Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 października 2016 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Łącka
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 12 października 2016 r. w Rybniku

sprawy z odwołania J. W. (W.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania J. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 9 maja 2016 r. Znak (...)

oddala odwołanie

Sędzia

Sygn. akt IX U 1442/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9 maja 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. ponownie ustalił ubezpieczonemu J. W. (W.) wysokość emerytury górniczej doliczając do stażu pracy dodatkowy okres zatrudnienia od 01.10.2015r. do 31.03.2016r., a następnie przeliczył świadczenie w oparciu o art. 110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji i domagał się jej zmiany, poprzez ustalenie świadczenia w wysokości 7008,24 zł brutto miesięcznie. W uzasadnieniu wskazał, iż po złożeniu wniosków o przeliczenie emerytury, organ rentowy wypłacił mu świadczenie w miesiącu kwietniu i maju 2016r. w takiej właśnie wysokości. Wypłata tego świadczenia musiała zostać poprzedzona wydaniem stosownej decyzji, która choć dotychczas nie została mu doręczona, funkcjonuje nadal w obrocie prawnym. Zatem zdaniem ubezpieczonego wydanie zaskarżonej decyzji w rozpoznaniu złożonych przez niego wniosków, przed uchyleniem lub zmianą poprzedniej decyzji było niedopuszczalne.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie i podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji wskazał, iż w skutek błędu organu rentowego doszło do nienależnej wypłaty świadczenia. Zaskarżona decyzja wskazuje już natomiast prawidłową wysokość emerytury po przeliczeniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony J. W. urodził się w dniu (...)

Od dnia 01.05.2005r. jest uprawniony do górniczej emerytury przysługującej bez względu na wiek.

Do ustalenia podstawy wymiaru tego świadczenia przyjęto wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 274,57%, ograniczony do 250%.

W dniu 02.12.2015r. ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o przeliczenie emerytury w oparciu o art.110 a ustawy emerytalnej, natomiast w dniach 18.01.2016r i 11.04.2016r. przedłożył zaświadczenia o dodatkowych okresach zatrudnienia od 01.10.2015r. do 31.12.2015r. oraz od 01.01.2016r. do 31.03.2016r. celem doliczenia do stażu pracy.

W miesiącu marcu 2016r. organ rentowy przekazał ubezpieczonemu wyrównanie w wysokości 12.463,70 zł brutto, które miało wynikać z przeliczenia świadczenia. Natomiast w kolejnych miesiącach tj. w kwietniu i w maju wypłacił emeryturę w wysokości 7008,24 zł brutto. Powyższe kwoty zostały przekazane do wypłaty przez system komputerowy na podstawie projektu decyzji, który nie został zatwierdzony przez osobę uprawnioną. Po otrzymaniu wydruku projektu decyzji, organ rentowy stwierdził błąd w wyliczeniach świadczenia. Wprowadzone do systemu komputerowego dane w żaden sposób nie pokrywały się z danymi, które wynikały z akt ubezpieczonego. Jak wyjaśnił pełnomocnik organu rentowego na rozprawie w dniu 12.10.2016r. najprawdopodobniej przez omyłkę wprowadzono dane dotyczące innej osoby. Po wykryciu błędu, projekt wadliwej decyzji nie został zaaprobowany przez osobę nadzorującą. Mając jednak na uwadze fakt, że na jego podstawie dokonano nienależnej wypłaty świadczenia, zachowano go w celach dowodowych dołączając do akt emerytalnych. Organ rentowy nie domagał się od ubezpieczonego kwoty nienależnie przekazanego świadczenia, mając na uwadze, że do nadpłaty doszło na skutek jego błędu, zaś ubezpieczony mógł być przekonany, że wysokość wypłaconego mu świadczenia jest prawidłowa.

Zaskarżoną decyzją z dnia 09.05.2016r. organ rentowy ponownie ustalił wysokość świadczenia należnego ubezpieczonemu dokonując doliczenia wnioskowanych okresów składkowych oraz przeliczając świadczenie zgodnie z art. 110a ustawy emerytalnej. Wysokość emerytury wyniosła 6.244,29zł brutto.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt emerytalnych ubezpieczonego.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie w świetle art.53 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DZ.U z 2015r. poz. 748).

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, iż nie ulega wątpliwości że, organ rentowy rozpoznając wnioski ubezpieczonego, błędnie wyliczył wysokość przysługującej mu emerytury, a następnie jeszcze na podstawie projektu decyzji, uruchomił w systemie wypłatę tego świadczenia. W skutek takiego działania organu rentowego doszło do wypłaty nienależnego świadczenia za okres od 01.12.2015r. do 31.05.2016r. w łącznej wysokości 3897,27 zł.

Niemniej jednak, po wykryciu błędu, organ rentowy niezwłocznie ponownie obliczył świadczenie, ustalając jego wysokość jak w zaskarżonej decyzji z dnia 09.05.2016r.

W decyzji tej prawidłowo przyjął kwotę bazową w wysokości 3.303,33 zł tj. obowiązującą w dacie złożenia wniosku o przeliczenie świadczenia. Właściwie wyliczył w niej również okresy składkowe i nieskładkowe uwzględniając dotychczas niezaliczone okresy zatrudnienia.

Dodatkowo pismem z dnia 09.06.2016r. organ rentowy przedstawił ubezpieczonemu szczegółowy sposób wyliczenia emerytury.

Nie ulega wątpliwości, iż brak jest podstaw do uwzględnienia żądania ubezpieczonego w sytuacji gdy, świadczenie to zostało obliczone w sposób całkowicie błędny i niezgodny z dokumentacją znajdującą się w aktach emerytalnych ubezpieczonego.

Organ rentowy w przypadkach wykrycia błędów w obliczeniach wysokości świadczenia jest zobowiązany do ponownego, prawidłowego jego ustalenia, nawet w sytuacji, jeżeli decyzja stała się już prawomocna.

Jak stanowi bowiem art. 114 ust.1 i1a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

W niniejszej sprawie emerytura w zawyżonej wysokości została wypłacona jedynie na podstawie projektu decyzji, bez jego aprobaty i podpisu osoby uprawnionej. Powyższe działanie jest niewątpliwie błędem organu rentowego, który jednakże nie stanowi podstawy do dalszej wypłaty świadczenia w niewłaściwej wysokości.

Decyzja organu rentowego z dnia 09.05.2016r. jest prawidłowa.

Wobec powyższego Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ §1 kpc oddalił odwołanie nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

Sędzia