III Cz 958/16 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2016-09-27
Sygn. akt III Cz 958/16
POSTANOWIENIE
Dnia 27 września 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek
Sędziowie: SO Lucyna Morys - Magiera
SO Roman Troll (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 27 września 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku wierzyciela Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Okręgowego w G.
przeciwko W. S.
o egzekucję świadczenia pieniężnego
w przedmiocie skargi dłużnika na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym
w Gliwicach M. K. polegającą na wezwaniu dłużnika do stawiennictwa z dnia 24 marca 2014 r. w sprawie o sygn. akt Kms 61/14
na skutek zażalenia dłużnika
na postanowienie Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 22 listopada 2015 r., sygn. akt II Co 2444/14
postanawia:
oddalić zażalenie.
SSO Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Lucyna Morys - Magiera
Sygn. akt III Cz 958/16
UZASADNIENIE
Postanowieniem z 14 października 2015 roku Sąd Rejonowy w Gliwicach oddalił skargę dłużnika na czynności komornika sądowego w postaci wezwania go do stawienia się
z 24 marca 2014 roku. Postanowienie to nie zawiera uzasadnienia.
Dłużnik po otrzymaniu tego postanowienia 6 listopada 2015 roku złożył wniosek
o sporządzenie i doręczenie jego uzasadnienia.
Postanowieniem z 22 listopada 2015 roku Sąd Rejonowy w Gliwicach odmówił sporządzenia uzasadnienia postanowienia z 14 października 2015 roku. W uzasadnieniu wskazał, że postanowienie z 14 października 2015 roku nie podlega zaskarżeniu, gdyż nie kończy postępowania egzekucyjnego, a jego przedmiot nie został wymieniony w art. 394 § 1 k.p.c.
w związku z art. 13 § 2 k.p.c. Dlatego uznał, że nie było podstaw do sporządzenia uzasadnienia zgodnie z art. 357 § 2 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.
Zażalenie na postanowienie 22 listopada 2015 roku złożył dłużnik zaskarżając je
w całości i wnosząc o jego uchylenie oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Gliwicach celem sporządzenia uzasadnienia. Zarzucił naruszenie art. 394 § 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. poprzez błędne przyjęcie, że postanowienie
o oddaleniu skargi na czynności komornika nie jest kończącym postępowanie w sprawie.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 767
4 § 1 k.p.c. zażalenie na postanowienie sądu wydane w sprawie
w przedmiocie rozpoznania skargi na czynność komornika przysługuje tylko w wypadkach wskazanych w ustawie. Zażalenie do sądu II instancji przysługuje na postanowienie sądu rejonowego „oddalającego skargę na czynności komornika i kończące postępowanie egzekucyjne” (uchwała Sądu Najwyższego z 28 listopada 1969 r., sygn. akt III CZP 83/69, OSNCP 1970/6/105) oraz na postanowienie sądu rejonowego „uchylające czynność komornika”, wydane w wyniku rozpoznania skargi na czynności komornika, gdy postanowienie to „zmierza do zakończenia postępowania - art. 394 § 1
in principio k.p.c. w związku z art. 13 § 2 i art. 767 § 3 k.p.c.” (postanowienie Sądu Najwyższego z 15 kwietnia 1986 r., sygn. akt III CRN 40/86, OSNCP 1987/7/102). W sprawie egzekucyjnej orzeczeniem kończącym postępowanie jest nie tylko orzeczenie kończące postępowanie jako całość, ale także postanowienie sądu definitywnie zamykające samodzielną, zasadniczą część postępowania egzekucyjnego (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 19 stycznia 2007 r. III CZP 135/2006, Biuletyn Sądu Najwyższego 2007/1). Postanowieniem kończącym postępowanie zasadniczo jest tylko takie postanowienie, po wydaniu którego przepisy kodeksu postępowania cywilnego nie przewidują dalszego etapu postępowania regulującego stosunki pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 21 grudnia 2007 r., sygn. akt II CNP 206/2007, LexPolonica 3959437).
Dłużnik zaskarżył czynność komornika związaną z wezwaniem go do stawiennictwa
z 24 marca 2014 roku wskazując, że tytuł egzekucyjny nie istnieje, a klauzulę nadano z naruszeniem prawa. Tego rodzaju czynność po rozpoznaniu skargi na czynności komornika nie podlega zaskarżeniu zażaleniem do sądu II instancji. Oddalenie skargi w tym zakresie nie powoduje bowiem zakończenia postępowania w sprawie (chodzi o sprawę egzekucyjną, która nadal się toczy); nie jest ona też wskazana w poszczególnych przepisach jako zaskarżalna zażaleniem. Dlatego też postanowienie z 14 października 2015 roku nie jest zaskarżalne zażaleniem, nie sporządza się więc jego uzasadnienia, gdy zostało wydane na posiedzeniu niejawnym (por. art. 357 § 2 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.).
Sąd Rejonowy zastosował prawidłową regulację prawną.
Dlatego też zarzuty zażalenia są bezzasadne.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 385 k.p.c., art. 397 § 1 i 2 k.p.c.
w związku z art. 13 § 2 k.p.c., zażalenie jako bezzasadne należało oddalić.
SSO Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Lucyna Morys – Magiera
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Leszek Dąbek, Lucyna Morys-Magiera
Data wytworzenia informacji: