IX U 331/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2014-01-30

Sygn. akt IX U 331/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Barbara Kubasińska-Malcher

Protokolant:

Gabriela Jokiel

przy udziale: ./.

po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2014 r. w Rybniku

sprawy z odwołania B. B. (1) ( B. B. (1) )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania B. B. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 21 stycznia 2013 r. Znak (...)

1.zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 01 stycznia 2013r.

2.zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonego B. B. (1) kwotę 120,00 złotych ( stodwadzieściazłotych 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IXU 331/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21.01.2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu B. B. (1) ( B. ) prawa

do emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku

z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze,

gdyż ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. nie udokumentował wymaganego 15 - letniego okresu pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych, po uprzednim zaliczeniu do takiej pracy okresu zatrudnienia od dnia 16.03.1977r. do dnia 31.12.1998r., kiedy to pracował jako monter serwisu – ślusarz maszyn i urządzeń górniczych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wykonywał pracę pod ziemią. Pracę taką ubezpieczony wykonywał również podczas pracy w kopalniach za granicą, gdy w tym czasie w zakładzie pracy korzystał z urlopu bezpłatnego.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji. Odnosząc się do odwołania ubezpieczonego organ rentowy wskazał,

iż w aktach emerytalnych brak jest jakichkolwiek dokumentów potwierdzających pracę ubezpieczonego w warunkach szczególnych oraz ilość zjazdów pod ziemię w poszczególnych kopalniach.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony B. B. (1) urodził się w dniu (...)

W dniu 27.12.2012r. złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy postanowił jak w zaskarżonej decyzji z dnia 21.01.2013r., omówionej na wstępie.

Organ rentowy uznał za udowodniony na dzień 01.01.1999r. staż pracy w łącznym wymiarze 30 lat, 5 miesięcy i 13 dni, w tym żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony w okresie od dnia 04.09.1967r. do dnia 30.09.2012r. był zatrudniony

w (...) S.A. w R. ( od dnia 01.10.2012r.

w (...) S.A. w Z. – przejęcie w trybie art.23(1) §1 k.p. ), początkowo jako uczeń ślusarz, ślusarz, a od dnia 16.03.1977r. na stanowisku montera serwisu.

Fabryka produkowała różne maszyny i urządzenia, które wykorzystywane były

do pracy generalnie na dole kopalń.

Ubezpieczony w okresie spornym od dnia 16.03.1977r. do dnia 31.12.1998r. pracował w D. Serwisu na stanowisku montera serwisu – w tym czasie Fabryka zatrudniała około 10 serwisantów. Na tym stanowisku ubezpieczony zajmował się montażem ww. urządzeń

( przenośników taśmowych, kruszarek itd. ) na dole kopalń, ich uruchamianiem, naprawami gwarancyjnymi i pogwarancyjnymi, a także serwisowaniem. Pod ziemią ubezpieczony pracował przez co najmniej połowę dni w miesiącu, pozostałe zaś dni pracował na powierzchni dokonując czynności związanych z kontrolą dostaw maszyn i urządzeń jw., które następnie były instalowane pod ziemią.

W okresie spornym Fabryka obsługiwała około 66 kopalń węgla kamiennego

na terenie kraju, sporadycznie – kopalnie soli i miedzi, sprzedawała też swoje urządzenia

do kopalń za granicami kraju.

W okresach od dnia 12.02.1984r. do dnia 22.06.1984r., od dnia 27.11.1988r. do dnia 08.03.1989r. oraz od dnia 31.05.1990r. do dnia 28.08.1990r. ubezpieczony korzystał

w macierzystym zakładzie pracy z urlopu bezpłatnego i równocześnie był zatrudniony

za granicą na terenie byłego ZSRR.

W podanych powyżej okresach pracy ubezpieczonego za granicą ( także w innych okresach wykazanych w dokumentacji akt osobowych, kiedy to ubezpieczony był oddelegowany przez zakład pracy do pracy za granicą m.in.. do C. ) ubezpieczony

rzeczywiście wykonywał taką samą pracę jak opisana powyżej, dokonując montażu urządzeń na terenie kopalń, pod ziemią co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy.

Praca wykonywana przez ubezpieczonego była ciężką pracą, podczas której ubezpieczony był narażony na wiele uciążliwości typu hałas, zapylenie.

Pracownicy Fabryki, w tym ubezpieczony zjeżdżali pod ziemię na podstawie delegacji wystawionych przez (...) i niezależnie od tego mieli także karty zjazdowe, które

co miesiąc składali w księgowości.

Dokumentacja ta w pełni nie zachowała się.

Z protokołu Komisji Weryfikacyjnej (...) S.A. w Z. z dnia 27.06.2013r. wynika, iż:

- stanowisko pracy monter serwisu znajduje się w wykazie stanowisk pracy (...) S.A.

( Zarządzenie wewn. Nr 57/83 z dnia 23.12.1983r. ze zm.), na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach,

- na podstawie przeglądu rejestracji delegacji krajowych i zagranicznych Komisja Weryfikacyjna ustaliła, iż w rejestrze są odnotowywane delegacje do kopalń ubezpieczonego w okresach, które wyszczególniono w zestawieniu ( załączonym do Protokołu) – brak natomiast potwierdzenia zjazdów pod ziemią kopalń wynikających z tych delegacji,

- Komisja przyjęła do wiadomości oświadczenia pracowników Sekcji Płac, że w związku

z brakiem pełnej dokumentacji płacowej z wcześniejszych okresów nie można jednoznacznie potwierdzić brakujących zjazdów w podziemia kopalń pracowników Serwisu, celem zaliczenia do pracy górniczej,

- Komisja zapoznała się z kopiami świadectw pracy i zaświadczeń za okres pracy

u kontrahentów zagranicznych, którą ubezpieczony wykonywał w ramach oddelegowania przez wyspecjalizowane instytucje,

- na okoliczność pracy zawodowej wykonywanej przez ubezpieczonego Komisja zapoznała się z protokołami sporządzonymi przez byłych Kierowników Serwisu: A. K. – Kierownika Serwisu w okresie od dnia 01.03.1975r. do dnia 21.12.1981r., K. S. – Kierownika Serwisu w okresie od dnia 01.08.1983r. do dnia 22.10.1999r.,

- na podstawie powyższych ustaleń Komisja Weryfikacyjna zaproponowała rozważyć zaliczenie wykonywania pracy przez ubezpieczonego w latach 1977 – 1998 do prac

w szczególnych warunkach uprawniających do niższego wieku emerytalnego.

Z zeznań świadka A. K., który brał udział w pracach Komisji Weryfikacyjnej wynika, iż sporządzony przez Komisję na podstawie dokumentów, które się zachowały wykaz delegacji ubezpieczonego nie odzwierciedla rzeczywistej ilości zjazdów ubezpieczonego pod ziemię ( zawiera mniejszą ilość zjazdów niż faktycznie przepracowana przez ubezpieczonego ) podczas, gdy ubezpieczony pracował pod ziemią co najmniej połowę dniówek w miesiącu.

W okresie spornym razem z ubezpieczonym pracowali: H. C., J. J. (1), A. K., K. S. – świadkowie w niniejszej sprawie.

Z tytułu wykonywania przez świadka J. J. (1) oraz M. S. generalnie takiej samej pracy co ubezpieczony w okresie spornym, po uprzednim jej zaliczeniu do pracy w warunkach szczególnych z Wykazu A, Działu I, przy przyjęciu, iż ww. wykonywali pracę pod ziemią przez co najmniej połowę dniówek w miesiącu, przyznane zostało prawo do emerytury wcześniejszej z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych i tak w odniesieniu do:

- świadka J. J. (1) wyrokiem tut. Sądu z dnia 27.02.2012r. w sprawie o sygn. akt IXU 737/11; apelacji organu rentowego od tego wyroku została generalnie oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 22.05.2012r. w sprawie o sygn. III AUa 918/12,

- M. S. wyrokiem tut. Sądu z dnia 10.07.2013r.w sprawie o sygn. akt IXU 362/13.

