Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX U 1285/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2017-07-20

Sygn. akt IX U 1285/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Mariola Łącka

Protokolant:

Joanna Metera

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania A. G. (G.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania A. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 9 czerwca 2016 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do ponownego ustalenia wysokości emerytury ubezpieczonego na podstawie art. 110a ustawy z dnia

17 grudnia 1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poczynając od dnia 20 kwietnia 2016r.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1285/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 9 czerwca 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu A. G. (G.) prawa do ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art.110a ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ustalony w najkorzystniejszy sposób, tj. od zarobków z lat 1956-1990 wynosi 199,98%, zatem nie jest wyższy niż 250%.

Ubezpieczony wniósł odwołanie od decyzji dołączając decyzją z 10.10.1992r., w której wskaźnik wysokości wymiaru wynosi 335/01%.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy dodał, że za okresy od 03.12.1955r. do 29.07.1957r., od 2.08.1975r. do 3.11.1958r., od 27.10.1960r. do 25.02.1961r., od 3.03.1961r. do 31.12.1961r. i od 1.01.1962r. do 31.12.1978r. przyjęto wynagrodzenie minimalne z uwagi na brak możliwości udokumentowania zarobków.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony urodzony (...), od 31.12.1986r. jest uprawniony do emerytury górniczej. Podstawa wymiaru świadczenia została ustalona z okresu od 01/1983r. do 12/1985r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 335,01% i został ograniczony do 250%.

Po uzyskaniu prawa do emerytury ubezpieczony pozostawał w zatrudnieniu do 24.12.1990r.

W dniu 20.04.2016r. ubezpieczony złożył wniosek o przeliczenie świadczenia w trybie art. 110a ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W rozpoznaniu powyższego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie. Za okresy od 03.12.1955r. do 29.07.1957r., od 2.08.1975r. do 3.11.1958r., od 27.10.1960r. do 25.02.1961r., od 3.03.1961r. do 31.12.1961r. i od 1.01.1962r. do 31.12.1978r. organ rentowy przyjął wynagrodzenie minimalne z uwagi na brak możliwości udokumentowania zarobków.

(dowód: akta organu rentowego)

Ubezpieczony zatrudniony był:

- od 3.12.1955r. do 29.07.1957r. w KWK (...) na stanowisku młodszego ślusarza,

- od 02.08.1957r. do 3.11.1958r. w Zakładzie (...) w P. na stanowisku pomocnika otworowego,

- od 27.10.1960r. do 25.02.1961r. w Przedsiębiorstwie (...) na stanowisku pomocnika operatora,

- od 3.03.1961r. do 31.12.1961r. w Zakładzie (...) w J. na stanowisku sygnalisty pod ziemią,

- od 1.01.1962r. do 24.12.1990r. w KWK (...) kolejno na stanowiskach: ślusarza pod ziemią i kowala szybowego pod ziemią.

(dowód: świadectwa pracy ubezpieczonego znajdujące się w aktach organu rentowego, akta osobowe z (...) SA KWK (...)-J.” Ruch (...)).

Najkorzystniejsze wynagrodzenie w 20 wybranych latach ubezpieczony uzyskał w 1963r., 1965, 1968-1972, 1974, 1979-1990 wyliczone w oparciu o dokumentację znajdującą się w aktach rentowych, aktach osobowych, karcie zasiłkowej oraz w oparciu o obowiązujące w tym okresie układy zbiorowe. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyliczony z powyżej wskazanych lat jest wyższy niż 250%.

(dowód: opinia biegłego mgr K. S. z 22.03.2017r. k.25-32 akt sądowych)

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. 2016r., poz. 887 ze zm.) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15,
z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego (ust.1).

2. Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%.

3.Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia.

Jednocześnie jak wynika z treści art. 110a ust.1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15,
z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

2. Ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Przepis art. 110a ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych daje możliwość jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury bez względu na to czy emerytura była zawieszona czy nie, jeśli wskaźnik przekracza 250%,
a wskazano podstawę wymiaru składek przypadających po przyznaniu prawa do emerytury.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe ubezpieczony spełnia warunki umożliwiające przeliczenie emerytury na podstawie art.110a ustawy emerytalnej.

Powyższe wynika jednoznacznie z opinii powołanego biegłego sądowego mgr K. S., który na podstawie posiadanej dokumentacji, przy uwzględnieniu obowiązujących w górnictwie przepisów płacowych, odtworzył wynagrodzenie ubezpieczonego za okres od 1.01.1962r. do 31.12.1978r., a następnie obliczył najkorzystniejszy wwpw z uwzględnieniem zarobków osiągniętych w części po przyznaniu emerytury. Obliczony przez biegłego wskaźnik wysokości podstawy wymiaru okazał się ostatecznie być wyższy od 250% i może stanowić podstawę przeliczenia świadczenia.

Organ rentowy zasadniczo nie kwestionował opinii biegłego, wskazał jedynie na drobne błędy rachunkowe, dotyczące lat 1962, 1963, 1966, które ostatecznie i tak nie powodują wyłączenia możliwości przeliczenia świadczenia w myśl art. 110a ustawy emerytalnej.

Opinię biegłego Sąd uznał za przekonującą jako wydaną w oparciu o fachową wiedzę, opinię szczegółową, wydaną po analizie dokumentacji przedłożonej w niniejszej sprawie: dokumentacji znajdującej się w aktach rentowych, aktach osobowych, legitymacji ubezpieczeniowej, legitymacji związku zawodowego, karty zasiłkowej oraz w oparciu o obowiązujące w tym okresie układy zbiorowe przy uwzględnieniu przez biegłego jedynie stałych składników wynagrodzenia, takich jak: pensja zasadnicza liczona jako iloczyn stawki dziennej zaszeregowania przez ilość dniówek roboczych, dodatkowe wynagrodzenie z Karty Górnika oraz deputat węglowy.

Mając powyższe na uwadze Sąd kierując się powołanymi przepisami, z mocy art.477 14 §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję zobowiązując organ rentowy do ponownego obliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego na podstawie art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poczynając od 20 kwietnia 2016r., tj. od daty złożenia wniosku.

SSO Mariola Łącka

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Wasilewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Mariola Łącka
Data wytworzenia informacji: