Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Grzegorz Kiepura (spr.)

Sędziowie SSO Marcin Mierz

SSR del. Małgorzata Peteja-Żak

Protokolant Marzena Mocek

przy udziale Elżbiety Ziębińskiej

Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2014 r.

sprawy C. W. ur. (...) w B.,

syna E. i I.

oskarżonego z art. 178§1 i 4 kk w zw. z art. 244 kk przy zast. art. 11§2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 18 stycznia 2013 r. sygnatura akt IX K 1128/12

na mocy art. 437 § 1 kpk, art. 636 § 1 kpk

1.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

2.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione w postępowaniu odwoławczym w kwocie 20 (dwadzieścia) złotych i wymierza mu opłatę za II instancję w kwocie 180 (sto osiemdziesiąt) złotych.

VI Ka 1149/13

UZASADNIENIE

Apelację od wyroku wywiódł oskarżony, który zaskarżył orzeczenie w części dotyczącej kary, zarzucając mu rażącą niewspółmierność środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkiego rodzaju na okres 4 lat oraz skazanie na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności przy zastosowaniu wadliwych kryteriów. W oparciu o tak sformułowany zarzut odwołujący się wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez nie orzekanie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkiego rodzaju oraz o nie orzekanie o skazaniu na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Apelacja okazała się bezzasadna w stopniu oczywistym. Wbrew jej wywodom sąd pierwszej instancji ferując orzeczenie o karze i środku karnym miał w polu widzenia wszystkie ustawowe dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk. W szczególności we właściwy sposób sąd ocenił stopień społecznej szkodliwości czynu z art. 178a § 4 kk przypisanego oskarżonemu, a także stopień zawinienia, co wynika z pisemnych motywów wyroku. Trafnie wskazał sąd rejonowy na uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego i na popełnienie przestępstwa w okresie próby związanej z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej za przestępstwo tego samego rodzaju, co jednoznacznie wskazuje na negatywną prognozę kryminologiczną, w odniesieniu do oskarżonego. Prawidłowo sąd przywołał art. 69 § 4 kk, zgodnie z którym sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 178a § 4 kk jedynie w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Sąd okręgowy podziela stanowisko sądu pierwszej instancji, iż w odniesieniu do oskarżonego tego rodzaju okoliczności nie zostały ujawnione. Również czas trwania orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych nie może być uznany za niewspółmiernie wysoki i to w stopniu rażącym. Sytuacja rodzinna i finansowa oskarżonego w żadnym stopniu nie umniejsza stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu. Oskarżony nadmiernie eksponuje przyznanie się do winy jako okoliczność łagodzącą, wszak został zatrzymany na gorącym uczynku. Nie znajdując zatem podstaw do wzruszenia zaskarżonego wyroku orzeczono jak w części dyspozytywnej. Rozstrzygnięcie o kosztach procesu za postępowanie odwoławcze ma swoje uzasadnienie w treści art. 636 § 1 kpk.