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego, pozostaje

w zatrudnieniu.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt emerytalnych ubezpieczonego, akt osobowych ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia w (...) Fabryce (...), protokołu z dnia 27.06.2013r. Komisji Weryfikacyjnej wraz z załącznikami w postaci wykazu dni w delegacjach krajowych i zagranicznych do kopalń w latach 1977 – 1998 k.35 i nast. akt, akt prawomocnie zakończonej sprawy IXU 737/11 z odwołania J. J. (1) oraz kserokopii akt sądowych sprawy prawomocnie zakończonej o sygn. IXU 362/13 z odwołania M. S. k.44 -50 akt, zeznań świadków H. C., J. J. (1), A. K., K. S. oraz zeznań ubezpieczonego – protokół rozprawy z dnia 30.01.2014r. min. 00:06:43 – 00:54:21, 00:57:30 – 01:16:36.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Bezspornym w sprawie jest, że ubezpieczony w dniu 02.09.2012r. ukończył wiek emerytalny 60 lat, na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany co najmniej 25 - letni okres składkowy i nieskładkowy, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek prawa do emerytury o jakim mowa w art. 184 pkt.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS ( t.j. Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm ), to jest czy na dzień 01.01.1999r. posiada 15 - letni okres pracy w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w okresie spornego zatrudnienia w (...) Fabryce (...)

(...) S.A. w R. od dnia 16.03.1977r. do dnia 31.12.1998r., w tym także

w okresach pracy za granicą rzeczywiście wykonywał pracę w warunkach szczególnych wymienioną w Wykazie A, Dziale I, poz.1 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów

z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych

w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, to jest „ pracę pod ziemią ”

w sytuacji, gdy ubezpieczony pracę pod ziemią świadczył przez co najmniej połowę dniówek każdego miesiąca.

Ubezpieczony niewątpliwie pracował w sposób wskazany powyżej zważywszy,

że charakter wykonywanej przez niego wówczas pracy wymagał wykonywania tej pracy generalnie pod ziemią w sytuacji, gdy Fabryka obsługiwała w tym czasie w zakresie montażu i serwisu produkowanych przez siebie urządzeń dołowych, większość kopalni w Polsce,

a także kopalnie za granicami kraju i dla tych celów zatrudniało jedynie około

10 serwisantów.

Ustalając to Sąd oparł się na powołanej uprzednio dokumentacji, a także zeznaniach świadków H. C., J. J. (1), A. K., K. S., którzy pracowali razem z ubezpieczonym w okresie spornym i byli bezpośrednimi świadkami wykonywanej przez niego wówczas pracy oraz zeznaniach ubezpieczonego. Zeznania te Sąd uznał za wiarygodne, gdyż były one rzeczowe, logiczne, przekonywujące, zasadniczo ze sobą zgodne, korespondujące z treścią zgromadzonej w sprawie dokumentacji, dodatkowo nie były one kwestionowane przez organ rentowy.

Za przyjęciem jak na wstępie przemawia także fakt, iż z tytułu wykonywania generalnie takiej samej pracy co ubezpieczony w okresie spornym świadkowi J. J. (2) oraz M. S. zostało przyznane prawo do emerytury wcześniejszej, po wcześniejszym zaliczeniu tej pracy do pracy w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu ubezpieczony nie może ponosić ujemnych konsekwencji tego,

że zakład pracy nie posiada aktualnie części dokumentacji, czy to wskutek upływu czasu,

czy też zaniedbań archiwalnych.

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika organu rentowego o zobowiązanie ubezpieczonego do przedłożenia dokumentacji w zakresie zjazdów ubezpieczonego pod ziemię, gdyż

dokumentacja ta była już przedmiotem oceny Komisji Weryfikacyjnej w protokole z dnia 27.06.2013r.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do świadczenia na podstawie z art.184 w związku z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i w związku z § 4 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm. ), gdyż przy zaliczeniu okresu spornego zatrudnienia podanego na wstępie rozważań do pracy w warunkach szczególnych posiada on również na dzień 01.01.1999r. wymagany do przyznania emerytury 15 - letni staż takiej pracy i stąd

w pkt.1 wyroku z mocy art.477 14§2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób,

iż przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 01.01.2013r., to jest od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 11.05.2012r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych… ( Dz.U. z 2012r., poz.637 ), która wskutek zmiany art.184 ustawy o emeryturach i rentach… wprowadziła możliwość przyznania prawa

do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych osobom, które nie rozwiązały stosunku pracy.

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c. oraz

§2 ust.1 i 2, §12 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r.

w sprawie opłat za czynności adwokackie…( Dz.U. Nr 163, poz.1348 ) biorąc pod uwagę nakład pracy pełnomocnika procesowego, uczestnictwo w rozprawach, sporządzane

w sprawie pisma procesowe.

Sędzia

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Wasilewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Barbara Kubasińska-Malcher
Data wytworzenia informacji: