1962r. do 9.11.1964r. ślusarza pod ziemią, od 10.11.1964r. do 31.04.1967r. dozory oddziału likwidacji, od 1.05.1967r. do 31.03.1974r. sztygara zmianowego oddziału zabudów i od 1.04.1974r. do 5.03.1976r. sztygara oddziału zabudów.

W okresie od 6.03.1976r. do 31.08.1986r. ubezpieczony zatrudniony był w KWK (...) na stanowiskach: od 6.03.1976r. do 31.10.1976r. sztygara zmianowego oddziału GZ i od 1.11.1976r. do 31.08.1986r. sztygara oddziałowego oddziału zabudów pz.

(dowód: akta osobowe ubezpieczonego z KWK (...) i KWK (...))

Ubezpieczony jako sztygar zmianowy, czyli od 1.02.1972r. do 31.3.1974r. pracował tylko na nocnej zmianie, gdyż oddział do spraw zabudów, w którym pracował, wykonywał prace tylko nocą. W ciągu dnia kierował zmianą kierownik oddziału, a sztygarzy zmianowi pracowali tylko nocą. Ubezpieczony otrzymywał deputat węglowy w wymiarze 8 ton. Ubezpieczony ożenił się w 1963r.

KWK (...) była kopalnią gazową i ubezpieczony dostawał dodatek gazowy. W KWK (...) ubezpieczony pracował tylko na I zmianę, natomiast w niedziele lub soboty pracował tylko nocy. Ubezpieczony pracował co najmniej dwie niedziele w miesiącu. Za nocną zmianę był dodatek 30% stawki zasadniczej.

(dowód: akta osobowe ubezpieczonego, zeznania ubezpieczonego złożone na rozprawie 26.10.2016r., protokół elektroniczny rozprawy k. 21 a.s.).

Najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyliczony z lat 1965, 1968-1986 jest wyższy niż 250% i wynosi 261,00% przy odtworzeniu zarobków ubezpieczonego za lata 1965-1979 w oparciu o angaże i stałe składniki wynagrodzenia.
(dowód: opinia biegłego mgr Z. G. (1) z 3.02.2017r. k.27-63 akt sądowych)

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. 2016r., poz. 887 ze zm.) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15,
z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego (ust.1).
2. Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%.

3.Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia.

Jednocześnie jak wynika z treści art. 110a ust.1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15,
z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

2. Ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Przepis art. 110a ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych daje możliwość jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury bez względu na to czy emerytura była zawieszona czy nie, jeśli wskaźnik przekracza 250%,
a wskazano podstawę wymiaru składek przypadających po przyznaniu prawa do emerytury.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe ubezpieczony spełnia warunki umożliwiające przeliczenie emerytury na podstawie art.110a ustawy emerytalnej.

Powyższe wynika jednoznacznie z opinii powołanego biegłego sądowego mgr Z. G. (1), który na podstawie posiadanej dokumentacji, przy uwzględnieniu obowiązujących w górnictwie przepisów płacowych, odtworzył wynagrodzenie ubezpieczonego za okres od listopada 1964r. do 1978r., a następnie obliczył najkorzystniejszy wwpw z uwzględnieniem zarobków osiągniętych w części po przyznaniu emerytury. Obliczony przez biegłego wskaźnik wysokości podstawy wymiaru okazał się ostatecznie być wyższy od 250% i może stanowić podstawę przeliczenia świadczenia. Wskazać należy, iż obliczony przez biegłego wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy niż 250% w obu wariantach obliczonych przez biegłego – zarówno wariancie I, w którym biegły brał pod uwagę premie przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia w okresie jw., jak i w wariancie II, w którym biegły nie wliczał premii do wynagrodzeń osiągniętych w poszczególnych miesiącach.

Organ rentowy nie wniósł żadnych zastrzeżeń do opinii biegłego w wariancie II – ustalonych wynagrodzeń z pominięciem premii.

Opinię biegłego Z. G. Sąd uznał za przekonującą jako wydaną w oparciu o fachową wiedzę, opinię szczegółową, wydaną po analizie dokumentacji przedłożonej w niniejszej sprawie, przy uwzględnieniu przez biegłego jedynie stałych składników wynagrodzenia, z pominięciem premii.

Mając powyższe na uwadze Sąd kierując się powołanymi przepisami, z mocy art.477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję zobowiązując organ rentowy do ponownego obliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego na podstawie art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poczynając od 15 czerwca 2016r., tj. od daty złożenia wniosku.

SSO Mariola Łącka