Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Łącka
Protokolant:	Joanna Metera

po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2016 r. w Rybniku

sprawy z odwołania M. C. (C.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

przy udziale zainteresowanego R. O. (O.)

o wysokość podstawy wymiaru składek

na skutek odwołania M. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 27 kwietnia 2015 r. Znak (...)

1. zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, że podstawa wymiaru składek

M. C. podlegającej ubezpieczeniom jako pracownik u płatnika

składek D. (...) R. O. wynosi:

- na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe za grudzień 2014r –

3.500 zł (trzy tysiące pięćset złotych 00/100) a za styczeń 2015r – 583,25 zł (pięćset

osiemdziesiąt trzy złote 25/100)

- na ubezpieczenie zdrowotne – 3.020,14 zł (trzy tysiące dwadzieścia złotych 14/100)

2. zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonej kwotę 60,00 (sześćdziesiąt

złotych 00/100) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 827/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27.04.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. działając na podstawie art.83 ust.1 pkt.3, art.18 pkt.1, art.20 ust.1, art.41ust. 13 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, iż podstawa wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe M. C. z tytułu zatrudnienia u płatnika składek D. (...) R. O. wynosi za miesiąc grudzień 2014r.na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe 2 000,00zł na ubezpieczenie zdrowotne 1 725,80 zł, za miesiąc styczeń 2015r. na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe 387,10 zł oraz na ubezpieczenie zdrowotne 334,03zł. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że okoliczności sprawy wskazują, iż ustalenie wynagrodzenia w kwocie 3.500 zł miało na celu uzyskanie wyższych świadczeń z ubezpieczeń społecznych w razie choroby i macierzyństwa.

Od powyższej decyzji odwołała się ubezpieczona wnosząc o jej zmianę poprzez stwierdzenie, że podstawa wymiaru składek jest równa kwocie 3500,00 zł. Wskazała, iż jej wynagrodzenie zostało ustalone w umowie o pracę w wysokości adekwatnej do zaproponowanego stanowiska oraz posiadanych kwalifikacji tj. wieloletniego doświadczenia zawodowego w branży oraz biegłej znajomości języka niemieckiego.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona M. C. urodziła się w dniu (...) Z wykształcenia jest germanistką. W okresie od 3.08.2011r. do 28.02.2013r. pracowała w (...) Spółka Cywilna w W. na stanowisku specjalisty do spraw handlowych. Firma ta zajmowała się produkcją i dystrybucją okien. Do obowiązków ubezpieczonej należało dokonywanie wyceny okien i drzwi, odbieranie telefonów, przyjmowanie klientów. Początkowo ubezpieczona otrzymywała najniższe wynagrodzenie, które w późniejszym okresie zatrudnienia zostało podniesione do wysokości 2 260,00 zł brutto. Pracując tam ubezpieczona poznała K. O. (1), która w ramach własnej działalności gospodarczej była dilerem okien produkowanych przez (...). Kiedy K. O. (1) zaproponowała ubezpieczonej zatrudnienie, ta zgodziła się ponieważ była niezadowoloną z warunków pracy w (...) (zbyt duża ilość obowiązków). Firma (...) ta zajmowała się sprzedażą i montażem stolarki okiennej na rynek polski i niemiecki. Do obowiązków ubezpieczonej należała wycena zamówień klientów, które przesyłała jej szefowa oraz przekazywanie zamówień do producentów. Ubezpieczona nie zajmowała się pozyskiwaniem klientów oraz uzgadnianiem kwestii dotyczących odbioru czy montażu.

Należało to do zadań szefowej oraz montażystów. Ubezpieczona wynajmowała za niewielką opłatą kawalerkę w Ś., należącą do znajomego szefowej, który na stałe mieszkał w Niemczech. Stamtąd dojeżdżała do pracy do W., a na weekend wracała do domu. Początkowo otrzymywała najniższe wynagrodzenie, które następnie podwyższono do 2 000,00 brutto. Ubezpieczona poszukiwała innej lepiej płatnej pracy, gdzie również mogłaby się posługiwać językiem niemieckim. Zwróciła się do firmy niemieckiej (...), która zaproponowała jej zatrudnienie za 860 euro. Kiedy szefowa poinformowała, że zawiesza działalność z uwagi na problemy zdrowotne, jej mąż R. O., który od kilku miesięcy prowadził własną działalność o tym samym profilu, zaproponował ubezpieczonej zatrudnienie. Wiedział, że jest ona doświadczonym w tej branży pracownikiem, a znajomość języka niemieckiego umożliwi mu rozwój działalności na rynku niemieckim. Kiedy ubezpieczona pokazała mu ofertę pracy, jaką otrzymała z (...) szef zaproponował stawkę 3 500,00 zł, ale i większy zakres obowiązków w porównaniu do tych jakie miała w firmie (...). Miała zajmować się klientami od A do Z, czyli najpierw pozyskać klienta, dokonać wyceny, opracować zamówienie, potwierdzić zgodność zamówienia z fabryką, informować klienta o terminie dostawy, montażu, przyjmować ewentualne reklamacje. Wcześniej tym kwestiami zajmowała się szefowa. Ubezpieczona postanowiła przyjąć ofertę i pozostać w kraju. Wiedziała już wówczas, że jest w ciąży. O tym fakcie poinformowała szefa dopiero pod koniec grudnia 2014r. Od podjęcia zatrudnienia do stycznia 2015r. ubezpieczona wykonywała swoje obowiązki, pozyskiwała klientów, umawiała się z nimi na spotkania. Na początku grudnia była dwukrotnie z szefem w Niemczech na rozmowach z niemieckimi klientami. W styczniu prowadzący ciążę lekarz stwierdził skrócenie szyjki macicy i wystawił ubezpieczonej zwolnienie lekarskie. Później na skutek komplikacji z tym związanych w marcu ubezpieczona trafiła do szpitala. W dniu (...) urodziła córkę. Po wykorzystaniu urlopu macierzyńskiego oraz rodzicielskiego ubezpieczona ma zamiar wrócić do pracy w D. (...) R. O., który w tym czasie otworzył również biuro w Niemczech. Na miejsce ubezpieczonej nie zatrudnił nowego pracownika, czeka na jej powrót z urlopu.

Zaskarżoną decyzją z dnia 27.04.2015r. organ rentowy po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego obniżył podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe za miesiąc grudzień 2014r. i styczeń 2015r. stojąc na stanowisku, że ustalenie wynagrodzenia w kwocie 3.500 zł miało na celu uzyskanie wyższych świadczeń z ubezpieczeń społecznych w razie choroby i macierzyństwa.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akta organu rentowego, zeznań ubezpieczonej M. C. złożonych na rozprawie w dniu 21.10.2015r. (nagranie minuty od 00:11:53 do 00:33:01), zeznań zainteresowanego R. O. oraz świadka K. O. (1) słuchanych w ramach pomocy prawnej przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze (k.82-83 i 104a.s.), zaświadczenia lekarskiego k.53, pisemnej oferty pracy z (...).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art.6 ust.1pkt. 1, art.11 ust.1 i art.12 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998r.o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2015r. poz.121 ze zm.) pracownicy obowiązkowo podlegają ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu. Jak stanowi art. 22 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy, przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Określenie warunków pracy i płacy - w szczególności wynagrodzenia za pracę odpowiadającego rodzajowi pracy ze wskazaniem składników tego wynagrodzenia, ma miejsce w zawieranej przez strony umowie o pracę – art.29 § 1 k.p.

W myśl zaś art.78 § 1 wynagrodzenia za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość wykonanej pracy.

Organ rentowy w niniejszej sprawie, wydając decyzję o obniżeniu podstawy wymiaru składek z tytułu zatrudnienia ubezpieczonej, nie podważał samego faktu istnienia stosunku pracy, a jedynie kwestionował zasadność ustalenia dla ubezpieczonej wynagrodzenia w kwocie 3.500 zł w sytuacji gdy, w okresie bezpośrednio poprzedzającym zawarcie umowy była ona zatrudniona za wynagrodzeniem w kwocie 2.000 zł.

Przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe pracownika. W ocenie organu rentowego wysokość wynagrodzenia, a zatem podstawa wymiaru składek, została celowo podwyższona, czego konsekwencją miała być wypłata z ubezpieczeń społecznych wyższych świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa.

Zdaniem Sądu odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie.

Jak wykazało bowiem przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe, ustalona przez strony wysokość wynagrodzenia była adekwatna do rodzaju oraz ilości wykonywanej przez ubezpieczoną pracy w firmie zainteresowanego. Co więcej należy wskazać, że stawka ta nie była wygórowana biorąc pod uwagę wieloletnie doświadczenie ubezpieczonej w branży oraz biegłą znajomość języka niemieckiego.

Niesłuszny jest zarzut organu rentowego, że ubezpieczona pracując w firmie (...) miała takie same obowiązki jak wcześniej w firmie prowadzonej przez jego żonę K. O. (2), bowiem jak wynika ze zgromadzonych dowodów ubezpieczona miała znacznie szerszy zakres obowiązków. Nie ulega wątpliwości, że podejmując zatrudnienie u zainteresowanego była doświadczonym pracownikiem i jedyną osobą w firmie biegle posługującą się językiem niemieckim. Mając na uwadze, że firma ta planowała rozwój na rynku niemieckim niewątpliwie była cennym pracownikiem. Ponadto ubezpieczona miała

możliwość skorzystania z oferty pracy u niemieckiego pracodawcy, tak więc stawka wynagrodzenia musiała zostać ustalona w konkurencyjnej wysokości tj. co najmniej w wysokości jak umowie. Zainteresowany sam wskazał, że zatrudniając pracownika o podobnych kwalifikacjach na terenie Niemiec musiałby przeznaczyć na jego wynagrodzenie około 6 000,00 zł. Nie można zatem w żaden sposób przyjąć, że wynagrodzenie ubezpieczonej zostało zawyżone. Jak wskazał zainteresowany ubezpieczona świadcząc u niego pracę przyczyniła się do pozyskania nowych klientów i rozwoju firmy.

Za takim przyjęciem przemawiają zgromadzone w sprawie dowody, w szczególności zeznania ubezpieczonej, zainteresowanego oraz świadka, które jako spójne i logiczne zostały uznane przez Sąd za wiarygodne co do okoliczności towarzyszących zawarciu umowy o pracę oraz jej realizacji. Strony szczegółowo wyjaśniły jaki był cel zatrudnienia ubezpieczonej w firmie (...), jakie obowiązki jej powierzono, jak ustalono dla niej wynagrodzenie.

Orzekając w sprawie Sąd miał również na uwadze treść art. 353 ¹ kc zgodnie z którym, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swojego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Okoliczności niniejszej sprawy, zważywszy na rodzaj oraz ilość wykonywanej pracy, kwalifikacje ubezpieczonej oraz wysokość wynagrodzenia wskazują, że nie doszło do naruszenia zasad współżycia społecznego.

Zatem zgodnie z art. 18 ust.1, art.20 ust.1 i art.4 pkt.9 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne M. C. winno stanowić ustalone i wypłacane jej wynagrodzenie za pracę.

W konsekwencji takiego stanowiska, Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ §2 kpc uwzględnił odwołanie orzekając jak w sentencji.

W pkt.2 wyroku na podstawie art.98 i 99 kpc w związku z §2 ust.1 i 2, § 12 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokatów… ( Dz.U. Nr 163, poz.1349 ze zm. ) zasądził od organu rentowego na rzecz odwołującej kwotę 60,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia