IX U 768/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2018-01-23

Sygn. akt IX U 768/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Janina Kościelniak

Protokolant:

Iwona Krakowczyk

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2018 r. w Rybniku

sprawy z odwołania P. F. (P. F.) i B. S. (1) (B. S. (1)) ,prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...)

w R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania P. F. i B. S. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 7 kwietnia 2017r.(...) Znak (...)- (...)

1.zmienia zaskarżoną decyzję, w ten sposób, że stwierdza iż ubezpieczony P. F. jako pracownik u płatnika składek B. S. (1), prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w R. , podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od (...), 2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonego P. F. kwotę 180,00 zł ( sto osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

3. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz odwołującego B. S. (1) kwotę 180,00 zł ( sto osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 768/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 kwietnia 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. stwierdził, że P. F. jako pracownik u płatnika składek B. S. (2)) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu oraz chorobowemu w okresie od(...).

W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy wskazał, iż z okoliczności sprawy wynika, że zawarcie przez strony umowy nie miało na celu faktycznego świadczenia pracy, lecz jedynie pozyskanie przez ubezpieczonego tytułu ubezpieczenia w celu skorzystania z możliwości przeliczenia emerytury górniczej w oparciu o art.110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony oraz płatnik składek domagając się jej zmiany poprzez objęcie P. F. ubezpieczeniem społecznym w okresie j.w. Wskazali, iż ubezpieczony faktycznie wykonywał pracę na rzecz swojego pracodawcy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Ubezpieczony od 2007r. jest uprawniony do emerytury górniczej. W okresie od (...)podjął zatrudnienie u odwołującego B. S. (1) w Firmie (...). Wcześniej nie pracował po przejściu na emeryturę. W kopalni był zatrudniony na stanowisku sztygara zmianowego górniczego robót przygotowawczych. Ubezpieczony chciał podjąć pracę, aby skorzystać z możliwości przeliczenie emerytury. Pytał o możliwość zatrudnienia u B. S. (1), gdyż spotykał się z nim kilka razy w roku na uroczystościach rodzinnych. Synowa ubezpieczonego jest bowiem wnuczką brata B. S. (1). W grudniu 2015r B. S. (1) poinformował, go że może go zatrudnić w styczniu 2016r., ponieważ chorował i musi podać się rekonwalescencji. Ubezpieczony uzyskał zaświadczenie stwierdzające jego zdolność do pracy. Strony zawarły umowę o pracę w dniu 1.01.2016r na czas nieokreślony. Firma odwołującego zajmuje się produkcja wyrobów gumowych np. uszczelek do kanalizacji, dławików do urządzeń górniczych, trzymaków do wiertarek itp. Przed zatrudnieniem ubezpieczonego B. S. (1) sam wykonywał wszystkie czynności przy produkcji wyrobów gumowych . Ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku obsługi pras hydraulicznych .W warsztacie były 3 tego rodzaju urządzenia - z tym, że na jednym wytwarzano uszczelki, drugie nie działało, a trzecie było rezerwowe. Ubezpieczony początkowo pracował na jednej prasie hydraulicznej, a następnie po przeszkoleniu wykonywałem prace także na drugiej prasie. Po rozpoczęciu pracy odbył szkolenie BHP oraz instruktaż stanowiskowy, który przeprowadził B. S. (1). Jego praca polegała na wkładaniu materiału do formy tzw. mieszanki gumowo – kauczukowej, następnie do prasy hydraulicznej i uruchamianiu tej prasy przy pomocy guzika, co powodowało rozpoczęcie prasowania . W zależności od uszczelki należało ustawić odpowiednią temperaturę i czas prasowania. Były formy na jedną uszczelkę i były formy, które wyrabiały 20 uszczelek. W formach ważących około 80 kg, wykonywane były dławiki do urządzeń górniczych - 9 sztuk z jednej formy. W ciągu dniówki ubezpieczony wykonywał około 140 takich dławików. Im większa uszczelka, tym dłuższy był czas jej prasowania i niższa temperatura. Dławiki były prasowane około 20 minut, mniejsze uszczelki około 6 minut, a cały cykl trwał 10 minut. Każdego dnia rano B. S. (1) wydawał ubezpieczonemu polecenia tj. jakie czynności ma w danym dniu wykonywać, a w ciągu dniówki sprawdzał czy radzi sobie z powierzonymi zadaniami. Jego miejscem, pracy był warsztat prowadzony przez odwołującego, który mieści się na tej samej posesji, na której mieszka odwołujący, z tym że w oddzielnym budynku. Ubezpieczony wykonywał pracę od godz. 7.00 do 15.00 . Umowa była zawarta na czas nieokreślony, ponieważ B. S. (1) nie wiedział jaki będzie stan jego zdrowia i kiedy wróci do pracy. Pod koniec stycznia odwołujący stwierdził, że lepiej się czuje i może sam pracować. Pracę ubezpieczonego w spornym okresie potwierdzili powołani w sprawie świadkowie S. M., G. S. oraz B. F..

Powyższe ustalił Sąd na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego, zeznań odwołujących oraz świadków S. M., G. S. i B. F. (nagranie z rozprawy w dniu 28.11.2017r. minuty od 00:10:25 do 01:20:00 oraz w dniu 23.01.2018r. minuty od 00:01:42 do 01:18:45).

Sąd dał w całości wiarę tym zeznaniom, ponieważ są one przekonywujące, logiczne, wzajemnie się pokrywają i uzupełniają przedstawiając łącznie rzeczywisty przebieg pracy i zakres obowiązków ubezpieczonego, a także przyczyny jego zatrudnienia, ponadto znajdują potwierdzenie w powołanej w sprawie dokumentacji.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt. 1 i art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (j.t. Dz. U. z 2013r., poz. 1442), zwanej dalej Ustawą, pracownicy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu. Obowiązkowym ubezpieczeniom pracownicy podlegają od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania (art. 13).

Jak stanowi art. 22 kp przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Umowa o pracę określa strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy w szczególności wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy ze wskazaniem składników wynagrodzenia oraz wymiar czasu pracy – art.29 § 1 kp.

Organ rentowy, wydając decyzję o niepodleganiu P. F. ubezpieczeniom społecznym w tytułu zatrudnienia u B. S. (1), podważył umowę łączącą strony w zakresie faktycznego wykonywania pracy przez ubezpieczonego.

Zatem kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do tego, czy stan faktyczny ustalony w tej konkretnej sprawie, a wynikający z zeznań stron oraz świadków, jak również z dowodów z dokumentów, pozwala na uznanie, że umowa o pracę zawarta między odwołującymi jest czynnością prawną pozorną w rozumieniu art. 83 k.c. mającą na celu obejście przepisów prawa.

W tym miejscu trzeba wskazać, że pozorność oświadczenia woli (art. 83 § 1 k.c.) została potraktowana przez ustawodawcę jako wada oświadczenia woli, nie dotyczy więc oświadczeń wiedzy. Jest to jednak wada szczególnego rodzaju, bo dotycząca oświadczenia złożonego świadomie i swobodnie dla pozoru drugiej stronie, która o takim oświadczeniu wie i na to się zgadza. ( Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 czerwca 1971r., II CR 250/71, nie publikowany).

Z kolei w wyroku z dnia 23 czerwca 1986r., I CR 45/86 (nie publikowanym) Sąd Najwyższy zdefiniował pozorność jako „wadę oświadczenia woli polegającą na niezgodności między aktem woli, a jej przejawem na zewnątrz, przy czym strony zgodne są co do tego, aby wspomniane oświadczenie woli nie wywoływało skutków prawnych”. Nie można też przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, gdy pracownik podjął pracę i ją wykonywał, a pracodawca świadomie to przyjmował (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2001r., II UKN 258/00, OSNP z 2002r., Nr 21, poz. 527).

Mając na uwadze wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego, nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie nie doszło do zawarcia pozornej umowy o pracę.

W ocenie Sądu ubezpieczony oraz jego pracodawca szczegółowo wyjaśnili w jakich okolicznościach doszło do zawarcia umowy o pracę, jaki ubezpieczony miał zakres obowiązków oraz w jaki sposób je realizował. Sąd dał wiarę tym zeznaniom jako spójnym, logicznym oraz wzajemnie się uzupełniającym.

Zdaniem Sądu zawarta umowa o pracę, zawarta między stronami z pewnością nie była czynnością prawną pozorną w rozumieniu art. 83 § 1 k.c., gdyż była faktycznie realizowana.

Mając powyższe na uwadze, z mocy powołanych przepisów i art. 477 14 § 2 kpc orzekł jak w sentencji. W pkt.2 i 3 wyroku na podstawie art.98 k.p.c. w związku z §2 ust.1 i 2, § 12 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r.w sprawie opłat za czynności adwokackie… ( Dz.U. z 2015r., poz.1348 ze zm. ) zasądził od organu rentowego na rzecz odwołujących po 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego.

Sędzia

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Wasilewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Janina Kościelniak
Data wytworzenia informacji: