Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Jolanta Łanowy
Protokolant:	Małgorzata Skirło

po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2015 r. w Gliwicach

sprawy J. P. (P.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury górniczej

na skutek odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 1 września 2014 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Jolanta Łanowy

Sygn. akt VIII U 2211/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 1 września 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) odmówił ubezpieczonemu J. P. prawa do emerytury górniczej wskazując, że nie spełnił on warunków do jej uzyskania, ponieważ udokumentował jedynie 2 lata, 2 miesiące i 17 dni pracy górniczej (w tym 2 lata, 2 miesiące i 17 dni pracy górniczej określonej w art. 50c ust.1), zamiast wymaganego okresu 25 lat takiej pracy.

Odwołanie od tej decyzji złożył ubezpieczony H. S. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury górniczej, podnosząc, iż ZUS bezpodstawnie nie zaliczył mu okresów zatrudnienia w okresie od 1 stycznia 1976r. do 31 sierpnia 1977r. W toku sprawy sprecyzował, iż spornym jest okres od 1 stycznia 1976r. do 27 grudnia 1992r. z przerwami oraz okres pracy w KWK (...) w 1974-1975r., oraz że domaga się przeliczenia stażu pracy według wyższego przelicznika.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, a dodatkowo wskazując podstawę faktyczną i prawną zaskarżonej decyzji. Organ rentowy w uzasadnieniu pisma, podniósł iż nawet przy hipotetycznym uznaniu wszystkich spornych okresów, to i tak ubezpieczony nie spełnia warunku 25 lat pracy górniczej.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. P., urodzony (...), pobierający na podstawie decyzji z dnia 12 marca 2007r. emeryturę przyznaną w oparciu o art. 27 ustawy emerytalnej, w dniu 5 maja 2014r. wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury górniczej.

W dniu 1 września 2014r. organ rentowy wydał decyzję odmowną.

Sad ustalił na podstawie świadectwa pracy z dnia 17 stycznia 2014r. wystawionego prze (...), ze w okresie do 1 stycznia 1975r. do 27 grudnia 1992r. odwołujący był zatrudniony w ww. kopalni, przy czym pracę górniczą świadczył w okresach:

- od 1.01. (...).-06.06.1977r. na stanowisku górnik odwadniacz złóż na odkrywce,

- od 07.06.1977r. do 31.08.1977r. oraz od 15.01.1982r. do 20.04.1982r., oraz od 21.04.1982r. do 31.03.1984r. – na stanowisku górnik kopalni odkrywkowej

- od 1.04.1984r. do 30.08.1989r., oraz od 24.04.1990r. do 27.12.1992r. – na stanowisku rzemieślnicy i inni robotnicy stale zatrudnieni na odkrywce przy wykonywaniu bieżących robót montażowych, konserwacyjnych, remontowych.

Sąd ustalił na podstawie protokołów z posiedzeń komisji weryfikacyjnej z dnia 20.12.2013r., 16.07.2013r.,18.07.2013r. wystawionych przez (...), iż odwołujący w okresie:

- od 1.06.1977r. do 31.08.1977r. przepracował 67 dniówek

- od 15.01.1982r.do 20.04.1982r. – 70 dniówek

- od 21.04.1982r. do 31.03.1984r. – 514 dniówek

Zaliczanych w wymiarze półtorakrotnym.

Protokołami posiedzeń z dnia 18.02.2013r. i 26.02.2014r. (...) uznała, iż odwołujący nie wykonywał pracy górniczej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w przodku w okresie od 1.04.1984r. do 27.12.1992r.

Organ rentowy uznał na podstawie powyżej omówionych dokumentów odwołującemu jako pracę górniczą jedynie okres od 15.01.1982r. do 31.03.1984r. tj. 2 lata, 2 miesiące i 17 dni, przy czym nie uznał jej za prace wykonywaną w przodku.

Sąd ustalił, w oparciu o wyliczenia ZUS, których odwołujący nie kwestionował, iż hipotetyczny staż pracy przy uwzględnieniu wszystkich okresów spornych pracy górniczej i okresów pracy w wymiarze półtorakrotnym wraz z okresami niezdolności do pracy, wynosi 13 lat 2 miesiące i 6 dni, w tym 11 lat 11 miesięcy i 22 dni pracy górniczej oraz 1 rok, 2 miesiące i 14 dni okresów pracy w wymiarze półtorakrotnym.

Wobec bezprzedmiotowości prowadzenia postępowania dowodowego, Sąd nie badał charakteru pracy wykonywanej przez odwołującego w spornych okresach pracy i postępowanie dowodowe ograniczył do przyjęcia jako własnych - ustaleń ZUS poczynionych w toku postępowania przed wydaniem zaskarżonej decyzji, które Sąd uznał za wystarczające do poczynienia ustaleń faktycznych oraz rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Przesłanki nabycia prawa do emerytury górniczej określa ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.).

Według treści art. 50a ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, prawo do emerytury górniczej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)  ukończył 55 lat życia;

2)  ma okres pracy górniczej, wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust.1

3)  nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie z ust. 2 wiek emerytalny wymagany od pracowników: kobiet mających co najmniej 20 lat, a mężczyzn co najmniej 25 lat pracy górniczej i równorzędnej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1, wynosi 50 lat.

Natomiast zgodnie z art. 50b przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej uwzględnia się okresy pracy górniczej i pracy równorzędnej z pracą górniczą, będące okresami składkowymi lub nieskładkowymi w rozumieniu ustawy, z tym że okresy pracy górniczej i pracy równorzędnej z pracą górniczą uwzględnia się, jeżeli praca ta wykonywana była co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy.

Po myśli art. 50c ust. 1 pkt 4 za pracę górniczą uważa się zatrudnienie na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, a także w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa.

Na wstępie rozważań należy zauważyć, że postępowanie przed Sądem w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych jest postępowaniem kontrolnym mającym na celu sprawdzenie prawidłowości decyzji organu rentowego. Zakres rozpoznania sprawy jest wyznaczony zakresem przedmiotowym i podmiotowym zaskarżonej decyzji.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie było ustalenie czy ubezpieczonemu przysługuje emerytura górnicza z art. 50a, bowiem organ rentowy zaskarżoną decyzją odmówił mu prawa do takiego świadczenia z uwagi, iż udowodnił jedynie 2 lata, 2 miesiące i 17 dni wobec wymaganych 25 lat pracy górniczej.

Zaskarżona decyzja jest słuszna i prawidłowa. W sprawie bezspornym było, iż ubezpieczony nie posiada 25 lat pracy górniczej w rozumieniu art. 50a ust. 1 pkt 2. Zgodnie z wyliczeniami ZUS przedstawionymi w odpowiedzi na odwołanie, łącznie hipotetycznie do emerytury można byłoby przyjąć 13 lat, 2 miesiące i 6 dni wraz z okresami niezdolności. Wyliczeń tych odwołujący nie kwestionował. Doliczenie wnioskowanego rocznego stażu pracy w KWK (...) również nie wpłynęłoby na zmianę treści decyzji, a innych wniosków dowodowych odwołujący nie składał.

Nadto całkiem nieuzasadnione i nietrafne jest roszczenie odwołującego o przeliczenie wykazanych lat pracy przez przelicznik 1,8 i w ten sposób uzyskanie wymaganego stażu, gdyż art. 50a ust. 1 pkt 2 określa pierwszy warunek posiadania 25 lat pracy górniczej i pracy równorzędnej, i drugi – by w tym okresie 25 lat – odwołujący posiadał co najmniej 10 lat tzw. „czystej” pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust.1 ustawy emerytalnej.

Tymczasem w niniejszej sprawie odwołujący nie wykazał 25 lat pracy górniczej, wobec czego dalsze badanie przez Sąd pozostałych przesłanek koniecznych do uzyskania prawa do emerytury górniczej stało się bezprzedmiotowe.

Reasumując, odwołanie ubezpieczonego było bezzasadne i jako takie podlegało oddaleniu na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

SSO Jolanta Łanowy